ΤΑ ΦΑΓΩΣΙΜΑ ΧΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΑ ΦΑΓΩΣΙΜΑ ΧΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια χόρτα που τρώγονται. Πολλοί δεν τα γνωρίζουμε εκτός από ένα δυο είδη, που ίσως έχουμε ψωνίσει για να φτιάξουμε χόρτα ή πίτες. Τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνες C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά για την πιο εύκολη αναγνώρισή, την αξιοποίηση και την χρήση τους.

ΑΓΡΙΟΖΟΧΟΣ (Πικρίθρα, Κουφολάχανο)-Urospermum picroides

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20-50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Το σχήμα τους και οι διαστάσεις των φύλων του δεν είναι σχεδόν ποτέ το ίδιο. Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα οδοντωτά και μακριά με παχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο. Μαζεύεται από τις αρχές του χειμώνα μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο πικρή και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι ή μαζί με αρνί ή κατσίκι.

ΑΝΤΡΑΚΛΑ (Γλιστρίδα η δροσιστική, τρέβα, χοιροβότανο) - Portulaca Oleracia

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα για αυτό θεωρείτε και ζιζάνιο. Τα φύλλα της είναι σκουρωπά πράσινα, σαρκώδεις και παχιά. Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς. Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Τρώγεται κυρίως ωμή σε χωριάτικες σαλάτες και γίνεται ωραία και μαγειρευτό γιαχνί κατσαρόλας. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό, αλλά τρώγεται και μόνη της σαν σαλάτα με κρεμμύδια και ξύδι.

ΒΛΙΤΟ (βλίστρος γλίντρος βλιταράκι) – Amaranth

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Αποτελεί μεγάλο ζιζάνιο στις καλλιέργειες γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο σπόρος του μπορεί να φυτρώσει και μετά από δέκα χρόνια. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Πρέπει να το κλαδεύουμε συχνά για να πετάει από τα πλάγια πριν προλάβει να κάνει σπόρους. Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες. Φτιάχνεται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.

ΒΟΛΒΟΙ-(Κουρκουτσέλια, κρεμμυδούλες, σκυλοκρέμμυδα)-Mouscari

Πολυετή φυτά που φτάνουν τα 15 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Ανθίζουν από Φεβρουαρίου έως Μάρτιο. Τα βλαστάρια με τα άνθη τους τρώγονται τσιγαριστά σε ομελέτες και οι βολβοί τους μαζεύονται αργότερα και μαγειρεύονται βραστοί με λάδι και ξύδι ή γίνονται τουρσί.

ΒΡΟΥΒΕΣ (Λαψάνες, αγριοόβρουβες, πικρόβρουβες)

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 60 εκατοστά Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι πράσινα μακριά.
Μαζεύονται τα φύλλα το χειμώνα για πίτες και τα λεγόμενα βρουβοβλάσταρα νωρίς την άνοιξη για βραστά με ξύδι ή λεμόνι.

ΖΟΧΟΣ (Τσόχος, Σφογκός)-Sonchus oleraceus

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ-Calendula officinalis

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.

ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ (περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι)-Erodium cicutarium

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα
Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει. Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

ΚΑΥΚΑΛΗΘΡΑ (Μοσχολάχανο, καυκαλίδα)-Tordylium apulum

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.


ΛΑΠΑΘΟ(Λάπατο, ξυνολάπατο, ξινήθρα)-Rumex

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος την άνοιξη. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν λαχανικό με κρέας.

ΜΑΡΑΘΟΣ (Μάλαθρο, Φινόκιο)-Foeniculum vulgare

Πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

ΜΟΛΟΧΑ-Malva

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 90 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τα φύλλα τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα, ή γίνονται ντολμαδάκια.

ΜΠΟΡΑΓΚΟ-Borago officinalis

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Φυτρώνει από μόνο του στην νότια Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους ακόμα και σε γλάστρες. Ανθίζει από την άνοιξη έως το καλοκαίρι. Τα άνθη και τα φύλλα του τρώγονται σε σαλάτες και δίνουν μια δροσερή γεύση απαλή σαν του αγγουριού. Είναι φαρμακευτικό αλλά και μελισσοκομικό φυτό.
Προφυλάξεις: Τα φύλλα του αλλά όχι τα άνθη του, περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών που μπορούν να βλάψουν το συκώτι αν φαγωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Όσοι έχουν προβλήματα συκωτιού θα πρέπει να το αποφεύγουν.

ΜΥΡΩΝΙ (Κτενόχορτο της Αφροδίτης)-Scandix pectin veneris

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ-Papaver rhoeas

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα Μαζεύεται ολόκληρη από το χειμώνα έως την άνοιξη πριν ανθίσει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα ή και βραστή σαλάτα.

ΡΑΔΙΚΙΑ ΑΓΡΙΑ-Cichorium

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως την άνοιξη.Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.


ΡΟΚΑ (Αζούματο)-Eruca sativa

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

ΣΕΣΚΟΥΛΟ (Σέσκλο, γλυκορίζι)-Beta vulgaris

Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό. Καλλιεργείτε και γι αυτό μαζεύεται, άνοιξη και φθινόπωρο. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τα φύλλα τρώγονται βραστά κοκκινιστά, ή γίνονται ντολμαδάκια και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά

ΣΙΝΑΠΙ

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα ανοιχτά.
Μαζεύονται τα φύλλα το χειμώνα για πίτες ή βραστά με ξύδι. Από το μαύρο σινάπι παράγεται η μουστάρδα.

ΣΚΟΡΔΟ ΑΓΡΙΟ-Allium sativum

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύετε ολόκληρο από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ/ΟΒΡΙΕΣ-Asparagus

Πολυετές φυτά που φτάνουν το ενάμιση μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο. Τρώγονται βραστά και πίνεται και το ζουμί τους που είναι διουρητικό, και σε ομελέτες ή σε μακαρονάδες με σάλτσα.

ΣΤΡΥΦΝΟΣ-SOLANUM NIGRUM
Οικογένεια: Σολανίδη (Solanaceae).
Άλλα ονόματα: Στρύχνος, βρομόχορτο, αγριοντοματιά.

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το φυτό κυρίως στους καρπούς του περιέχει σολανίνη που είναι τοξική, αλλά με το βράσιμο γίνετε ακίνδυνη.Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές του όλο το καλοκαίρι. Το χρησιμοποιούμε κυρίως μαζί με βραστά τσιγαριστά λαχανικά, όπως τα βλίτα, τα φασόλια και τα κολοκυθάκια.

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinale
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Άλλα ονόματα: Αγριοράδικο, αγριομάρουλο, πικραλίδα, πικραφακα

Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας . Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.
Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.


ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Urtica dioica

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύονται τα νέα φύλλα το χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει για πίτες ή τσιγαριστά .

ΧΟΙΡΟΒΟΤΑΝΑ

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα του είναι σκούρα πράσινα χνουδωτά.Μαζεύεται το χειμώνα μέχρι την άνοιξη για βραστά μόνο του ή με άλλα χόρτα.Χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΣΠΟΡΑ-ΦΥΤΕΜΑ-ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Το φύτεμα των λαχανικών από σπόρους είναι μια εύκολη δουλειά αρκεί να ακολουθήσουμε σωστά κάποιους γενικούς κανόνες. Το χώμα φύτευσης πρέπει να είναι ελαφρύ, καλά δουλεμένο απαλλαγμένο από άλλους σπόρους αν δεν χρησιμοποιήσουμε έτοιμο φυτόχωμα που είναι η καλύτερη λύση. Επίσης πρέπει να στραγγίζει καλά για να μην κρατεί υγρασία και σαπίσουν οι σπόροι μας. Ο γενικός κανόνας στο βάθος φύτευσης είναι περίπου τρεις φορές το μέγεθος του σπόρου, δηλαδή άλλο βάθος θα φυτεύουμε τις ντομάτες μας που είναι πολύ μικρός ο σπόρος και άλλο τα καλαμπόκια ή τον αρακά που είναι μεγαλύτερος ο σπόρος τους. Το φως όπως η υγρασία και η θερμοκρασία είναι τα απαραίτητα για το φύτρωμα των σπόρων. Η εποχή σποράς, φύτευσης λαχανικών πρέπει να είναι μέσα στους ακόλουθους πίνακες θερμοκρασίας γιατί το μικροκλίμα κάθε περιοχής είναι διαφορετικό, άλλο δηλαδή για τη βόρειο και άλλο για την νότιο Ελλάδα. Οι σπόροι βλαστάνουν και έξω από τις συγκεκριμένες θερμοκρασίες ,αλλά υπολογίστε μεγαλύτερο χρόνο βλάστησης στις χαμηλότερες και μικρότερο χρόνο βλάστησης στις μεγαλύτερες θερμοκρασίες.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΠΟΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

ΑΓΓΟΥΡΙ-CUCUMIS SATIVUS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 25-30 ημέρες Ωρίμανση: 25-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ-ZEA MAYS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιο-Ιούλιο
Βάθος φύτευσης: 2.5-5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-20
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 100-130 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΚΑΡΟΤΟ-DAUCUS CAROTA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο/Ιούλιο-Νοέμβριο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-15
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 65-70 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΚΟΛΟΚΥΘΑ-CUCURBITA PEPO
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 21-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 1.5-5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 25-40 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση: 40-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 35-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΚΡΕΜΥΔΙ-ALLIUM CEPA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε με σπόρο την άνοιξη νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C. Από βολβούς το φθινόπωρο για φρέσκο και Φεβρουάριο για ξερό.
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο από σπόρο
Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 90 μέρες μετά την βλάστηση και αναλόγως το μέγεθος που τα θέλουμε

ΛΑΧΑΝΟ/ΜΑΠΑ-BRASSICA OLERACEA/CAPITATA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 7-12
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 65-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΜΑΡΟΥΛΙ-LACTUCA SATIVA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε τέλος καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Αύγουστο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 5-26 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Αύγουστο-Φεβρουάριο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 4-15
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 15-25 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 40-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ-SOLANUM MELONGENA/ESCULENTUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-32 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-13
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40-55 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50-80 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΜΠΑΜΙΑ-OKRA/ABELMOSCHUS ESCULENTUS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-32 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάιο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά. Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-35 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση: 50-60 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΠΙΖΕΛΙ-PISUM SATIVUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε το φθινόπωρο όταν οι θερμοκρασίες είναι 5-20 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Οκτώβριο-Νοέμβριο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2 εκατοστά. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 7-14
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 70-100 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία και τη θερμοκρασία

ΜΠΡΟΚΟΛΟ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Σπέρνουμε μέσα καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου (Ιούλιο-Σεπτέμβριο) ανά 15 ημέρες για συνεχή συγκομιδή όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 3-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 55-75 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΠΑΝΤΖΑΡΙ/ΤΕΥΤΛΑ-BETA VULGARIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριο-Μάρτιο/Αύγουστο Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 55-80 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΠΑΤΑΤΑ-SOLANUM TUBEROSUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο/ Ιούλιο-Αύγουστο Βάθος φύτευσης: 7.5-10 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: Άμεση
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 90-120 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΠΕΠΟΝΙ-CUCUMIS MELO
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιο-Μάιο
Βάθος φύτευσης: 3 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες
Ωρίμανση: 60-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΠΙΠΕΡΙΑ-CAPSICUM ANNUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-35 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιο-Απρίλιο
Βάθος φύτευσης: 0.5-1 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 6-12 Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 30-50 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 60-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΣΚΟΡΔΟ-ALLIUM SATIVUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε με βολβούς φθινόπωρο για φρέσκο και Φεβρουάριο για ξερό, όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-26 C.
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Οκτώβριο-Φεβρουάριο
Βάθος φύτευσης: 1.5-2.5 εκατοστά με τη μύτη προς τα πάνω
Ημέρες βλάστησης: 7-20
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 90 μέρες μετά την βλάστηση και αναλόγως το μέγεθος που τα θέλουμε

ΣΠΑΝΑΚΙ-SPINACIA OLERACEA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη ή φθινόπωρο νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 7-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Σεπτέμβριο/Φεβρουάριο-Μάρτιο Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 7-15
Μεταφύτευση: Άμεση σπορά
Ωρίμανση: 40-50 ημέρες μετά την σπορά ανάλογα με την ποικιλία

ΤΟΜΑΤΑ-LYCOPERSICON ESCUTENTUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη νωρίς όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 5-15
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 40-60 ημέρες
Ωρίμανση: 55-90 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΦΑΣΟΛΙΑ ΦΡΕΣΚΑ/ΞΕΡΑ-PHASEOLUS VULGARIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-29 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιος-Αύγουστος
Βάθος φύτευσης: 2.5-5 εκατοστά αναλόγως το μέγεθος του σπόρου. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 3-4 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά. Μπορούμε να κάνουμε και άμεση σπορά χωρίς μεταφύτευση.
Ωρίμανση φρέσκων: 50-95 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία
Ωρίμανση ξερών: 95-125 ημέρες μετά την μεταφύτευση ανάλογα με την ποικιλία

ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Οι αποστάσεις φύτευσης μεταξύ των φυτών πολλές φορές διαφέρουν. Άλλες αποστάσεις χρησιμοποιούμε σε παρτέρια με καλό κομπόστ και άλλες σε διαφορετικές ποικιλίες φυτών.
Οι ακόλουθες είναι οι προτεινόμενες, πιο συμβατές «γενικού τύπου»

ΑΓΓΟΥΡΙ-CUCUMIS SATIVUS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 120-180 εκ.

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ-ZEA MAYS
Στις σειρές σε χωράφι: 20-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 75-90 εκ.

ΚΑΡΟΤΟ-DAUCUS CAROTA
Στις σειρές σε χωράφι: 5-7.5 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 40-60 εκ.

ΚΑΡΠΟΥΖΙ-WATER MELON
Στις σειρές σε χωράφι: 90-180 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 150-250 εκ.

ΚΟΛΟΚΥΘΑ-CUCURBITA PEPO
Στις σειρές σε χωράφι: 60-70 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 90-150 εκ.

ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ- BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΚΡΕΜΥΔΙ-ALLIUM CEPA
Στις σειρές σε χωράφι:5-10 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-45

ΛΑΧΑΝΟ/ΜΑΠΑ-BRASSICA OLERACEA/CAPITATA
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΜΑΡΟΥΛΙ-LACTUCA SATIVA
Στις σειρές σε χωράφι: 20-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30 εκ.

ΜΕΛΙΤΖΑΝΑ-SOLANUM MELONGENA/ESCULENTUM
Στις σειρές σε χωράφι: 45-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΜΠΑΜΙΑ-OKRA/ABELMOSCHUS ESCULENTUS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-45 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΜΠΙΖΕΛΙ-PISUM SATIVUM
Στις σειρές σε χωράφι: 5-7,5 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-75 εκ.

ΜΠΡΟΚΟΛΟ-BRASSICA OLERACEA/BOTRYTIS
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΠΑΝΤΖΑΡΙ/ΤΕΥΤΛΑ-BETA VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 5-10 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 45-60 εκ.

ΠΑΤΑΤΑ-SOLANUM TUBEROSUM
Στις σειρές σε χωράφι: 25-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΠΕΠΟΝΙ-CUCUMIS MELO
Στις σειρές σε χωράφι: 90-180 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 150-250 εκ.

ΠΙΠΕΡΙΑ-CAPSICUM ANNUM
Στις σειρές σε χωράφι: 30-60 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-75 εκ.

ΣΚΟΡΔΟ-ALLIUM SATIVUM
Στις σειρές σε χωράφι:10-20 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-40 εκ.

ΣΠΑΝΑΚΙ-SPINACIA OLERACEA
Στις σειρές σε χωράφι:7,5-15 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 30-45 εκ.

ΤΟΜΑΤΑ-LYCOPERSICON ESCUTENTUM
Στις σειρές σε χωράφι: 60-90 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 90-120 εκ.

ΦΑΣΟΛΙΑ ΑΝΑΡΡΙΧΩΜΕΝΑ-PHASEOLUS VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 10-30 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ

ΦΑΣΟΛΙΑ ΘΑΜΝΟΙ-PHASEOLUS VULGARIS
Στις σειρές σε χωράφι: 5-10 εκ.
Ανάμεσα στις σειρές: 60-90 εκ.

ΣΠΟΡΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΩΝ

ΑΝΙΘΟΣ-ANETHUM GRAVEOLENS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15
Μεταφύτευση: Ανάλογα τις συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 40 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ-ARTEMISIA DRACUNCULUS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23 C περίπου
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 10-20
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ-BASILICUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 23-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 5-10
Μεταφύτευση: Συνήθως 10-15 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 30-50 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ-ROSMARINUM OFFICINALIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 12-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΘΥΜΑΡΙ- THYMUS VULGARIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0-0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ-CORIADUM SATIVUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 6-12
Μεταφύτευση: Συνήθως 25 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 50 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΣΕΛΙΝΟ-APIUM GRAVEOLENS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φευβρουάριος-Μάρτιος
Βάθος φύτευσης: 0.5-1.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 10
Μεταφύτευση: Ανάλογα την ποικιλία και της συνθήκες ανάπτυξης συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 90-130 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΛΕΒΑΝΤΑ-LEVENDULA ANGUSTIFOLIA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 20-30 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.1 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 30-40
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ-PETROSELINUM CRISPUM
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη έως το φθινόπωρο όταν οι θερμοκρασίες είναι 10-29 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος
Βάθος φύτευσης: 0.5. Μουσκεύουμε τους σπόρους για 24 ώρες πριν την σπορά.
Ημέρες βλάστησης: 10-20
Μεταφύτευση: συνήθως 20-30 ημέρες μετά
Ωρίμανση: 70-100 ημέρες μετά την μεταφύτευση

ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΑ/ORIGANUM MAJORANA
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 8-15
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΡΙΓΑΝΗ-ORIGANUM VULGARE
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 18-23 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0 εκατοστά επιφανειακή σπορά
Ημέρες βλάστησης: 4-10
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ-SALVIA OFFICINALIS
Εποχή σποράς - Θερμοκρασία βλάστησης: Φυτεύουμε νωρίς την άνοιξη όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-21 C
Προτεινόμενη εποχή σποράς για υπαίθρια καλλιέργεια: Μάρτιος-Απρίλιος
Βάθος φύτευσης: 0.5 εκατοστά
Ημέρες βλάστησης: 15-25
Μεταφύτευση: Συνήθως τον επόμενο χρόνο
Ωρίμανση: Συγκομιδή από την δεύτερη χρονιά

Βασικές συμβουλές για τη συγκομιδή και την αποθήκευση σπόρων.

1.Αφήστε τους καρπούς να ωριμάσουν τέλεια και μαζέψτε τους πρώτους που θα ωριμάσουν, γιατί παίρνουν τους περισσότερους χυμούς του φυτού, έχουν τα καλύτερα χαρακτηριστικά της ποικιλίας και δεν κινδυνεύετε να τους χάσετε από το κρύο ή από μετέπειτα αρρώστιες.

2.Μη μαζεύεται τους σπόρους μετά από την πρωινή υγρασία η μετά από βροχή. Προτιμήστε να τους μαζέψετε το απόγευμα.

3.Μην αφήνεται τους σπόρους για μεγάλη διάρκεια πάνω στο φυτό από τότε που έχουν ωριμάσει και ξεραθεί, γιατί κινδυνεύουν από αρρώστιες και έντομα.

4.Μη ξεραίνεται τους σπόρους κατευθείαν στον ήλιο και γενικότερα σε θερμοκρασίες πάνω από 25-30 βαθμούς κελσίου, αλλά καλύτερα σε ζεστό και ξηρό μέρος με καλό αερισμό για μια εβδομάδα. Όταν ο σπόρος μας έχει ξεραθεί σωστά πρέπει να σπάζει και όχι να λυγίζει.

5.Φυλάξτε τους σπόρους αμέσως μετά την διαδικασία ξήρανσης, σε γυάλινα ή πλαστικά δοχεία που κλείνουν αεροστεγώς για να αποφύγετε την υγρασία. Μπορείτε να προσθέσετε μέσα στα δοχεία και ειδικά μπαλάκια σιλικόνης που απορροφούν την υγρασία (τα βρίσκετε στο εμπόριο), αλλιώς κομμάτια από ξεραμένο ασβέστη που κάνει την ιδία δουλειά.

6.Αποθηκεύστε τους σπόρους σας σε δροσερό και σκοτεινό μέρος που δεν έχει μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας. Οι σπόροι που θα αποθηκευτούν σωστά και με αυτές τις διαδικασίες θα έχουν ως και πενταπλάσιο χρόνο ζωής.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΣΠΟΡΩΝ ΑΝΑ ΦΥΤΟ
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΦΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ ΜΕ ΑΛΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ.

Φασόλι, μαρούλι, μπιζέλι, πιπέρι, ντομάτα.
Αυτά τα λαχανικά παράγουν το σπόρο την ίδια χρονιά που φυτεύονται και είναι συνήθως αυτό γονιμοποιούμενα, ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες της γονιμοποίησης διά διασταυρώσεως.

Φασόλι - κοινό φασόλι

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Αν και αυτό γονιμοποιούμενα, οι διαφορετικές ποικιλίες πρέπει να χωριστούν από 100 μέτρα ή μια άλλη συγκομιδή που ανθίζει συγχρόνως. Σπάνια παρατηρούμε τη γονιμοποίηση διά διασταυρώσεως ακόμα και όταν καλλιεργούνται δύο ποικιλίες η μια δίπλα στην άλλη.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Επιτρέψτε στα φασόλια που θέλετε για σπόρο να γίνουν καφετιά και μαζέψτε τα περίπου έξι εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Εάν ο καιρός κρυώσει, τραβήξτε ολόκληρα τα φυτά από τη ρίζα και κρεμάστε τα σε δροσερό μέρος για να ξεραθούν, έως ότου οι λοβοί γίνουν καφετιοί. Ανοίξτε το κέλυφος με τα χέρια και μαζέψτε τους καρπούς .

Μαρούλι -Lactuca sativa

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές ποικιλίες που ανθίζουν συγχρόνως από τουλάχιστον 100 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Μαζέψτε ολόκληρη την κορυφή των μαρουλιών 2-3 εβδομάδες μετά την άνθισή τους. Τα μεμονωμένα κεφάλια θα ωριμάσουν σε διαφορετικούς χρόνους που καθιστούν τη συγκομιδή του σπόρου μεγάλης ποσότητας συγχρόνως σχεδόν αδύνατη. Ο σπόρος μπορεί να τιναχτεί καθημερινά από τα μεμονωμένα ανθισμένα κεφάλια. Τα τρίβουμε με τα χέρια για να αφαιρεθούνε όλοι οι σπόροι.

Μπιζέλια - Pisum sativum

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Οι διαφορετικές ποικιλίες πρέπει να χωριστούν 100 μέτρα με μια άλλη συγκομιδή που ανθίζει συγχρόνως. Σπάνια γίνεται τη γονιμοποίηση διά διασταυρώσεως ακόμα και όταν αυξάνονται δύο ποικιλίες η μια δίπλα στην άλλη.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Επιτρέψτε στα μπιζέλια που θέλετε για σπόρο να γίνουν καφετιά και μαζέψτε τα περίπου 4 εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Εάν ο καιρός κρυώσει, τραβήξτε ολόκληρα τα φυτά από τη ρίζα πρώτα, και κρεμάστε τα σε δροσερό μέρος για να ξεραθούν, έως ότου οι λοβοί γίνουν καφετιοί. Ανοίξτε το κέλυφος με τα χέρια και μαζέψτε τους καρπούς .

Πιπέρι - καψικό annuum

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Οι διαφορετικές ποικιλίες πρέπει να χωριστούν 400 μέτρα με μια άλλη συγκομιδή που ανθίζει συγχρόνως για να εξασφαλίσουμε απόλυτη αγνότητα. Για παραγωγή σπόρων για οικιακη χρήση 100 μέτρα απόσταση είναι οικανοποιητική.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Αφήστε τις πιπεριές να ωριμάσουν πλήρως. (Τα περισσότερα πιπέρια γίνονται κόκκινα όταν είναι πλήρως ώριμα.) Εάν ο καιρός κρυώσει πριν από τα πιπέρια γίνουν ώριμα, τραβήξτε όλο το φυτό και κρεμάστε το σε δροσερή, ξηρά θέση έως ότου ωριμάσουν οι πιπεριές. Κόψτε το κατώτατο σημείο από τα φρούτα και φθάστε προσεκτικά μέσα για να γδύσετε τους σπόρους που περιβάλλουν τον κεντρικό κώνο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι σπόροι δεν χρειάζονται κανέναν περαιτέρω καθαρισμό. Ξεράνετε σε δροσερή θέση έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

Ντομάτα - Lycopersicon esculentum
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Οι διαφορετικές ποικιλίες πρέπει να χωριστούν 100 μέτρα με μια άλλη συγκομιδή που ανθίζει συγχρόνως για να εξασφαλίσουμε απόλυτη αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Επιτρέψτε στις ντομάτες να ωριμάσουν εντελώς πριν τη συλλογή τους για την παραγωγή σπόρου. Τα ανώριμα φρούτα (πράσινα), που σώζονται από τον πρώτο κρύο, θα ωριμάσουν αργά εάν κρατιούνται σε μια δροσερή, ξηρά θέση. Κόψτε την ντομάτα στη μέση και συμπιέστε έξω από τις κοιλότητες την ουσία που περιέχει τους σπόρους που είναι σαν ζελατίνα. Εάν γίνει προσεκτικά, η ίδια η ντομάτα μπορεί μετά να φαγωθεί. Τοποθετήστε τη ζελατίνα και τους σπόρους σε ένα βάζο ή ένα ποτήρι και τοποθετήστε σε μια θερμή θέση, 16-24° κελσίου για περίπου 3-4 ημέρες. Ανακατώστε μια φορά την ημέρα. Ένα στρώμα μύκητα σα μούχλα θα αρχίσει να εμφανίζεται στην κορυφή του μίγματος μετά από τις μερικές ημέρες. Αυτός ο μύκητας όχι μόνο τρώει το ζελατινούχο πολτό που περιβάλλει κάθε σπόρο και αποτρέπει τη βλάστηση, παράγει επίσης τα αντιβιοτικά που βοηθούν για να ελέγξουν τις ασθένειες των σπόρων. Μετά από 3-4 ημέρες γεμίστε το δοχείο με τους σπόρος με ζεστό νερό και ανακατέψετε. Αφήστε το περιεχόμενο να ηρεμίσει και χύστε έξω το νερό μαζί με τα κομμάτια του πολτού ντοματών και των ανώριμων σπόρων που επιπλέουν στην κορυφή. Οι βιώσιμοι σπόροι είναι βαρύτεροι και μένουν στο κατώτατο σημείο του βάζου. Αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση για μια δυο εβδομάδες έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

Καλαμπόκι, αγγούρι, καρπούζι-πεπόνι, ραδίκι, σπανάκι, κολοκύνθη/κολοκύθα.Ο σπόρος προϊόντων λαχανικών του πεπειραμένου αποταμιευτή σπόρου που απαιτούν το χωρισμό τους για να κρατήσουν την ανεπιθύμητη γονιμοποίηση διά διασταυρώσεως.

Καλαμπόκι - Zea mays
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Τα θηλυκά λουλούδια καλαμποκιού επικονιάζονται κυρίως από τον αέρα, σπάνια από τα έντομα. Η γύρη είναι ελαφριά και μπορεί να μεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις. Για την αγνότητα, χωρίστε δύο ποικιλίες από τουλάχιστον 1600 μέτρα . Τα λογικά αποτελέσματα επιτυγχάνονται με το χωρισμό 300 μέτρων.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Ο σπόρος καλαμποκιού είναι συνήθως έτοιμος να συγκομιστεί 4-6 εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Εάν ο καιρός κρυώσει, κόψτε ολόκληρα τα καλαμπόκια που η φούντα τους έχει γίνει καφετιά, τραβήξτε πίσω τους φλοιούς και κρεμάστε τα σε δροσερό και ξηρό μέρος για να ξεραθούν.

Αγγούρι - Cucumis sativus
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές δύο διαφορετικές ποικιλίες αγγουριών από το τουλάχιστον 800 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Τα αγγούρια που παράγονται για το σπόρο δεν μπορούν να φαγωθούν. Πρέπει να αφεθούν για να ωριμάσουν τουλάχιστον 5 εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού) έως ότου έχουν ένα χρυσό χρώμα. Κόψτε τα αγγούρια στη μέση και αφαιρέστε τους σπόρους με τι ζελατίνα με ένα κουτάλι. Τοποθετήστε τη ζελατίνα και τους σπόρους σε ένα βάζο ή ένα ποτήρι και τοποθετήστε σε μια θερμή θέση, 16-24° C. για περίπου 3-4 ημέρες. Ανακατώστε μια φορά την ημέρα. Ένα στρώμα μύκητα σα μούχλα θα αρχίσει να εμφανίζεται στην κορυφή του μίγματος μετά από τις μερικές ημέρες. Αυτός ο μύκητας όχι μόνο τρώει το ζελατινούχο πολτό που περιβάλλει κάθε σπόρο και αποτρέπει τη βλάστηση, παράγει επίσης τα αντιβιοτικά που βοηθούν να ελέγξουν τις ασθένειες των σπόρων. Μετά από 3-4 ημέρες γεμίστε το δοχείο με τους σπόρος με ζεστό νερό και ανακατέψετε. Αφήστε το περιεχόμενο να ηρεμίσει και χύστε έξω το νερό μαζί με τα κομμάτια του πολτού των αγγουριών και των ανώριμων σπόρων που επιπλέουν στην κορυφή. Οι βιώσιμοι σπόροι είναι βαρύτεροι και μένουν στο κατώτατο σημείο του βάζου. Αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

Καρπούζι-πεπόνι

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστά δύο διαφορετικές ποκιλίες από καρπούζια-πεπόνια από τουλάχιστον 800 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Ο σπόρος είναι ώριμος και μπορεί να συγκομιστεί από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Ξεβγάλετε τους σπόρους με νερό, καθαρίστε τους και ξεράνετε σε δροσερή θέση έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

Ραδίκι - Raphanus sativus

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες που αυξάνονται για το σπόρο συγχρόνως από το τουλάχιστον 800 μέτρα για να εξασφαλίσει αγνότητα. Τα ικανοποιητικά αποτελέσματα για τους εγχώριους κηπουρούς δεν απαιτούν περισσότερα απο 100 μέτρα χωρισμού. Οι ποικιλίες κήπων του ραδικιού θα διασχίσουν με όλες τις άγριες ποικιλίες.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Μαζέψτε κόβοντας 3 εκατοστά τους ψηλούς μίσχους που περιέχουν τους λοβούς σπόρων, όταν οι λοβοί έχουν ξεραθεί και γίνουν καφετιοί. Εάν ο καιρός κρυώσει, τραβήξτε ολόκληρα τα φυτά από τη ρίζα πρώτα, και κρεμάστε τα σε δροσερό μέρος για να ξεραθούν, έως ότου οι λοβοί γίνουν καφετιοί. Ανοίγουμε τους λοβούς με το χέρι για λίγους σπόρους. Λοβοί που δεν ανοίγουν όταν τρίβονται με τα χέρια μπορούν να κοπανηθούν προσεκτικά για να καθαρίσουμε τον φλοιό από τους σπόρους.

Σπανάκι - oleracae Spinacia

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Είναι καλύτερο να καλλιεργηθούν οι σπόροι για μόνο μια ποικιλία του σπανακιού σε έναν χρόνο. Οι εμπορικές συγκομιδές σπόρου είναι χωρισμένες 8 χιλιόμετρα ή περισσότερο. Φυτέψτε νωρίς την άνοιξη για να έχετε αρκετό χρόνο για την παραγωγή σπόρου που μπορεί να πάρει 4-6 εβδομάδες περισσότερο μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού).

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Εάν είναι δυνατόν, περιμένετε μέχρι όλα τα φυτά ξεραθούν και γίνουν καφετιά Εάν ο καιρός κρυώσει, τραβήξτε ολόκληρα τα φυτά από τη ρίζα πρώτα, και κρεμάστε τα σε δροσερό μέρος για να ξεραθούν, έως ότου οι λοβοί γίνουν καφετιοί. Μαζέψτε τους σπόρους από τις λουρίδες με ανοδική κίνηση και αποθηκεύστε τους.

Κολοκύνθη/κολοκύθα

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες κολοκύνθης στα ίδια είδη από το τουλάχιστον 800 μέτρα για να εξασφαλίσει αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Η κολοκύνθη πρέπει να είναι πλήρως ώριμη πριν από τη συγκομιδή για την παραγωγή σπόρου. Αυτό σημαίνει ότι οι θερινές κολοκύνθες πρέπει να αφεθούν στο φυτό έως ότου σκληραίνει το εξωτερικό τους. Αφήστε 3-4 πρόσθετες εβδομάδες μετά από τη συγκομιδή για την περαιτέρω ωρίμανση του σπόρου. Ανοίξτε στη μέση το κολοκύθι και ξεπλύνετε τους σπόρους με ζεστό νερό. Αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

Μπάμια

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες μπάμιας στα ίδια είδη από το τουλάχιστον 500 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Η μπάμια πρέπει να είναι πλήρως ώριμη πριν από τη συγκομιδή για την παραγωγή σπόρου. Επιτρέψτε στις μπάμιες που θέλετε για σπόρο να γίνουν καφετιές και μαζέψτε τες περίπου 4 εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Ξεφλουδίστε και αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση.

Μελιτζάνα
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες μελιτζάνας στα ίδια είδη από το τουλάχιστον 1000 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Η μελιτζάνα πρέπει να είναι πλήρως ώριμη πριν από τη συγκομιδή για την παραγωγή σπόρου. Κόψτε τις μελιτζάνες περίπου 4 εβδομάδες μετά από το στάδιο ωρίμανσης(φαγητού). Ξεφλουδίστε και αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση.


Τεύτλο, οικογένεια λάχανων, καρότο, κρεμμύδι.Τα λαχανικά του ειδικού πεπειραμένου κηπουρού, απαιτούν κανονικά περισσότερα από ένα έτη, συνήθως δύο για την παραγωγή σπόρου και το χωρισμό τους, για να αποτρέψουν τη γονιμοποίηση διά διασταυρώσεως.

Τεύτλα
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Είναι καλύτερο να καλλιεργηθούν οι σπόροι για μόνο μια ποικιλία του τεύτλου σε έναν χρόνο. Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες τουλάχιστον 2000 μέτρα για την αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Κόψτε 4 εκατοστά τις ψηλές κορυφές ακριβώς επάνω από τη ρίζα όταν οι ανθίζοντας συστάδες γίνουν καφετιές. Οι κορυφές μπορούν να αποθηκευτούν στις δροσερές, ξηρές θέσεις για 2-3 εβδομάδες για να βελτιώσουν την περαιτέρω ωρίμανση του σπόρου. Οι μικρές ποσότητες σπόρου μπορούν να γδυθούν με το χέρι καθώς ο σπόρος ωριμάζει. Οι πολλες κορφές μπορούν να τοποθετηθούν σε μια τσάντα υφασμάτων και να κοπανηθούν.

Οικογένεια λάχανων περιλαμβάνει το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λαχανακι Βρυξελλών, το απλό και το κατσαρό λάχανο.

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Όλες τα λαχανικά και οι ποικιλίες σε αυτό το μεγάλο είδος θα διασταβρωθούν το ένα με το άλλο. Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες τουλάχιστον 300 μέτρα για ικανοποιητικά αποτελέσματα ή τουλάχιστον 1600 μέτρα για την αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Επιτρέψτε στους μεμονωμένους λοβούς να αποκτήσουν ανοικτό καφέ χρώμα πριν επιλέγουν και ανοιχτούν με το χέρι. Ανοίγουμε τους λοβούς με το χέρι για το σπόρο μικρών ποσοτήτων. Λοβοί που δεν ανοίγουν όταν τρίβονται με τα χέρια μπορούν να κοπανηθούν προσεκτικά για να καθαρίσουμε τον φλοιό από τους σπόρους.

Καρότο - carota Daucus
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωριστές διαφορετικές ποικιλίες τουλάχιστον 800 μέτρα για να εξασφαλίσετε αγνότητα

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Για λίγους σπόρους, μαζέψτε με το χέρι κάθε μίσχο όταν έχει γίνει ξηρός και καφετής. Ο σπόρος μεγάλων ποσών μπορεί να συγκομιστεί με την κοπή της ολόκληρης ανθίζοντας κορυφής. Επιτρέψτε να ωριμάσετε σε δροσερή, ξηρά θέση για 2-3 εβδομάδες ακόμα. Καθαρά μικρά ποσά με το τρίψιμο μεταξύ των χεριών. Τα μεγαλύτερα ποσά μπορούν να κτυπηθούν από τους μίσχους . Ο σπόρος καρότων είναι φυσικά τριχωτός ή «γενειοφόρος».

Κρεμμύδι - Allium SP.
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Χωρίστε από άλλο άνθισμα κρεμμυδιών των ίδιων ειδών τουλάχιστον 300 μέτρα για ικανοποιητικά αποτελέσματα ή τουλάχιστον 1600 μέτρα για την αγνότητα.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Μαζέψτε τους σπόρους μόλις έχει η πλειοψηφία των λουλουδιών έχει ξεραθεί. Οι σπόροι θα αρχίσουν να πέφτουν από μερικά λουλούδια αυτή τη στιγμή έτσι ελέγξτε συχνά. Επιτρέψτε να ξεραθούν σε δροσερή, ξηρά θέση για 1-2 εβδομάδες.

Πηγές-σύνδεσμοι:
http://www.seedsave.org/issi/issi_904.html
http://www.seedsavers.net/handbook/index
http://www.scribd.com/doc/17852084/Isolation-Distances-for-Vegetable-Seed-Crops-version-17
http://www.avrdc.org/pdf/PROD6-saving_your_own_vegetable_seeds.pdf
http://www.savingourseeds.org/pdf/isolation_distance_chart.pdf
http://howtosaveseeds.com/table.php

Δείτε ακόμα:
ΧΡΟΝΟΣ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΠΟΡΩΝ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Αντιδράσεις:

You might also like:

LinkWithin

Αναρτήθηκε από Θεόδωρος στις 2:06 μ.μ.  

3 Comments:

Νίκος - Κέρκυρα said...

Καλησπέρα, μήπως θα μπορούσες να μας ενημερώσεις και για την διαδικασία συλλογής σπόρων από την ρόκα.

15 Απριλίου 2010 4:09 μ.μ.  

Θεόδωρος said...

Νίκο τους σπόρους της ρόκας τους μαζεύουμε όταν οι μικρές τις κάψες έχουν ωριμάσει πλήρως και δεν έχουν ανοίξει ακόμα να πέσει ο σπόρος τους. Αυτό γίνεται ελέγχοντας περιστασιακά το φυτό 1-2 μήνες μετά την άνθιση. Περίπου αυτό γίνεται Μάιο Ιούνιο στην περιοχή μου. Μιλάμε για Φθινοπωρινή σπορά ή αυτόνομη βλάστηση που είναι το ίδιο. Αν έσπειρες την άνοιξη θα του μαζέψεις περίπου τέλος καλοκαιριού.
Μαζεύεις τα κλαδιά της τα τρίβεις σε μια κρησάρα, υπάρχουν και ειδικές με τις κατάλληλες διαστάσεις ανάλογα τις διαστάσεις του σπόρου. Στο σπίτι απλώς τρίβουμε τους κάλυκες να βγουν οι σπόροι και μετά τους καθαρίζουμε προσεκτικά. Πολλές φορές με ένα μικρό φύσημα φεύγουν τα μικρά τριμμένα φύλλα και κλαδάκια και έτσι μας μένει ο σπόρος.

Η ρόκα είναι από τα εύκολα φυτά. Αν δεν την κόψουμε ή δε τη φρεζάρουμε ρίχνει τους σπόρους της και πολλαπλασιάζεται από μόνη της στο ίδιο κομμάτι χωρίς εμείς να ξανασπείρουμε. Το έχω δοκιμάσει και δεν ασχολούμαι πλέον μαζί της. Βέβαια η άγρια ρόκα η ψιλή είναι άκρως ανώτερη από πλευρά γεύσης, γεωργικές και φαρμακευτικές ιδιότητες.
Την άγρια ρόκα το ζούματο λαϊκώς το φύτευαν παλιά ανάμεσα στα κηπευτικά τους για προστασία. Έχω γράψει για αυτό.
Δεν μπορείς όμως να καλλιεργήσεις στο ίδιο χωράφι και τα 2 είδη και να κρατήσεις σπόρο και από τα 2 είδη γιατί διασταυρώνονται.

16 Απριλίου 2010 7:02 π.μ.  

Νίκος - Κέρκυρα said...

Καλημέρα Θεόδωρε, και σε ευχαριστώ για την άμεση σου απάντηση.
Η ρόκα που έχω είναι από παλιά ποικιλία και άγρια ακριβός αυτή που λες.

Το καλοκαίρι την είχα σπείρει, και πλέον μετά από όλων τον χειμώνα που δεν έπαθε τίποτα στο χωράφι είναι έτοιμη σιγά σιγά για συγκομιδή του σπόρου μιας και θέλω να κάνω σχετικά ελεγχόμενη την ανάπτυξη τις αλλά και να διασώσω σπόρους από την ποικιλία.

Θα ήθελα επίσης να σε ρωτήσω εάν γνωρίζεις το πότε θα πρέπει να ξεκινάμε την σπορά (σε θερμοκήπια / σπορεία) έτσι ώστε να έχουμε έτοιμα φυτά την άνοιξη.

ΧΡΟΝΟΙ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΩΝ ΣΠΟΡΩΝ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Το άρθρο αυτό το γράφω για να γνωρίζεται ουσιαστικά «πότε λήγει ο σπόρος σας», για να φροντίσετε να κρατήσετε καινούργιο. Ένας άλλος λόγος είναι γιατί κάποιοι, πουλάνε σπόρο από μεγάλες συσκευασίες σε φακελάκια χωρίς εμείς ποτέ, να προσέχουμε τι αναγράφει το κουτί τους, ίσως ούτε και οι ίδιοι.
Έχω πέσει και εγώ ο ίδιος «θύμα». Συγκεκριμένα είχα αγοράσει σπόρο ραδικιού Taraxacum ο οποίος λήγει σε ένα χρόνο και δεν φύτρωσε τίποτα. Δεν κλαίω τα λεφτά μου (αν και είναι ακριβός σπόρος), αλλά τον κόπο μου και κυρίως την άγνοιά και την απροσεξία μου.

Σχετική μακροζωία του καλά αποθηκευμένου φυτικού σπόρου

5 ΕΤΗ
Αγγούρι, Αντίδι, Κάρδαμο, Καρπούζι, Λάχανα, Πεπόνι, Ραδίκι-(Chicory), Σέλινο, Σπανάκι

4 ΕΤΗ
Ελβετικό λάχανο, Κολοκύθι, Κουνουπίδι, Λάπατα, Λάχανο κατσαρό,
Λάχανο των Βρυξελλών, Μάπα, Μελιτζάνα, Μπρόκολο, Ντομάτα, Παντζάρι, Σινάπι

3 ΕΤΗ
Γογγύλι, Καρότο, Λάχανο κινέζικο, Μπιζέλι, Σπαράγγι, Φασόλι

2 ΕΤΗ
Καλαμπόκι γλυκό, Μπάμια, Πιπεριά, Πράσο

1 ΕΤΟΣ
Κρεμμύδι, Μαϊντανός, Ραδίκι(Dandelion-Taraxacum)

Αυτοί είναι οι κατά προσέγγιση χρόνοι για τiς δροσερές, ξηρές συνθήκες αποθήκευσης. Το τεύτλο, το καρότο, το μαρούλι, η κολοκύθα και οι σπόροι καρπουζιών παραμένουν βιώσιμοι για έναν μέσο όρο 5 ή 6 ετών αλλά με ιδανικές συνθήκες οι όροι μπορούν να υπερβούν 10 έτη. Η βιωσιμότητα σπόρου αγγουριών και αντιδιού μπορεί να διαρκέσει 10 έτη ή περισσότερο.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΒΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡΩΝ ΣΑΣ

Κάνετε μια δοκιμή βλάστησης πριν φυτέψετε τους παλαιούς σπόρους σας.
Εάν έχετε παλιούς ή ξεχασμένους σπόρους και αναρωτιέστε εάν είναι βιώσιμοι και αν θα φυτρώσουν, μπορείτε να ανακαλύψετε στα σίγουρα με μια δοκιμή βλάστησης. Είναι καλύτερο να εξεταστούν οι σπόροι σας πριν τους φυτέψετε από το να σπαταλήσετε τον χρόνο και την προσπάθεια σας φυτεύοντας το σπόρο που δεν είναι πλέον βιώσιμος. Ένας άλλος λόγος είναι, γιατί να σπαταλήσετε κάποια χρήματα για την αγορά τους εάν εκείνοι που έχετε ήδη είναι ακόμα καλοί;

Πώς να κάνετε εύκολη δοκιμή βλάστησης του σπόρου σας
Πάρτε ένα μικρό δείγμα των σπόρων σας για δοκιμή, δέκα σπόροι είναι αρκετοί από κάθε είδος που θέλετε να δοκιμάσετε. Υγράνετε ελαφρώς μια μικρή πετσέτα ή μερικά διπλωμένα κομμάτια απορροφητικού χαρτιού όπως στη φωτογραφία μου και τοποθετήστε πάνω τους σπόρους σας. Διπλώστε τη πετσέτα ή το χαρτί στο μισό και καλύψτε τους σπόρους. Εσωκλείστε τη πετσέτα ή το χαρτί σε πλαστικό περικάλυμμα ή τοποθετήστε το μέσα σε μια σφραγισμένη πλαστική τσάντα ή ένα μικρό πλαστικό δοχείο για να μη χάσει την υγρασία του . Ονομάστε τη συσκευασία με το όνομα και την ημερομηνία σπόρου. Τοποθετήστε τη συσκευασία σε μια σχετικά θερμή θέση (20 έως 25 βαθμοί Κελσίου) όπως η κορυφή του ψυγείου σας ή σε ένα υψηλό ράφι. Μην το βάλτε στον άμεσο ήλιο. (Ο άμεσος ήλιος μπορεί να το υπερθερμάνει.)

Πόσο καιρό πρέπει για να περιμένετε
Οι σπόροι πρέπει να απορροφήσουν το νερό και να φουσκώσουν. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται σχεδόν καθημερινά για τη βλάστηση και για να σιγουρευτείτε ότι η πετσέτα ή το χαρτί σας είναι ακόμα υγρό. Προσθέστε λίγο νερό εάν η πετσέτα ή το χαρτί αρχίζει να στεγνώνει.
Ανάλογα με πιο σπόρο εξετάζετε, οι σπόροι μπορούν να αρχίσουν να βλαστάνουν σε μια -δύο ημέρες ή μπορούν να πάρουν αρκετές εβδομάδες για να αρχίσουν. Συνήθως η πλειοψηφία των σπόρων θα βλαστήσει μέσα σε μερικές ημέρες η μια από την άλλη. Όταν η βλάστηση σταματά και δεν έχουν βλαστήσει άλλοι σπόροι για αρκετές ημέρες, ξέρετε ποιο είναι ποσοστό βλάστησης. Αν δηλαδή από τους δέκα σπόρους βλαστήσουν οι πέντε το ποσοστό βλάστησης ανέρχεται στο 50% .

Η διαδικασία που ανέφερα παραπάνω χρησιμοποιείτε όχι μόνο για τον έλεγχο της βλαστικότητας αλλά και σε μερικές περιπτώσεις σπόρων που είναι «δύσκολοι» να φυτρώσουν και απαιτούν ειδικές συνθήκες για να βλαστίσουν-φυτρώσουν.
Στις φωτογραφίες που παραθέτω βλέπεται την βλάστηση σπόρων Stevia Rebaudiana ένα φυτό που είναι 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη και που ο σπόρος της είναι πολύ μικρός.

Πώς να ερμηνεύσετε τα αποτελέσματα της δοκιμής βλάστησης σπόρου
Η βιωσιμότητα σπόρου μειώνεται με την πάροδο του χρόνου και υπό τις κακές συνθήκες αποθήκευσης, έτσι αναμένετε τη μειωμένη βλάστηση των παλαιών σπόρων έναντι των φρέσκων σπόρων. Μπορεί να πρέπει να φυτέψετε περισσότερους σπόρους από ότι συνήθως για να παραγάγετε τον επιθυμητό αριθμό φυτών σας. Χρησιμοποιήστε τα αποτελέσματα της δοκιμής σας ως οδηγό. Παραδείγματος χάριν, εάν μόνο οι μισοί από τους σπόρους της δοκιμής σας βλαστήσουν, ξέρετε τώρα λαμβάνοντας υπόψη την βλαστικότητα των σπόρων σας, ότι στη φύτευση θα σπείρετε διπλάσια ποσότητα σπόρων. Εάν πολύ λίγοι από τους σπόρους βλασταίνουν στη δοκιμή, πρέπει πιθανώς να αγοράσετε ή να κρατήσετε φρέσκο σπόρο.
Να ξέρετε ότι οι καλές εταιρείες που πουλάνε σπόρους αναφέρουν εκτός από την ημερομηνία παραγωγής και την λήξη τους και το ποσοστό βλαστικότητας των σπόρων την ημερομηνία που έγινε η συσκευασία τους.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΟΜΠΟΣΤ ΓΙΑ ΛΙΠΑΝΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ

Compost ονομάζεται το οργανικό υλικό που προέρχεται από την διαδικασία της κομποστοποίησης οργανικών υπολειμμάτων.Οι ανθρώπινες ενέργειες που έχουν σκοπό να επιταχύνουν και να καθοδηγήσουν τις φυσικές διεργασίες της βιοαποδόμησης των οργανικών υπολειμμάτων έχει επικρατήσει να ονομάζεται διεθνώς κομποστοποίηση (composting).
Το compost είναι ένα προϊόν με μεγάλη γεωργική αξία. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα οργανικό λίπασμα που βελτιώνει το έδαφος. Όταν προστεθεί στην καλλιέργεια δεν ανταγωνίζεται το άζωτο με τα φυτά, είναι απαλλαγμένο δυσοσμιών. Τα compost περιέχουν συνήθως 2 % άζωτο, 0,5 - 1 % φώσφορο και περίπου 2 % κάλιο. Το άζωτο αποδεσμεύεται και είναι διαθέσιμο στα φυτά με αργό ρυθμό.

Τα πλεονεκτήματα της χρήσης compost είναι πολλά:
Τα φυτά γίνονται πιο ανθεκτικά στις διάφορες ασθένειες.
Η γεύση και το άρωμα των προϊόντων είναι καλύτερα.
Το έδαφος γίνεται πιο αφράτο, καλύτερο πορώδες, δουλεύουν καλύτερα οι μικροοργανισμοί και δεν κρατάει νερά.
Η απόδοση των φυτών είναι ίδια με την συμβατική καλλιέργεια.
Με τη χρήση του κομπόστ μπορούμε να βοηθήσουμε τα ταλαιπωρημένα εδάφη να ξαναγίνουν οργανικά εδάφη.

Υλικά κατάλληλα για κομποστοποίηση:Φύλλα από φυτά και δέντρα.
Υπολείμματα καλλωπιστικών φυτών δέντρων (κλαδιά, βλαστοί).
Διάφορα αγριόχορτα (να μην έχουν ώριμους σπόρους).
Μαραμένα λουλούδια.
Χώμα από γλάστρες (όταν ανανεώνεται το χώμα τους).
Κλαδιά δένδρων και θάμνων.
Στάχτη από ξύλα.
Κομμένο γρασίδι από χλοοτάπητες.
Ροκανίδια και πριονίδια ξύλου σε μικρές ποσότητες (όχι εμποτισμένης ξυλείας).
Υπερώριμα ή χαλασμένα φρούτα.
Τσόφλια από αυγά.
Υπολείμματα του καφέ και τσαγιού με το νερό τους.
Υπολείμματα λαχανικών από το καθάρισμα τους στην κουζίνα (φλούδες από λαχανικά και φρούτα, βολβοί από φασόλια, αρακά, κουκιά κ.ά.
Υπολείμματα βρασμένων φαγητών στα οποία δεν έχει προστεθεί λάδι.
Άχυρο από καλλιέργειες ή από ενσταυλισμό ζώων.
Φύκια θάλασσας.
Κοπριά από αιγοπρόβατα και βοοειδή



Υλικά Ακατάλληλα για κομποστοποίηση:Πέτρες, μεταλλικά αντικείμενα, πλαστικά, γυαλί, τυπωμένο χαρτί, υπολείμματα φαγητών που περιέχουν λίπη, κρέας, κόκαλα, καθώς και τα υλικά καθαρισμού.

Κατασκευή Κομπόστ
Κομπόστ μπορεί να παρασκευάσει ο καθένας σε λίγα τετραγωνικά μέτρα ανθόκηπου ή λαχανόκηπου, συγκεντρώνοντας τα υλικά σε σωρούς ή μικρές αυτοσχέδιες κατασκευές από ξύλο ή συρματόπλεγμα. Ο χώρος κομποστοποίησης για λόγους αισθητικής και υγιεινής, δεν πρέπει να βρίσκεται κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Το κομπόστ μπορεί να γίνει σε έναν απλό σωρό αν ο όγκος είναι τουλάχιστον 3 κυβικά μέτρα. Το ύψος του σωρού δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 2 μέτρα για να αποφύγουμε τη συμπίεση και να μπορούμε να ανακατεύσουμε το σωρό πιο εύκολα. Η βάση του σωρού πρέπει να έχει λίγη κλίση για να στραγγίζουν τα νερά. Μπορούμε να φτιάξουμε το στρώμα της βάσης με καλά πατημένο χώμα, άμμο ή χαλίκι.
Το άριστο μέγεθος των υλικών για τον σωρό μας είναι από 1,5-7,5 cm περίπου. Το μέγεθος του υλικού επηρεάζει σημαντικά τη μικροβιακή δραστηριότητα αφού ο θρυμματισμός αυξάνει την επιφάνεια όπου δρουν τα μικροβιακά ένζυμα και μειώνει τα κενά αέρα. Στη βάση του σωρού θα ήταν καλό να τοποθετήσουμε το πρώτο στρώμα από ένα ξηρό ασυμπίεστο υλικό όπως θρύμματα ξύλου, για να εξασφαλίσουμε τον καλό αερισμό από κάτω. Μετά προσθέτουμε εναλλάξ ένα στρώμα υγρών υλικών π.χ. γρασίδι, φλούδες φρούτων και μετά συνεχίζουμε με μια στρώση από απορροφητικά υλικά π.χ. άχυρο, ξερά φύλλα, στάχτη. Καθώς προσθέτουμε κάθε στρώμα, το βρέχουμε με νερό. Τέλος προστατεύουμε το σωρό από τις καιρικές συνθήκες και τον καλύπτουμε με άχυρο ή με ένα μουσαμά στην κορυφή.
Αφού διαμορφωθεί ο σωρός, η αύξηση της θερμοκρασίας φανερώνει έναρξη της μικροβιακής δραστηριότητας. Τα πρώτα δύο ή τρία 24ώρα, η θερμοκρασία αυξάνει και μπορεί να υπερβεί τους 70 ° C και να διατηρηθεί για αρκετές μέρες. Μια θερμοκρασία γύρω στους 55 ° C - 60 ° C είναι απαραίτητη για ένα χρονικό διάστημα (Α΄ φάση) επειδή οδηγεί σε μερική αποστείρωση του υλικού. Κατά τη Β΄ φάση, η βέλτιστη θερμοκρασία κομποστοποίησης βρίσκεται ανάμεσα στους 30 ° C - 37 ° C, ενώ αν μειωθεί κάτω από τους 20 ° C η αποσύνθεση επιβραδύνεται.
Η βιοδιάσπαση είναι αερόβια διεργασία για αυτό οι οργανισμοί που συμμετέχουν πρέπει να εφοδιάζονται με το απαραίτητο οξυγόνο. Αν εκτραπεί η ζύμωση σε αναερόβια, εκλύονται από τον σωρό δύσοσμα αέρια όπως υδρόθειο, μεθάνιο, αμμωνία. Αυτό το διορθώνουμε διώχνοντας την υπερβολική υγρασία, γυρίζοντας το σωρό. Ελέγχουμε την υγρασία κάθε 5-10 μέρες και προσθέτουμε νερό όταν γυρνάμε το σωρό. Η υγρασία δεν πρέπει να υπερβαίνει το 70%. Το μυστικό για γρήγορη κομποστοποίηση είναι συχνό γύρισμα. Εξασφαλίζει τον καλό αερισμό και οι μικροοργανισμοί δουλεύουν κυριολεκτικά πυρετωδώς. Η θερμοκρασία ελέγχεται και μόλις πέσει, ο σωρός γυρίζεται. Η ανάδευση των σωρών πραγματοποιείτε κάθε 7-10 ημέρες. Για να επιτύχουμε όσο το δυνατόν καλύτερο αερισμό η αναστροφή γίνεται με διπλό τρόπο, μέσα έξω και τα πάνω κάτω. Στο τέλος της κομποστοποίησης έχουμε μείωση στο 65 - 70 % του αρχικού όγκου υλικών.

Στο σπίτι:
Ένα δοχείο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για παρασκευή compost στο σπίτι μας, είναι ένα παλιό ντεπόζιτο νερού. Θυμηθείτε να ανοίξετε αρκετές τρύπες στις πλευρές του ντεπόζιτου, κάτι που είναι απαραίτητο για την κυκλοφορία του αέρα.

Οικιακή κομποστοποίηση





Έγχυμα κομπόστ:
Φυτά που χρειάζονται άμεση ενίσχυση ξαναζωντανεύουν με νερό πλούσιο σε θρεπτικά, που γίνεται με την εμβάπτιση μιας τρύπιας σακούλας με κομπόστ σε έναν κουβά για 2-3 μέρες. Διαλύουμε το υγρό που προκύπτει μέχρι να έρθει στην απόχρωση του τσαγιού. Μπορούμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε την ίδια «σακούλα» μερικές φορές κι ότι απομείνει μπαίνει πάλι στο σωρό του κομπόστ.

Δείτε εδώ μια λίστα με φυτά που είναι χρήσιμα στη δημιουργία κομπόστας:
http://www.pfaf.org/database/search_use.php?K[]=Compost

Η ΚΟΠΡΙΑ (ΦΟΥΣΚΙ)

Το αρχαιότερο και καλύτερο λίπασμα που έχει βρεθεί από τους πρακτικούς είναι η κοπριά.
Είναι φυσικό λίπασμα με όλες τις θρεπτικές ουσίες και με όλες τις καλές ιδιότητες, για βαριά και για ελαφριά εδάφη. Περιέχει κατά μέσον όρο επί της χιλίοις: 4 άζωτο, 2 φωσφορικό οξύ και 4 κάλι (ποτάσα). Περιέχει επίσης και άλλες χρήσιμες ουσίες που δεν έχουν τα χημικά (τεχνικά) λιπάσματα. Σε σύγκριση όμως με τα λιπάσματα η κοπριά είναι πολύ αραιωμένη και χρειάζεται πολλά μεταφορικά έξοδα.
Όταν η κοπριά αφεθεί στην αυλή σκορπισμένη στον ήλιο, τον ήλιο, τον αέρα και την βροχή, τότε η αμμωνία της (άζωτο) εξατμίζεται και όλες οι θρεπτικές ουσίες ξεπλένονται ώστε τελικώς απομένει η μισή λιπαντική δύναμη σε αυτή την κοπριά. Χάνονται επίσης τα ούρα τα οποία περιέχουν άλλα τόσα λιπάσματα και έτσι μένει για το χωράφι μόνο το ¼ της αρχικής ουσίας της κοπριάς.
Για να συντηρήσουμε όλη την λιπαντική ουσία της κοπριάς και να μην έχουμε ανάγκη από χημικά λιπάσματα, χρειάζεται συστηματική εργασία. Κάθε βράδυ πρέπει να στρώνουμε τον στάβλο με ξηρά χόρτα ή άχυρα για να κρατούν τα ούρα.
Από τον στάβλο μεταφέρουμε κάθε πρωί την κοπριά σε μεγάλο λάκκο και την πατάμε καλά για να ζυμωθεί (χωνέψει) χωρίς να αερίζεται και χάση την αμμωνία της.
Όταν γεμίσει σκεπάζεται ο σορός της κοπριάς με χώμα ή άχυρο και ποτίζεται συχνά για να μην ξεραθεί, μέχρι να χωνέψει. Καλύτερα να ποτίζουμε με τα νερά του στάβλου.
Μόλις η χωνεμένη κοπριά μεταφερθεί στο χωράφι πρέπει να σκεπάζεται αμέσως με όργωμα ή μέσα σε λάκκους (αμπέλια, δέντρα), για να μην χάσει την υπόλοιπη δύναμή της.
Η χωνεμένη κοπριά δεν βλάπτει τις ρίζες και τους σπόρους. Όταν όμως την χρησιμοποιούμε αχώνευτη πρέπει να την παραχώνουμε 20 τουλάχιστον ημέρες πριν την σπορά ή των χειμώνα που τα δέντρα κοιμούνται.
Μια αγελάδα παράγει κατά μέσο όρο ανά έτος 10 τόνους ή 8.000 οκάδες κοπριάς. Ένα άλογο 4.800 οκάδες. Ένας γάιδαρος 2.400 και ένα πρόβατο 250 οκάδες. Εάν μένουν μόνο την νύχτα στο στάβλο θα πάρουμε τη μισή ποσότητα κοπριάς.
Για ένα στρέμμα χρειάζονται τουλάχιστον χίλιες οκάδες χωνεμένης κοπριάς το χρόνο ή 2.000 οκάδες κάθε 2ο χρόνο. Η δύναμη της κοπριάς διαρκεί 2-3 χρόνια. Με στάνισμα εκατό προβάτων μπορούμε να λιπάρουμε ένα στρέμμα σε 10 ημέρες. Μετά το στάνισμα όμως χρειάζεται όργωμα για να σκεπάσει την κοπριά.

Όταν δεν έχουμε κτηνοτροφία μπορούμε να κάνουμε τεχνητή κόπρο από τα χόρτα, άχυρο, φύλλα και σκουπίδια του κτήματος. Τίποτε δεν πρέπει να χάνεται στους δρόμους και στα χαντάκια. Τα μαζεύουμε όλα σε ένα λάκκο ή σε σωρό και τα πατάμε καλά όπως το φουσκί. Για να χωνέψουν γρήγορα κάθε 30 πόντους πατημένα χόρτα σκορπίζουμε ασβέστη ή λίγη φυσική κοπριά σαν μαγιά. Κατόπιν σκεπάζουμε με 2-3 πόντους χώμα και ποτίζουμε.
Μόλις φτάσουμε σε ύψος 1 ½ μέτρο περίπου σκεπάζουμε τον σωρό με χώμα και καταβρέχουμε συχνά για να μην ξεραθεί. Εάν έχετε ζουμί από κοπριά ή ούρα, τότε δε χρειάζεται ούτε νερό, ούτε ασβέστη, ούτε μαγιά. Για να μαζεύονται όμως αυτά τα ούρα που θα την ποτίζουμε χρειάζεται τσιμενταρισμένος λάκκος.
Η κοπριά κάνει τη γόνιμη γη γονιμότερη και την αδύνατη την βοηθάει πολύ. Η καλή γη δεν χρειάζεται πολύ κοπριά, η μέτρια χρειάζεται λίγο περισσότερη και η φτενή και αδύνατη γη πολλή. Δεν πρέπει όμως την κοπριά να τη ρίχνουμε όλη μαζί, αλλά συχνά. Η γη που δεν κοπρίζεται παγώνει, όταν όμως κοπρίζεται περισσότερο από όσο πρέπει καίεται. Όταν κοπρίζουμε δεν πρέπει να ρίχνουμε την κοπριά απ’ ευθείας στις ρίζες των φυτών, αλλά πρώτα να ρίχνουμε αρκετό χώμα λεπτό, έπειτα την κοπριά και έπειτα πάλι να τη σκεπάζουμε με χώμα. Και έτσι ούτε τα φυτά θα καούν απ’ την κοπριά και η θερμότης της κοπριάς, επειδή θα τη σκεπάσουμε με χώμα δεν θα εξατμισθεί. Η κοπριά όλων των πουλιών είναι καλή εκτός της κοπριάς των χηνών και των νεροπουλιών, η οποία είναι υγρή. Και αυτή όμως είναι χρήσιμη αν την ανακατέψουμε με άλλες κοπριές. Του περιστεριού η κοπριά είναι πάρα πολύ καλή, γιατί έχει μεγάλη θερμότητα. Και για αυτό μερικοί ανακατεύουν με το σπόρο λίγη απ’ την κοπριά αυτή, έτσι καθώς είναι και την ρίχνουν στο χωράφι. Είναι δε ωφέλιμη στην αδύνατη γη και βοηθάει να βγάλει τους καρπούς και να τους θρέψη και την αγριάδα την καταστρέφει.

Δεύτερη ύστερα από την κοπριά των περιστεριών έρχεται η ανθρώπινη, που μοιάζει κάπως με των περιστεριών, ιδίως γιατί καταστρέφει όλα τα αγριοβότανα. Στην Αραβία τη μεταχειρίζονται ως εξής. Την ξεραίνουν τελείως και κατόπιν τη βρέχουν με νερό και πάλι την ξεραίνουν. Και καθώς βεβαιώνουν έτσι γίνεται πάρα πολύ ωφέλιμη στ’ αμπέλια. Καλύτερα όμως είναι, για ν’ αποφεύγουμε κάπως την αηδία, να την ανακατεύουμε με άλλες κοπριές. Τρίτη έρχεται η κοπριά του γαϊδάρου, η οποία είναι πολύ γόνιμη από τη φύση της και σ’ όλα τα φυτά πολύ χρήσιμη. Τετάρτη η κοπριά απ’ τις γίδες, αλλά πολύ αψιά. Και έπειτα η κοπριά των προβάτων που είναι μαλακότερη και κατόπιν η βοδινή. Καλύτερη απ’ τις κοπριές αυτές είναι η χοιρινή, η οποία όμως είναι ακατάλληλη για τα σπαρτά, επειδή είναι πολύ θερμή και τα καίει αμέσως. Χειρότερη απ’ όλες είναι η κοπριά των αλόγων και των μουλαριών, όταν είναι μόνη της. Αν όμως ανακατέψουμε με άλλες αψύτερες γίνεται χρήσιμη.
Οι γεωργοί πρέπει προ πάντων να προσέχουν να μη χρησιμοποιούν κοπριά της ίδιας χρονιάς. Γιατί δεν ωφελεί καθόλου και καμιά φορά βλάπτει και γεννάει πολλά ζωύφια. Η κοπριά 3 και 4 χρόνων είναι πάρα πολύ καλή. Γιατί απ’ την πολυκαιρία όλη η βρώμα έχει εξατμισθεί και τα σκληρά κομμάτια που μπορεί να έχει έχουν μαλακώσει. Δεν πρέπει να κοπρίζουμε τις ημέρες που μεγαλώνει το φεγγάρι, γιατί τις ημέρες αυτές η κοπριά συντελεί στο να φυτρώσουν πολλά αγριοβότανα.

Πως φτιάχνουμε την κοπριά
Μερικοί ανοίγουν χαντάκι βαθύ και βάζουν μέσα όλη την κοπριά μαζί και την καλύτερη και την χειρότερη για να σαπίσει. Επίσης μέσα στο χαντάκι βάζουν και την στάχτη απ’ τους φούρνους και λάσπη και την κοπριά απ’ όλα τα ζώα και προ πάντων απ’ τους ανθρώπους και τα κάτουρα τα ανθρώπινα, τα οποία ωφελούν περισσότερο από κάθε τι άλλο όλα τα φυτά και ιδίως τ’ αμπέλια. Ακόμη ρίχνουν μέσα στο χαντάκι και την ακαθαρσία απ’ τα ταμπάκικα. Πολλοί δε και την καλαμιά ύστερα από το θέρος την ξεριζώνουν και τη στρώνουν στα μαντριά των ζώων για να πατηθεί και να σαπίσει απ’ το κάτουρο και να γίνει κοπριά κα μαζί με όλα τα άλλα που είπαμε παραπάνω τη ρίχνουν στο χαντάκι. Και αν είναι τίποτε λάσπες ακάθαρτες ή στάχτη από άχυρα ή από αγκάθια ή από ξύλα ή από φρύγανα και αυτή τη ρίχνουν μέσα στο χαντάκι. Και τα βρύα που βγάνει η θάλασσα, αφού τα πλύνουν καλά με γλυκό νερό, τα ρίχνουν μέσα στο χαντάκι. Αφού ανακατευθούν όλα αυτά μαζί μέσα στο χαντάκι ρίχνουν γλυκό νερό για να σαπίζουν όλα μαζί γρηγορότερα. ‘Έπειτα ανακατεύουν με το σκαλιστήρι την κοπριά έως που να γίνει όλη μαζί ένας χυλός. Πολύ δε ωφέλιμο είναι όταν βρέχει να ρίχνουμε τα αυλάκια απ’ τους δρόμους μέσα στο κοπροστάσι. Γιατί το νερό αυτό, καθώς είναι λασπερό και θολό θ’ αυγατίσει την κοπριά που υπάρχει κα θα σαπίσει μαζί της και θα την κάνει πολύ καλύτερη.

Πηγές; Γεωπονικά-Νικ. Β. Σκληρού Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος

Οκά
Παλαιά μονάδα βάρους που ίσχυε στην Ελλάδα ως την 1η Απριλίου 1959. Από την εποχή αυτή καθιερώθηκε για τη χώρα μας απ' το Διεθνές Σύστημα Μονάδων το κιλό ή χιλιόγραμμο βάρους. Η οκά διαιρείται σε 400 δράμια. Σε αναλογία με το κιλό η οκά είναι βαρύτερη απ' αυτό και ισούται με 1282 γραμμάρια. Το κιλό είναι ίσο με 312,5 δράμια έναντι των 400 της οκάς. Παρόλη τη χρησιμοποίηση του κιλού η οκά εξακολουθεί να χρησιμοποιείται, ιδιαίτερα στα προϊόντα οινοποιίας, που συσκευάζονται σε φιάλες μισής οκάς. Η λέξη παράγεται απ' την τουρκική ΟΚΚΑ

ΤΙΑΧΝΩ ΦΥΣΙΚΟ ΒΙΟΔΥΝΑΜΙΚΟ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΗ ΚΟΜΠΟΣΤΑΣ

Υλικά:
Yarrow (Achillea millefolium)-Αχίλλεια η χιλιόφυλλος
Nettles (Urtica dioica)-Τσουκνίδα
Dandelion (Taraxacum officinate)-Άγριο ραδίκι πικραλίδα
Chamomile (Matricaria chamomilla)-Χαμομήλι
Valerian (Valeriana officinalis)-Βαλεριάνα
Oak bark (Quercus robur)-Δρύινος φλοιός
Καθαρό μέλι

Τα δύο ουσιαστικά συστατικά είναι η αχίλλεια και οι τσουκνίδες. Τα άλλα χρησιμοποιούνται λόγω των προφυλακτικών ιδιοτήτων τους και των θρεπτικών συστατικών τους και κάποιο από αυτά μπορεί να παραλειφθεί αν δεν υπάρχει.

Μέθοδος
Συλλέξτε τα λουλούδια και τα φύλλα πριν από το μεσημέρι. Ξεράνετε τα το συντομότερο δυνατόν με χαμηλή θερμοκρασία, δηλαδή κοντά σε ένα καλοριφέρ ή μια σόμπα. Όταν ξεραθούν κοσκινίσετε ξεχωριστά το καθένα, σε ένα κόσκινο ή μια κρησάρα ή ένα μεγάλο σουρωτήρι. Κρατήστε το καθένα χωριστά.

Δρύινος φλοιός:
Χρησιμοποιήστε τον εξωτερικό τραχύ φλοιό, τρίψτε τον να γίνει σκόνη και μετά κοσκινίστε τον.

Μέλι:
Τρίψτε 1 σταγόνα μέλι σε μία μικρή ποσότητα λακτόζης (περίπου ένα εικοσάλεπτο του euro) μέχρι το μέλι να απορροφηθεί εντελώς. (Η λακτόζη είναι ένα καθαρό προϊόν που χρησιμοποιείται για να ταΐσει τα μωρά, και υπάρχει σε φαρμακεία ή αλυσίδες τροφίμων).

Για να το αποθηκεύσετε
Πάρτε τα ίσα μέρη κάθε ένα από τα συστατικά, αναμίξτε καλά και αποθηκεύστε σε ένα κλειστό βάζο.

Για τη χρήση
Ανακατώστε πάλι για να εξασφαλίσετε ένα ομαλό μίγμα, και υγροποιήστε ως εξής:

Για να υγροποιήσετε:
Παίρνεται λίγο μίγμα περίπου όσο να καλύψει η σκόνη ένα δεκάλεπτο του euro (περίπου ένα κόκκο σιταριού) και ανακατεύεται με βρόχινο νερό 570 γραμμαρίων περίπου. Το ανακατεύεται καλά και το αφήνετε 24 ώρες πριν το χρησιμοποιήσετε. Διατηρείτε για περίπου τρεις εβδομάδες. Κουνήστε το καλά πριν τη χρήση.

Links:
http://journeytoforever.org/farm_library/QR/QRapp1.html#app2
http://attra.ncat.org/attra-pub/PDF/biodynam.pdf

Αντιδράσεις:

You might also like:

·                          ΒΙΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

·                          ΤΟ ΞΙΔΙ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

·                          Η ΚΟΠΡΙΑ (ΦΟΥΣΚΙ)

LinkWithin

Αναρτήθηκε από Θεόδωρος στις 8:13 π.μ.  

2 Comments:

witch of daffodils said...

Θεόδωρε,
διευκρινήστε μας παρακαλώ, αυτό το μίγμα το ρίχνουμε στο κόμποστ κάθε πότε και για πόσο χρονικό διάστημα;

Αρκεί μια τόσο μικρή ποσότητα;

27 Νοεμβρίου 2008 10:39 π.μ.  

kbantikos said...

Τα παραπανω υλικα ειναι μια τροποποιημενη συνταγη του 1930 και το ονομά της ειναι QR (quick return).Προσοχη απαιτειται αν προστεθουν ζωντανα αυτα τα φυτα στο σωρο του κομποστ γιατι μερικα ειναι βλαβερα ζιζανια και μπορουν να φυτρωσουν μεσα στο σωρο. Παρολα αυτα ειναι εξαιρετικα επιπονο να βρεις αυτα τα υλικα σε πολη και να κανεις ολη αυτην την διαδιακασια.Οι ενεργοποιητες αν το κομποστ παρασκευαστει σωστα απο την αρχη ειναι άχρηστοι ενω δε για τους ενεργοποιητες του εμποριου ειναι χημικο αζωτο το οποιο μπορει να επηρεασει αρνητικα την μικροβιακη ζωη του σωρου.Ο πιο απλος τροπος για να δωσετε μια ωθηση στο κομποστ σας ειναι να του ριξετε λιγο χωμα (απο δασος θα ηταν ακομα καλύτερα) ή να προσθεσετε λίγο ώριμο κομπόστ. Απο εκει και περα αν θελετε ενεργοποιητές οπωσδηποτε ιδου μια λίστα:
Τα ούρα ειναι ο καλυτερος, αναλογία με νερο 1:4.
Εξίσου καλο και το κουρεμένο γρασίδι.
Φύκια φρεσκα η αποξηραμενα.
Κοπρια. Λεπτες στρωσεις γιατι μερικες ειναι πολυ ισχυρες ιδαιτερως αν περιεχουν κουτσουλιες.Και ΝΑΙ ΤΟ BLOG αυτο ειναι ΓΑΜΑΤΟ.

ΦΥΣΙΚΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ

Τα κύρια θρεπτικά συστατικά των φυτών

Τρεις είναι οι θρεπτικές ουσίες που απαιτούνται από τα φυτά σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από τα άλλα στοιχεία. Είναι το άζωτο(N), ο φώσφορος(P) και το κάλιο(K).
Στα τσουβάλια των λιπασμάτων που κυκλοφορούν στην αγορά υπάρχουν οι αριθμοί "3-6-9". Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν το ποσοστό του συνολικού βάρους λιπάσματος καθενός από τα τρία βασικά θρεπτικά συστατικά.
Ένα λίπασμα γενικού σκοπού για τον κήπο περιέχει 7% N, 7% P και 7% Κ.
Στη βιολογική γεωργία τα περισσότερα από αυτά τα θρεπτικά συστατικά πρέπει να παρέχονται μέσω της κομποστοποιήσης της οργανικής ύλης.

Υπάρχει μια ποικιλία κοινών οργανικών υλικών που μπορούμε να προσθέσουμε στο έδαφός μας. Μερικά από αυτά είναι η κοπριά, το κομπόστ κήπου ή μανιταριών, η τύρφη, τα φύκια και η φυλλώδες μούχλα.

Φουσκί
Το φουσκί είναι η κοπριά μαζί με τα ούρα και την στρωμνή των οικόσιτων ζώων.
Προσθέτουν N, P και K στο έδαφος. Χρειάζεται όμως προσοχή γιατί το φρέσκο φουσκί μπορεί να βλάψει τα φυτά, τα φύλλα και τις ρίζες, αν εφαρμοστεί νωρίς.
Είναι καλύτερα να αποθηκεύετε υπό κάλυψη, για τουλάχιστον τρεις μήνες πριν από τη χρήση του.Μην αφήνετε το νερό της βροχής να ξεπλένει τα θρεπτικά συστατικά του, ενώ παράλληλα γίνεται η ωρίμανση.
Το φουσκί από διαφορετικά ζώα, διαφέρει σε μεγάλο βαθμό σε περιεχόμενο N-P-K.
Συνήθως η ποσότητα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι ένας κουβάς ανά τετραγωνικό μέτρο, αλλά αυτό εξαρτάτε κυρίως από το έδαφός μας. Τα αμμώδη εδάφη, ίσως χρειάζονται περισσότερο από τα αργιλώδη εδάφη.Η κοπριά είναι όξινη και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στις πατάτες.

Κομπόστ
Στο κομπόστ το περιεχόμενο των βασικών φυτικών θρεπτικών συστατικών (NPK) είναι συνήθως μικρότερο από τα εμπορικά χημικά λιπάσματα, αλλά είναι συχνά υψηλότερα από το φουσκί. Τα θρεπτικά συστατικά του κομπόστ απελευθερώνονται πιο αργά και συμβάλει έτσι στη βελτίωση της δομής του εδάφους. Εφαρμόζουμε το κομπόστ σκαλίζοντας τα φυτά ή το τοποθετούμε σαν επιφανειακή κάλυψη.

Κομπόστα μανιταριών
Η κομπόστα μανιταριών είναι συνήθως ένα μίγμα κομποστοποιημένου άχυρου, ασβεστόλιθου (ασβέστη) συν μερικά πρόσθετα, όπως αποξηραμένο αίμα. Παλιά όταν υπήρχαν άλογα, χρησιμοποιούταν η κοπριά αντί του κομποστοποιημένου άχυρου.Η κομπόστα μανιταριών προσθέτει μικρότερα ποσά N, P και K στο έδαφος από το κομπόστ. Η ινώδη σύστασή του βοηθάει στη βελτίωση της δομής του εδάφους. Ωστόσο, να θυμάστε τον ασβέστη σε αυτό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τα όσπρια αλλά όχι για τις πατάτες.

Φυλλώδες μούχλα
Η φυλλώδες μούχλα είναι ένα χρήσιμο υλικό για τη βελτίωση της δομής του εδάφους. Μαζέψτε πεσμένα φύλλα το φθινόπωρο. Φυλάξτε τα ξεχωριστά από το κομπόστ σωρού. Τα φύλλα αποσυντίθενται πολύ αργά. Κρατήστε τα φύλλα υγρά βρέχοντας τα ανά διαστήματα. Ο όγκος τους σταδιακά μειώνεται πολύ. Η φυλλώδες μούχλα περιέχει λίγα ποσά από τα κύρια θρεπτικά συστατικά. Όταν γίνει δύο ή τριών ετών το χρησιμοποιούν ως ένα συστατικό στο σπιτικό κομπόστ για σπόρους, αλλά και για τη βελτίωση της δομής του εδάφους.

Τύρφη
Η τύρφη παράγεται από τα φυτικά υπολείμματα πρασινάδων και βρύων που αποσυντίθεται σε ένα κακώς αποστραγγιζόμενο περιβάλλον. Η τύρφη περιέχει μικρά ποσά από τα κύρια θρεπτικά συστατικά των φυτών και χρησιμοποιείται κυρίως σε κομπόστ για σπόρους.

Φύκια
Τα φύκια προσφέρουν ένα μεγάλο ποσοστό καλίου K. Βοηθάνε στη δομή του εδάφους και στην διατήρηση της υγρασίας.
Επειδή τα φύκια περιέχουν αλάτι θα ήταν ίσως καλύτερο να τα μαζέψουμε μετά από μια βροχερή ημέρα ή να τα ξεπλύνουμε με νερό για να διαλυθεί.
Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στο κομπόστ μας ή να τα τοποθετήσουμε κάτω από τις πατάτες ή τομάτες. Πολλοί τα χρησιμοποιούν και στη καλλιέργεια σπαραγγιών.

Μαλλί
Τα υπολείμματα από μαλλί προβάτων είναι κατάλληλο για κομποστοποίηση. Το υλικό είναι πολύ πλούσιο σε άζωτο και ελευθερώνει τα θρεπτικά συστατικά του αργά. Είναι καλό για τα θαμνώδη φυτά και τα δέντρα.

Τεμαχισμένο ξύλο
Τα πριονίδια και ο τεμαχισμένος φλοιός από ακατέργαστη ξυλεία είναι πολύ καλά οργανικά υλικά για την κατασκευή του κομπόστ μας. θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κυρίως ως εδαφοκάλυψη για να καταστείλουν τα ζιζάνια.

Χλωρή λίπανση
Η χλωρή λίπανση είναι πολύ χρήσιμη. Μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε όταν το έδαφος δεν είναι παραγωγικό. Τα πλεονεκτήματα της περιλαμβάνουν:

- Τα ψυχανθή (π.χ. τριφύλλι, μηδική, κουκιά) με τη βοήθεια των βακτηρίων συλλέγουν άζωτο από τον αέρα και το μεταφέρουν στο έδαφος
- Διατηρούν τη γονιμότητα του εδάφους, γιατί τα θρεπτικά συστατικά δεν ξεπλένονται από τις βροχοπτώσεις
- Κάποια έχουν βαθύ ριζικό σύστημα και μεταφέρουν τις θρεπτικές ουσίες από το υπέδαφος στην επιφάνεια
- Προστατεύουν τη δομή του εδάφους από την διάβρωση των βροχών
- Αποπνίγουν τα ζιζάνια και να δημιουργούν ένα προσωρινό καταφύγιο για ωφέλιμα αρπακτικά
- Όταν το φυτό ενσωματώνετε στο χώμα θρέφει το έδαφος
- Η ρίζα των φυτών βελτιώνει τη δομή του εδάφους
- πολλά, όπως η φακελωτή (phacelia), το λούπινο και το κόκκινο τριφύλλι, έχουν ελκυστική εμφάνιση και μπορείτε να αφήσετε λίγα φυτά να ανθίσουν και να κρατήστε σπόρους.

Πριν ανθίσουν τα φυτά της χλωρής λίπανσης, κόψτε το φύλλωμα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Το χειμώνα μπορείτε να αφήσετε τα κομμένα φύλλα σαν εδαφοκάλυψη να σαπίσουν. Σε άλλες εποχές χώστε τα κομμένα φύλλα μέσα στο χώμα 15-20 εκατοστά.
Αφήστε τους οργανισμούς του εδάφους να απορροφήσουν την χλωρή λίπανση των φύλλων και φυτέψτε τα φυτά σας μερικές εβδομάδες αργότερα.
Στην αγορά υπάρχουν πολλές ποικιλίες σπόρων χλωρής λίπανσης.
Η φακελωτή (Phacelia) έχει τα πλεονεκτήματα πέρα από διάφορες άλλες καλλιέργειες, δεδομένου ότι δεν συσχετίζεται με οποιεσδήποτε από τις κοινές φυτικές καλλιέργειες και μπορεί να ταιριάξει οπουδήποτε. Έχει επίσης ελκυστικά φύλλα και λουλούδια και είναι εύκολο να συλλεχθεί και να σωθεί ο σπόρος. Καλό είναι να αποφύγετε τις μονοκαλλιέργειες και να καλλιεργείστε ένα συνδυασμό χλωρών λιπάνσεων. Οι συνδυασμοί αυξάνουν μια καλύτερη μάζα φυλλώματος.
Μερικοί καλλιεργητές έχουν διαφορετική στάση απέναντι στη χλωρή λίπανση. Κάποιοι έχουν χρησιμοποιήσει το πλεόνασμα από φυλλώδες καλλιέργειες, όπως το σέλινο και το ραβέντι, ως επιφανειακή κάλυψη για χλωρή λίπανση. Άλλοι υποστηρίζουν ότι μόνο τα ζιζάνια είναι η φυσική χλωρή λίπανση.

Υγρή λίπανση
Είναι δυνατό και λογικό να φτιάξουμε και να χρησιμοποιήσουμε οργανικό υγρό λίπασμα. Αυτό γίνεται διαποτίζοντας οργανική ουσία σε ένα μεγάλο μέρος νερού σε ένα βαρέλι. Το υγρό που δημιουργείτε έχει συνήθως άσχημη μυρωδιά και χρειάζεται να αραιώσουμε πολλές φορές τον όγκο του. Μπορεί να ποτιστεί επάνω στις καλλιέργειες.
Σύμφυτο, τσουκνίδες και κοπριά χρησιμοποιούνται πολύ συχνά.
Το υγρό από το σύμφυτο είναι πλούσιο σε ανθρακικό κάλιο ενώ το υγρό ζωικό λίπασμα είναι πλούσιο σε νιτρικά άλατα. Οι τσουκνίδες παρέχουν μια ισορροπημένη τροφή. Όλα είναι σπουδαία και δίνουν στα φυτά μεγάλη ανάπτυξη και ταυτόχρονα ελέγχουν τα παράσιτα και τις ασθένειες.


Εκτίμηση των ποσοτήτων ΝΡΚ διαφόρων οργανικών λιπασμάτων.

Οργανικό λίπασμα/Περιεχόμενο N%-P%-K%/Κατάλληλη χρήση

Κομπόστα/1,5-2,0-0,5/Πριν την φύτευση σε κάθε καλλιέργεια
Φουσκί αλόγου/0,7-0,2-0,5/Στις πατάτες
Φουσκί αγελάδας/0,6-0,2-1,0/Στις πατάτες
Φουσκί προβάτων/0,7-0,3-0,9/Χρήση σε υγρά λιπάσματα
Φουσκί πτηνών/1,5-1,0-0,5/Χρήση σε μικρές δόσεις και στη κομπόστα
Μούχλα φύλλων/0,5-0,25-0,25/Χρήση για κομπόστα σπόρων
Τύρφη/0,75-λίγο-λίγο/Χρήση για κομπόστα σπόρων
Φύκια/0,25-0,25-0,25/Στις πατάτες, ντομάτες η στη κομπόστα
Μαλλί προβάτων/10-λίγο-λίγο/Στις πατάτες ή στα όσπρια
Κομπόστα μανιταριών/0,5-0,25-0,5/Βελτίωση του εδάφους όχι για πατάτες
Στάχτη ξύλων/0-0-5~10/Σε φρούτα, ντομάτες, πατάτες
Οστεάλευρο/4-22-0/Σε μόνιμα φυτά, δέντρα

Φυτά για χλωρή λίπανση

Όνομα/Σπορά/Στο έδαφος/Συνθήκες εδάφους/γρ.ανά τ.μ.

Ήμερο τριφύλλι/Απρίλιο-Ιούλιο/1 χρόνο/Όχι σε όξινα υγρά εδάφη/2
Κουκιά/Σεπτ.-Νοεμ./Το χειμώνα/Σε βαριά εδάφη/20
Φαγόπυρο Απρίλιο-Αυγ. 1-3 μήνες Σε φτωχά εδάφη/6
Τριφύλλι/Μάρτιο-Αυγ./2-3 μήνες/Σε αμμώδη εδάφη/3
Τριγωνέλλα/Μάρτιο-Αυγ./2-3 μήνες/Σε στραγγισμένα εδάφη/5
Λούπινο/Μάρτιο-Ιούνιο/2-4 μήνες/Σε αμμώδη εδάφη/10
Σινάπι/Μάρτιο-Σεπτ./1-2 μήνες/Σε γόνιμα εδάφη/5
Φακελωτή/Μάρτιο-Σεπτ./1-3 μήνες/Στα περισσότερα/2
Σίκαλη/Αύγ.-Νοέμ./Το χειμώνα/Στα περισσότερα/16
Βίκος/Μάρτιο-Σεπτ./2-3 μήνες/Όχι σε όξινα και στεγνά εδάφη/16
Μηδική/Μάρτιο-Αύγ./3 μήνες/Ελαφριά στεγνά εδάφη/3

ΤΑ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ

Τα φυτά χρειάζονται δεκαέξι θρεπτικά συστατικά για να αναπτυχθούν.
Τα 3 μη ορυκτά θρεπτικά συστατικά των φυτών είναι το υδρογόνο (H), το οξυγόνο (O), και ο άνθρακας (C). Αυτά τα θρεπτικά συστατικά βρίσκονται στον αέρα και το νερό.
Σε μια διαδικασία που ονομάζεται φωτοσύνθεση, τα φυτά χρησιμοποιούν την ενέργεια από τον ήλιο για να μετατρέψουν το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και του νερού (H2O) σε σάκχαρα και άμυλα. Αυτά είναι τα άμυλα και τα σάκχαρα είναι η τροφή των φυτών.
Φωτοσύνθεση σημαίνει "να γίνουν τα πράγματα με το φως".

Τα άλλα δεκατρία θρεπτικά συστατικά προέρχονται από το έδαφος.
Τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους χωρίζονται σε δύο κατηγορίες σύμφωνα με τις ποσότητες που απαιτούνται από τα φυτά.Των μακροστοιχείων και των μικροστοιχείων (ιχνοστοιχείων).Τα μακροστοιχεία είναι άζωτο, φώσφορος, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο και θείο. Τα ιχνοστοιχεία, που χρειάζονται μόνο ίχνη, είναι σίδηρο, μαγγάνιο, βόριο, ο ψευδάργυρος, ο χαλκός, το μολυβδαίνιο και το χλώριο.

Αυτά τα θρεπτικά συστατικά είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των φυτών. Τα φυτά θα μεγαλώνουν κανονικά μέχρι να ξεμείνουν από ένα η και ταυτόχρονα δύο θρεπτικά συστατικά. Στη συνέχεια, η ανάπτυξη θα σταματήσει από την έλλειψη τους. Εάν τα θρεπτικά συστατικά είναι ελλιπείς ή υπερβολικά άφθονα, τότε τα φυτά θα είναι παραμορφωμένα και θα έχουν αλλοιωμένο χρώμα . Διάφορα συμπτώματα στα φυτά δείχνουν την ανεπάρκεια για τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, αν και τα συμπτώματα διαφέρουν από το ένα φυτό στο άλλο. Τα κίτρινα φύλλα π.χ. μπορούν να προκληθούν από μία ή πολλές ελλείψεις θρεπτικών συστατικών. Είναι πολύ καλύτερο να κάνετε μια ανάλυση εδάφους ή φύλλων που θα δείξει ποια θρεπτικά συστατικά είναι χαμηλά, πριν ξεκινήσετε μια καλλιέργεια. Υπάρχουν παντού φορητά τεστ, που μπορούμε πολύ εύκολα να κάνουμε σπίτι μόνοι μας.

Πρωτεύοντα μακροστοιχεία

Άζωτο-Nitrogen (N)
Παρέχει ενέργεια για τη βλάστηση και την ανάπτυξη των φυλλωτών φυτών. Τα φυλλώδη φυτά χρειάζονται πολύ, τα ριζοειδή φυτά λίγο και τα φυτά των φρούτων αρκετό στην αρχή και λίγο μετά. Πολύ άζωτο κατά την διάρκεια της καλλιέργειας θα έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλα ψηλά φυτά χωρίς καρπούς
Σημάδια έλλειψης
Ελαφρώς πράσινα και κίτρινα φύλλα και καθυστερημένη ανάπτυξη των φυτών
Πηγές(N-P-K): Αιματάλευρα (14-0-0), Μηδική (7-3-4), Σόγια (6-1-2),
Βαμβακόσπορο (6-2-2), Γαλάκτωμα ψαριών (5-2-2), Κοπριά από κότες(3-4-3), Κομπόστα (1-1-1), Κοπριά αγελάδας (2-.2-.2)

Φώσφορος-Phosphorus (P)
Κάνει τα φυτά να αντέχουν το στρες, επιτρέπει την ταχεία ανάπτυξη των φυτών και βοηθάει την ανάπτυξη των λουλουδιών και της ρίζας
Σημάδια έλλειψης
Πορτκαλοκόκκινα ή μωβ φύλλα
Πηγές(N-P-K): Αιματάλευρα (4-12-0), Κοπριά κοτόπουλων (3-4-3), Μηδική (7-3-4), Κομπόστα (1-1-1)

Κάλιο-Potassium (K)
Βοηθάει στην διαδικασία της φωτοσύνθεσης, κάνει τα φυτά απρόσβλητα στις ασθένειες και αυξάνει την ποιότητα των καρπών
Σημάδια έλλειψης
Η υγεία των φυτών μειώνεται, τα φυτά γίνονται ευαίσθητα σε ασθένειες, η φλούδα τους λεπτή και οι καρποί τους μικροί
Πηγές(N-P-K):Μηδική (7-3-4), Πράσινη άμμος (0-0-3), Στάχτη (0-1-3), Κοπριά κοτόπουλων (3-4-3), Κομπόστα (1-1-1)

Δευτερεύοντα μακροστοιχεία

Ασβέστιο- Calcium (Ca)
Βοηθάει στην δομή των κυττάρων και είναι αναγκαίο για την δύναμη των φυτών
Σημάδια έλλειψης
Σπασμένα μέρη στα φυτά
Πηγές: ασβεστόλιθος, γύψος, κέλυφος αυγών

Μαγνήσιο- Magnesium (Mg)
Απαιτείτε σαν μέρος της χλωροφύλλης για την φωτοσύνθεση
Σημάδια έλλειψης
Η παραγωγή μειώνετε και τα παλιά φύλλα γίνονται λευκά ή κίτρινα
Πηγές: άλατα Epsom, ασβεστόλιθος, οργανικά υλικά

Θείο- Sulfur (S)
Απαιτείτε για να δημιουργήσουν τα φυτά πρωτεΐνες, ένζυμα και βιταμίνες.
Βοηθάει τη σπορά, τη ριζική ανάπτυξη και την αντοχή των φυτών στο κρύο.
Σημάδια έλλειψης
Ελαφρώς πράσινα και κίτρινα φύλλα και καθυστερημένη ανάπτυξη των φυτών
Πηγές: νερό της βροχής, γύψος

Μικροστοιχεία

Βόριο-Boron (B)
Βοηθάει στην παραγωγή ζάχαρης και υδρογονανθράκων. Είναι Ιδανικό για τους σπόρους και την ανάπτυξη των καρπών
Σημάδια έλλειψης
Μικρά φύλλα, καρδιά σήψης, πολλαπλά μπουμπούκια
Πηγές: οργανικό υλικό και βόραξ

Χαλκός- Copper (Cu)
Βοηθάει στην αναπαραγωγή του φυτού
Σημάδια έλλειψης
Πολλαπλά μπουμπούκια
Πηγές: θειικός χαλκός, φυσικός χαλκός

Χλωρίδιο-Chloride (Cl)
Βοηθάει το μεταβολισμό του φυτού.
Σημάδια έλλειψης
Κανένα γνωστό
Πηγές: νερό βρύσης

Σίδηρος-Iron (Fe)
Βοηθάει στο σχηματισμό της χλωροφύλλης
Σημάδια έλλειψης
Κίτρινα φύλλα, τα νεύρα των φύλλων παραμένουν πράσινα
Πηγές: θειικός σίδηρος, χηλικό σύμπλοκο σιδήρου

Μαγγάνιο- Manganese (Mn)
Βοηθάει στη διάσπαση των υδρογονανθράκων και του αζώτου
Σημάδια έλλειψης
Τα φύλλα έχουν ποικιλία χρωμάτων κίτρινου και λευκού, καθυστερημένη ανάπτυξη
Πηγές: Θειικό μαγγάνιο, κομπόστα

Μολυβδαίνιο- Molybdenum (Mo)
Βοηθάει στη διάσπαση του αζώτου
Σημάδια έλλειψης
Διάφορα συμπτώματα
Πηγές: Μολυβδαινικό νάτριο, κομπόστα

Ψευδάργυρος- Zinc (Zn)
Ρυθμίζει την ανάπτυξη και την κατανάλωση των σακχάρων από το φυτό
Σημάδια έλλειψης
Μικρά λεπτά κίτρινα φύλλα, μικρή παραγωγή
Πηγές: οξείδιο του ψευδαργύρου, θειικό ψευδάργυρο, χηλικό σύμπλοκο ψευδαργύρου

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΥ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΝΕΡΟ

Ενα πολύ καλό άρθρο που αξίζει να διαβάσετε
TOY HΛIA KANTAPOY - Γεωπόνος, σύμβουλος βιολογικής γεωργίας

Ξεφυλλίζοντας το ιταλικό περιοδικό AAM Terra Nuova, εντυπωσιάστηκα από ένα άρθρο για την ιστορία ενός «τρελού» Eλβετού.
O Jean Pain έκανε ένα πείραμα σ' ένα μικρό αγροτεμάχιο.
Mε κομπόστ από τα «σκουπίδια του δάσους» και μερικά «κόλπα» κατάφερε να αποκτήσει έναν υγιέστατο και παραγωγικό λαχανόκηπο με ελάχιστο νερό.
O Eλβετός Jean Pain στη δεκαετία του '60 δούλεψε ως φύλακας μιας φάρμας, η οποία είχε και ένα μεγάλο κομμάτι δάσους. Το πρώτο πράγμα που τον ανησύχησε και έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν ο εφιάλτης τής τότε αλλά και της σημερινής εποχής, οι πυρκαγιές στα δάση.
Εφαρμόζοντας τις παλιές μεθόδους διαχείρισης των δασών, έφερε να βοσκήσουν στο δάσος, γουρούνια, πρόβατα, αλλά κυρίως κατσίκια - το κατσικίσιο τυρί που παρήγαγε έγινε διάσημο στην περιοχή του. Το φθινόπωρο, αφού καθάριζε το δάσος από τη θυσανώδη και τη θαμνώδη βλάστηση, χρησιμοποιούσε τα ξερά κλαδιά όπως έκαναν παλαιότερα και οι χωρικοί, δηλαδή ξύλα για τις σόμπες, για τους φούρνους, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το έκαιγε επί τόπου στο χωράφι.
Μια μέρα, όμως, διαβάζοντας κάποια παλαιά κείμενα που βρήκε στο αρχοντικό της φάρμας, έμαθε για το «humus vivus», αυτό που σήμερα ονομάζουμε κομπόστ. Υλικό που κάποιοι «παλιοί σοφοί» παρασκεύαζαν από τα «σκουπίδια» του δάσους. Με αυτήν την έρευνα -την κατασκευή και τη χρήση του humus- αφιέρωσε και την υπόλοιπη ζωή του.
Το μυστικό για την παραγωγή φυτών ντομάτας, ύψους 2,5 μέτρων, χωρίς την ανάγκη νερού ήταν ακριβώς το «humus vivus». Για να αποδείξει τα αποτελέσματα των ερευνών του ο Jean Pain αποφάσισε να κάνει ένα μικρό οικογενειακό λαχανόκηπο 100 m2.
Επέλεξε, λοιπόν, ένα αγροτεμάχιο φτωχότατο σε θρεπτικά συστατικά, το οποίο βρισκόταν 10 μέτρα από την κορυφή ενός πετρώδους λόφου και σε υψόμετρο 410. Hταν ένα χωράφι πετρώδες, με υπέδαφος αμμώδες και με υδροφόρο ορίζοντα στα 95 μέτρα βάθος. Είχε νότιο προσανατολισμό και βρισκόταν στην περιοχή της Provenza (Ν. Γαλλία), που χαρακτηρίζεται από ξηρά καλοκαίρια και με μια μέση θερμοκρασία 35ο C υπό σκιάν.
Ο λαχανόκηπος περιμετρικά, αλλά και από πάνω, καλύφθηκε από συρμάτινη σήτα για προστασία από ζώα και πουλιά. Το Μάιο, στην πάνω σήτα τοποθέτησε χλωρά κλαδιά από πεύκα για να δημιουργήσει την απαραίτητη σκίαση για να μπορέσουν να ριζοβολήσουν ευκολότερα τα νεαρά φυτά πριν από τις ζέστες του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jean Pain, η σκίαση του λαχανόκηπου ήταν απαραίτητη επειδή τα φυτά ποτίστηκαν κατά τη στιγμή της μεταφύτευσης και στη συνέχεια μόνο άλλη μια φορά έπειτα από κάποιες μέρες.
Το έδαφος του λαχανόκηπου τον χειμώνα ήταν καλυμμένο από ένα στρώμα οργανικής ουσίας τακτοποιημένο σε παρτέρια πλάτους 1,20 μέτρων, χωρισμένα μεταξύ τους από μονοπάτια στα οποία είχε τοποθετήσει μακριές ξύλινες τάβλες για να περπατάει χωρίς να συμπιέζει το έδαφος.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλη η επιφάνεια του αγροτεμαχίου, παρτέρια και μονοπάτια ήταν καλυμμένη από ένα στρώμα οργανικής ουσίας. Οι δε γραμμές φύτευσης δεν ήταν πάνω σε σαμάρια, όπως στη Β. Ευρώπη -που είναι λογικό για να έχουμε απορροή του περίσσιου νερού- αλλά το αντίθετο, σε αυλάκια για να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία και να μειώσουμε στο ελάχιστο τις απώλειές της από την εξάτμιση.
Ξεκίνησε λοιπόν το Νοέμβριο με την σπορά της σαλάτας. Aυτή ήταν και η πρώτη καλλιέργεια. Στο τέλος του Φεβρουαρίου - αρχές Μαρτίου προχώρησε στη δεύτερη καλλιέργεια, φυτεύοντας μπιζέλια, τα οποία μετά 2 μήνες τα συγκόμισε. Eφτασε έτσι στη στιγμή της τρίτης καλλιέργειας και της πιο σημαντικής.
Είναι η στιγμή της ανανέωσης της κάλυψης του εδάφους με νέα οργανική ουσία, που θα δώσει τα θρεπτικά συστατικά και την προστασία που χρειαζόμαστε. Ξεκίνησε, λοιπόν, με μια ομοιόμορφη επικάλυψη του εδάφους από 7 cm κομπόστ. Πάνω από το κομπόστ τοποθέτησε ένα στρώμα 10 cm από χονδροειδές οργανικό υλικό για εδαφοκάλυψη (ροκανίδι από το κόψιμο των ξύλων, άχυρα, φύλλα κ.λπ.). Αυτά τα δύο υλικά δημιούργησαν και το κάλυμμα από οργανική ουσία των παρτεριών. Αρχές Μαΐου ξεκίνησε τις μεταφυτεύσεις, π.χ. πήρε ένα φυτό μελιτζάνας -που το είχε φυτέψει το Φεβρουάριο στο σπορείο- και το μεταφύτευσε στο έδαφος δημιουργώντας ένα χώρο στο κόμποστ που είχε ήδη στρώσει. Μια βασική αρχή είναι να μη μένει ποτέ το κομπόστ ακάλυπτο και εκτεθειμένο στο φως, έτσι έπειτα από κάθε μεταφύτευση θα πρέπει να το σκεπάζετε με το υλικό εδαφοκάλυψης. Το υλικό της εδαφοκάλυψης, οποιαδήποτε και αν είναι η σύνθεσή του, όχι μόνο δεν επιτρέπει στο κομπόστ να χάσει την υγρασία του, αλλά κατά τη διάρκεια των ζεστών ωρών της ημέρας, δημιουργεί ένα στρώμα υγρασίας από πάνω του και βοηθάει στην αποδόμηση της οργανικής ουσίας.
Ακολουθώντας τα παραπάνω, ήδη στα τέλη του Αυγούστου είχε απίστευτα αποτελέσματα. Οι ντομάτες έφθασαν τα 1,80 μ. ύψος, με μια καταπληκτική ανάπτυξη. Η παραγωγή καρπών αυτήν την περίοδο έφθασε τα 6 κιλά ανά φυτό. Τα φασόλια είχαν ξεπεράσει τα 2 μ. ύψος. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, μπόρεσε να κάνει μιαν επαλήθευση της συγκομιδής. Μέση ανάπτυξη των φυτών της μελιτζάνας 1,20 μ., μέση παραγωγή 5 κιλά/φυτό και το σημαντικότερο, λόγω της ανεπτυγμένης ανθοφορίας και καρποφορίας ήταν σίγουρη η παραγωγή μέχρι και τα πρώτα κρύα του Νοέμβρη.
Η τελευταία βροχή έπεσε στις 27 Ιουνίου. Στις 27 Σεπτεμβρίου, που έκανε τον απολογισμό, είχαν περάσει 87 ημέρες χωρίς νερό και τα φυτά συνέχισαν να αναπτύσσονται και να παράγουν.

ΤΟ ΞΥΔΙ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

Δοκιμή της εδαφολογικής οξύτητας ή αλκαλικότητας
Για να κάνετε μια γρήγορη δοκιμή για την υπερβολική αλκαλικότητα στο χώμα, τοποθετήστε μια χούφτα χώμα σε ένα δοχείο και χύστε έπειτα μισό φλιτζάνι άσπρο ξίδι. Εάν το χώμα αφρίζει ή βράζει, είναι σίγουρα αλκαλικό. Ομοίως, για να δείτε εάν το χώμα σας έχει μια υψηλή οξύτητα, αναμίξτε μισό φλιτζάνι νερό και μισό φλιτζάνι μαγειρικής σόδας και ανάμιχτε το στο χώμα σας. Αυτή τη φορά αν αφρίσει υποδηλώνει οξύτητα στο χώμα.

Βλάστηση των σπόρων
Μπορείτε να αρχίσετε πολλούς φυτικούς σπόρους ενεργοποιώντας την βλάστηση τους με την ακόλουθη διαδικασία. Τοποθετούμε τους σπόρους το βράδυ σε μισό λίτρο ζεστό νερό και ρίχνουμε μισό φλιτζάνι ξίδι. Το επόμενο πρωί, σουρώνουμε τους σπόρους μας και τους φυτεύουμε.

Εξολοθρεύεσαι τα έντομα στον κήπο σας
Εάν υπάρχουν πολλά ζωύφια στα φρούτα και λαχανικά στον κήπο σας, καταπολεμήστε τα με αυτό το απλό, χωρίς δηλητήρια ελκυστικό δόλωμα, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε μια παγίδα για έντομα. Βάλτε μια κούπα ξίδι, μια κούπα ζάχαρη, μια κούπα νερό και ψιλοκόψτε μια μπανάνα ή άλλο φρούτο, ανακατέψτε τα και τοποθετήστε το σε μια παγίδα για έντομα.

Καταπολεμήσετε την σκωρίαση και άλλες ασθένειες των φυτών
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξύδι για να θεραπεύσουμε διάφορες ασθένειες των φυτών όπως τη σκωρίαση, τη μαύρη κηλίδα και το ωιδίο. Ανακατεύουμε 2 κουταλιές σούπας ξίδι σε 2 λίτρα νερό και ψεκάζουμε τα προσβεβλημένα φυτά με το διάλυμα μέχρι να θεραπευτούν.

Καταπολεμήστε τα ζιζάνια από τον κήπο σας
Ψεκάστε κατευθείαν με ξίδι τα ζιζάνια που βγαίνουν στον κήπο σας για να ξεραθούν πανεύκολα. Νωρίς στην εποχή, δώστε σε κάθε φυτό ένα ψεκασμό με ξίδι στο μέσο του, ή στη μέση του λουλουδιού προτού να αρχίσουν τα φυτά να κάνουν σπόρο. Στοχεύστε έναν άλλη μία φορά κοντά στον επίγειο μίσχο σε επίπεδο έτσι ώστε το ξίδι να μπορεί να ενυδατώσει τις ρίζες. Παρακολουθήστε τον καιρό, και εάν βρέξει την επόμενη ημέρα, θα πρέπει να κάνετε στα ζιζάνια έναν άλλο ψεκασμό. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε αν θέλετε να ξεράνετε ένα δέντρο ρίχνοντας στη ρίζα του ξίδι.
http://www.ars.usda.gov/is/pr/2002/020515.htm
http://www.ars.usda.gov/research/publications/publications.htm?SEQ_NO_115=176567

Κρατήστε μακριά τα ζώα από τον κήπο σας
Μερικά ζώα όπως γάτες, σκύλοι, λαγοί, ελάφια δεν μπορούν να ανεχτούν την μυρωδιά του ξυδιού ακόμα και αν έχει στεγνώσει. Μπορείτε να τοποθετήσετε μερικά κομμάτια από ύφασμα βουτηγμένα στο ξίδι και να τα τοποθετήσετε στον κήπο σας εκεί που δεν θέλετε να πλησιάζουν τα ζώα. Ξανά ποτίστε τα πανιά με ξίδι κάθε δέκα ημέρες περίπου.Το ίδιο μπορείτε να κάνετε με τις γάτες και τους σκύλους που έχετε σπίτι για να τα κρατάτε μακριά από τα αντικείμενα που θέλετε, ψεκάζοντας τα με ξίδι.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Φύτευση ντομάτας από σπόρους
Σπείρε τε τους σπόρους 6 εβδομάδες πριν από την τελευταία ημερομηνία παγετού στην περιοχή σας. Φυτέψτε το σπόρο 1-1.5 cm βαθιά σε κομπόστα για σπόρους και διατηρήστε τη θερμοκρασία μεταξύ 24-29 C για την καλύτερη βλαστικότητα.
Οι ντοματιές χρειάζονται 12-14 ώρες φωτός την ημέρα για μην γίνουν ψιλόλιχνες. Όταν στα φυτά έχουν παραχθεί τέσσερα φύλλα, μεταμοσχεύστε τα φυτά σε μεγαλύτερες γλάστρες για την προώθηση της ανάπτυξης της ρίζας. Μετά τη μεταμόσχευση, κρατήστε τα φυτά σε χαμηλότερη θερμοκρασία τη νύχτα, από 10-13 C, για την προώθηση της ανθοφορίας νωρίτερα σε ορισμένες ποικιλίες. Οι ημερήσιες θερμοκρασίες θα πρέπει να αυξηθούν στους 24-29 C για την προώθηση ταχείας ανάπτυξης.
Εκθέστε τα φυτά στις εξωτερικές συνθήκες δηλαδή στο φως και στον αέρα περίπου 10 ημέρες, για να σκληρύνει και να χοντρύνει το στέλεχος τους. Το πότισμα θα πρέπει να γίνεται με μέτρο, ούτε πολύ ούτε λίγο, για να μην καθυστερήσει η ανάπτυξη των φυτών. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε υγρό οργανικό λίπασμα αν τα φύλλα κιτρινίζουν. Κρατήστε τα επίπεδα του φωσφόρου υψηλό. Πάρα πολύ άζωτο θα καθυστερήσει την καρποφορία.

Μεταμόσχευση
Για τη μεταμόσχευση στον κήπο σας, η μέση θερμοκρασία του εδάφους θα πρέπει να είναι περίπου από 15-18 C διαφορετικά τα φυτά θα γίνουν κίτρινα ή κοντά και θα έχουν αργή καρποφορία.
Οι ντομάτες πρέπει να μεταμοσχευθούν στις τελικές θέσεις τους στο έδαφος, όταν είναι περίπου 15 εκατοστά.
Οι ντομάτες έχουν δύο χωριστές περιοχές ριζών. Η πάνω περιοχή είναι ειδικευμένη για να απορροφάει τις θρεπτικές ουσίες από το νερό. Τα χαμηλότερα μέρη των ριζών απορροφούν το νερό αλλά είναι λιγότερο ικανά να απορροφήσουν τις θρεπτικές ουσίες. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις εξειδικευμένες ρίζες, για να καλλιεργήσετε πιο υγιέστερες και παραγωγικές ντομάτες μεταφυτεύοντας τις βαθειά, αφήνοντας μόνο τα πάνω φύλλα να προεξέχουν και σκεπάζοντας τον κορμό τους με χώμα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη και άλλων ριζών από τον κορμό τους. Έτσι θα απορροφούν περισσότερες θρεπτικές ουσίες από ότι κανονικά.

Προτεινόμενη απόσταση φύτευσης
Η απόσταση φύτευσης στις σειρές μεταξύ των φυτών θα πρέπει να είναι από 60 έως 90 cm.Μπορείτε να φυτέψετε την ντομάτα μέχρι απόσταση 45 cm και κυρίως στα παρτέρια, να ξέρετε όμως ότι οι ντοματιές απωθούνται μεταξύ τους, για αυτό είναι καλό να τηρούνται οι αποστάσεις. Η απόσταση μεταξύ των σειρών πρέπει να είναι 90-120 cm.

Συγκαλλιέργεια ντομάτας
Η ντομάτα καλλιεργείται μαζί με σκόρδο, κατιφέ, κρεμμύδι, μαϊντανό, σχοινόπρασο, καπουτσίνο, καρότο, τσουκνίδα, βασιλικό, μέντα, μελλισόχορτο. Η καλλιέργεια σκόρδου ανάμεσα στις ντομάτες τις προστατεύει από τον τετράνυχο, ο κατιφές από έντομα και νηματώδεις του εδάφους, ενώ η τσουκνίδα η μέντα και το μελλισόχορτο καλυτερεύει την ποιότητά της. Ο βασιλικός απωθεί τις μύγες, τα κουνούπια και τα σκουλήκια των καρπών, τις βοηθάει στις ασθένειες και συμβάλει στην ανάπτυξή τους. Οι ντομάτες δεν έχουν πρόβλημα να καλλιεργούνται στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο.
Δεν καλλιεργείται με πατάτες, μάραθο, καλαμπόκι, αγγούρι, λάχανο, μπρόκολο, κουνουπίδι, γογγύλι, άνιθο. Μην τις φυτεύεται κάτω από καρυδιές για την αποφυγή της μάρανσης του καρυδιού.

Ασθένειες
Φυτέψτε ντομάτες ανθεκτικών ποικιλιών για διαρκή συγκομιδή. Οι ασθένειες της μάρανσης των φύλλων, όπως η πρόωρη μάρανση και η αλτενάρια αρχίζουν να εμφανίζονται περίπου στις αρχές Ιουλίου, που τα φυτά είναι πιο ευαίσθητα μόλις αρχίζει η παραγωγή καρπών. Για να μειωθούν τα προβλήματα των ασθενειών, φυτέψτε ανθεκτικές ποικιλίες και αλλάξτε την καλλιέργεια τομάτας σε διάφορα μέρη του κήπου κάθε χρόνο, με τη χρήση μιας τριετούς εναλλαγής. Η μάρανση από φουζαρίωση, μια ασθένεια που προκαλείται από ένα μύκητα του εδάφους, εμφανίζεται από τα μέσα έως τα τέλη της καλλιέργειας στις νότιες περιοχές. Όταν υπάρχουν προβλήματα μάρανσης από τη φουζαρίωση συνιστάτε εξαετές πρόγραμμα εναλλαγής ή χρήση ανθεκτικών ποικιλιών. Μην φυτεύετε μελιτζάνες, πιπεριές, πατάτες, σε μολυσμένο έδαφος κατά τη διάρκεια της περιόδου εναλλαγής. Η πρόωρη μάρανση και η ανθράκωση είναι κοινές ασθένειες, και ευνοούνται από τη ζέστη και την υγρασία. Η καθυστερημένη μάρανση είναι πιο κοινή στις χερσαίες περιοχές και πιο ψηλές περιοχές, ειδικά κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του φθινοπώρου.

Λίπανση ντομάτας
Η μάρανση και η πτώση των λουλουδιών αντιμετωπίζονται εξασφαλίζοντας επαρκές επίπεδο προστασίας του εδάφους σε ασβέστιο, και σταθερή υγρασία. Ο φώσφορος είναι απαραίτητος στα πρώτα στάδια της καλλιέργειας και ιδιαίτερα στην εποχή του σχηματισμού των άνθεων.
Το κάλιο είναι απαραίτητο στο δέσιμο και στην αύξηση του μεγέθους των καρπών.
Η πτώση, η κακή ποιότητα των καρπών και η χαμηλή παραγωγή, είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας καλίου. Το κάλιο παίζει ακόμα σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των ασθενειών όπως η φουζαρίωση, η βερτιτσιλίωση, η αλτερνάρια, η σήψη του στελέχους και το κλαδοσπόριο κ.α. Η ντομάτες που φυτεύονται σε υγιές έδαφος δεν θα έχουν σοβαρά προβλήματα από ασθένειες.
Το μαγνήσιο είναι ακόμα απαραίτητο στην καλλιέργεια της ντομάτας. Η έλλειψη του μαγνησίου έχει σαν αποτέλεσμα την μειωμένη απόδοση της παραγωγής και την υποβάθμιση της ποιότητας του καρπού.

Φωτογραφίες από ανεπάρκειες θρεπτικών συστατικών στην ντομάτα
http://www.hbci.com/~wenonah/min-def/tomatoes.htm

Περισσότερα για τις ασθένειες της ντομάτας εδώ:
http://www.plantprotection.hu/modulok/gorog/tomato/index.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_tomato_diseases
http://plant-disease.ippc.orst.edu/plant_searchResults.cfm?search_str=tomato&host_alpha=Select&host_text=tomato

Γεύση
Το είδος λιπάσματος που χρησιμοποιείται έχει επίπτωση στη γεύση της τομάτας. Πολύ νόστιμες ντομάτες είναι μερικές φορές το αποτέλεσμα υπό ορισμένες συνθήκες καλλιέργειας. Αποφύγετε να συντηρείτε τομάτες στο ψυγείο διότι θα καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της γεύσης της. Οι ντομάτες είναι καλύτερα να αποθηκεύονται σε θερμοκρασίες δωματίου πάνω από τους 10 C.

Συμβουλές
Ο καύσωνας πρέπει να βρίσκει τα φυτά μας ποτισμένα. Φροντίζουμε να ποτίζουμε απογευματινές ή βραδινές ώρες, διαφορετικά καίγονται οι ανθοταξίες.
Εφαρμόζουμε εδαφοκάλυψη για την διατήρηση της υγρασίας του εδάφους.
Οι ψεκασμοί πρέπει να γίνονται τις απογευματινές ή τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας και ποτέ κατά την διάρκεια πλήρης ηλιοφάνειας..
Οι λιπάνσεις κατά την διάρκεια του καύσωνα δεν επιτρέπονται διότι τα φυτά δεν μπορούν να απορροφήσουν θρεπτικά στοιχεία όταν η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη από 35C . Με την προσθήκη λιπασμάτων κατά την περίοδο του καύσωνα υπάρχει πιθανότητα να κάψουμε το ριζικό σύστημα των φυτών και να δημιουργήσουμε πύλες εισόδου παθογόνων από το ριζικό σύστημα.
Οι ντομάτες ανοίγουν και σκάνε όταν γίνετε ακανόνιστο πότισμα με αποτέλεσμα να χαλάνε γρηγορότερα. Προσοχή στα ποτίσματα λοιπόν…

Μέθοδοι καλλιέργειας της ντομάτας

Video με συμβουλές για την φύτευση, το σωστό βάθος μεταφύτευσης και τρόπους για την υποστύλωση της ντομάτας

Video για το κλάδεμα της ντομάτας

Βέβαια αυτό το κλάδεμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα με τον δυνατό και διαρκή ήλιο παρά μόνο σε περιοχές που οι ντομάτες βρίσκονται υπό σκιά…

ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ
Υπάρχουν περίπου 1200 ποικιλίες ντομάτας. Ας δούμε μερικές βασικές και διαδεδομένες:

Ace 55
80 ημερών. Η Ace είναι μεσαίου μεγέθους κόκκινες τομάτες με λεπτή φλοίδα και γλυκιά γεύση. Έχουν πολύ καλή αντίσταση στις ασθένειες και είναι ανθεκτικές στο σκάσιμο και στα χτυπήματα. Αντέχει στις άνυνδρες, άγονες και ξηρές περιοχές και είναι ευρέως διαδεδομένη στην περιοχή της νότιας Μεσογείου και στην χώρα μας. Είναι πολύ καλή για αυτούς που δεν τους αρέσει η όξινη γεύση της τομάτας. Αυτό όμως καθιστά την Ace 55 μια κακή επιλογή για κονσερβοποίηση. Αν θέλετε να κάνετε πάστα από αυτή την ποικιλία θα πρέπει να την μαγειρέψετε ή να προσθέσετε λεμόνι, κάτι που οφείλεται στη χαμηλή περιεκτικότητα σε οξέα. Χρησιμοποιείτε κυρίως σε σαλάτες αλλά και σε γεμιστά.

Brandywine
74 ημερών. Χρονολογείται από το 1800, αυτή η ροζ ντομάτα θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη από όλους σε γεύση. Μεγάλες με λεπτή φλούδα που φτάνουν μέχρι τα 450 γραμμάρια. Τα φύλλα της μοιάζουν με της πατάτας. Δεν είναι ανθεκτική σε ασθένειες αλλά είναι ένα από τις καλύτερες γευστικές ντομάτες.Χρησιμοποιείτε σε σαλάτες και σάντουιτς.



Cherokee Purple
85 ημερών.
Αυθεντική ποικιλία πριν το 1890 από το Tennessee, Τσερόκι ινδιάνικης καταγωγής.
Έχει εξαιρετική γεύση και άρωμα, για μένα την καλύτερη από όλες. Έχει συμπαγή πυκνή σάρκα, ζουμερή υφή, με μικρούς σπόρους ακανόνιστα διάσπαρτους. Κάνει για σαλάτες αλλά και γεμιστά. Είναι ανθεκτική σε ασθένειες, έχει καλή αντίσταση στην σεπτόρια των φύλλων και αντέχει στα νότια ζεστά μέρη. Κάνει μεγάλους καρπούς (250-400 γραμμάρια) και εξωτερικά είναι ομαλή με ελαφρές ραβδώσεις. Ωριμάζει σε σκοτεινά σκιερά μέρη και γίνετε από ροζ μωβ. Μερικές φορές ονομάζεται και μαύρη ντομάτα. Το χρώμα το μεταφέρει μέσω της σάρκας της, κυρίως στο τέλος του στελέχους.Τα σπόρια της περιβάλλονται από πράσινη γέλη.



Gregory’s Altai
67 ημερών. Μια ποικιλία ντομάτας από τη Σιβηρία από τα βουνά Αλτάι. Είναι πρώιμη ποικιλία και δίνει μεγάλες ροζ ντομάτες. Η γεύση της είναι γλυκιά και όξινη και παράγει ντομάτες όλη την εποχή. Κάνει για σαλάτες αλλά και γεμιστά.


Mortgage Lifter
83 ημερών. Πρόκειται για μια βελτιωμένη έκδοση του 'Radiator Charlie's, στην οποία έχει προστεθεί αντίσταση στις ασθένειες, οι καρποί έχουν γίνει πιο ομοιόμορφοι και στην ωρίμανση γίνονται κόκκινες και όχι ροζ-κόκκινες. Τα φρούτα είναι μεγάλα, (250-400 γραμμάρια) και είναι πολύ παραγωγικές. Αποτελεί μία από τις πιο παραγωγικές και αξιόπιστες ντομάτες και είναι παραγωγική μέχρι τον παγετό. Πρόκειται για μια εξαιρετική ποικιλία για το σπίτι ή για πώληση.


Oxheart
88 ημερών. Το σχήμα της καρδιάς του βουβαλιού είναι το αποτέλεσμα ενός μόνο γονιδίου μετάλλαξης, που έγινε περίπου το 1925. Παράγουν πολύ μεγάλες, ροζ, σε σχήμα καρδιάς του βουβαλιού ντομάτες, βάρους από 400 έως 900 γραμμάρια. Η γεύση της είναι σταθερή και σαρκώδης, με λίγους σπόρους και ήπια γεύση.


Roma VF
75 ημερών. Μία πολύ δημοφιλής ντομάτα σε σχήμα αχλαδιού. Έχει διαδοθεί και προσαρμοστεί παντού. Τα φρούτα ωριμάζουν ομοιόμορφα. Έχει καλή αντοχή στις ασθένειες, τη ζέστη και στα σκουλήκια των καρπών. Είναι από τις πιο αξιόπιστες ντομάτες για πάστα και κονσερβοποίηση.


Stupice
62 ημερών. Τσεχοσλοβακικής καταγωγής. Η Stupice είναι πρώιμη ποικιλία, παραγωγική, ανεκτική σε ασθένειες με πολλή καλή γεύση. Είναι παραγωγική μέχρι τον παγετό. Οι ντομάτες έχουν βαθιά γεύση με θαυμάσια ισορροπία της γλυκύτητας και δριμύτητας. Οι καρποί είναι μικροί περίπου 50 γραμμάρια και παράγονται σε ομάδες των 6 έως 8 που συγκεντρώνονται κοντά στη βάση του φυτού. Οι καρποί γίνονται κόκκινοι όταν ωριμάζουν πλήρως. Είναι πολύ καλή ποικιλία για σαλάτες.


White Wonder
84 ημερών. Πιθανός προέρχονται από την ποικιλία Λευκό μήλο προ-1860. "Το λευκό θαύμα" έχει μια ένα κρεμ λευκό χρώμα και μια γλυκιά γεύση. Οι καρποί είναι μεσαίου μεγέθους. Χρησιμοποιείτε κυρίως σε σάλτσες και για διακόσμηση πιάτων.


ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΣΠΟΡΩΝ

ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Οι διαφορετικές ποικιλίες πρέπει να χωριστούν 100 μέτρα η μία από την άλλη καλλιέργεια που ανθίζει συγχρόνως για να εξασφαλίσουμε απόλυτη αγνότητα. Για στο σπίτι μας μια απόσταση 50 μέτρων θεωρείτε ικανοποιητική.

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Επιτρέψτε στις ντομάτες να ωριμάσουν εντελώς πριν τη συλλογή τους για την παραγωγή σπόρου. Τα ανώριμα φρούτα (πράσινα), που σώζονται από τον πρώτο κρύο, θα ωριμάσουν αργά εάν κρατιούνται σε μια δροσερή, ξηρά θέση.

Κόψτε την ντομάτα στη μέση και συμπιέστε έξω από τις κοιλότητες την ουσία που περιέχει τους σπόρους που είναι σαν ζελατίνα. Εάν γίνει προσεκτικά, η ίδια η ντομάτα μπορεί μετά να φαγωθεί. Τοποθετήστε τη ζελατίνα και τους σπόρους σε ένα βάζο ή ένα ποτήρι και τοποθετήστε σε μια θερμή θέση, 16-24° κελσίου για περίπου 3-4 ημέρες. Ανακατώστε μια φορά την ημέρα.

Ένα στρώμα μύκητα σα μούχλα θα αρχίσει να εμφανίζεται στην κορυφή του μίγματος μετά από τις μερικές ημέρες. Αυτός ο μύκητας όχι μόνο τρώει το ζελατινούχο πολτό που περιβάλλει κάθε σπόρο και αποτρέπει τη βλάστηση, παράγει επίσης τα αντιβιοτικά που βοηθούν για να ελέγξουν τις ασθένειες των σπόρων.

Μετά από 3-4 ημέρες γεμίστε το δοχείο με τους σπόρος με ζεστό νερό και ανακατέψετε. Αφήστε το περιεχόμενο να ηρεμίσει και χύστε έξω το νερό μαζί με τα κομμάτια του πολτού ντοματών και των ανώριμων σπόρων που επιπλέουν στην κορυφή. Οι βιώσιμοι σπόροι είναι βαρύτεροι και μένουν στο κατώτατο σημείο του βάζου. Αδειάστε τους καθαρούς σπόρους σε ένα ανοιχτό δοχείο και ξεράνετε σε δροσερή θέση για μια δυο εβδομάδες έως ότου ο σπόρος είναι αρκετά ξηρός και σπάει όταν τον τσακίζετε.

ΣΠΟΡΑ ΦΥΤΕΜΑ ΠΑΤΑΤΑΣ

Το διάλεγμα του σπόρου
Ο πρώτος και πιο σημαντικός όρος για την επιτυχία της πατατοκαλλιέργειας είναι η εκλογή των κατάλληλων πατατών για την σπορά .
Ως σπόρος της πατάτας για την γεωργική καλλιέργεια, χρησιμοποιούνται στη πράξη οι κόνδυλοι, δηλαδή η πατάτα, η οποία είναι ένα κομμάτι του κορμού (ένα μόσχευμα στη γλώσσα των κηπουρών).Επομένως όπως για τον πολλαπλασιασμό του αμπελιού, της ιτιάς, της λεύκας, της κυδωνιάς, της τριανταφυλλιάς, της συκιάς, της ροδιάς και άλλων παρόμοιων θάμνων και δέντρων, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα, φροντίζουμε να πάρουμε τις βέργες ή τα μοσχεύματα από υγιείς και εκλεκτές ποικιλίες, το ίδιο πρέπει να φροντίσουμε και για το σπόρο της πατάτας.
Η μεγαλύτερη σοδειά επιτυγχάνεται μόνο όταν ο σπόρος προέρχεται από πατατόφυτα, που είχαν την μεγαλύτερη απόδοση. Γιατί η πατάτα που θα καλλιεργήσουμε θα διατηρήσει τα προτερήματα και τα ελαττώματα που έχει η μητρική πατάτα. Όταν η πατάτα είναι από νόστιμη και παραγωγική ποικιλία και τα παιδιά της θα γίνουν καλά όπως και αυτή.
Λόγο της μεγάλης σπουδαιότητας της προέλευσης και της ποιότητας του σπόρου οι καλοί πατατοκαλλιεργητές παράγουν και διαλέγουν μόνοι τους τον σπόρο από τα χωράφια τους και μάλιστα από την εποχή ακόμα της αναπτύξεως της πατάτας και όχι μετά την συλλογή της σοδειάς. Για αυτό πηγαίνουν στα χωράφια που έχουν φυτέψει με πατάτες 25-30 ημέρες μετά την έναρξη της βλαστήσεως και σημαδεύουν τα δυνατότερα πατατόφυτα, που έχουν 3-6 ζωηρούς βλαστούς, μπίχνωντας ένα καλάμι για σημάδι δίπλα τους. Μετά από ένα μήνα πηγαίνουν και εξετάζουν τα σημαδεμένα πατατόφυτα. Αν αυτά διατηρούνται ακόμα ζωηρά και έχουν άφθονα φύλλα και βλαστάρια και δεν είναι λίγα, ζαρωμένα ή κουλουριασμένα ή αρρωστημένα από περονόσπορο, αφήνουν το σημάδι. Κατά την εποχή της συγκομιδής της πατάτας, πρώτα συλλέγουν προσεκτικά και χωρίς να τις πληγώσουν, τις πατάτες από τα σημαδεμένα φυτά. Τις διαλέγουν κατά μέγεθος και χρησιμοποιούν μόνο τις καλύτερες και μετρίου μεγέθους από αυτές για την σπορά της προσεχούς πατατοκαλλιέργειας.
Αν το πατατοχώραφο έχει τα περισσότερα φυτά του ασθενικά και με φύλλα κατσαρωμένα, ή τα φυτά είναι προσβεβλημένα από περονόσπορο ή σάπισμα του λαιμού του φυτού, τότε πρέπει κανείς να αλλάξει σπόρο και να φέρει από αλλού υγιή απαραίτητα για να μην γίνει επιζήμια η πατατοκαλλειέργειά του.
Για την Ελλάδα οι καλύτερες ποικιλίες για την ανοιξιάτικη σπορά είναι η πατάτα που προέρχεται από ψυχρά και ορεινά μέρη. Στα μέρη αυτά η πατάτα συλλέγεται συνήθως αργά μετά τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο και λόγο του χειμώνα ωριμάζει πολύ καλά μέχρι την άνοιξη και είναι πλουσιότερη σε άμυλο. Η αγορά του σπόρου πρέπει να γίνει όσο το δυνατότερο νωρίτερα, για να τον συντηρήσουν καλά μόνοι τους οι καλλιεργητές μέχρι την εποχή της σποράς του.
Η πατάτα που θα χρησιμοποιηθεί για σπορά πρέπει να είναι υγιείς, σφιχτή όχι μαλακή, να μην έχει εσωτερικά κενά(κουφάλες), να είναι βαριά και να έχει ανάβαθα μάτια. Να μην παρουσιάζει μελανά ή σκούρα στίγματα στο φλοιό της ή στη σάρκα της. Πρέπει να μην είναι χτυπημένη, λαβωμένη ή τρυπημένη από έντομα και σκουλήκια και να είναι ώριμη.
Η ώριμη πατάτα δεν ξεφλουδίζεται εύκολα, όταν τη χουφτιάζουμε και τρίβουμε το μεγάλο δάχτυλο στο φλοιό της. Η σοδειά από άωρες πατάτες είναι πρώιμες αλλά μικρότερες. Τότε ωριμάζουν εντελώς οι πατάτες, όταν μείνουν 5-8 ημέρες ακόμα μέσα στη γη, αφού ξεραθούν εντελώς τα φύλλα και οι κορμοί των πατατοφυτών.

Το μέγεθος του σπόρου
Τα πειράματα απέδειξαν ότι όταν φυτεύουμε μεγάλες πατάτες από υγιή πατατόφυτα, η σοδειά είναι μεγαλύτερη, οι πατάτες περιέχουν περισσότερο άμυλο και τα φυτά αντέχουν περισσότερο στο περονόσπορο και σε άλλες ασθένειες. Γιατί η μητρική πατάτα τότε δίνει περισσότερη τροφή στα νέα φυτά και έτσι γίνονται οι βλαστοί και τα φύλλα τους ζωηρότερα και ανθεκτικότερα και έτσι τρέφουν καλύτερα τους κονδύλους τους. Επειδή όμως θα χρειαζόμαστε μεγάλες ποσότητες σπόρων αν χρησιμοποιούσαμε αποκλειστικά τις πολύ μεγάλες πατάτες για σπορά αλλά και επειδή οι πολύ μεγάλες πατάτες δεν αυξάνουν τόσο σε απόδοση όσο οι μέτριες, για αυτό θεωρείτε πιο συμφέρον να χρησιμοποιούνται για σπορά πατάτες μεγέθους ενός μεγάλου αυγού κότας και με σάρκα σφιχτή και αλευρώδη (19-20% άμυλο). Δύο και τρεις ακόμη μικρές πατάτες, αποδίδουν μικρότερη σοδειά από μία μεγάλη πατάτα αυτού του μεγέθους. Όταν όμως ο σπόρος προέρχεται από αρρωστημένα ή εκφυλισμένα φυτά η σοδειά είναι μικρή έστω και αν χρησιμοποιηθούν οι μεγαλύτερες πατάτες. Σε αυτή τη περίπτωση ακόμη και οι μικρότερες πατάτες από υγιή φυτά αποδίδουν περισσότερο από το μεγάλο σπόρο της εκφυλισμένης.
Όταν το έδαφος είναι υγρό και πτωχό και οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς, πρέπει να χρησιμοποιούνται πατάτες, μεγαλύτερου μεγέθους από ένα αυγό για τη σπορά. Όταν ο σπόρος έχει 3-4 ζωηρά μάτια, η σοδειά αποδίδει μεγαλύτερες πατάτες. Για αυτό κάποιοι καλλιεργητές συνηθίζουν κατά το φύτεμα της ολόκληρης πατάτας, να στραβώνουν τα άλλα μάτια με το μαχαίρι και να αφήνουν μόνο ένα ζωηρό μάτι στη κορυφή. Το στράβωμα όμως αυτό των ματιών απαιτεί πολύ εργασία και για αυτό χρησιμοποιούνται στη πράξη πατάτες με 5-6 μάτια το πολύ, ή χρησιμοποιείται για σπορά μόνο το τμήμα της κορυφής από τις πατάτες. Πατάτες με περισσότερα μάτια παράγουν πολλούς μεν βλαστούς αλλά αδύνατους και η σοδειά από αυτές αποτελείται από πολλές αλλά μικρές πατάτες.

Σπόρος ολόκληρος και σπόρος κομμένος
Τα πειράματα ειδικών επιστημών απέδειξαν, ότι ολόκληρη η πατάτα σαν σπόρος είναι προτιμότερη από την κομμένη. Ο κομμένος σπόρος αποδίδει συνήθως 20-30% μικρότερες σοδειές από τον ολόκληρο σπόρο σε μέγεθος αυγού, ο οποίος έχει το ίδιο βάρος με τα κομμάτια. Αλλά και οι μικρές πατάτες για σπορά είναι προτιμότερες και αποδίδουν μεγαλύτερη σοδειά από τα κομμάτια του ιδίου βάρους.
Σε πειράματα σε 4 ίδια χωράφια που φυτεύτηκαν μεγάλες, μέτριες, μικρές, κομμένες πατάτες, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

Μεγάλες πατάτες 94 οκάδες
Μεσαίες πατάτες 78 οκάδες
Μικρές πατάτες 76 οκάδες
Με κομμάτια 64 οκάδες

Σε μία μόνο περίπτωση η κομμένη πατάτα αποδίδει σχετικός καλή σοδειά και υγιή φυτά. Όταν κόβεται στη μέση κατά πλάτος σε δύο τμήματα, το τμήμα της κορυφής και το τμήμα του ομφαλού. Από αυτά για τη σπορά θα χρησιμοποιηθεί το τμήμα της κορυφής που έχει τα ζωηρότερα μάτια, κομμένο στο μέγεθος του αυγού της κότας. Η κοπή με κοφτερό μαχαίρι μπορεί να γίνεται σιγά σιγά από την εποχή της συλλογής έως την εποχή της σποράς της πατάτας. Τα κομμάτια για τη σπορά διατηρούνται σε λεπτά στρώματα 20 εκατοστών εντός ξηρού και καλώς αεριζόμενου χώρου και όχι σε σωρούς.
Όταν οι παραπάνω μέθοδοι δεν μπορούν να εφαρμοστούν και θέλουμε να κάνουμε οικονομία σπόρου, πρέπει να χωρίζουμε τη πατάτα για σπορά στα δύο κατά μήκος. Με αυτό τον τρόπο κάθε κομμάτι έχει τον ίδιο περίπου αριθμό ματιών και τα μισά της κορυφής και τα μισά του ομφαλού. Χρησιμοποιούνται σε αυτή την περίπτωση για σπορά και τα 2 κομμάτια. Όταν οι πατάτες κόβονται σε ακόμα μικρότερα κομμάτια, το οποίο είναι το χειρότερο, πρέπει να έχει τουλάχιστον 3 μάτια το καθένα. Συνήθως κόβετε η πατάτα στα τέσσερα κατά μάκρος, για να μοιράζονται τα μάτια της κορυφής και του ομφαλού το ίδιο σε όλα τα κομμάτια. Η χρησιμοποίηση κομμένων πατατών για σπορά, εκτός ότι επιφέρει ελάττωση σοδειάς, αφήνει και πολλά κενά στα πατατοχώραφα. Γιατί πολλοί από τους κομμένους σπόρους προσβάλλονται ευκολότερα από διάφορες ασθένειες και κυρίως της γάγγραινας του κορμού λόγο των πληγών και καταστρέφονται.
Εκτός όμως από αυτό, το κόψιμο προκαλεί και αργοπορία στην ωρίμανση των πατατών.
Τέλος όποιος έχει λίγες μόνο πατάτες από μια εκλεκτή ποικιλία, την οποία θέλει να πολλαπλασιάσει γρήγορα, φυτεύει αυτές σε εύφορη γη και όταν αναβλαστήσουν, χωρίζει κάθε βλαστό και τον μεταφυτεύει χωριστά, όπως γίνεται στη λαχανοκομία και ανθοκομία από τους κηπουρούς.

Προπαρασκευή του σπόρου
Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται η πατάτα για την ανοιξιάτικη σπορά μόλις την βγάλουμε από την αποθήκη, αλλά πρέπει να την αφήνουμε σε στρώματα 20-30 εκατοστόμετρων για 2-3 βδομάδες σε υπόστεγο ή στην ύπαιθρο ή στον αέρα, για να στεγνώσει και μετά να την φυτεύουμε. Επίσης όταν μεταχειριζόμαστε κομμάτια για σπορά, πρέπει να κόβουμε την πατάτα πριν 3-4 εβδομάδες και να τα στεγνώνουμε μα τον ίδιο τρόπο και μετά να τα φυτεύουμε.
Είναι αληθές, ότι ενίοτε η στεγνωμένη πατάτα αργεί να φυτρώσει, αλλά άμα φυτρώσει αναλαμβάνει ζωηρή βλάστηση και εξουδετερώνει την αργοπορία. Οι στεγνωμένες μάλιστα πατάτες που χρησιμοποιούνται για σπορά δίνουν όχι μόνο μεγαλύτερες αλλά και πιο πρώιμες σοδειές. Όταν δε έχει κανείς αρκετό καιρό, για να στεγνώσει τις κομμένες πατάτες διευκολύνει την επούλωση των πληγών τους με το πασπάλισμα αυτών με στάχτη ή με σκόνη ασβέστη ή με χώμα.
Για την φθινοπωρινή πατάτα (σπορά Ιουλίου-Αυγούστου) χρησιμοποιείται ο σπόρος της πρώιμης καλοκαιρινής πατάτας, η οποία συλλέγεται τέλη Μαΐου-Ιουνίου. Οι πατάτες αυτές τοποθετούνται μετά την συλλογή τους σε σκιερό μέρος σε στρώμα 30 περίπου εκατοστών πάχους, στο έδαφος ή σε σανίδες ή σε άχυρα και σκεπάζονται ελαφρός με χόρτα ή άχυρα.
Καταβρέχονται δε ελαφρά ανά περιόδους με ποτιστήρι. Οι πατάτες αυτές αρχίζουν να πρασινίζουν σιγά σιγά και τα μάτια αρχίζουν να φουσκώνουν. Μετά από 40-50 ημέρες ο σπόρος είναι κατάλληλος για σπορά. Εάν οι πατάτες χρησιμοποιηθούν απ’ ευθείας για σπορά δεν φυτρώνουν όλες και αφήνουν κενά στα χωράφια.

Προβλάστηση της ανοιξιάτικης σποράς

Οι κηπουροί των παραμεσόγειων περιοχών συνηθίζουν να φυτεύουν την άνοιξη πατάτες, οι οποίες έχουν προηγμένως πρασινίσει και βλαστίσει. Με αυτό τον τρόπο η σοδειά γίνεται μεγαλύτερη, οι πατάτες περιέχουν περισσότερο άμυλο και το σπουδαιότερο ωριμάζουν γρηγορότερα.
Ο τρόπος προβλαστήσεως είναι ο εξής: Κατασκευάζονται τελάρα με ορθογώνια πλαίσια, με μήκος πλευρών 45-55 εκατοστών. Τα πλάγια πλευρά έχουν ύψος 10-12 εκατοστά και πόδια 5-10 εκατοστών ώστε να υπάρχει μεταξύ τους διάστημα για να διέρχεται ο ήλιος και ο αέρας. Το πάτωμά τους που μπορεί να γίνει με σύρμα σε κάποια μορφή σχάρας.
Οι πατάτες για σπορά τοποθετούνται όρθιες και η μία παραπλεύρως προς την άλλη, έξι εβδομάδες πριν την σπορά τους. Τα πλαίσια με την πατάτα τοποθετούνται κατόπιν σε σκιερό μέρος είτε σε υπόστεγο ή κάτω από δέντρα σε τοποθεσία ευάερη και φωτεινή και αφήνονται μέχρι την σπορά τους. Εάν υπάρχει φόβος παγετών τοποθετούνται σε αποθήκη φωτεινή και ευάερη.
Όταν η θερμοκρασία ανέλθει στους 12 βαθμούς καταβρέχουν την πατάτα ελαφρώς με νερό της ίδιας θερμοκρασίας. Στην ανάγκη θερμαίνουν την αποθήκη. Με αυτό τον τρόπο φουσκώνουν τα μάτια και βλασταίνουν. Οι πατάτες στην αρχή πρασινίζουν και κατόπιν αναπτύσσουν τους βλαστούς τους μέσα στα πλαίσια.
Όταν οι βλαστοί φτάσουν μήκος από 1-1.5 εκατοστό, μεταφέρονται με τα πλαίσια στους αγρούς και φυτεύονται μετά προσοχής για να μην σπάσουν οι τρυφεροί βλαστοί γιατί τότε ο σπόρος γίνεται άχρηστος. Η αύξηση της σοδειάς με την προβλάστηση αποδείχτηκε ότι είναι σοβαρή και ιδίως όταν φυτεύονται προβλαστημένα κομμάτια πατάτας.
Στη Γαλλία η διαφορά υπέρ του προβλαστημένου σπόρου έφτασε 500-600 οκάδες το στρέμμα. Ιδίως η προβλάστηση είναι απαραίτητη, όταν φοβόμαστε ασθένειες από νηματώδη.

Τι ποσό σπόρου χρειάζεται στο στρέμμα
Όπως είπαμε ο καλύτερος σπόρος είναι η ολόκληρη πατάτα στο μέγεθος αυγού κότας. Στις πολύ παραγωγικές και όψιμες ποικιλίες το βάρος κάθε σπόρου πρέπει να είναι περίπου 30-50 δράμια. Στις συνηθισμένες 20-25 δράμια και στις πρώιμες 15-20. Εάν οι πατάτες φυτευθούν σε απόσταση 25-35 εκατοστά η μία από την άλλη υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 150-400 οκάδες ανά στρέμμα, αναλόγως της πρωιμότητας της ποικιλίας. Δηλαδή οι πολύ όψιμες 400 οκάδες, οι μεσαίες 200-250 και οι πρώιμες 150-200 οκάδες. Εάν φυτευθούν σε αποστάσεις 40 εκατοστών θα χρειαστούν 100-250 οκάδες.
Στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη όπου η φύτευση γίνεται συνήθως σε γραμμές που απέχουν 50 εκατοστά και τα φυτά απέχουν 40 εκατοστά εντός της γραμμής αυτής, ο αναγκαίος σπόρος είναι 75-200 οκάδες το στρέμμα.
Από συγκριτικά πειράματα που έγιναν στην Γαλλία απεδείχθη, ότι όταν χρησιμοποιήθηκε μεγαλύτερος σπόρος, η σοδειά απέδωσε παραπάνω από το διπλάσιο της διαφοράς του βάρους του μεγάλου από τον μικρό σπόρο.

Το φύτεμα της πατάτας
Όταν φυτευτεί η πατάτα, δεν φυτρώνει εάν η θερμοκρασία είναι μικρότερη των 4 βαθμών. Τα πρώτα φύλλα εμφανίζονται όταν η μέση θερμοκρασία του αέρα είναι 10-12 βαθμοί, μετά από 15-25 ημέρες μετά την φύτευσή της πατάτας. Η ανθοφορία αρχίζει μετά από 35-40 ημέρες, εφόσον η μέση θερμοκρασία του αέρα είναι 14-16 βαθμούς. Η τέλεια ανάπτυξη των κονδύλων εντός της γης, δηλαδή η τέλεια ωρίμανση της πατάτας , τελειώνει συνήθως μετά 45-60 ημέρες μετά την άνθηση της πατάτας. Δηλαδή η διάρκεια της βλαστήσεως της πατάτας είναι συνήθως 100-130 ημέρες. Υπάρχουν βέβαια πρώιμες ποικιλίες που ωριμάζουν σε 70-80 ημέρες και άλλες όψιμες, που ωριμάζουν μετά από έξι μήνες.
Η Ελλάδα όπως και άλλες παραμεσόγειες χώρες ανήκουν σε αυτές που διακρίνονται για την ξηρασία τους κατά τους θερινούς μήνες μέχρι του φθινοπώρου. Η ξηρασία αυτή επιβραδύνει μέχρι και σταματά ακόμη την ανάπτυξη των ποωδών φυτών.
Η ξερική πατάτα στην Ελλάδα είναι μονόφορη, σπέρνεται τους μήνες της ανοίξεως από Φεβρουάριου μέχρι τον Απρίλιο και συγκομίζεται κατά τον Ιούνιο και Ιούλιο. Η πατάτα στην Ελλάδα έχει ανάγκη πολλών ποτισμάτων για να αποδώσει μεγάλη σοδειά που μπορεί να φτάσει τις 3500 οκάδες το στρέμμα.
Η ποτιστική πατάτα επιτυγχάνει και στα θερμότερα μέρη της Ελλάδος.
Η ποτιστική πατάτα στην Ελλάδα είναι δίφορη, φυτεύεται 2 φορές το χρόνο και κάνει 2 σοδειές. Εάν φυτεύεται κατά τους μήνες της άνοιξης (σπορά ανοιξιάτικη), δηλαδή από Φεβρουάριο μέχρι αρχές Μαΐου, συγκομίζεται μετά από 100-120 ημέρες από την φύτευσή της, δηλαδή αρχίζει να ωριμάζει από τέλος Μαΐου μέχρι Αυγούστου.
Η πατάτα αυτή συνήθως ονομάζεται πρώιμη ή καλοκαιρινή πατάτα.
Οι πατατοκαλλιεργητές, κυρίως στη νότια Ελλάδα που διαθέτουν νερό, φυτεύουν πατάτα και κατά τον Ιούλιο-Αύγουστο (καλοκαιρινή σπορά). Οι φυτεμένες αυτές πατάτες, ωριμάζουν και συγκομίζονται κατά τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο.
Η πατάτα αυτή ονομάζεται όψιμη ή φθινοπωρινή ή χειμωνιάτικη πατάτα.

Λίπανση της πατάτας
Μέσω πειραμάτων ο Γάλλος γεωπόνος Γκαρολά απέδειξε ότι μια όψιμη ποικιλία καλλιεργούμενη στη Β. Ευρώπη παρήγαγε 2400 οκάδες ανά στέμμα και απορρόφησε τα εξής ποσά θρεπτικών βασικών συστατικών

Άζωτο 12 οκάδες
Φωσφορικό οξύ 4 ½ οκάδες
Κάλιο 22 οκάδες
Ασβέστιο 10 οκάδες

Για να κάνουμε μια σύγκριση σημειώνουμε ότι μία καλή σοδειά σιταριού 250 οκάδων ανά στρέμμα απαιτεί περίπου κατά τον ίδιον, τις επόμενες ποσότητες θρεπτικών συστατικών κατά στρέμμα:

Άζωτο 10 οκάδες
Φωσφορικό οξύ 5 ½ οκάδες
Κάλιο 11 οκάδες
Ασβέστιο 4 οκάδες

Η χλωρή λίπανση της πατάτας
Σε πολλά μέρη δεν υπάρχει κοπριά και για αυτό είναι δύσκολη η καλλιέργεια της πατάτας και των λαχανικών γενικά. Ο τρόπος για διορθωθεί εν μέρει η έλλειψη αυτής, είναι στα χωράφια πριν φυτεύσουμε πατάτα, σπείρουμε την προηγούμενη χρονιά πεταχτά την κατάλληλη εποχή ή βίκο ή σινάπι σε όλα τα χωράφια, ή λαθούρια ή κουκιά στα αργιλώδη, ή λούπινα στα πυριτικά (ξηρά και φτωχά σε ασβέστη).
Όταν τα φυτά αυτά φθάσουν στο άνθος τους, με ένα κύλινδρο ή μια σβάρνα ξύλινη πατιούνται και κατόπιν οργώνεται το χωράφι, ώστε να θαφτούν τα φυτά μέσα στη γη την κατάλληλη εποχή. Τα φυτά αυτά σαπίζουν σε λίγο χρόνο μέσα στο χώμα και γίνονται είδος κοπριάς (χλωρό λίπασμα).

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΥΤΕΡΩΝ ΠΙΠΕΡΙΩΝ

Οι καυτερές πιπεριές είναι από τα πιο χρήσιμα φυτά στον πλανήτη. Οι χρήσεις τους είναι πάρα πολλές, από την βιολογική γεωργία έως την φαρμακολογία. Θα γράψω σε άλλο άρθρο για τις χρήσεις τους γιατί εδώ θα ασχοληθώ με την καλλιέργεια τους.
Διαβάζοντας και μαθαίνοντας αυτές τις ιδιότητές τους, αποφάσισα να καλλιεργήσω φέτος 2 ποικιλίες και φυσικά από τις πιο καυτερές του κόσμου.
Εγώ καλλιέργησα τις ποικιλίες habanero orange και african bird που μπορούν να φτάσουν τις 300.000 και 175.000 μονάδες αντίστοιχα
Η καυστικότητα των καυτερών πιπεριών μετριέται σε μονάδες Scoville. Εδώ μπορείτε να δείτε την κλίμακα http://en.wikipedia.org/wiki/Scoville_scale.
Είναι τόσο καυτερές που θέλουν μεγάλη προσοχή όχι μόνο στην κατανάλωσή τους, αλλά ακόμα και όταν τις πιάνουμε.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Οι καυτερές πιπεριές είναι φυτά που καλλιεργούνται στις τροπικές περιοχές της Αμερικής, της Αφρικής και της Ινδίας. Οι καυτερές πιπεριές είναι πολύ ευαίσθητες στο κρύο και ευδοκιμούν στα θερμά κλίματα. Στην Ελλάδα μπορούν να καλλιεργηθούν στις νότιες και πεδινές περιοχές αν τις καλλιεργήσουμε σωστά.
Η σπορά τους πρέπει να γίνει νωρίς την άνοιξη μετά τα τελευταία κρύα και καλύτερα σε προστατευμένο μέρος η σε ένα μικρό θερμοκήπιο. Αυτό γιατί οι καυτερές πιπεριές θέλουν 4 μήνες μετά την μεταφύτεψή τους, για να ωριμάσουν. Οι καρποί δεν γίνονται κάτω από τους 15°C και επάνω από τους 33°C, τα λουλούδια μπορούν επίσης να πέσουν εάν η θερμοκρασία της νύχτας υπερβαίνει τους 25°C.
Οι πολύ καυτερές πιπεριές και κυρίως οι ποικιλίες habanero, συνήθως βλασταίνουν αργά και ακανόνιστα. Έσπειρα 10 και βγήκαν μόνο 4, αλλά αυτές και μόνο φτάνουν. Αυτό γίνετε γιατί η θερμοκρασία σποράς πρέπει να είναι 25°C(Η ιδανική είναι 30°C). Οι ημέρες βλάστησης μπορεί να φτάσουν τις 35-40. Ακόμα θέλουν και πολύ προσοχή στο πότισμα γιατί οι σπόροι μπορεί να σαπίσουν από την πολύ υγρασία. Όταν έχουν φτάσει τους 10 πόντους (αργούν αρκετά), μπορείτε να τις μεταφυτέψετε έξω, αλλά προσέχετε να έχει ανέβει αρκετά η θερμοκρασία δηλαδή περίπου μέσα Μαΐου. Οι καυτερές πιπεριές δεν χρειάζονται πολύ πότισμα και άζωτο, γιατί θα μειωθούν η καυστικότητα και τα ενεργά τους συστατικά.
Αρχές Σεπτέμβρη μάζεψα 58 πορτοκαλί habanero (αυτό είναι το χρώμα της πλήρης ωρίμανσής τους), που ζύγιζαν μισό κιλό .Ακόμα υπάρχουν σχεδόν άλλες τόσες που δεν έχουν ωριμάσει ακόμα.
Η ποικιλία afrikan bird είναι πιο εύκολες στην καλλιέργεια τους, γιατί όπως λέει και το όνομά τους κατάγονται από την Αφρική και είναι πιο κοντά στο δικό μας κλίμα.
Βλασταίνουν πιο εύκολα και γίνονται μεγάλα φυτά που φτάνουν το 1,5 μέτρο. Χρειάζονται όμως και αυτές πολύ χρόνο για να ωριμάσουν.
Όσο αναφορά τον χρόνο βλαστικότητας των σπόρων τις ποικιλίας habanero orange, είναι πολύ μικρός, συνήθως 1-1,5 το πολύ χρόνια, για αυτό πρέπει να κρατάμε κάθε χρόνο σπόρο. Δυστυχώς η μέθοδος της ψύξης που χρησιμοποιούμε για άλλους σπόρους μικρής βιωσιμότητας, εδώ δεν δουλεύει αντιθέτως βλάπτει.
Για την συντήρηση των καρπών τους, για μετέπειτα χρήση, πρέπει να τις κρεμάσουμε για να τις αποξεράνουμε σε ζεστό, σκιερό και αεριζόμενο μέρος για 1-2 εβδομάδες.

Habanero orange


Afriacan bird

ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ ΚΑΙ Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ

Πρόλογος
Το αμπέλι θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι το καλό θέλει καραβοκύρη.

Τώρα τι προσπαθώ να γίνω εγώ, ενώ έχω διαβάσει αυτό το γνωμικό… δύσκολα θα σας απαντήσω. Όχι ότι δεν ακούω τα λόγια του πατέρα μου που μου λέει, τι θέλεις εσύ και παιδεύεσαι με αυτά, καλύτερα να αγόραζες σταφύλι. Τώρα που τα λέμε δεν έχει άδικο από τη μεριά του. Τα τελευταία χρόνια έχω αγοράσει σταφύλια σε εξευτελιστική τιμή (για 1 τόνο σταφύλια δίνεις γύρω στα 300 euro-αν το υπολογίσετε βγαίνει κάτω από μισό euro το κιλό το κρασί).Η αλήθεια είναι ότι επειδή τα τελευταία 3-4 βάζω κρασί από σταφύλια με την ολοκληρωτική βοήθεια ενός θείου μου, αποφάσισα να φυτέψω και εγώ λίγα κλήματα στο κτήμα μου, για να βγάζω το δικό μου κρασί.
Κάπου εδώ έρχεται και η απάντηση στον πατέρα μου, που ίσως δεν την καταλάβει γιατί ήταν της γενιάς των λιπασμάτων και των χημικών. Έχω προσέξει ότι σε κάποια αμπέλια την άνοιξη, κοντά στο κτήμα μου, κάποιοι ονομαζόμενοι γεωργοί, δεν όργωναν το χώμα του αμπελώνα τους για τα ζιζάνια αλλά τα ράντιζαν με επικίνδυνα χημικά. Για να μην προχωρήσω παρακάτω δεν θέλω να σκεφτώ με τι τα ραντίζουν.
Ο ορθά σκεφτόμενος άνθρωπος θα κατάληγε σε αυτό το συμπέρασμα, αν στην τροφή μας (το χώμα είναι η τροφή του αμπελιού), ρίξουμε χημικά για να βελτιωθεί, δεν θα τα απορροφήσει ο οργανισμός μας; Αν φάμε από αυτό το αμπέλι δεν θα απορροφήσουμε τα χημικά που θα έχει απορροφήσει αυτό; Εδώ στο δέρμα μας βάζουμε μια αλοιφή και απορροφάτε αμέσως από τον οργανισμό μας, πόσο περσότερο να φάμε κάτι, ουσιαστικά δηλητηριασμένο. Για χάρη της ευκολίας, της αμάθειας και του κέρδους, κάποιοι παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με την υγεία μας.
Αυτή είναι η απάντησή μου, για όλες της αρρώστιες που μας βρίσκουν ίσως και μετά από χρόνια.
Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε Έλληνες μάλλον, είναι λυπηρό να το λέω δυστυχώς.
«Η τροφή πρέπει να είναι το φάρμακό σου και αν χρειαστείς φάρμακο, πάρτο και από την τροφή»-Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν. (Ιπποκράτης ο Κώος , 460 - 370 π.χ.). Που χάθηκε η γνώση αυτή;
Εάν νομίζετε ότι γίνομε υπερβολικός καλό είναι τα διαβάσετε το παρακάτω άρθρο που έγινε την ίδια περίοδο με τα λεγόμενα μου το οποίο αποδεικνύει το αίσχος, λυπάμαι που το λέω των Ελλήνων καλλιεργητών που δηλητηριάζουν τους ίδιους τους Έλληνες. Συγχαρητήρια πρέπει να δώσω στον κύριο Ηλία Καντάρο που διεξήγαγε την έρευνα <αυτό το σταφύλι περιέχει 7 διαφορετικά φυτοφάρμακα>. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_06/11/2008_1287862

Ας επανέλθουμε στο θέμα μας ένα παλιό γνωμικό γράφει:
Φύτεψε κλήμα να φάνε τα παιδιά σου(Του Λαού).
Πιστεύω ότι το αμπέλι είναι στα αλήθεια ευλογημένο, μετρήστε πόσα προϊόντα παίρνουμε και φτιάχνουμε από αυτό:
Αμπελόφυλλα, αμπελοβλάσταρα, σταφύλια, σταφίδες, μούστο, πετιμέζι, κρασί, ξύδι, τσίπουρο, κονιάκ μέχρι και καθαρό οινόπνευμα.Μέχρι και τα κλαδιά που κλαδεύουμε τα χρησιμοποιούμε για το αρνί που ψένουμε ή για προσάναμμα.




Να μην αναφερθώ στο λάδι που περιέχουν τα κουκούτσια των σταφυλιών, που έχουν όπως κυρίως τα κόκκινα σταφύλια αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ικανότητες.
Ένα search στο internet με τις λέξεις Grape Seed Oil extract, θα σας αποδείξει τις ιδιότητες και ικανότητές του. Ήδη το λάδι αυτό πωλείτε από πολλά μαγαζιά υγιεινής διατροφής.

Το ξεκίνημα ενός μικρού αμπελιού

Η φύτευση του μικρού αμπελιού μου ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια περίπου. Προσπάθησα να μη μου δεσμεύσει πολύ ελεύθερο χώρο από το κτήμα μου για αυτό επέλεξα, βλέποντας και ρωτώντας, να το κάνω δίπατο για να έχω περισσότερη παραγωγή. Η φύτευση έγινε σε σειρές και ταυτόχρονα γύρω από τον φράχτη μου όπως θα δείτε στις φωτογραφίες. Σκοπός μου ήταν να καταφέρω σε λίγα χρόνια να παράγω γύρω στα 300 κιλά κρασί για δικιά μου κατανάλωση. Φυτεύτηκαν μερικά κλήματα ποικιλίας Cabernet Sauvignon και Syrah για παραγωγή κόκκινου κρασιού και μερικά σταφύλια γιά φαγητό.

Η φύτευση του αμπελιού γίνετε τον Μάρτιο μήνα όπου φυτεύονται τα κλήματα της προηγούμενης χρονιάς που έχουν ριζοπιάσει.
Στο εμπόριο πουλιούνται διαφορετικές έτοιμες ποικιλίες που ξεκινάνε από 1,50 euro το κλήμα. Το βάθος φύτευσής τους είναι περίπου 30 εκατοστά και οι ρίζες τους ψαλιδίζονται πριν την φύτευσή τους. Πάνω από το έδαφος πρέπει να αφήσουμε τουλάχιστον δύο μάτια από τα οποία θα πετάξουν δύο νέα βλαστάρια (σε περίπτωση που το ένα μας σπάσει) και θα αφήσουμε το ένα να μεγαλώσει όταν το στηρίξουμε.



Το αμπέλι κλαδεύεται από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τα μέσα Μαρτίου περίπου, οι παλιοί έλεγαν μόλις μεγαλώσει η μέρα μια ώρα και θα έχει αρχίσει να ζεσταίνει πιο πολύ η μέρα.
Το κλάδεμα του αμπελιού ξεκινάει από το δεύτερο χρόνο που το κλαδεύουμε χαμηλά για να αναπτυχτεί και για να του δώσουμε σχήμα. Από τον τρίτο το κλαδεύουμε πλέον συστηματικά στη μορφή που του έχουμε δώσει.


Τα σκαλίσματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του, όπως και η λίπανσή του στην καρποφορία του.

Μετά λοιπόν από 3 χρόνια περίπου αρχές Σεπτέμβρη, τρύγησα για πρώτη φορά μερικά τελάρα σταφύλια. Ούτε λίγα ούτε πολλά αν σκεφτείς ότι δεν το είχα λιπάρει καθόλου. Μερικά ραντίσματα κυρίως με θειάφι και χαλκό δηλαδή τα βασικά και απολύτως απαραίτητα. Γνωρίζω ότι στις σύγχρονες καλλιέργειες με όλα τα τεχνικά μέσα, τα νέα κλίματα μέσα σε 2-3 χρόνια κάνουν παραγωγή ανάλογη των 10-18 κιλών το χρόνο. Εγώ απλώς δεν βιάζομε.
Σας δείχνω μερικές φωτογραφίες από την κατασκευή του και μερικά από τα προϊόντα του.


Τα ραντίσματα που έκανα ήταν τα λιγότερα απαραίτητα:

-Λίγο πριν αρχίσουν να φουσκώνουν τα μάτια έως τέλος Φεβρουαρίου με βρέξιμο θειάφι διαλυμένο στο νερό. Αυτό γίνεται για τα αυγά των διάφορων βλαβερών εντόμων όπως των τετράνυχων.
-Όταν οι βλαστοί είχαν μήκος 5-10 εκατοστά με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Λίγο πριν την άνθιση, με βορδιγάλιο πολτό σε συνδυασμό με θειάφισμα.
-Όταν η ρόγα έχει μέγεθος μπιζελιού, με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
-Μετά από βροχή μέσα σε 24-48 ώρες, ράντισμα με χαλκό.
-Όταν αρχίζει το γυάλισμα της ρόγας, με κίτρινες παγίδες με το κατάλληλο ελκυστικό.

Περισσότερες πληροφορίες για την καλλιέργεια του αμπελιού
http://ampelourgos.gr/

ΦΤΙΑΧΝΩ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΕΝΤΟΜΟΚΤΟΝΟ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΦΥΤΩΝ

Οικολογικά εντομοκτόνα για καταπολέμηση-έλεγχο εντόμων-φυτοπροστασία.

Τα σπρέι λαδιού δουλεύουν πνίγοντας τα έντομα όταν έρθουνε σε επαφή μαζί τους. Όταν προσθέσουμε και άλλα συστατικά αποτρέπουν διάφορες ασθένειες μυκήτων. Να θυμάστε ότι τα σπρέι μπορούν να σκοτώσουν και τα ωφέλιμα έντομα γι αυτό να ψεκάζεται όταν είστε σίγουροι ότι υπάρχουν τα βλαβερά. Πάντα να ψεκάζεται δοκιμαστικά μερικά φύλλα και να ελέγχεται μετά από 1-2 μέρες για κάψιμο των φύλλων. Αν δεν υπάρχει κάψιμο συνεχίστε τον ψεκασμό σε όλο το φυτό. Τα εντομοκτόνα όπως τα βοτανικά και τα οικιακά σπρέι, σαπούνια, και λάδια δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται κάτω από οποιαδήποτε από τις ακόλουθες καταστάσεις:

■ Στην βροχή
■ Όταν φυσάει
■ Σε έντονη ηλιοφάνεια
■ Στην μέση ζέστων, ξηρών ημερών
■ Όταν αναμιγνύεται με μη συμβατά υλικά
■ Σε ανοιχτά λουλούδια, όταν είναι παρούσες οι μέλισσες
■ Όταν το φυτό υποφέρει από υγρασία (υπερβολική ή πολύ λίγη)
■ Όταν το φύλλο είναι υγρό με δροσιά

Βασικό σπρέι σαπουνιού
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή 4 κουταλάκια γλυκού τριμμένο πράσινο σαπούνι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
2 κουταλάκια γλυκού οινόπνευμα.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε κάθε εβδομάδα όταν χρειαστεί.
Είναι κυρίως δραστικό στα έντομα με μαλακό κέλυφος όπως τα ακάρεα, οι θρύπες, οι αφίδες (μελίγκρες), αλευρώδη και λευκές μύγες. Το σαπούνι εισχωρεί στην μεμβράνη του σώματος και κάνει το έντομο να ξεραθεί.

Σπρέι λεμονιού
Καθαρίστε τη φλούδα από ένα μεγάλο λεμόνι και βράστε τη για 10 λεπτά. Κρυώστετο και ψεκάστε με αυτό. Η Limonene είναι η δραστική ουσία.

Σπρέι αλευριού
2-4 κουτάλια σούπας αλεύρι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε όταν χρειαστεί.
Η σκόνη του αλευριού γίνεται μια κολλώδες ουσία, που δουλεύει σαν μια κολλώδες παγίδα για τα έντομα ή το έντομο την τρώει και ενεργεί στα πεπτικά τους μέρη.

Σπρέι κρεμυδιού
Στην παραδοσιακή γεωργία, χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό της άμυνας των φυτών, ως μυκητοκτόνο και ως εντομοκτόνο, ιδιαίτερα εναντίον αφίδων και ακαρέων. Χρησιμοποιούνται 350 γρ. ψιλοκομμένων βολβών σε 10 λίτρα νερό όπου παραμένουν για 24 ώρες, το μίγμα μετά βράζεται σε χαμηλή φωτιά για 20 έως 30 λεπτά, φιλτράρεται και με αυτό ψεκάζονται τα φυτά που έχουν πρόβλημα.

Απωθητικά σπρέι
Γενικής χρήσης σπρέι σκόρδου-καυτής πιπεριάς.
6 σκελίδες σκόρδου
1 κρεμμύδι
1-2 κουτάλια σούπας τριμμένης κόκκινης καυτής πιπεριάς
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι
1 κιλό νερό
Βάλτε τα συστατικά με λίγο νερό σε ένα μπλέντερ και χτυπήσετε μέχρι να λιώσουν
Προσθέστε και το υπόλοιπο νερό και αφήστε τα σε ένα δοχείο για 24 ώρες
Μετά σουρώστε το και ψεκάστε.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΦΥΤΩΝ ΑΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Σπιτικά παρασκευάσματα για ασθένειες φυτών

Ξύδι
 Χρησιμοποιήστε ξύδι για τη θεραπεία πολλών ασθενειών των φυτών, συμπεριλαμβανομένης της σκωρίασης, του μελανού σημείου και της μυκητίασης (περονόσπορου).
Αναμείξτε 1 κουταλιά φυσικό ξύδι σε 1 λίτρο νερό
Ψεκάστε με το διάλυμα στις άρρωστες περιοχές των φυτών νωρίς το πρωί ή το βράδυ, όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και δεν υπάρχει άμεσο φως.
Επαναλάβετε μέχρι η ασθένεια να θεραπευτεί.

Μαγειρική σόδα (όξινο ανθρακικό νάτριο) - Μυκητοκτόνο
Χρησιμοποιήστε αυτό το φάρμακο για τη θεραπεία μυκήτων των φυτών.
Ανακατέψτε 1 κουταλιά σούπας και 1 κουταλιά φυτικό λάδι σε ένα 4 λίτρα νερό.
Προσθέστε μερικές σταγόνες υγρό ή εντομοκτόνο σαπούνι στο μίγμα για να βοηθήσει να εξαπλωθεί πιο ομοιόμορφα στα φύλλα.
Ψεκάστε τα μολυσμένα φυτά, συμπεριλαμβανομένων και των κάτω φύλλων.
Το όξινο ανθρακικό κάλιο επίσης αντιμετωπίζει μύκητες και δεν προσθέτει άλατα (νατρίου) στο έδαφος.

Γάλα
Το γάλα είναι ένα πολύ καλό όπλο για τους μύκητες και τους ιούς των φυτών. Για την πρόληψη των μυκήτων, πασπαλίζουμε 2 κουταλιές γάλα σε σκόνη στο έδαφος γύρω από τα φυτά μας νωρίς στην περίοδο πριν εμφανιστούν οι ασθένειες. Αν δείτε μύκητες στα φύλλα της τομάτας, των τριανταφυλλιών, ή άλλων φυτών, ψεκάστε με αραιωμένο μείγμα γάλακτος (1 μέρος γάλα με 1 μέρος νερό) άμεσα στα μολυσμένα φύλλα. Μπορείτε ακόμη να χρησιμοποιήσετε το γάλα που έχει ξινίσει.

Υπεροξείδιο του υδρογόνου
Οι ρίζες απαιτούν οξυγόνο και τα χαμηλά επίπεδα προκαλούν τις περισσότερες ασθένειες των ριζών. Περισσότερο πότισμα στα φυτά προκαλεί την ανάπτυξη της σήψης της ρίζας. Όταν υπάρχει πολύ νερό στο έδαφος, οι αεροφόροι οδοί κλείνουν με νερό και οι ρίζες χρησιμοποιούν το λίγο οξυγόνο που είναι διαθέσιμο. Τα φυτά δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν τα θρεπτικά συστατικά από το έδαφος και οι ρίζες μπορούν να αρχίσουν να πεθαίνουν μέσα σε 24 ώρες. Τα φυτά θα αρχίσουν να μαραίνονται και να μοιάζουν σαν να μην έχουν αρκετό νερό. Είναι εύκολο να γίνει ένα μοιραίο λάθος η προσθήκη περισσότερου νερού.

Το νερό αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2) έχει ένα επιπλέον άτομο οξυγόνου. Όταν τα φυτά ποτιστούν με υπεροξείδιο του υδρογόνου, το οξυγόνο απελευθερώνετε στο έδαφος γύρω από τις ρίζες, με αποτέλεσμα την ταχεία ανάπτυξη μιας υγιής ρίζας. Χρησιμοποιήστε το φθηνό 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου, που μπορεί κανείς να αγοράσει σε ένα φαρμακείο. Αναμείξετε 2 κουταλάκια του γλυκού σε 4 λίτρα νερό.

Ασθένειες-Τεχνικές πρόληψης
Το στρες των φυτών
Μεταχειριστείτε τα πιο κοινά προβλήματα στρες των φυτών, που προκαλούνται από τα έντομα, το υπερβολικό πότισμα, το υπερβολικό κόψιμο, την ξηρασία, και τα ζιζάνια για να βοηθήσετε στην πρόληψη των ασθενειών των φυτών.

Ασθένειες από μύκητες
Ένας μύκητας που επηρεάζει τα λαχανικά, τα φρούτα, τους θάμνους, τα δένδρα και τα λουλούδια, ευνόητε από συνθήκες με υγρασία (15-25 βαθμούς κελσίου) χωρίς άνεμο. Η γκρι μούχλα εμφανίζεται μετά από παρατεταμένες περιόδους συννεφιάς, ομίχλης, υγρασίας, ή ελαφρές βροχές. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ένα γκρι με καφέ αποχρωματισμό και μια ασαφή λευκωπή γκρι μούχλα που αναπτύσσετε στην επιφάνεια των περιοχών που επλήγησαν. Ο μύκητας προκαλεί μάρανση του άνθους, σήψη και απόρριψη του καρπού, έλκη στα στελέχη, κηλίδες στα φύλλα και σήψη στους βολβούς ή τη ρίζα.
-Αγοράζετε σπόρους υψηλής ποιότητας από ποικιλίες
-Φυτέψετε τους σπόρους σε ηλιόλουστα, καλά προετοιμασμένα αποστραγγιζόμενα μέρη, τη περίοδο που συνιστάται για την περιοχή σας.
-Να αποφεύγεται τα βαριά εδάφη, τη βαριά σπορά, τον υπερπληθυσμό, τη κακή κυκλοφορία του αέρα, τη πολύ βαθιά φύτευση και την πολύ λίπανση (ειδικά με άζωτο)
-Λιπάρετε τα φυτά με βάση την ανάλυση του εδάφους.
-Κρατήστε το έδαφος υγρό μετά τη φύτευση. Επιτρέψτε στα φυτά να έχουν άφθονο φως.
-Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική υγρασία. Χρησιμοποιήστε επιφανειακό πότισμα και κρατήστε το νερό μακριά από το φύλλωμα. Ποτίζετε με νερό τα φυτά νωρίς την ημέρα.
-Αφαιρέστε το πρώτο καρπό που έχει μολυνθεί με γκρι-μούχλα σήψης από τη καλλιέργεια και κάψτε ή θάψτε το. Όλα τα άρρωστα φυτά και τα φυτικά μέρη θα πρέπει να απομακρύνονται και να καταστρέφονται.
-Μετά τη συγκομιδή κάψτε όλα τα υπολείμματα των καλλιεργειών.
-Μην μετακινήστε και αγγίζετε τα φυτά όταν είναι βρεγμένα. Αυτό προκαλεί την εξάπλωση των ασθενειών.

Σάπισμα της ρίζας
Αυτός ο μύκητας οδηγεί σε μικρά ή και σοβαρά προβλήματα μαρασμού που προκαλούνται από την παρεμπόδιση της λειτουργίας της ρίζας
Τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη είναι ίσως η καλύτερη προληπτική δράση κατά των κοινών μυκήτων μάρανσης του εδάφους.
Επαρκής κυκλοφορία του αέρα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των ασθενειών.
Μια σκόνη από μαλακό πέτρωμα/φωσφορικό στο έδαφος μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης της μάρανσης.
Ένα σπιτικό σπρέι με σκόρδο μπορεί να δουλέψει για πολλές ασθένειες αλλά και για προβλήματα εντόμων.

Clubroot (λάχανο και οικογένεια μουστάρδας)
Αυτή είναι μια κοινή ασθένεια στα λάχανα, ραπανάκια, γογγύλια, σινάπια. Η παραμόρφωση γίνετε στις κρυμμένες ρίζες του φυτού και έχει σχήμα ραβδιού. Στο λάχανο αυτό προκαλεί ασχημάτιστα ή καθόλου κεφάλια, που ακολουθείται από μείωση στην ανάπτυξη ή και θάνατο του φυτού.
Μην φυτεύεται αν έχετε πρόβλημα, μέλη της οικογένειας λάχανου (συμπεριλαμβανομένων μπρόκολα, κουνουπίδια, κράμβες, λάχανα Βρυξελών, σινάπια κ.α.) στον ίδιο χώρο για τέσσερα χρόνια.
Αυξήστε το επίπεδο του pH του εδάφους στο 7.5. Πρώτα κάνετε μια δοκιμή για να μάθετε το τρέχον επίπεδο του pH του εδάφους και μετά αυξήστε το με ασβέστιο ή και μαγνήσιο.
Βεβαιωθείτε ότι το έδαφος στραγγίζει καλά.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΒΟΡΔΙΓΑΛΙΟ ΠΟΛΤΟ

Τι είναι ο Βορδιγάλιος πολτός:
Είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση διάφορων παθήσεων των φυτών που οφείλονται σε μύκητες ή σε βακτηρίδια. Φτιάχνεται με διάλυμα θειικού χαλκού (2%)(γαλαζόπετρας) και σβησμένης ασβέστου που χρησιμοποιείται σαν προληπτικό φάρμακο, για να εμποδίσει την προσβολή των φυτών από διάφορες μυκητολογικές αρρώστιες.

Ασθένειες που καταπολεμά:
Τον περονόσπορο στο αμπέλι, στην πατάτα και σε άλλα φυτά, τη σκωρίαση και την ανθράκωση στην αχλαδιά, στη μηλιά, την κομμίωση στα εσπεριδοειδή στην αμυγδαλιά και στη βερικοκιά, την σκωρίαση των λαχανικών και τον κυκλοκόνιο της ελιάς.

Το φάρμακο αυτό μπορούμε να το φτιάξουμε εμείς, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα υλικά, ή μπορούμε να το αγοράσουμε έτοιμο. Η χρήση του βορδιγάλιου πολτού είναι πάρα πολύ εκτεταμένη λόγω της μεγάλης αποτελεσματικότητάς του στις ασθένειες των φυτών. Στους κάμπους και στις αγροτικές περιοχές του τόπου μας ολόκληρες εκτάσεις από οπωροφόρα δέντρα ψεκάζονται κατά την άνοιξη με βορδιγάλιο πολτό.

Παρασκευή:
Το φάρμακο παρασκευάζεται ως εξής για ποσότητα 100 περίπου κιλών:

Διαλύουμε 2,5 κιλά θειικού χαλκού μέσα σε ένα δοχείο ξύλινο ή πλαστικό, που να έχει 50 κιλά νερό. Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μεταλλικών δοχείων, γιατί τα τρυπάει ο θειικός χαλκός.Σε άλλο δοχείο ανακατεύουμε ένα-δύο κιλά σβησμένο ασβέστη με 50 κιλά νερό και φτιάχνουμε γάλα της ασβέστου.
Κατόπιν χύνουμε το γάλα της ασβέστου λίγο - λίγο στο διάλυμα του θειικού χαλκού και ανακατεύουμε καλά.Το διάλυμα το ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε σε ψεκαστήρα και ψεκάζουμε με αυτό καλά τα φύλλα και τα βλαστάρια των φυτών που έχουν τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Για να κολλάει καλύτερα στα φυτά που ψεκάζουμε, βάζουμε και λίγο σαπούνι 150-200 γραμμάρια ή λίγη ζάχαρη. Μερικές φορές βάζουμε και διάλυμα (κολλοειδές) θειαφιού και έτσι το φάρμακο γίνεται πιο δυνατό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για περισσότερες ασθένειες των φυτών.Το διάλυμα έχει χρώμα ασπρογάλαζο, όπως περίπου το χρώμα του ουρανού.

Συμβουλές:
Ο βαρδιγάλιος πολτός πρέπει να χρησιμοποιείται την ίδια μέρα που θα παρασκευασθεί, γιατί όσο μένει, χάνει τις αρχικές του ιδιότητες και μπορεί να κάψει τα φυτά.
Είναι δηλητήριο και πρέπει να παίρνονται οι ανάλογες προφυλάξεις.

ΤΙΑΧΝΩ ΘΕΙΑΣΒΕΣΤΙΟ

Για το φάρμακο αυτό χρειάζονται:

Μια οκά ασβέστη φρέσκα καμένο
8 οκάδες νερό
2 οκάδες θειάφι ψιλοκοσκινισμένο
1 καζάνι 15 οκάδων από λαμαρίνα ή τενεκέ, ποτέ όμως χάλκινη

Παρασκευή
Ρίχνουμε στο καζάνι 2-3 οκάδες νερό, τον ασβέστη και με ένα ξύλο ανακατεύουμε καλά.
Όταν ο ασβέστης λιώσει καλά τότε προσθέτουμε και το θειάφι, ανακατεύοντας καλά με το ξύλο, μέχρι ο ασβέστης και το θειάφι γίνουν ένα μίγμα ανοικτό κιτρινωπό.
Αμέσως μετά προσθέτουμε και τις υπόλοιπες 6 οκάδες νερό ανακατεύοντας και μετά τοποθετούμε το καζάνι πάνω στη φωτιά.
Εξακολουθούμε να ανακατεύουμε και από τη στιγμή που θα αρχίσει να βράζει το αφήνουμε στη φωτιά τρία τέταρτα της ώρας. Το υγρό θα αλλάξει εν το μεταξύ χρώματα και από κιτρινωπό που ήταν στην αρχή όταν το βάλαμε πάνω στη φωτιά, όταν το κατεβάσουμε, θα έχει πάρει το βαθύ χρώμα της σοκολάτας.
Επίσης πρέπει όταν το υγρό βράζει να προσθέτουμε το νερό που χάνεται με τον βρασμό.
Με ένα ξύλο λοιπόν σημαδεύουμε το ύψος που φτάνει το νερό όταν βάλαμε το καζάνι στη φωτιά και με το σημάδι συμπληρώνουμε το νερό που χάνεται.
Το θειασβέστιο αυτό διαλύεται μετά σε νερό σε αναλογία μιας οκάς θειασβεστίου σε 8-10 οκάδες νερού και με την διάλυση αυτή ραντίζονται τα δέντρα(αυτό εξαρτάτε από την εποχή, το καλοκαίρι η διάλυση είναι αραιότερη).
Πρέπει το ράντισμα να γίνεται με ψεκαστήρα από λεπτή λαμαρίνα, γιατί το θειασβέστιο προσβάλει τους συνηθισμένους ψεκαστήρες των αμπέλων από χάλκωμα.

Αλλά φυσικά σκευάσματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε:

1.Φύλλα καρυδιάς
Αυτά μαζεύονται το φθινόπωρο από τις καρυδιές και βράζονται επί ένα τέταρτο της ώας σε νερό και σε αναλογία 15 οκάδες νερού και μίας φύλλων. Είναι καλό για την μελίγκρα και για μερικές κάμπιες λαχανικών.
Εγώ να προσθέσω ότι το εν λόγο διάλυμα σίγουρα είναι και μυκητοκτόνο, γιατί η φλούδα και τα φύλλα της καρυδιάς έχουν και φοβερές αντιμικροβιακές ιδιότητες για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε και να δείτε και εμπειρικά αποτελέσματα στο ακόλουθο άρθρο:
Η θεραπευτική ιδιότητα του χυμού φλοιών καρυδιού στην κυνάγχη κατά τον Γαληνό και πειραματική επιβεβαίωση της δράσης του.

2.Για την ίδια χρήση μπορείτε να μαζέψετε μια αγκαλιά φύλλων ή κλαδιών ζαμπούκου ή κουφοξυλιάς και να τα βράσετε επί μισή ώρα στο περιεχόμενο 2 κουβάδων νερού. Έπειτα χύσετε μέσα κρύο νερό ενός κουβά.

3.Ο Ελλεβόρος κοινώς σκάρφη
Από το βότανο αυτό φτιάχνεται και από τις ρίζες του μια πολύ λεπτή άσπρη σκόνη που μπορεί ανακατεμένη με 3 οκάδες αλεύρι και μία ελλεβόρο να χρησιμοποιηθεί εναντίον του τυλιγαδίου του αμπελιού, της μελίγκρας και πολλών σκουληκιών. Επίσης χρησιμοποιείτε για ράντισμα σε αναλογία δέκα δραμιών εντός 1 ½ οκάδων νερού. Για να φέρει αποτέλεσμα η σκόνη πρέπει να είναι της ώρας όχι παλιά. Συνιστάτε πολύ για λαχανικά και καρπούς που πλησιάζουν την ωρίμανση, εκεί που δεν μπορούμε πια να μεταχειρισθούμε το αρσενικό.

4. Από τα κωνοφόρα δέντρα και άλλα τινά, η ριτίνη, το τερεβινθέλαιο (νέφτι) και κολοφάνιο, είναι χρησιμότατα.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΦΥΤΩΝ

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica)/Κνίδη η καυστική (Urtica Urens)

Η τσουκνίδα είναι πολύτιμο φυτό.Καλυτερεύει το έδαφος, όπου φύεται. Περιέχει ένζυμα, σίδηρο, βιταμίνες, διάφορα άλατα και μυρμηγκικό οξύ, σε αυτό το τελευταίο οφείλεται η φαγούρα που προκαλεί καθώς και το όνομα της, κνίδη.
Το διάλυμα τσουκνίδας από υδάτινο απόσταγμα τσουκνίδας χρησιμοποιείται από καιρό σαν ένα φυτοδιεγερτικό στη φυτοκομία.
Με την χρήση του διαλύματος έχει παρατηρηθεί ότι η ανάπτυξη αυξάνεται, τα φύλλα έχουν πιο σκούρο πράσινο χρώμα. Ακόμα αυξάνεται και η αντοχή απέναντι στα παράσιτα και ειδικά στις αφίδες.
Η τσουκνίδα ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο, ανάλογα με την περιοχή και τις συνθήκες. Την μαζεύουμε λίγο πριν την ανθοφορία ή μόλις αρχίζει η ανθοφορία της. Η καλύτερη εποχή είναι η άνοιξη. Κόβουμε τα στελέχη και τα φύλλα της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για μια εβδομάδα, για να την αποθηκεύσουμε. Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στον αν θα φτιάξουμε το έγχυμα μας με φρέσκια ή αποξηραμένη τσουκνίδα. Για κάθε κιλό φρέσκου φυτού ή 200 γρ. αποξηραμένου χρησιμοποιούμε 10 λίτρα νερό.

Κρύο έγχυμα τσουκνίδας για αντιμετώπιση εντόμων.

Μέσα σε ένα δοχείο ρίχνουμε ένα μέρος τσουκνίδας φρέσκιας και 10 μέρη νερού. Ανακατεύουμε καλά ώστε η τσουκνίδα να σκεπαστή με νερό. Αφήνουμε το μίγμα 14 έως 24 ώρες το περισσότερο, ανάλογα με την θερμοκρασία της εποχής. Σουρώνουμε το μίγμα που έχουμε και αμέσως ραντίζουμε τα προσβεβλημένα φυτά από μελίγκρες. Με το πρώτο ψεκασμό οι μελίγκρες θα αρχίσουν να λιγοστεύουν. Ξανά ραντίζουμε τα φυτά μετά από μια βδομάδα περίπου. Αυτό επαναλαμβάνεται ακόμα 3-4 φορές ανάλογα με το πρόβλημα. Μετά τα ραντίσματα τα φυτά έχουν ενισχυθεί και δεν προσβάλλονται πλέον εύκολα.
Προσοχή: Μόλις σουρώσουμε το μίγμα αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το εκχύλισμα αμέσως ή το αργότερο μετά δύο ώρες, αλλιώς χάνει την αποτελεσματικότητα του. Το παρασκεύασμα αυτό γίνεται ακόμα πιο αποτελεσματικό, αν προσθέσουμε μέσα και κάποιο αιθέριο έλαιο, που απωθεί τις μελίγκρες.

Κρύο έγχυμα τσουκνίδας σαν δυναμωτικό.

Μέσα σε ένα δοχείο ρίχνουμε ένα μέρος τσουκνίδας φρέσκιας και 10 μέρη νερού. Το αφήνουμε 10-14 ημέρες ανακατεύοντας το καθημερινά. Μετά από μερικές ημέρες αρχίζει να αφρίζει και να βγαίνει μια έντονη δυσάρεστη οσμή, γι αυτό καλύτερα θα ήταν να το σκεπάσουμε. Τοποθετούμε το μίγμα μας, στη σκιά το καλοκαίρι ή στον ήλιο το χειμώνα.
Μετά 10 έως 14 μέρες, το μίγμα είναι έτοιμο. Το σουρώνουμε και ψεκάζουμε τα φυτά αραιώνοντας το, από 3 έως 5 μέρη νερού. Όσο πιο μικρά είναι τα φυτά τόσο πολύ αραίωση θέλει. Αν μας περισσέψει το φυλάμε σκεπασμένο σε δροσερό μέρος για άλλη φορά.
Το ψέκασμα κάνει τα φυτά πιο ανθεκτικά σε τυχόν μελλοντικές προσβολές, ενεργεί ως αναζωογονητικό σε φυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί και ενισχύει την άμυνα τους.
Αν έχουμε πολύ από αυτό το διάλυμα, το αραιώνουμε με νερό δέκα φορές και ποτίζουμε τα φυτά στις ρίζες τους και έτσι δίνουμε στο έδαφος άζωτο, νάτριο, φώσφορο, κάλιο και άλλα στοιχεία. Το διάλυμα τσουκνίδας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν πλήρη πηγή θρεπτικών στοιχείων των φυτών ή σαν πρόσθετο κατά την διάρκεια συνθηκών έλλειψης στοιχείων.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΔΙΑΛΥΜΑ ΜΕ ΠΟΛΥΚΟΜΠΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΦΥΤΩΝ

Υλικά:
250 γραμμάρια φρέσκο πολυκόμπι ή 50 γραμμάρια ξεραμένο
1 κιλό νερό

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα υλικά μας και τα βράζουμε για 20 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Αφαιρούμε από την φωτιά και αφήνουμε σε δροσερό μέρος το διάλυμά μας για άλλες 24 ώρες. Αυτό γίνεται γιατί οι μίσχοι από το πολυκόμπι είναι πολύ σκληροί και χρειάζεται να βράσουν και να μείνουν αρκετά μέσα στο νερό για να διαλυθούν τα πολύτιμα συστατικά του.

Αυτή η συνταγή είναι επίσης ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό μυκητοκτόνο για την αποτροπή της μαύρης κηλίδας στα τριαντάφυλλα και του ωιδίου σε οποιοδήποτε φυτό. Αποτρέπει επίσης τη σκωρίαση στις μέντες και στην οικογένεια malvaceae.
Μπορεί να γίνει συνδυασμός με τσουκνίδα ή αλλά βότανα για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
Το πολυκόμπι το μαζεύουμε αφότου έχουν εξαφανιστεί οι γυμνοί καφετιοί βλαστοί που έχουν τα σπόρια του, περίπου στα τέλη Μαΐου (στην Ευρώπη).

ΠΑΛΙΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΦΥΤΩΝ

Τα λάχανα δεν τα τρώνε οι ψύλλοι αν όταν φυτέψουμε μαζί τους και ρόβι. Ιδίως το ρόβι είναι κατάλληλο για τα ρεπάνια και τα γογγύλια. Προτιμότερο είναι να φυτέψουμε ζούματο (άγρια ρόκα) μαζί με τα λάχανα και ιδίως με τα κραμπολάχανα, γιατί τα κραμπολάχανα πειράζονται περισσότερο από τους ψύλλους. Αν θέλουμε να μην πειράζονται τα λάχανα ούτε από άλλα ζωύφια, βρέχουμε τους σπόρους μας με χυλό από αμάραντο πριν τα σπείρουμε. Όλοι δε οι σπόροι και των λαχάνων και των σπαρτών προφυλάσσονται από όλα τα ζωύφια αν πριν τους σπείρουμε, τους βρέξουμε σε χυλό από κοπανισμένη ρίζα αγριοσυκιάς.

Για να μην έχουν τα λάχανα ή τα δέντρα κάμπιες, βάζουμε σε νερό στάχτη από κλήματα 3 ημέρες και ραντίζουμε τα λάχανα ή καπνίζουμε τα δέντρα και τα λάχανα με κατράμι και θειάφι. Επίσης δεν θα έχουν κάμπιες αν βρέξουμε τον σπόρο σε αλυσίβα από στάχτη συκιάς και κατόπιν τον σπείρουμε. Όσες κάμπιες υπάρχουν καταστρέφονται αν ανακατέψουμε κάτουρο με άλλη τόση μούργα και το βράσουμε στη φωτιά. Αφού δε το αφήσουμε και κρυώσει ραντίζουμε τα λάχανα. Επίσης καταστρέφονται οι κάμπιες αν μαζέψουμε από άλλο κήπο τις κάμπιες και τις βράσουμε σε νερό μαζί με άνηθο και αφού κρυώσει ραντίσουμε τα λάχανα.

Η καλύτερη κοπριά για τα λάχανα είναι η στάχτη. Γιατί είναι πολλή λεπτή και εκ φύσεως θερμή και καταστρέφει τους ψύλλους και τα σκουλήκια και άλλα τέτοια ζωύφια.

Τα αγγούρια δεν πειράζονται από τους ψύλλους αν μπήξουμε κοντά τους όταν είναι μικρά ακόμα, κλωνάρια από ρίγανη. Η ρίγανη καταστρέφει και τους ψύλλους που υπάρχουν και δεν αφήνει να γίνουν άλλοι.

Για τις κάμπιες του πράσου παίρνουμε μια κοιλιά από πρόβατο άπλυτη γεμάτη με την κοπριά και τη χώνουμε στο κήπο, όχι όμως σε βάθος αλλά στην επιφάνεια. Θα τη βρούμε κατόπιν γεμάτη από τις κάμπιες του πράσου. Το ίδιο κάνουμε και δεύτερη φορά και μαζεύουμε τις κάμπιες και τις σκοτώνουμε. Τα ζωύφια αυτά αγαπούν την κοπριά και πάντα στην κοπριά βρίσκονται για αυτό μπορούμε εύκολα να τα μαζέψουμε.

Ο κήπος γίνεται θαλερός αν κοπανίσουμε άγριο τριφύλλι και το βάλουμε σε νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο Η αν τρίψουμε μοσχοσίταρο και το ανακατέψουμε με νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο.

Για να μην τρώνε τα ζωύφια τα φυτά
Βάλε δέκα καβούρια από ποτάμι ή από θάλασσα σε ένα δοχείο, είτε από στάμνα είτε από κανάτι και σκέπασέ το καλά και άφησέ το δέκα μέρες στον ήλιο. Με το νερό αυτό ράντιζε τα δέντρα, φυτά , αμπέλια και λάχανα, να θαυμάσεις την ενέργεια και τη δύναμη αυτού, γιατί ούτε τα πετούμενα, ούτε οι σκώληκες , ούτε άλλα ζωύφια τρώνε καθόλου τα φυτά όπου ράντισες με το νερό αυτό.

Πώς να φυλάξεις τον κήπο από άλλα σκουλήκια
Όταν στον κήπο υπάρχουν κάμπιες ή άλλα μαμούνια, βράσε πολλά από εκείνα τα ζωύφια και με το αυτό το νερό όταν κρυώσει ράντισε όλα τα λάχανα και θα ψοφήσουν όλα τα υπόλοιπα.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑΣ ΑΠΟ ΕΝΤΟΜΑ-ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Εδώ θέλω να σας παρουσιάσω τον απλούστερο τρόπο για την βιολογική προστασία της τριανταφυλλιά σας, και φυσικά να σας το αποδείξω με μια φωτογραφία από τον κήπο μου.

Η συγκεκριμένη τριανταφυλλιά μεταφυτεύτηκε πέρσι και δεν έχει ψεκαστεί ποτέ με τίποτα. Αν κάποιοι από εσάς διάβασαν το άρθρο τα αρωματικά φυτά και τις χρήσεις τους στη βιολογική γεωργία, θα παρατηρούσατε ότι οι τριανταφυλλιές ευνοούνται πολύ από τον απήγανο. Ο απήγανος ένα από τα πιο ισχυρά βότανα και με την βαριά μυρωδιά του διώχνει τους περισσότερους εχθρούς της τριανταφυλλιάς και βελτιώνει την ανάπτυξή της. Αν δεν σας ενοχλεί η βαριά και ίσως άσχημη μυρωδιά του (βέβαια δεν μυρίζει καθόλου αν δεν τον πιάσετε), η συγκαλλιέργεια απήγανου τριανταφυλλιάς είναι η πιο απλή λύση για την προστασία τους. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι παλιά ο απήγανος υπήρχε σε κάθε αυλή (τον είχαν για την προστασία από τα μάγια και το κακό). Εξάλλου είναι ένα από τα πιο χρήσιμα βότανα που πρέπει να υπάρχουν στον κήπο μας.

Δείτε περισσότερα για τον απήγανο χρήσεις του και τις συγκαλλιέργειες:

ΑΠΗΓΑΝΟΣ-RUTA GRAVEOLENS

ΣΥΓΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΑ ΦΥΤΑ

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΛΑΒΗ ΕΝΤΟΜΑ

Από την άνοιξη μέχρι τέλος καλοκαιριού ο πληθυσμός των βλαβερών εντόμων για διάφορες καλλιέργειες αυξάνεται θεαματικά. Για τον έλεγχο και την καταπολέμησή τους κυκλοφορούν διάφορες παγίδες χρωματικές, κολλώδεις ή φερομονικές για να προσελκύουν τα διάφορα βλαβερά έντομα. Έχοντας κάποιες από αυτές που κυκλοφορούν στο εμπόριο κυρίως για το δάκο της ελιάς αποφάσισα να κάνω και διάφορα πειράματα για να δω τα αποτελέσματα τους. Διαβάζοντας ψάχνοντας και παρατηρώντας έμαθα ότι δεν χρησιμοποιούνται μόνο για το δάκο αλλά και για άλλα βλαβερά έντομα όπως για την μύγα της μεσογείου και διάφορα άλλα.

Δακοπαγίδες

Τις παγίδες για τον δάκο της ελιάς μπορούμε να τις φτιάξουμε και μόνοι μας με πλαστικά μπουκάλια νερών ή αναψυκτικών, κάνοντας τους 5-6 τρύπες προς το πάνω μέρος των μπουκαλιών με μια πρόκα για να εισχωρούν από εκεί τα έντομα.

Διάλυμα ελκυστικό για τον δάκο
Διαλύουμε 2 κουταλιές της σούπας ή 20 γραμμάρια λίπασμα νιτρικής αμμωνίας(21-0-0), σε ένα λίτρο νερό και γεμίζουμε τα μπουκάλια μας μέχρι τα ¾ ή μέχρι κάτω από τις τρύπες που έχουμε κάνει. Τα έντομα που μπαίνουν μέσα είναι πολύ δύσκολο να ξαναβγούν και συνήθως πνίγονται σε λίγη ώρα. Την παγίδα την κρεμάμε στην ανατολική μεριά του δέντρου.
Η παγίδα προσελκύει τα έντομα μέσω της οσμής της νιτρικής αμμωνίας.
Άλλες παγίδες δουλεύουν ταυτόχρονα και με το χρώμα και το σχήμα τους που προσελκύει διάφορα έντομα. Υπάρχουν διάφορες μελέτες και δημοσιεύσεις πάνω σε αυτό.

Αλλάζοντας το δόλωμα, την νιτρική αμμωνία δηλαδή, έκανα κάποια πειράματα.
Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από μια κίτρινη παγίδα με ξύδι αντί για νιτρική αμμωνία. Δεν γνωρίζω ακόμα αν έπιασα και κάποια ωφέλιμα έντομα αλλά σίγουρα τα επιβλαβή υπερτερούν όπως θα δείτε στις φωτογραφίες. Η παγίδα κρεμάστηκε τέλη Απριλίου κάτω από μια αχλαδιά και έμεινε τέσσερις ημέρες μέχρι την φωτογράφηση της.





Αλλάζοντας το δόλωμα με μπύρα η παγίδα προσελκύει τα σερσέγκια


Συνταγή ελκυστικού δολώματος για επιβλαβή έντόμα

1 φλιτζάνι ξύδι
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 κομμένη φλούδα μπανάνας ή άλλου φρούτου
1 φλιτζάνι κρύο νερό

Ανακατέψτε τα υλικά καλά και γεμίστε τις παγίδες με αυτό.
Αντικαταστήστε το υγρό με νέο όταν χρειαστεί.

Αυτοσχέδιες παγίδες για έντομα μπορούμε να φτιάξουμε πολύ εύκολα και μόνοι μας, χρησιμοποιώντας ένα κενό πλαστικό μπουκάλι, κόβοντας στο πάνω μέρος και γυρνώντας το λαιμό του προς τα κάτω μέσα στο μπουκάλι. Βάζοντας αναψυκτικό τύπου cola προσελκύει και παγιδεύει τις σφήκες ή οποίες δεν μπορούν να βγουν πάλι έξω όπως βλέπεται και στη φωτογραφία.

ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΑ ΩΦΕΛΗΜΑ ΕΝΤΟΜΑ

Έχουμε δει ήδη πως μπορούμε να προσελκύσουμε τα ωφέλιμα έντομα στο κήπο μας σε άλλο άρθρο μιλώντας για το ρόλο των λουλουδιών. Τα περισσότερα από τα ευεργετικά έντομα θέλουν να τα ενθαρρύνουμε για να εργαστούν στο κήπο μας παρέχοντάς τους γύρη και νέκταρ δηλαδή τροφή για την επιβίωσή τους στα διάφορα στάδια της ζωής τους.
Πώς θα μπορούσαμε να ενθαρρύνουμε περισσότερο τα ευεργετικά έντομα για να κάνουμε σπίτι τους τον κήπο μας;

Η μόνιμη θέση για να βρουν τροφή ή να περάσουν το χειμώνα τους είναι πολύ σημαντική για την επιβίωσή τους. Είναι επίσης χρήσιμο να επιλεχτούν διάφορα λουλούδια που να ανθίζουν διαφορετικές εποχές για να έχουν συνέχεια τροφή. Ακόμα και η συμπερίληψη λουλουδιών με διαφορετικό ύψος μπορεί να είναι πολύ σημαντική. Μερικά έντομα απαιτούν την κάλυψη του εδάφους με χαμηλά φυτά σε ύψος. Ο χρύσοπας για παράδειγμα γεννά τα αυγά του σε σκιερές, προστατευόμενες περιοχές, έτσι η παροχή τέτοιων θέσεων κοντά στις καλλιέργειές μας είναι ένα πολύ καλή ιδέα.

Ένα άλλο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να ενθαρρύνετε τα ευεργετικά έντομα είναι να ψεκάσετε ένα μίγμα αποκαλούμενο «Wheast» στον κήπο σας. Είναι συνήθως ένα μίγμα μαγιάς, ορρού γάλακτος ή ζάχαρης και νερού και είναι ελκυστικά τρόφιμα για πασχαλίτσες, χρύσοπες και παρασιτικές σφήκες. Μπορείτε είτε να φτιάξετε το δικό σας, είτε να αγοράσετε ένα έτοιμο μίγμα. Μια βασική συνταγή wheast είναι η ακόλουθη:

1 μέρος ζάχαρης-1 μέρος μαγιά
Ανακατέψτε τη ζάχαρη και τη μαγιά με νερό για να γίνει μια λεπτή κόλλα. Τοποθετήστε τη στα φύλλα ή προσθέστε περισσότερο νερό για να διαλυθεί και να το ψεκάσετε.

Τροφή ωφέλιμων εντόμων

Αναμίξτε όλα τα ακόλουθα συστατικά μαζί σε ένα δοχείο:
2/3 φλιτζανιού ζεστό νερό
4 κουτάλια σούπας μαγιά μπύρας
2 κουταλάκια του γλυκού μέλι
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη

Χρήση:
Πάρτε 2 κουτάλια σούπας του μίγματος και το αραιώστε σε 1 λίτρο χλιαρό νερό. Χρησιμοποιήστε αυτό το διάλυμα για ψέκασμα στα φυτά την άνοιξη και την αρχή του καλοκαιριού. Θυμηθείτε δεν ψεκάζουμε τις καλλιέργειες όταν είναι οι θερμοκρασίες πάνω από 27 βαθμούς Κελσίου . Αποθηκεύστε το μίγμα σε ένα σφραγισμένο δοχείο στο ψυγείο για να μη χαλάσει. Μπορεί να διατηρηθεί έτσι για 7-10 ημέρες. Η ζάχαρη που περιέχει είναι πραγματικά καλή για τα φυτά σας.

Ψεκασμός με ζάχαρη-νερό

Αναμίξτε μαζί πολύ καλά αυτά τα συστατικά:
1 μέρος άσπρης ζάχαρης
6,5 μέρη ζεστού νερού

Ψεκάστε όταν απαιτείται σε καλλιέργειες ,με πρόβλημα από αφίδες και άλλα έντομα.
Έρευνα που έγινε στο κρατικό πανεπιστήμιο της Γιούτα έδειξε ότι ο ψεκασμός της λύσης ζάχαρη-νερού στο κέντρο μιας καλλιέργειας άλφα άλφα αύξησε τον πληθυσμό στις πασχαλίτσες σε μια έως δύο ημέρες κατά 200% ως 1300%.
Αυτό γίνετε γιατί οι αφίδες παράγουν συχνά μια ουσία γνωστή ως μελίτωμα. Τα αρπακτικά έντομα αναγνωρίζουν την παρουσία αυτού του ζαχαρούχου υλικού ως σημάδι των αφίδων (δηλ. το μεσημεριανό γεύμα τους). Οι κηπουροί έχουν διαπιστώσει ότι ο ψεκασμός του μίγματος νερού-ζάχαρης στις καλλιέργειες προσελκύει τους τις πασχαλίτσες και άλλα αρπακτικά ζώα που μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των πληθυσμών των αφίδων. Οι ερευνητές έχουν επιβεβαιώσει αυτήν την τεχνική σε διάφορες υπαίθριες δοκιμές και έχουν βρει επίσης ότι είναι αποτελεσματικό και στην προσέλκυση συγκεκριμένων ειδών παρασιτικών σφηκών.

http://www.harvest4life.com/biologicalcontrols
http://www.garden.org/subchannels/care/pests?q=show&id=1765
http://www.ghorganics.com/Beneficialinsect.html

Αντιδράσεις:

You might also like:

ΩΦΕΛΗΜΑ ΕΝΤΟΜΑ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ

ΒΛΑΒΕΡΑ ΕΝΤΟΜΑ ΟΣΠΡΙΩΝ

ΦΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΛΚΥΟΥΝ ΩΦΕΛΗΜΑ ΕΝΤΟΜΑ

LinkWithin

ΦΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΛΚΥΟΥΝ ΩΦΕΛΗΜΑ ΕΝΤΟΜΑ

Κοκκινέλες (Πασχαλίτσες ή παπαδίτσες)-Lady Bugs
Achillea filipendulina/Fernleaf yarrow - Αχιλλεία
Achillea millefolium/Common yarrow - Αχιλλεία η χιλιόφυλλος
Ajuga reptans/Carpet bugleweed - Άζυγος η έρπουσα/Λιβανόχορτο
Alyssum saxatilis/Basket of Gold - Άλυσσος
Anethum graveolens/Dill - Άνηθος
Anthemis tinctoria/Golden marguerite – Άνθεμης/Μαργαρίτα η χρυσή
Asclepias tuberose/Butterfly weed – Ασκληπιάς η σωληνώδης
Atriplex canescens/Four-wing saltbush
Coriandrum sativum/Coriander - Κόλιανδρο
Daucus Carota/Queen annes lace - Άγριο Καρότο
Fagopyrum esculentum/Buckwheat - Φαγόπυρο
Foeniculum vulgare/Fennel - Μάραθο
Helianthus maximilianii/Prairie sunflower – Ηλίανθος ο Μαξιμιλιανός
Penstemon strictus/Rocky mountain penstemon - Ποτεντίλλη
Potentilla recta/Sulfur cinquefoil - Ποτεντίλλη
Potentilla villosa/Alpine cinquefoil - Ποτεντίλλη η χνουδωτή
Tagetes tenuifolia/Marigold – Ταγέτης/Τσετσέκι/Καλέντουλα
Tanacetum vulgare/Tansy - Τανάκητο
Taraxacum officinale/Dandelion – Ταράξακον/Αγριοράδικο
Veronica spicata/Spike speedwell – Βερονίκη/Δυόσπορο
Vicia villosa/Hairy vetch – Βίνκα η χνουδωτή

Χρύσοπας-Green Lacewing
Achillea filipendulina/Fernleaf yarrow - Αχιλλεία
Anethum graveolens/Dill - Άνηθος
Angelica gigas/Angelica – Αγγελική Γίγας
Anthemis tinctoria/Golden marguerite – Άνθεμης/Μαργαρίτα η χρυσή
Atriplex canescens/Four-wing saltbush
Callirhoe involucrate/Purple poppy mallow – Καλλιρόη
Carum Carvi/Caraway – Κάρον το κυμινοειδές-Κύμινο
Coriandrum sativum/Coriander - Κόλιανδρο
Cosmos bipinnatus
Daucus Carota/Queen annes lace - Άγριο Καρότο
Foeniculum vulgare/Fennel - Μάραθο
Helianthus maximilianii/Prairie sunflower – Ηλίανθος ο Μαξιμιλιανός
Tanacetum vulgare/Tansy - Τανάκητο
Taraxacum officinale/Dandelion – Ταράξακον/Αγριοράδικο


Μύγες των λουλουδιών-Hover flies
Achillea filipendulina/Fernleaf yarrow - Αχιλλεία
Achillea millefolium/Common yarrow - Αχιλλεία η χιλιόφυλλος
Ajuga reptans/Carpet bugleweed - Άζυγος η έρπουσα/Λιβανόχορτο
Allium tanguticum/Lavender globe lily - Άλλιο
Alyssum saxatilis/Basket of Gold - Άλυσσος
Anethum graveolens/Dill - Άνηθος
Anthemis tinctoria/Golden marguerite – Άνθεμης/Μαργαρίτα η χρυσή
Aster alpinus/Dwarf alpine aster - Αστήρ
Astrantia major/Masterwort
Atriplex canescens/Four-wing saltbush
Callirhoe involucrate/Purple poppy mallow – Καλλιρόη
Carum Carvi/Caraway – Κάρον το κυμινοειδές-Κύμινο
Chrysanthemum parthenium/Feverfew – Τανάκητον το παρθένιον/Τανατσέτο
Coriandrum sativum/Coriander - Κόλιανδρο
Cosmos bipinnatus
Daucus Carota/Queen annes lace - Άγριο Καρότο
Fagopyrum esculentum/Buckwheat - Φαγόπυρο
Foeniculum vulgare/Fennel - Μάραθο
Lavandula angustifolia/English lavender – Λαβαντίς η γνήσια/Λεβάντα
Limnanthes douglasii/Poached egg plant
Limonium latifolium/Statice - Λιμόνιο
Linaria vulgaris/Butter and eggs – Λιναριά η κοινή/Λίνοψις
Lobelia erinus/Edging lobelia - Λοβελία
Lobularia maritime/Sweet alyssum
Melissa officinalis/Lemon balm – Μέλισσα η φαρμακευτική/Μελισσόχορτο
Mentha pulegium/Pennyroyal – Μίνθη η πουλέγιος/Γληφώνι
Mentha spicata/Spearmint – Μίνθη η πιπερώδης/Μέντα
Monarda fistulosa/Wild bergamot - Μοναρδιά
Penstemon strictus/Rocky mountain penstemon
Petroselinum crispum/Parsley – Πετροσέλινον το ουλόφυλλον/Μαϊντανός
Potentilla recta/Sulfur cinquefoil - Ποτεντίλλη
Potentilla villosa/Alpine cinquefoil - Ποτεντίλλη η χνουδωτή
Rudbeckia fulgida/Gloriosa daisy
Sedum kamtschaticum/Orange stonecrop - Σέδο
Sedum spurium & album/Stonecrops - Σέδο
Solidago virgaurea/Peter Pan goldenrod – Σολιδάγινον/Χρυσόβεργα
Stachys officinalis/Wood betony – Στάχυς ο φαρμακευτικός/Βετονίκη
Tagetes tenuifolia/Marigold – Ταγέτης/Τσετσέκι/Καλέντουλα
Thymus serpyllum coccineus/Crimson thyme – θύμος ο σερπύλος/Άγριο θυμάρι
Veronica spicata/Spike speedwell – Βερονίκη/Δυόσπορο
Zinnia elegans/Liliput - Τζίνια

Παρασιτικές μικρές σφήκες-Parasitic mini-wasps
Achillea filipendulina/Fernleaf yarrow - Αχιλλεία
Achillea millefolium/Common yarrow - Αχιλλεία η χιλιόφυλλος
Allium tanguticum/Lavender globe lily - Άλλιο
Anethum graveolens/Dill - Άνηθος
Anthemis tinctoria/Golden marguerite – Άνθεμης/Μαργαρίτα η χρυσή
Astrantia major/Masterwort
Callirhoe involucrate/Purple poppy mallow – Καλλιρόη
Carum Carvi/Caraway – Κάρον το κυμινοειδές-Κύμινο
Coriandrum sativum/Coriander - Κόλιανδρο
Cosmos bipinnatus
Daucus Carota/Queen annes lace - Άγριο Καρότο
Foeniculum vulgare/Fennel - Μάραθο
Limonium latifolium/Statice - Λιμόνιο
Linaria vulgaris/Butter and eggs – Λιναριά η κοινή/Λίνοψις
Lobelia erinus/Edging lobelia - Λοβελία
Lobularia maritime/Sweet alyssum
Melissa officinalis/Lemon balm – Μέλισσα η φαρμακευτική/Μελισσόχορτο
Mentha pulegium/Pennyroyal – Μίνθη η πουλέγιος/Γληφώνι
Petroselinum crispum/Parsley – Πετροσέλινον το ουλόφυλλον/Μαϊντανός
Potentilla recta/Sulfur cinquefoil - Ποτεντίλλη
Potentilla villosa/Alpine cinquefoil - Ποτεντίλλη η χνουδωτή
Sedum kamtschaticum/Orange stonecrop - Σέδο
Tagetes tenuifolia/Marigold – Ταγέτης/Τσετσέκι/Καλέντουλα
Tanacetum vulgare/Tansy - Τανάκητο
Thymus serpyllum coccineus/Crimson thyme – θύμος ο σερπύλος/Άγριο θυμάρι
Zinnia elegans/Liliput - Τζίνια

Ταχυνίδες-Tachinid flies
Anthemis tinctoria/Golden marguerite – Άνθεμης/Μαργαρίτα η χρυσή
Fagopyrum esculentum/Buckwheat - Φαγόπυρο
Melissa officinalis/Lemon balm – Μέλισσα η φαρμακευτική/Μελισσόχορτο
Mentha pulegium/Pennyroyal – Μίνθη η πουλέγιος/Γληφώνι
Petroselinum crispum/Parsley – Πετροσέλινον το ουλόφυλλον/Μαϊντανός
Phacelia tanacetifolia/Phacelia
Tanacetum vulgare/Tansy - Τανάκητο
Thymus serpyllum coccineus/Crimson thyme – θύμος ο σερπύλος/Άγριο θυμάρι

Αράχνες-Spiders, Minute Pirate bugs, Damsel bugs, Big eyed bugs:
Carum Carvi/Caraway – Κάρον το κυμινοειδές-Κύμινο
Cosmos bipinnatus
Foeniculum vulgare/Fennel - Μάραθο
Medicago sativa/Alfalfa – Μηδική η ήρεμος-Τριφύλλι
Mentha spicata/Spearmint – Μίνθη η πιπερώδης/Μέντα
Solidago virgaurea/Peter Pan goldenrod – Σολιδάγινον/Χρυσόβεργα
Tagetes tenuifolia/Marigold – Ταγέτης/Τσετσέκι/Καλέντουλα

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΝΕΡΟ

Φυτά που μας δείχνουν ότι υπάρχει νερό
Όπου είναι λυγαριές ή κόνυζα(ψυλλίστρα), ή ραγάζια, ή καλάμια λεπτά και μαλακά, ή κολλιτσίδα μόνη της φυτρωμένη, ή τριφύλλι, ή βρύα, ή βούρλα μόνα τους φυτρωμένα, υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό και εκεί πρέπει να σκάψουμε.
Νερά υπάρχουν όπου φυτρώνουν η αγριάδα, το πεντάνευρο, οι ήλιοι, το βούτημο, οι βάτοι, το κοντυλόχορτο, ο αγριοδιόσμος, το πολυτρίχι, το νυχάκι, το ξυνολάπαθο, το πολυγόνατο, το βρωμόχορτο, το χιλιόχορτο, η χαμολεύκα, η κύπερη, ο χαμολειός και το άγριο τριφύλλι. Επίσης το περιπλοκάδι, η αγριοσυκιά, η αγριοφτελιά, το κοντυλόχορτο και τα χρυσάνθεμα.
Όπου υπάρχουν τα φυτά αυτά σημαίνουν ότι υπάρχει και νερό υπόγειο. Και όπου είναι μαραμένα, τα νερά είναι κοντά στην επιφάνεια του εδάφους, αδύνατα και όχι διαρκή. Όταν είναι πιο πολλά και χλωρά και τα νερά είναι βαθειά και διαρκή.
Όταν τα φυτά αυτά είναι πολλά μαζί, πυκνά, χλωρά και θρεμμένα, πολλά θα είναι και τα νερά. Όπου είναι μαύρη η γη και βαθειά είναι διαρκέστερα και αδρότερα τα νερά.
Και από τα χώματα όσα είναι πολύ λασπερά, έχουνε περισσότερα νερά και ακόμα πιο πολλά όσα χώματα γλυκίζουν.

Με ποιόν τρόπο δοκιμάζουμε ότι υπάρχει νερό
Σκάβουμε λάκκο στο μέρος που θέλουμε να βρούμε νερό, βάθους ενάμιση μέτρου και φτιάχνουμε ένα αγγείο από μολύβι σε σχήμα ημισφαιρίου ή παίρνουμε μια χύτρα και την ώρα που βασιλεύει ο ήλιος αλείφουμε με λάδι το αγγείο που θα έχουμε. Κατόπιν παίρνουμε μαλλί πλυμένο, ξερό και καθαρό μήκους έως οχτώ εκατοστών του μέτρου και στη μέση του μαλλιού δένουμε ένα μικρό λιθάρι. Το μαλλί το κολλούμε από το μέσα μέρος του αγγείου με κερί. Έπειτα το βάζουμε αναποδογυρισμένο μέσα στο λάκκο και προσέχουμε ώστε το μαλλί να κρεμαστεί έως τα μισά του αγγείου όταν θα το γυρίσουμε.
Το αγγείο το σκεπάζουμε με χώμα σε ύψος μισού μέτρου και το αφήνουμε εκεί την νύχτα.
Την αυγή πριν βγει ο ήλιος, ξεσκεπάζουμε το αγγείο και το γυρίζουμε και αν ο τόπος έχει νερό θα βρούμε και το αγγείο από μέσα ιδρωμένο και το μαλλί γεμάτο νερό. Και αν είναι πολλή η υγρασία ώστε να βγαίνουν και δάκρυα το νερό το νερό είναι κοντά. Αν όμως φανεί μόνο υγρασία υπάρχει νερό, αλλά είναι σε βάθος. Αν δεν υπάρχει καθόλου υγρασία πρέπει να δοκιμάσουμε με τον ίδιο τρόπο και σε άλλα μέρη που πιστεύουμε ότι υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό.
Μερικοί για να καταλάβουν αν υπάρχει νερό χρησιμοποιούν την εξής μέθοδο. Ανοίγουν λάκκο βάζουν ένα σφουγγάρι στεγνό και το σκεπάζουν με χλωρά φύλλα καλαμιάς ή με άλλο χορτάρι μαλακό και το αφήνουν εκεί τρεις ώρες. Και αν το σφουγγάρι έχει υγρασία όταν θα το βγάλουν, υπάρχει νερό. Αν όμως είναι ξηρό δεν υπάρχει καθόλου.

Που αλλού βρίσκουμε νερό
Τα ψηλά βουνά και όσα έχουν πολλές κορυφές, έχουν νερά και κυρίως οι πλαγιές των βουνών που είναι κατά το βοριά ή κατά το βορειοανατολικό μέρος. Οι πλαγιές που βλέπουν κατά τον βορρά έχουν περισσότερα νερά από όσες βλέπουν κατά το νοτιά. Και οι πλαγιές που βλέπουν κατά την ανατολή ή κατά την δύση έχουν νερά όσα και οι βορινές και περισσότερα από τις πλαγιές που είναι γυρισμένες νότια. Και τα κατάφυτα βουνά έχουν περισσότερα νερά γιατί έχουν ίσκιο.
Επίσης νερά έχει και η μαύρη και παχιά γη και αν ακόμη είναι γεμάτη πέτρες και ιδίως αν έχει πέτρες μαύρες ή κοκκινωπές. Στους κάμπους που είναι ασπρόχωμα και έχει χαλίκια και ελαφρόπετρα και η όψη της γης είναι κατάξερη και γυμνή, δεν υπάρχει νερό. Επίσης δεν έχει νερό όπου είναι κεραμιδόχωμα και όπου η γη διώχνει τα νερά και τις βροχές. Όπου όμως η γη κρατάει το νερό και το ρουφάει υπάρχει περισσότερη υγρασία.
Επίσης αν ανεβούμε σε ψηλότερο μέρος με τις πρώτες αχτίδες του ηλίου, πριν ασπρίσει η μέρα, κοιτάζουμε και δούμε να ανεβαίνει ψηλά κάτι σαν καταχνιά, χωρίς να αραιώνετε, υπάρχει ελπίδα να βρούμε νερό. Παρατηρούμε ακόμα και τα κουνούπια μόλις βγει ο ήλιος και αν πετούν προς τα επάνω και στριφογυρίζουν σαν το αδράχτι, σημαίνει ότι υπάρχει νερό.
Πρέπει κυρίως να παρατηρεί κανείς από ψηλό μέρος. Κατά το καλοκαίρι , το μεσημέρι που είναι η ατμόσφαιρα καθαρή και η γη εντελώς ξηρή, στα μέρη που υπάρχει νερό βγαίνει ατμός και φαίνεται σαν μικρό σύννεφο. Το χειμώνα ο τόπος αυτός έχει καταχνιά, σαν αυτή που υπάρχει στα ποτάμια, στις λίμνες και στα πηγάδια, όχι όμως τόσο πυκνή, αλλά λεπτή και αραιή.

Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος

Αντιδράσεις:

You might also like:

ΓΕΩΤΡΗΣΗ ΝΕΡΟΥ ΜΕ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟ

ΟΙ ΧΗΝΕΣ

ΟΙ ΚΟΤΕΣ

LinkWithin

Αναρτήθηκε από Θεόδωρος στις 9:35 μ.μ.  

3 Comments:

ΑΝΤΩΝΗΣ said...

Φίλε μου Θόδωρε.
Σε μεγάλο πειρασμό μέ έβαλες να απαντήσω,ξέρεις γιατί,αλλά το απέφυγα. Ξέρεις επίσης γιατί.
Δεν αντέχω όμως να μή κρίνω τα περί προσανατολισμού στην υδροφορία κ.λ.π.
Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω αλλά ειδικά η συγκεκριμένη παράγραφος είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας, κατά συνέπεια.....
Δική σου απόφαση βεβαίως μια σχετική επανόρθωση.
Ίσως κάποια στιγμή γράψω και εγώ περισσότερα. Στο απώτερο μέλλον όμως λόγω υποχρεώσεων.
Συμπάθα με και καλή Τσικνοπέμπτη.

04 Φεβρουαρίου 2010 4:20 μ.μ.  

Θεόδωρος said...

Αντώνη καλημέρα. Οι πληροφορίες από το βιβλίο που έγραψα είναι πέρα για πέρα αληθινές. Να διευκρινίσω κάτι όμως. Το βιβλίο γεωπονικά του Κασσιανού Βάσσου συλλέχτηκε και γράφτηκε τον 7ο με 10ο αιώνα από άλλα βιβλία που κυκλοφορούσαν από τον 1ο π.χ. έως τον 4ο μ.χ. αιώνα. Εκείνη την εποχή ο υδροφόρος ορίζοντας ήταν διαφορετικός και τα νερά ήταν ακόμα επιφανειακά. Τα φυτά που αναφέρονται ήταν ένδειξη ότι υπάρχει νερό, γιατί τα συγκεκριμένα αγαπούν το νερό και βγαίνουν από μόνα τους σε τέτοιες περιοχές. Αυτά τα φυτά δεν επιβιώνουν από μόνα τους το καλοκαίρι χωρίς πότισμα. Εξάλλου όλα αυτά τα φυτά υπάρχουν δίπλα σε ποτάμια…
Μη ξεχνάς δε ότι την εποχή εκείνη δεν είχαν άλλα μέσα να τους δώσουν ένδειξη που πιθανόν υπήρχαν επιφανειακά νερά.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ακόμα και στις μέρες μας δεν υπάρχουν επιφανειακά νερά. Εδώ στον σπίτι μου στην παραλία Πατρών υπάρχει στην αυλή μου αρτεσιανό νερό από παλιά. Λόγο ενός προβλήματος που είχε το νερό ανάβλυζε από μόνο του μέχρι τον Ιούνιο μήνα. Τα μόνα χρόνια που δεν το είδα αυτό ήταν το 2007-2008 που αν θυμάσαι δεν είχαμε βροχές. Τότε η στάθμη του είχε κατέβει γύρω στα 7-8 μέτρα. Στην περιοχή μου δε, υπάρχουν αυτοφυή και καταπράσινα το καλοκαίρι πολλές καλαμιές, πολυκόμπι και πεντάνευρο. Προβλήματα πολλά υπάρχουν και στους βόθρους στην περιοχή μου και στην ευρύτερη περιοχή από την παραλία Πατρών μέχρι το Ρίο. Πέρσι το καλοκαίρι δεν σταματάγανε να αδειάζουνε. Τα πηγάδια δε σε αυτές τις περιοχές είναι ακόμα γεμάτα. Πολύ τα χρησιμοποιούνε για πότισμα με ένα απλό μοτέρ.
Και σίγουρα δεν μπορούμε πλέον να βρούμε αυτά τα φυτά στους κάμπους και ιδίως εκεί που από το ανεξέλεγκτο πότισμα έχει κατεβάσει την στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα.
Να κλείσω λέγοντας ότι δεν ήθελα να σε βάλω σε πειρασμό, σε άλλο πείραμα θέλω τη συμβουλή και βοήθεια σου μόλις βρεις το χρόνο, αλλά αυτά θα τα πούμε τηλεφωνικός.

05 Φεβρουαρίου 2010 7:39 π.μ.  

ΑΝΤΩΝΗΣ said...

Φίλε μου Θόδωρε.
Ασφαλώς και το είδος της φυτοκάλυψης σε ένα τόπο είναι ενδεικτικό της ύπαρξης ή όχι επιφανειακής υδροφορίας. Είτε και φρεάτιας υδροφορίας (φρεάτια=μέγιστο βάθος 25 μ.) με επιφανειακή όμως εμφάνιση (αρτεσιανισμό ή πηγή).Δεν αμφισβήτησα τίποτε από αυτά.
Μίλησα ειδικά για την άποψη (όχι την δική σου βέβαια) ότι η ύπαρξη υδροφορίας σχετίζεται με τον προσανατολισμό ενός τόπου. Σκέψου απλά τα γνωστά ποτάμια στον Ελλαδικό χώρο και θα διαπιστώσεις πόσο εσφαλμένη είναι η θέση αυτή.
Περισσότερα θα πούμε κάποια άλλη φορά.
Το τεχνικό σου πρόβλημα υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το συζητήσουμε από κοντά κάποια από τις ημέρες της τελευταίας Αποκριάς. Σίγουρα όχι την Κυριακή του Πατρινού καρναβαλιού.
Θα μιλήσουμε βέβαια στο τηλέφωνο για την συνάντηση αλλά επειδή οι ελεύθερες ώρες μου δεν θα είναι απεριόριστες, σκέψου από τώρα όλα όσα θέλεις να κουβεντιάσουμε.
Θα κερδίσουμε χρόνο έτσι.
Καλό Σαββατοκύριακο.

ΟΙ ΚΟΤΕΣ

Εκτροφή κοτόπουλων
Τις κότες πρέπει να τις βάζουμε σε κοτέτσι θερμό καλά κλεισμένο και που να το φτάνει ο καπνός του σπιτιού. Στους τοίχους του κοτετσιού κάνουμε τις φωλιές για να γεννούν οι κότες, από σανίδες και από κάτω στρώνουμε άχυρα για να μην πέφτουν σε σκληρό μέρος τα αυγά και σπάζουν. Μπήχνουμε δε και ραβδιά στους τοίχους για να κουρνιάζουν οι κότες. Στις κότες βάζουμε να τρώνε φάρο βρασμένο ή κεχρί ή πίτουρα ή ήρα από σιτάρι. Αυτή είναι η καλύτερη τροφή. Επίσης τους βάζουμε και χλωρά φύλλα από τριφυλλόκλαδο που τις κάνουν πολύ γόνιμες. Όταν κάνουν αυγά οι κότες πρέπει να προσέχουμε να μην τρώνε τσίπουρα γιατί γίνονται στείρες. Τις κότες που τρώνε τα αυγά τις ξεσυνηθίζουμε με τον εξής τρόπο. Βγάζουμε το ασπράδι του αυγού και στο κρόκο μέσα βάζουμε γύψο υγρό που θα κοκαλώσει. Και έτσι όταν λιχουδέψουν να φάνε το αυγό δεν θα βρίσκουν τίποτα και γρήγορα θα κόψουν την συνήθεια να τρώνε αυγά. Οι κότες γίνονται παχύτατες όταν τις έχουμε μέσα σε κοτέτσι σκοτεινό και ζεστό και τους μαδήσουμε τα μεγάλα φτερά. Τους δίνουμε δε να τρώνε κιθαράλευρο ζυμωμένο με νερό. Άλλοι τους δίνουν κριθάρι και αλεύρι από ήρα ή κριθάρι και σπόρο λιναριού μαζί με αλεύρι από αφρυγάνιστο κριθάρι. Άλλοι βάζουν και αλεύρι και μερικοί χύνουν και κρασί μέσα. Άλλοι μουσκεύουν σιτάλευρο σε κρασί και το δίνουν στις κότες. Οι περισσότεροι τις τρέφουν με κεχρί. Όποιος θέλει να κάνει κότες πρέπει να διαλέξει αυτές που γεννάνε πιο πολύ. Καταλαβαίνουμε τις πιο πολύγονες από την πείρα και άλλα σημάδια. Γενικά οι ξανθωπές κότες και όσες έχουν μονά δάχτυλα και μεγάλα μάτια και λειρί ορθό, καθώς και όσες έχουν μαύρα φτερά και είναι μεγαλόσωμες, μπορούν εύκολα να κρατούν τα κοκόρια από πάνω τους και γεννοβολούν καλύτερα και κάνουν μεγάλα αυγά, από τα οποία βγαίνουν και μεγάλα πουλιά. Σε κάθε σπίτι δεν πρέπει να τρέφονται περισσότερες από 50 κότες. Γιατί όταν είναι στεναχωρημένες ψοφούν. Τα κοκόρια πρέπει να είναι το 1/6 από τις κότες.



Αναπαραγωγή
Τα αυγά πρέπει να τα παίρνουμε αμέσως μόλις γεννήσουν και να τα βάζουμε σε δοχεία με πίτουρα. Όταν θέλουμε να κλωσήσει η κότα στρώνουμε καθαρά άχυρα στη φωλιά της και βάζουμε ανάμεσα και ένα σιδερένιο καρφί. Καθώς λένε τούτο την προφυλάγει από κάθε ζημιά. Στις καλές κότες βάζουμε όχι περισσότερα από 23 αυγά, στις καλύτερες λιγότερα, ανάλογα με την δύναμή τους. Πάντοτε όμως πρέπει να είναι μονός ο αριθμός των αυγών και να αρχίζει το κλώσσημα όταν μεγαλώνει το φεγγάρι, δηλαδή από την πρώτη ημέρα έως της 14 του σεληνιακού μηνός. Για κλώσσημα πρέπει να βάζουμε αυγά που έχουν γεννηθεί από την εποχή που αρχίζει να φυσάει ο ζέφυρος έως την φθινοπωρινή ισημερία. Δηλαδή από της 20 του Φεβρουαρίου έως της 5 Οκτωβρίου. Για αυτό τα αυγά που γεννιούνται αυτή την εποχή τα χωρίζουμε για να τα βάλουμε στην κλώσα. Όσα αυγά γεννιούνται πριν ή μετά την εποχή αυτή είναι ακατάλληλα για κλώσημα, όπως και όλα τα πρωτότοκα. Γιατί είναι άγονα ή είναι ατελή τα πουλιά της. Η καλύτερη εποχή για το κλώσσημα, είναι η Ανοιξιάτικη ισημερία, δηλαδή από τις 6 του Απρίλη. Πρέπει δε να βάζουμε κλώσες τις κότες που είναι προχωρημένες σε ηλικία γιατί γεννούν λιγότερο και όχι τις νέες και γερές που μπορούν να γεννούν. Οι καλύτερες για το γεννοβόλημα κότες είναι οι χρονιάρικες, ιδίως όμως οι δίχρονες. Δεν πρέπει να βάζουμε για κλώσες τις κότες που έχουν από πίσω νύχι σαν του πετεινού, γιατί τρυπούν τα αυγά. Αφού βάλουμε τα αυγά στη φωλιά, μπάζουμε μέσα και την κότα και την κλείνουμε για να τα ζεστάνει όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα. Το πρωί και το δειλινό ανοίγουμε τη φωλιά και βάνουμε στη κλώσα τη συνηθισμένη τροφή και νερό και κατόπι πάλι την κλείνουμε. Όσες κότες δεν μπαίνουν μόνες τους στη φωλιά τις αναγκάζουμε να μπουν. Τα αυγά τα καταλαβαίνουμε αν έχουν πουλί εάν τα κοιτάξουμε στον ήλιο, αφού τα κλωσήσει η κότα 4 ημέρες. Αν φαίνονται μέσα κλωστές και σαν να έχει αίμα, το αυγό θα κάνει πουλί. Αν όμως το αυγό είναι διαφανές, θα είναι άγονο και πρέπει να το αντικαταστήσουμε με άλλο. Δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι θα χαλάσουν τα αυγά αν τα στριφογυρίσουμε σιγά-σιγά πολλές φορές. Γιατί από αυτό δεν παθαίνουν καμιά βλάβη. Την ίδια ημέρα δεν πρέπει να βάζουμε μόνο μία κότα να κλωσήσει αλλά 3 ή 4 μαζί. Και τα πουλιά που βγαίνουν πρέπει να παίρνουμε από την κάθε κλώσα και να τα δίνουμε σε εκείνη που έβγαλε λιγότερα πουλιά. Τα αυγά της τελευταίας αυτής, όσα δεν έχουν βγάλει πουλιά, τα μοιράζουμε στις άλλες κότες που κλωσάζουν ακόμη, για να ζεσταθούν μαζί με τα άλλα και να βγάλουν πουλιά. Στην κότα αυτή που έβγαλε τα λιγότερα δε πρέπει να δίνουμε περισσότερα από 30 κλωσσόπουλα. Τις κότες τις πειράζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το κρύο. Τα αυγά τα δοκιμάζουμε αν είναι καλά με τον εξής τρόπο. Τα βάζουμε στο νερό και όσα είναι λειψά μένουν από πάνω και είναι άχρηστα, όσα δε είναι γεμάτα πάνε στον πάτο. Δεν πρέπει να κουνάμε τα αυγά για να τα δοκιμάσουμε, γιατί με το κούνημα χαλάει το έμβρυο που έχουν μέσα τους. Μερικοί βάζουν στις κότες να κλωσήσουν και ξένα αυγά. Η κότα κλωσάζει αυγά του φασιανού, όπως και τα δικά της σε 21 ημέρες. Του παγωνιού και της χήνας σε 29. Πρέπει επομένως να λογαριάζουμε, όταν βάνουμε στην κότα τέτοια αυγά ότι θα τα κλωσήσει 7 ή 8 ημέρες ύστερα από τα δικά της.

Πως τρέφονται τα κλωσόπουλα
Τα πουλιά μόλις βγουν τα βάζουμε μέσα σε κοφίνι και τα κρεμούμε πάνω από λίγο καπνό. Τις 2 πρώτες μέρες δεν τους δίνουμε τροφή και βουλώνουμε το δοχείο όπου βάνουμε την τροφή με σβουνιά. Στα κλωσόπουλα τις πρώτες 15 ημέρες δίνουμε την εξής τροφή. Αλεύρι με σπόρο από κάρδαμο μουσκεμένα σε κρασί και νερό. Θυμιατίζουμε δε και το κοτέτσι με ένα από τα φάρμακα που διώχνουν τα ερπετά. Έως τις 40 ημέρες τα πουλιά πρέπει να είναι πάντα κάτω από σκεπή και σε πάρα πολύ ζεστό κοτέτσι, γιατί τα πειράζει πάρα πολύ το κρύο.
Εάν δέσουμε κάτω από τις φτερούγες της κότας απήγανο δεν τις πειράζει ούτε ο αγριόγατος ούτε η αλεπού, ούτε κανένα άλλο άγριο ζώο.



Για γενούν και να κάνουν οι κότες μεγάλα αυγά
Οι κότες γεννούνε μεγάλα αυγά εάν κοπανίσουμε ένα κοχύλι της Λακωνίας και το ανακατέψουμε με πίτουρα και κατόπιν τα ζυμώσουμε με κρασί και τα δώσουμε στις κότες. Επίσης εάν δώσουμε στις κότες να φάνε 20 δράμια κοπανισμένο κοχύλι με μιάμιση οκά πίτουρα. Μερικοί για να κάνουν αυγά λιώνουν κοκκινόχωμα και το ανακατεύουν με την τροφή. Οι κότες δεν απορρίχνουν αν ψήσουμε ασπράδι από αυγά και το ζυμώσουμε με άλλα τόσα τριμμένα ξερά σταφύλια φαγουλάτα και τους τα δώσουμε να τα φάνε πριν από άλλη τροφή.

Ο Αγάπιος μοναχός γράφει για το πώς να γενούν κάθε μέρα οι κότες
Δίνε τους να τρώνε ρύζι με τη φλούδα και τα άνθη της τσουκνίδας και εάν δεν είναι άνθη ας τρώνε τις κορφές τους. Βράσε τη βρώμη ή το κριθάρι ή ότι άλλο ταΐζεις τις κότες, με το σπόρο της τσουκνίδας και με το καρπό αυτό τάιζε τις κότες, να γενούν κάθε ημέρα.

Η Maria Thun στο βιβλίο της the biodynamic year αναφέρει ότι τάιζε τα χηνάκια τους όταν ήταν μικρή, με ένα καλάθι φρέσκιες τσουκνίδες κάθε μέρα και ότι όλα έμεναν υγιή και αναπτύσσονταν σωστά.

Πως διατηρούνται τα αυγά
Τα αυγά τα διατηρούμε το χειμώνα στα άχυρα και το καλοκαίρι στα πίτουρα. Άλλοι τα ξεπλένουν με νερό και τα αλείφουν με αλάτι ψιλό και έτσι τα διατηρούν. Μερικοί τα βαφτίζουν σε χλιαρή άλμη, τα αφήνουν 3-4 ώρες και κατόπιν τα βγάζουν και τα χώνουν μέσα σε πίτουρα ή άχυρα. Από τα αυγά που βάζουμε μέσα σε άλμη ή αλάτι μερικά χαλούν. Καταλαβαίνουμε δε ποιο είναι γεμάτο αυγό και πιο δεν είναι όταν τα βάλουμε μέσα σε νερό. Τα λειψά στέκουν από πάνω και τα γεμάτα πάνε κάτω.

Πως θεραπεύονται από αρρώστιες οι κότες
Τα μάτια της κότας θεραπεύονται αν τα αλείψουμε από έξω με γυναικείο γάλα ή με χυλό αντράκλας. Η αν τα αλείψουμε με κοπανισμένο αμμωνιακό αλάτι, ή κύμινο ανακατωμένο με άλλο τόσο μέλι και κατόπιν την βάλουμε στον ίσκιο. Όταν έχουν διάρροια οι κότες τις γιατρεύουμε αν τις δώσουμε να φάνε πριν από άλλη τροφή μια χούφτα αλεύρι και άλλο τόσο κερί ανακατωμένο με κρασί. Η ζουμί από μήλα ή κυδώνια βρασμένα. Τις ωφελούν δε και τα ψητά μήλα ή κυδώνια. Για να γιατρευτούν από τις ψείρες οι κότες, τις αλείφουμε με κύμινο καβουρδισμένο και άλλα τόσα ξερά σταφύλια ανακατωμένα και κοπανισμένα μαζί, κατόπιν δε με κρασί. Έπειτα τις ξεπλένουμε με ζουμί από βρασμένα άγρια λούπινα. Οι κότες πιάνουν κόρυζα από το ακάθαρτο νερό για αυτό πρέπει να τους δίνουμε καθαρό. Τις γιατρεύουμε από την κόρυζα αν κόψουμε σε ψιλά κομμάτια σκόρδα και τα βάλουμε σε ζεστό λάδι και ξεπλύνουμε το στόμα της. Αν το φάνε το φάρμακο αυτό καλύτερα, γιατρεύονται. Επίσης τις ωφελεί η αγριοσταπίδα ανακατωμένη με ρόβι, καθώς και η σκιλλοκρεμμύδα, όταν τη φάνε καθαρισμένη και μουσκεμένη στο νερό και ανακατωμένη με αλεύρι. Αν έχουνε όμως περισσότερη κόρυζα τις χαρακώνουμε με μαχαίρι στο κατωσάγωνο και ζουλίζουμε γύρω από τα μάτια, τις πληγές δε που έγιναν τις τρίβουμε με ψιλό αλάτι. Μερικοί τις θυμιατίζουν με ρίγανη και ύσσωπο και θυμάρι, κρατώντας από πάνω από το θυμίαμα το κεφάλι τους ή μουσκεύουν ρίγανη στο νερό και τους δίνουμε να πιούν.
Μερικοί καθαρίζουν το κοτέτσι, τις φωλιές και τις ίδιες τις κότες με θειάφι και κατράμι και δαδιά. Στις φωλιές βάνουν και ένα κομμάτι σίδερο ή κεφάλι από καρφί και κλωνάρια δάφνης. Η δάφνη είναι για να μην πειράζονται οι κότες από τα αστραπόβροντα.

Οι πετεινοί
Πρέπει να διαλέγουμε τους πιο πολεμικούς πετεινούς. Τους καταλαβαίνουμε ποιοί είναι από την πείρα και από άλλα σημάδια. Οι καλύτεροι πετεινοί είναι εκείνοι που έχουν σφιχτό κορμί, κόκκινο λειρί, κοντή μύτη και είναι όμορφοι και έχουν μαύρα μάτια και σκουλαρίκια τρανταφυλλόμορφα και λαιμό δυνατό και είναι παρδαλοί και έχουν πόδια λεπιδωτά και περισσότερο παχιά παρά μακριά και τα νύχια τους είναι στερεά και σουβλερά και έχουν πυκνή και μεγάλη ουρά. Επίσης δε όταν είναι θυμώδεις και φωνακλάδες και δεν νικιούνται εύκολα όταν πιάνονται. Και όσοι δεν δίνουν αφορμή για μάχη, αλλά όταν τους επιτεθούν υπερασπίζονται με δύναμη. Ακόμα όσοι δεν φεύγουν από τα βλαβερά ζώα αλλά όταν τα ιδούν να επιτίθενται στις κότες τα εμποδίζουν. Στους πετεινούς δίνουμε τροφή σπόρο από τριφυλλόκλαδο και φύλλα χλωρά ή βρεγμένα σε νερό που τα τρέφουν όχι λιγότερο από τα χλωρά.

Εγώ το μόνο που έχω να προσθέσω για τα εντερικά προβλήματα των πτηνών, είναι να φυτέψετε αψιθιά, απήγανο και τανάκητο στην εξωτερική πλευρά του φράχτη του κοτετσιού σας. Όταν μεγαλώσουν τα φυτά που (συνήθως μέσα σε ένα χρόνο σε καλό έδαφος), τα κλαδιά τους θα διαπερνάνε το φράχτη και οι κότες θα τρώνε άνετα από αυτά.

ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΠΑΤΑΤΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΧΗΜΙΚΑ

Επειδή μου έγινε ερώτηση για το θέμα και με ενδιέφερε και τον ίδιο μιας και αγοράζω πολλές φορές πατάτες σε τελάρα από παραγωγούς από την περιοχή μου και η συντήρησή τους για 3-4 μήνες είναι σημαντικό θέμα , ρώτησα να μάθω τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για προστασία από τα διάφορα έντομα . Πολλοί ρίχνουν σκόνη από μαλαθείο κατευθείαν πάνω στην πατάτα, δηλαδή και άλλα χημικά στην ήδη επιβαρημένη πατάτα με λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Πως λοιπόν την συντηρούσαν οι παλιοί και μερικοί ακόμα που έχουν σπιτική παραγωγή;
Η απάντηση ήταν με σκόνη άσβεστου ασβέστη.
Που μπορούμε να βρούμε; Σε κάποια ασβεσταριά ή μάντρα οικοδομικών υλικών η οποία φτιάχνει ασβέστη μόνη της, δηλαδή σβήνει μεγάλα κομμάτια πετρώματος σε νερό και παράγει τον σβησμένο πλέον αραιωμένο με νερό ασβέστη σε σακούλες.
Η σκόνη του ασβέστη είναι καυστική δηλαδή αν την ρίξουμε σε νερό θα βράσει για αυτό θέλει μεγάλη προσοχή το σβήσιμο του ασβέστη. Για αυτό το λόγο της καυστικότητας του άσβεστου ασβέστη, με την θερμοκρασία σκοτώνονται τα μικρόβια, την χρησιμοποιούσαν και παλιά στην απολύμανση των κοτετσιών.
Ένα πασπάλισμα λοιπόν με άσβεστο ασβέστη είναι μια καλή λύση για να κρατήσει τα διάφορα ζωύφια μακριά.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΡΑΣΙΟΥ

Διάφοροι τρόποι για να μην ξινίσει το κρασί.
-Καύσε φλούδα δρυός ή κλήμα που κάνει άσπρα σταφύλια και βάλε τη στάχτη στο δοχείο κατά την ποσότητα του κρασιού, δηλαδή αν είναι δέκα μίστατα βάλε τρεις ή τέσσερις χεριές.
-Το ίδιο το φυλάει το λάδι δηλαδή να βάλεις στο δοχείο μια κανάτα λάδι ή περισσότερο, το οποίο το σκεπάζει όλο και δεν το αφήνει να χαλάσει. Και όταν τελειώσει το κρασί μαζεύεις το λάδι και δε χάνεις τίποτα.
-Αμύγδαλα γλυκά βάζε μέσα στο κρασί να το φυλάνε άβλαβο.
-Σπόρο σέλινου με πίτουρα κριθαριού και δαφνόφυλλα και άνθος του κλήματος μαζί και όλα αυτά με κοπανισμένο μαραθόσπορο βάζε στο κρασί και το φυλάνε άβλαβο.
-Μάζεψε ανθισμένες κορφές δεντρολίβανου και βάλε σε κάθε δοχείο πέντε έξι πιασίματα δηλαδή περίπου ένα μαντήλι και κλείσε το βαρέλι καλά να γίνει ένα κρασί μυρωδάτο και όμορφο να μην χαλάσει ποτέ.
-Τη στάχτη από κοχύλια στρείδια και άλλα οστρακοειδή αν την βάλεις στο κρασί δεν χαλάει.

Για να γιατρεύσεις κρασί ξινισμένο.
-Εάν αρχίζει να ξινίζει ο οίνος, βάλε άμμο πολύ σε ένα σάκο και αν δεν έχεις άμμο βάλε χώμα μα να το έχει καμένο ο ήλιος και πέρασε όλο το κρασί από την άμμο και πάλι βάλτο σε δοχείο και τότε χάνει την ξινάδα του.
-Αν είναι ξινισμένο τελείως και θέλεις να το κάνεις να γίνει κρασί, βάλε μέσα του πρασόσπορο ή κάνε ένα κουτί με κερί, γέμισε το με μέλι, κρέμασε το στο πάτο του κρασιού και άφησε το.
-Όταν δεις και θέλει να χαλάσει το κρασί βγάλε το από το βαρέλι αυτό και βάλτο σε άλλο καλό μυρωδάτο και τότε πάρε τόσα νεράντζια γλυκά όσα φορτία είναι το κρασί, κόψε τα σε τέσσερα κομμάτια το ένα και πέρασε τα σε ένα σπάγκο, στα οποία δέσε μια πέτρα για να πάει στον πάτο του δοχείου και τα νεράντζια μέχρι τη μέση του κρασιού και αφού περάσουν δέκα ημέρες βγάλε τα νεράντζια και πίνε το κρασί. Το ίδιο κάνουν και τα μυρωδάτα μήλα να τα κόψεις στα τέσσερα να τα καθαρίσεις από το μέσα και να τα κρεμάσεις όπως παραπάνω.
-Πάρε κυδώνια όσα θες κατά την ποσότητα του οίνου και ψήστα κάμποσο και σχίσε τα σε δύο τρεις μεριές να μην χωρίσουν όμως τελείως και κρέμασε τα να μην αγγίζουν το κρασί και άστα κάμποσες ημέρες να δεις πως βγαίνει η βρώμα του κρασιού και πηγαίνει στα κυδώνια.
Βάλε μαραθιές ή φασκομηλιές όσες χωρούν από το άνοιγμα του βαρελιού δέστες σε μια πέτρα να πάνε στο μέσο του βαρελιού και άφησέ τες δέκα μέρες.
-Αν δε το κρασί είναι χαλασμένο ολότελα, μετάγγισε το σε άλλο καθαρό δοχείο και ρίξε μέσα πολλά ξυνοκέρασα και αυτά το κάνουν και βράζει και έτσι χάνεται η κακοσύνη του και όταν σταματήσει να βράζει βγάλε το και βάλτο σε καλό δοχείο.
-Κοπάνισε πιπέρι πολύ και ρίξε το στο χαλασμένο κρασί να γίνει καλό και μυρωδάτο ή βάλε του πέντε έξι χούφτες μαραθόσπορο.
-Πάρε μια ράβδο χοντρή από ξύλο ιτιάς και τρύπησε την σε πολλές μεριές με ένα χοντρό εργαλείο, μα να μην περνά την άλλη μεριά της ράβδου. Γέμισε τις τρύπες με καλό μέλι και τριμμένη ζάχαρη και βάλτο μέσα στο κρασί και άφησε το μερικές μέρες και θεραπεύεται.

Πώς να καθαρίσεις βαρέλι από βρώμα χαλασμένου κρασιού.
-Βράσε νερό με κουκουναριές που δεν έχουν καρπό και κάψε κλήματα , βάλε μέσα στο βαρέλι τη στάχτη ζεστή με τα κάρβουνα και ρίξε και το καυτό νερό, κλείσε το βαρέλι και κούνησε το να πάει παντού το νερό, ανακάτωνε το καλά μέχρι να κρυώσει το νερό και τότε χύσε το και ξαναπλύνε το καλά με ζεστή θάλασσα ή και με βρασμένο γλυκό νερό αλατισμένο καλά όπως η άρμη.
-Ασβέστη άσβεστο σβήσε στο νερό ανακάτωσε το και βάλτο στο βαρέλι, κούνησε το καλά να το πιάσει όλο μέχρι να κολλήσει ο ασβέστης και άστο φραγμένο μέχρι έξι ώρες να κρυώσει και τότε πλύνε το καλά και βγαίνει η βρώμα του βαρελιού
-Βράσε καλό ξύδι και πλύνε το δοχείο, κλείσε το δοχείο καλά κούνησε το καλά να πάει παντού και άφησε το μέχρι κρυώσει και γιατρεύεται.
-Βγάλε την τάπα του βαρελιού, βάλε ξερά άχυρα έως τη μέση και βάλτου φωτιά και φράξε το λίγο, όχι τελείως γιατί θα σβήσει η φωτιά και συχνογύριζέ το προσεκτικά να καεί σε όλες του τις μεριές. Μετά πλύνε το καλά και με μια βούρτσα τρίψε το δυνατά και μετά βράσε μια στάμνα ξύδι δυνατό χύσε το μέσα και κλείσε το δοχείο, κούνησε το καλά να πάει παντού και άφησε το μέχρι κρυώσει. Αν δεν έχασε τη βρώμα του το βαρέλι ξανακάντο δεύτερη φορά.
-Γέμισε το βαρέλι νερό και άφησε το δύο τρεις ημέρες να μαλακώσει για να βγει η βρωμιά του ευκολότερα. Μετά με ένα μαχαίρι ξύσε καλά το ξύλο του και μέσα στις σχισμάδες μέχρι να καθαρίσει εντελώς και τότε βράσε στάχτη με νερό, βάλτα μέσα και τρίψτο καλά με μια βούρτσα. Άστο έτσι ανοιχτό τέσσερις ημέρες στον ήλιο και τότε γέμισέ το με σταφύλια που είναι έτοιμα να τα στύψουν και όταν κάνουν κάμποσες ημέρες, να πάρει μυρωδιά το βαρέλι βγάλτα και πλύνε το βαρέλι με βραστό δυνατό ξύδι, μετά γέμισε το με κρασί και δεν φοβάσαι να χαλάσει.
-Βράσε φασκομηλιά και δενδρολίβανο ή κουκουναριές ή άλλα μυρωδικά χορτάρια και με εκείνο το βραστό νερό πλύνε καλά το βαρέλι και άστα μέσα μέχρι να κρυώσουν έπειτα ξαναπλύνε το με κρύο νερό και γέμισέ το με κρασί.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΥΡΙΟΥ

Η αποθήκη του σιταριού. Πως διατηρείται το σιτάρι
Κατάλληλο μέρος για να αποθηκεύσουμε το σιτάρι είναι τα ανώγεια που έχουν φως από το ανατολικό μέρος. Την αποθήκη πρέπει να την πιάνει ο βοριάς και ο δυτικός άνεμος, όχι για πολύ όμως. Να μην την πειράζει καθόλου ο νοτιάς και άλλοι τέτοιοι άνεμοι. Η αποθήκη πρέπει να έχει πολλά παράθυρα μικρά για να βγαίνει ο ζεστός αχνός και να μπαίνει ο δροσερός άνεμος να αερίζει το σιτάρι. Δεν πρέπει να έχει ούτε υγρασία ούτε καμία άσχημη μυρωδιά, ούτε αηδιαστικές αναθυμιάσεις. Και πρέπει να είναι μακριά από στάβλους και βουστάσια και ζεστά μέρη.
Οι τοίχοι της αποθήκης πρέπει να αλείφονται με λάσπες ανακατωμένη με τρίχες και όχι με άχυρα και έπειτα με ασπρόχωμα και από μέσα και από απέξω.
Κατόπιν μουσκεύουμε τις ρίζες και τα φύλλα από αγριαγγουριά δύο ημέρες μέσα σε νερό και με το νερό αυτό ζυμώνουμε την αμμοκονία και αλείφουμε με προσοχή τους τοίχους της αποθήκης από μέσα.
Άλλοι πάλι βάζουν μέσα στο σιτάρι στάχτη από κλώνους βελανιδιάς ή σβουνιά ξερή. Και άλλοι ξερά κλωνάρια από αψινθιά ή από μυρμηγκοβότανο ή ξερά φύλλα από αμάραντο.
Προτιμότερο όμως είναι να βρέχει κανείς την αμμοκονία με μούργα γιατί καταστρέφει όλα τα ζωύφια και το σιτάρι το κάνει πιο στερεό και μεστό. Και για αυτό μερικοί ραντίζουν τους τοίχους με μούργα βρασμένη τόσο ώστε να μείνει η μισή και αφού την αφήσουν να στεγνώσει, βάζουν στην αποθήκη τον καρπό.
Ακόμα δε καλύτερα είναι να ετοιμάσουμε στεγνό ασπρόχωμα ή φύλλα ροδιάς ξερά και κοσκινισμένα και όταν αποθηκεύουμε το σιτάρι να βάζουμε μέσα το ασπρόχωμα ή τα φύλλα – 320 δρ. στις 40 οκάδες σιτάρι.
Πολύ ωφέλιμο είναι ακόμα να στρώσουμε από κάτω από το σιτάρι κόνυζα μισόξερη και αφού βάλουμε έως 400 οκάδες σιτάρι, να ξαναστρώσουμε από πάνω κόνυζα και πάλι σιτάρι, μέχρι να το βάλουμε όλο στην αποθήκη. Το σιτάρι που θα αποθηκεύσουμε έτσι, όχι μόνο θα διατηρηθεί πολλά χρόνια χωρίς να σαπίσει, αλλά όταν γίνει ψωμί θα φτάσει στο ίδιο βάρος. Πρέπει όμως να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι το σιτάρι με την πολυκαιρία μαυρίζει πολύ και γίνεται πικρό και για αυτό είναι αναγκαία τα προφυλακτικά μέτρα που είπαμε παραπάνω.
Το κριθάρι διατηρείται, αν βάλουμε ανάμεσα ξερά φύλλα από δάφνη ή στάχτη από οποιοδήποτε ξύλο, ιδίως όμως από ξύλο δάφνης. Επίσης διατηρείτε αν βάλουμε αμάραντο ξερό ανακατωμένο με άγριο δυόσμο και γύψο.
Τα μυρμήγκια δεν πειράζουν το σωρό με το γέννημα αν γύρω από το σωρό γράψουμε μια γραμμή με κιμωλία ή αν βάλλουμε γύρω γύρω άγριο-ρίγανη.
Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου

Για να φυλάς σιτάρι πολύ καιρό χωρίς να χαλάει
Βάζε στο σωρό φύλλα ελιάς, η κόλιαντρου, η αψιθιάς, ή αμάραντου, όλα αυτά τα χορτάρια και μάλιστα το αγάλλοχον, έχουν χάρη να διαφυλάττουν γερά και άβλαβα από κάθε είδους φθοράς τους καρπούς και όταν ξεραθούν αυτά τα φύλλα πέταγέ τα και βάζε άλλα εγκαίρως. Το κεχρί να βάζεις ένα τρίτο σε κάθε καρπό να το φυλάει άβλαβο, ή βράσε θαλασσινό νερό με λίγο λάδι και βρέξε με αυτά το έδαφος της γης που βάζεις τους καρπούς και κάνε το ίδιο στους τριγύρω τοίχους.
Σε κάθε δύο κοιλά ή μουζούρια σιτάρι βάζε μίαν λίτραν αλάτι καλά τριμμένο και ανακάτωσε το σε όλο το σιτάρι. Το ίδιο κάνει και ο απήγανος και όλα τα άνθη που έχουν άσχημη μυρωδιά, επειδή η άσχημη μυρωδιά τους διώκει όλα τα ζωύφια που χαλάνε τους καρπούς. Αυτά τα άνθη φθείρουν τους ψύλλους και τους κορέους, να τα βάζεις στο στρώμα σου, ή να τα βράζεις με σκύλλινον ξύδι και με αυτό να αλείφεις τα σανίδια, έτσι δε και ασβέστη άσβεστο να βάζεις, ένα μουζούρι ασβέστη σε εκατό μουζούρια καρπού (ένα μέρος ασβέστη στα εκατό μέρη καρπού για ευκολία) το φυλάει θαυμάσια.

Για να μην χαλάσει το αλεύρι
Το δε αλεύρι φυλάγεται πολύ καιρό και δε βλάπτεται, εάν σχίσεις δαδί λιπαρό και βάλεις μέσα μικρά κομμάτια σε διάφορους τόπους του σάκου ή άλλου αγγείου όπου το έχεις και πάτησέ το όσο μπορείς ή βάλε αλάτι αντί για δαδιά και όταν θέλεις να το χρησιμοποιήσεις κοσκίνισέ το και μένει το αλάτι στη κρησάρα.
Γεωπονικόν-Αγάπιου μοναχού του Κρητός

Κοιλό = Ένα κοιλό Φαναρίου = δύο κοιλά/σταμπόλια Κωνσταντινουπόλεως. Διευκρινίζεται ότι κάθε περιοχή είχε το δικό της διαφορετικό «κοιλό», γι’ αυτό και για διευκόλυνση στις συναλλαγές είχε καθιερωθεί το «κοιλό Κωνσταντινουπόλεως» ή αλλιώς «σταμπόλι», όρος που προέρχεται από τη φράση «εις την πόλη». Ένα «σταμπόλι» = δύο «Κουβέλια» = είκοσι τέσσερις οκάδες.
Οκά Μονάδα βάρους που αντιστοιχούσε σε 1.282 γραμμάρια.
Μουζούρι Μονάδα βάρους που χρησιμοποιείται στην Κρήτη και αντιστοιχεί σε 15 οκάδες σιταριού ή 13 οκάδες κριθαριού.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΑΣΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟ

Τα παλιά χρόνια που δεν υπήρχαν ψυγεία για να διατηρηθεί το κρέας, οι άνθρωποι είχαν βρει διάφορες μεθόδους συντήρησης ακόμα και στο κρέας για να έχουν πρόχειρο όταν τους χρειαζόταν και να μην τους χάλαγε όταν ήταν μεγάλη ποσότητα. Αυτό βέβαια απαιτούσε δυο πράγματα, το συντηρητικό για να μην χαλάσει το κρέας και η κατάλληλη θερμοκρασία συντήρησης. Για το πρώτο είχαν το αλάτι και το λαδί ή το λίπος στην συγκεκριμένη περίπτωση και το δεύτερο το υπόγειο του σπιτιού τους το ονομαζόμενο κατώι, που είχε χαμηλή θερμοκρασία και σταθερή υγρασία για την αποθήκευση των τροφίμων τους. Βεβαία δεν ήταν τυχαίο ότι και το χοιρινό τους το μεγάλωναν το καλοκαίρι και το έσφαζαν το χειμώνα πριν τα Χριστούγεννα, τότε που οι θερμοκρασίες ήταν χαμηλές.
Το παστό χοιρινό διατηρείται για πολύ καιρό, αρκεί να γίνει σωστά και να συντηρηθεί σε καλές συνθήκες.

Διαδικασία
Σφάζουμε το χοιρινό μας και το κρεμάμε μια ημέρα σε δροσερό και αεριζόμενο μέρος, για να στεγνώσει και να παγώσει για να μπορούμε να το κόψουμε. Την επόμενη το χωρίζουμε στη μέση κατά μήκος της ραχοκοκαλιάς για να μπορέσουμε να το κόψουμε σε κομμάτια πιο εύκολα. Το κόβουμε σε λωρίδες πλάτους περίπου 8-10 εκατοστών. Χαράσσουμε επιφανειακά τα κομμάτια μέχρι το σημείο όπου αρχίζει το κρέας και τελειώνει η επιφάνεια του λίπος. Αλατίζουμε όλα τα κομμάτια πολύ καλά και μέσα στις χαρακιές μας, για να πάει παντού το αλάτι μας και τα αφήνουμε για πέντε μέρες περίπου. Αυτό που επιτυχαίνομε με το αλάτισμα είναι να απορροφήσουμε την εσωτερική υγρασία του κρέατος η οποία είναι υπεύθυνη για το χάλασμα των τροφών.
Μετά τοποθετούμε το κρέας μας μέσα στο τζάκι με πολύ χαμηλή φωτιά. Η θερμοκρασία δίπλα στο κρέας μας δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 60 βαθμούς κελσίου για να μην ψηθεί.
Το αφήνουμε για 2-3 ημέρες γυρίζοντάς τα για να στεγνώσουν και να ποτιστούν με καπνό από αρωματικό ξύλο όπως της ελιάς, του κυπαρισσιού, ή της πορτοκαλιάς.
Παλιά το κάπνιζαν καίγοντας με κόλιανδρο, θρούμπι η δεντρολίβανο όχι μόνο για το άρωμα αλλά και για να σκοτώσουν τυχών μικρόβια. Έτσι, το κρέας αφυδατώνεται και ποτίζεται από το άρωμα. Μόλις περάσει το στάδιο του καπνίσματος, το κρέας κόβεται πάνω στις χαράξεις, πλένεται και βράζεται με ελάχιστο νερό αλλά αρκετό λίπος. Στο τέλος προσθέτουμε ότι μπαχαρικά και μυρωδικά θέλουμε και σβήνουμε με κρασί. Μόλις κρυώσει το παστό, το αποθηκεύουμε σε πήλινο πιθάρι γιατί κρατάει καλύτερα την θερμοκρασία και καλύπτουμε παντού με λίπος. Αν μείνει σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, διατηρείται σχεδόν για ένα χρόνο.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΜΑΤΟΠΟΛΤΕ-ΠΑΣΤΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ

Το καλοκαίρι που υπάρχει αφθονία από ντομάτες και είναι και φτηνές μπορούμε πολύ εύκολα να φτιάξουμε τοματοπολτέ και να τον αποθηκεύσουμε για ένα χρόνο.

1ος Τρόπος
Διαλέγουμε τις πιο κόκκινες ντομάτες, τις πλένουμε καλά, τις κόβουμε σε κομμάτια τις βάζουμε σε λεκάνες, τις αλατίζουμε και τις αφήνουμε να χάσουν τα υγρά τους. Το αλάτι βοηθάει την διαδικασία να χάσουν τα νερά τους πιο γρήγορα.
Μετά τις βάζουμε σε τρυπητό σουρωτήρι, τις στραγγίζουμε και τις ζυμώνουμε με τα χέρια για να μείνουν τα σπόρια και η φλούδα μόνο. Στην αγορά βέβαια κυκλοφορούν μηχανήματα που κάνουν αυτή τη διαδικασία δηλαδή αφαιρούν τις φλοίδες και τα σπόρια πιο εύκολα.
Τον χυμό ντομάτας που μαζέψαμε, τον βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα ή καζάνι, αναλόγως την ποσότητα που έχουμε και τον βράζουμε. Όταν αρχίσει να βράζει η ντομάτα, την ανακατεύουμε για να μην μας κολλήσει και όταν δέσει προσθέτουμε σιγά σιγά και άλλη και ενδιάμεσα αλάτι δοκιμάζοντας να μην το κάνουμε πολύ αλατισμένο(το αλάτι εδώ θα μας χρειαστεί σαν συντηρητικό). Στο τέλος ρίχνουμε και λίγο λάδι.
Όταν βράσουν όλες οι ντομάτες, βάζουμε τον πελτέ σε πιατέλες η ταψιά αναλόγως τι έχουμε και τον λιάζουμε στον ήλιο για τρεις ημέρες να λιαστεί για να φύγει όλο το νερό. Προσοχή όλα τα σκεύη που χρησιμοποιούμε να είναι ανοξείδωτα γιατί η τομάτα έχει οξύ και τα διαβρώνει.
Στο τέλος αποθηκεύουμε τον ντοματοπολτέ μας σε γυάλινα βάζα και από πάνω βάζουμε λάδι να καλυφτεί για να μην παίρνει αέρα και μουχλιάσει και τα κλείνουμε καλά. Τα αποθηκεύουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για ένα χρόνο.

2ος Τρόπος
Τον τρόπο αυτό τον χρησιμοποιούμε όταν έχουμε μηχάνημα που ταυτόχρονα καθαρίζει τις ντομάτες από τη φλοίδα και τα σπόρια.
Ψιλοκόβουμε τις ντομάτες και τις περνάμε από το μηχάνημα που μας δίνει κατευθείαν καθαρό, τον χυμό της ντομάτας.

Όταν στύψουμε όλες τις ντομάτες μας, βράζουμε τον χυμό μας σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να εξατμιστεί όλο το νερό και να γίνει πολύ πηχτή η πάστα μας.

Προς το τέλος του βρασμού προσθέτουμε και το αλάτι μας σαν συντηρητικό.
Βάζουμε όσο χρειάζεται αναλόγως την ποσότητα της πάστας μας για να γίνει αλμυρή.
Αποστειρώνουμε τα δοχεία αποθήκευσης μας σε βραστό νερό για 10 λεπτά.
Αδειάζουμε την πάστα μας στα μπουκάλια και αφήνουμε ένα δάκτυλο κενό για να συμπληρώσουμε με λάδι.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΡΑΧΑΝΑ

Έχοντας δικό μου αλεύρι αποφάσισα στις διακοπές μου να φτιάξω ότι ζυμαρικό μπορούσα να φανταστώ, ξεκίνησα λοιπόν από το πιο απλό και παραδοσιακό ζυμαρικό της Ελλάδος, τον τραχανά. Ο τραχανάς έχει θρέψει πολλά παιδιά και σχεδόν όλους τους Έλληνες τα παλιότερα χρόνια. Αυτό υποθέτω πως γινόταν, γιατί ήταν πολύ εύκολος και γρήγορος στην παρασκευή του στο σπίτι και ταυτόχρονα ήταν πολύ θρεπτικός, νόστιμος και εύκολος στο μαγείρεμα, για αυτό και κάθε σπίτι έφτιαχνε τον δικό του τραχανά. Εγώ δεν τον πολυσυμπαθούσα όταν ήμουν μικρός λόγο του αρώματός του από το γάλα, βέβαια τώρα τελευταία που τον ξαναδοκίμασα άλλαξα γνώμη. Αποφάσισα λοιπόν να μάθω πως γίνετε ο τραχανάς και να φτιάξω τον δικό μου σπιτικό τραχανά στο σπίτι με τα δικά μου υλικά.
Συνταγές για τραχανά υπάρχουν πολλές, μπορείτε να φτιάξετε νηστίσιμο, γλυκό, ξινό τραχανά ανάλογα με τις προτιμήσεις σας . Ακόμα υπάρχει και ο τραχανάς με σπασμένο στάρι, ο χόντρος, με πλιγούρι δηλαδή κάτι που θέλω να φτιάξω αργότερα.
Σε πολλές συνταγές τραχανά συνάντησα και σιμιγδάλι, κάτι που εγώ δεν χρησιμοποίησα, μιας και το αλεύρι ολικής αλέσεως που έχω έκανε για τον τραχανά.

Γλυκός τραχανάς
Ο γλυκός τραχανάς φτιάχνετε με αλεύρι και φρέσκο γάλα. Βράζουμε το γάλα και περιμένουμε να γίνει χλιαρό. Αναμιγνύουμε με το αλεύρι μας ρίχνουμε και λίγο αλάτι (αναλόγως την ποσότητα που έχουμε) και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.

Ξινός τραχανάς
Ο ξινός τραχανάς φτιάχνετε με αλεύρι και ξινισμένο γάλα. Βράζουμε το γάλα και το αφήνουμε εκτός ψυγείου σε θερμοκρασία δωματίου. Κάθε μέρα προσθέτουμε και λίγο φρέσκο γάλα στο ξινισμένο γάλα μας. Σε 3-4 ημέρες το ξινόγαλό μας είναι έτοιμο. Αναμιγνύουμε με το αλεύρι μας ρίχνουμε και λίγο αλάτι (αναλόγως την ποσότητα που έχουμε) και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.
Άλλη πιο εύκολη παραλλαγή για ξινό τραχανά είναι να χρησιμοποιήσουμε γιαούρτι αντί για ξινόγαλα.

Νηστίσιμος τραχανάς
Ο νηστίσιμος τραχανάς φτιάχνετε με αλεύρι και φρέσκο χυμό ντομάτας. Στύβουμε τις ντομάτες μας, αναμιγνύουμε με το αλεύρι μας ρίχνουμε και λίγο αλάτι (αναλόγως την ποσότητα που έχουμε) και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια σφιχτή ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια μας.

Παρασκευή τραχανά

Ζυμώνουμε καλά την ζύμη μας με τα αντίστοιχα υλικά, την σκεπάζουμε με μια βρεγμένη πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί (μια ωρίτσα φτάνει). Μετά κόβουμε την ζύμη μας σε μικρά κομματάκια. Άλλοι την κόβουν με τσιμπιές άλλοι με ένα κουτάλι. Το σχήμα που θα έχουν τα μικρά κομματάκια ζύμης δεν παίζει ρόλο, ρόλο παίζει το μέγεθός τους. Πρέπει να είναι μικρά και ίδια μεταξύ τους σε μέγεθος, για να ξεραθούν γρήγορα και ομοιόμορφα.



Φτιάξουμε όλο μας το ζυμάρι σε μικρά κομματάκια τα τοποθετούμε σε αεριζόμενο ζεστό μέρος να ξεραθούν σκεπάζοντάς τα με ένα σεντόνι. Δεν ξεχνάμε να τα γυρίζουμε για να ξεραθούν σε όλες τις πλευρές καλά. Αναλόγως το μέγεθός τους, την θερμοκρασία και τον αερισμό τους, τα ζυμαράκια στεγνώνουν σε 2-3 ημέρες. Δεν χρειάζεται να ξεραθούν εντελώς, ας είναι και λίγο μαλακά για να τρίβονται ευκολότερα.


Όταν έχει φύγει η υγρασία τους σπάμε τα ζυμαράκια σε μικρά κομμάτια και τα τρίβουμε στο χοντρό κόσκινο. Ο τραχανάς βγαίνει σαν ψιλούτσικο ρυζάκι.


Άπλωμα και ξήρανση του τραχανά
Μόλις τρίψουμε όλα τα κομμάτια του ζυμαριού, απλώνουμε τον τραχανά τον σκεπάζουμε με ένα ψιλό σεντόνι ή τούλι και περιμένουμε να φύγει η υγρασία του, περίπου μια βδομάδα.
Για να συντομεύσουμε το χρόνο ξήρανσης μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα ανεμιστήρα, που θα φυσάει αέρα πάνω στο τραχανά που έχουμε απλώσει.
Όταν στεγνώσει εντελώς τον φυλάμε σε πάνινες σακούλες σε στεγνό, και δροσερό μέρος.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΕΛΙΕΣ

Πως φτιάχνουμε σπιτικές ελιές

Η πιο διαδεδομένες σπιτικές φαγώσιμες ελιές είναι οι χονδροελιές που γίνονται στουμπιστές. Ακολουθούν των καλαμών που γίνονται χαρακωτές και ξιδάτες.

Συγκομιδή
Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιανουάριο είναι κυρίως η εποχή που ωριμάζουν οι ελιές στην Ελλάδα, αναλόγως την ποικιλία τους και την περιοχή μας.
Προσοχή πρέπει να δώσουμε στην συγκομιδή των βρώσιμων ελιών γιατί πρέπει να γίνετε πάντα με το χέρι, για να μην χτυπιόνται και μαυρίσουν με αποτέλεσμα να μας χαλάσουν.
Μπορούμε να τις μαζέψουμε όσες φτάνουμε κατευθίαν από την ελιά ή να κόψουμε τα ψηλά φορτωμένα με ελιές κλαδιά και να τις διαλέξουμε χωρίς κόπο μετά.
Το ίδιο πρέπει να γίνεται και στη μεταφορά τους μέχρι την επεξεργασία τους. Τις χοντροελιές τις μαζεύουμε όσο είναι ακόμα πράσινες πριν ωριμάσουν και μαυρίσουν. Αντίθετα των καλαμών τις αφήνουμε να μαυρίσουν αλλά όχι να ωριμάσουν πολύ και να ζαρώσουν.



Παρασκευή βρώσιμων ελιών
Τις πράσινες χονδροελίες τις στουμπάμε σε ένα μεγάλο γουδί για καλύτερη ευκολία
3-4 μαζί. Αν δεν έχουμε μπορούμε να το κάνουμε με 2 κομμάτια μάρμαρο ή λείες πέτρες.

Τις μαύρες ελιές των καλαμών τις χαράζουμε με ένα μαχαίρι 2-3 φορές. Στην αγορά υπάρχει και μηχάνημα απλό και φτηνό που τις χαράζει μόνο του 4 φορές. Έτσι γλιτώνουμε χρόνο.
Αν δεν μας βολεύει το χαράκωμα μπορούμε να τις τρυπήσουμε 2-3 φορές με ένα πιρούνι.

Αφού τις στουμπίσουμε ή τις χαράξουμε τις βάζουμε σε λεκάνες ή δοχεία με νερό για περίπου 10 ημέρες για να ξεπικρίσουν. Αλλάζουμε το νερό κάθε μια ή δυό μέρες για να επιταχύνουμε την διαδικασία του ξεπικρίσματος. Περίπου την δέκατη μέρα τις δοκιμάζουμε να δούμε αν ξεπίκρισαν και μαλάκωσαν αρκετά, αν όχι τις αφήνουμε 2-3 ημέρες ακόμα. Εγώ τις προτιμάω λίγο πικρές και σκληρές για αυτό συνήθως τις αφήνω λιγότερο στο νερό.


Αφού τις έχουμε δοκιμάσει και μας αρέσει η γεύση τους, τις στραγγίζουμε από το νερό και τις τοποθετούμε στο τελικό δοχείο φύλαξης και συντήρησής τους.

Στο δοχείο θα πρέπει να προσθέσουμε την άλμη μας για την συντήρησή τους.
Όπως έχω ξαναγράψει για την άλμη γίνετε με νερό και 7% αλάτι, δηλαδή στο 1 κιλό νερό βάζουμε 70 γραμμάρια αλάτι. Εάν πρόκριτε για μεγάλες ποσότητες που θα τις διατηρήσουμε πάνω από ένα χρόνο ή σε συνθήκες με όχι τόσο σταθερή θερμοκρασία, καλό είναι να προσθέσουμε λίγο περισσότερο αλάτι σε αναλογία μέχρι 10%. Προσοχή πρέπει να αφήσουμε χώρο στο δοχείο για να προσθέσουμε ένα χοντρό δάχτυλο λάδι πάνω από τις ελιές, το οποίο επιπλέει στην επιφάνειά, για να μην έχουν οι ελιές μας επαφή με τον αέρα, ο οποίος αλλοιώνει το προϊόν μας.

Στις στουμπιστές ελιές μπορούμε να προσθέσουμε κομμάτια από λεμόνι, σκόρδο, κλαδάκια από ρίγανη, θυμάρι, δενδρολίβανο, φρέσκους σπόρους μάραθου, κόκκους από πιπέρι αναλόγως τί αρώματα και γεύσεις μας αρέσουν.

Τις χαρακωτές συνήθως τις κάνουμε ξιδάτες, προσθέτοντας ξίδι στην ποσότητα που εμείς επιθυμούμε.Μια συνηθισμένη αναλογία είναι 2 μέρη ξίδι και 3 μέρη άλμης. Μπορούμε να τις δοκιμάσουμε μετά από 2-3 μέρες και να προσθέσουμε και άλλο ξίδι αν θέλουμε.

Το μυστικό για να μην χαλάνε οι ελιές και να συντηρούνται καλύτερα είναι να μην τις χαράζουμε ως το κόκαλο και να μην τις τσακίζουμε πάρα πολύ.

Αν βέβαια έχουμε πολλές ελλιές και βαριόμαστε να στουμπάμε ή να χαρακώνουμε συνέχεια,
μπορούμε να ακολουθήσουμε την ίδια διαδικασία χωρίς κανένα πρόβλημα. Απλώς θέλουν μερικές ημέρες στο νερό παραπάνω για να ξεπικρίσουν.Έτσι διατηρούνται και καλύτερα.
Τα δοχεία με τις ελιές όπως και όλα τα τρόφιμα, τα αποθηκεύουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος μέχρι την κατανάλωσή τους.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΠΙΤΙΚΟ ΞΥΔΙ

Ξίδι, εξ ορισμού, είναι το αποτέλεσμα της ζύμωσης από βακτήρια του οξικού οξέος σε αλκοόλη. Τα βακτήρια που κάνουν αυτή τη δουλειά καλούνται οξοβακτηρίδια.
Με την οξική ζύμωση τα οξοβακτηρίδια παρέχουν το ένζυμο (αλκοολοξειδάση) και έτσι το οξυγόνο του αέρα μετατρέπει την αιθυλική αλκοόλη σε οξικό οξύ.
Το ξύδι με άλλα λόγια είναι ένα αραιό διάλυμα του οξικού οξέως.

Μερικά κρασιά χαλάνε (ξιδιάζουν) από μόνα τους, ειδικά αν δεν έχουν αποστείρωση, αν μας πάρει αέρα το βαρέλι αλλά και με την άνοδο της θερμοκρασίας το καλοκαίρι.
Εξάλλου η φυσιολογική κατάληξη κάθε κρασιού είναι να γίνει ξίδι. Αυτό γίνεται με δύο παράγοντες τον αέρα και την θερμοκρασία.

Εμείς πολύ απλά μπορούμε να φτιάξουμε ξίδι από κρασί μας, ρίχνοντάς του μέσα μαγιά ξιδιού και ζεστό νερό. Η μαγιά ξιδιού είναι τα κατακάθια στο κάτω μέρος του βαρελιού μας από το παλιό ξίδι. Τώρα αν δεν έχουμε κατακάθι, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε σπιτικό ξίδι για να φτιάξουμε το ξίδι μας.
Τα σπιτικά κρασιά είναι συνήθως από 10-12 βαθμούς και για αυτό ρίχνουμε και τόση ποσότητα ζεστού νερού για να κατεβάσουμε τούς βαθμούς περίπου στους 7, ανάλογα με το πόσο δυνατό θέλουμε το ξίδι μας. Το ξίδι του εμπορίου έχει συνήθως 6% οξικό οξύ.
Το σπιτικό ξίδι μπορεί να είναι λιγότερο διαυγές, είναι όμως ζωντανό καθώς περιέχει ωφέλιμους μικροοργανισμούς και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οξοποίηση σε άλλα κρασιά μας και να γίνει η μάνα στο δικό μας σπιτικό ξίδι.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να φτιάξετε το κρασί σας ξίδι, είναι να αφήσετε το δοχείο που θα το φυλάξετε, να μην είναι κλειστό και να αερίζεται καλά . H θερμοκρασία αποθήκευσης, για τη μετατροπή του κρασιού σε ξίδι θα πρέπει να είναι από 18οC- 35οC.
Παλιότερα έβραζαν μακαρόνια και έριχναν το ζουμί τους στο κρασί για μαγιά. Εσείς μπορείτε να δοκιμάσετε να βάλετε σε μια μπουκάλα σπιτικό κρασί και να ρίξετε μέσα λίγο ξίδι και να προσθέσετε και ένα άβραστο μακαρόνι και να περιμένετε να γίνει ξίδι.

Βιομηχανική παραγωγή ξιδιού.
Το οξικό οξύ παράγεται τόσο συνθετικά όσο και με βιολογικό τρόπο, δηλαδή με τη βοήθεια κάποιου ενζύμου. Ο δεύτερος τρόπος χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για την παραγωγή ξιδιού γιατί η νομοθεσία σε πολλές χώρες του κόσμου απαιτεί τόσο το επιτραπέζιο ξίδι όσο και αυτό που χρησιμοποιείται με άλλους τρόπους στα τρόφιμα να είναι βιολογικής προέλευσης.

Αερόβια ζύμωση
Έτσι με βιολογικό τρόπο σχηματίζεται κυρίως με την οξική ζύμωση, δηλαδή την οξείδωση της αιθυλικής αλκοόλης που περιέχεται στα αλκοολούχα ποτά. Η οξείδωση αυτή γίνεται με τη βοήθεια ορισμένων βακτηρίων τα οποία μεταφέρουν το ένζυμο αλκοολοξειδάση και αυτό μεταφέρει το οξυγόνο του αέρος στην αιθυλική αλκοόλη. Η αντίδραση που γίνεται είναι η εξής:

CH3CH2OH + O2 → CH3COOH + H2O
Η καθαρή αλκοόλη δεν παθαίνει οξείδωση και δε μετατρέπεται σε οξικό οξύ. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν περιέχει τους μύκητες που παράγουν την αλκοολοξειδάση. Οι μύκητες για να ζήσουν χρειάζονται κατάλληλες αζωτούχες θρεπτικές ουσίες, τις οποίες δεν έχει η καθαρή αλκοόλη. Επομένως για να γίνει η οξοποίηση, πρέπει να υπάρχει κρασί ή γενικά αλκοολούχα ποτά που έχουν θρεπτικές ουσίες, να υπάρχουν μύκητες και κατάλληλη θερμοκρασία (συνήθως 18-35°C). Επίσης η αλκοόλη των ποτών δεν πρέπει να είναι μικρότερη του 2% και ανώτερη του 12% γιατί τότε οι μύκητες αδρανοποιούνται.

Έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι ζύμωσης, με απώτερο σκοπό την επιτάχυνση της διαδικασίας και την παραγωγή σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο:

Μέθοδος της Ορλεάνης.
Το αλκοολούχο ποτό μπαίνει σε μεγάλα δοχεία με τρύπες μαζί με έτοιμο ξίδι και αφήνεται για μεγάλο διάστημα. Ύστερα αφαιρείται μια ποσότητα ξιδιού και προστίθεται μια ίση ποσότητα ποτού. Αυτό συνεχίζεται όσο χρειάζεται.

Γερμανική μέθοδος ή μέθοδος γρήγορης οξοποίησης.
Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1823 και θεωρείται η πρώτη μοντέρνα εμπορική διαδικασία. Αποβλέπει στην γρήγορη μετατροπή του αλκοολούχου ποτού σε ξίδι, με την αύξηση της επιφάνειας του διαλύματος που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, ώστε να επιταχυνθεί η οξείδωση. Αυτό επιτυγχάνεται με τη διαβίβαση του διαλύματος, αναμειγμένου με ξίδι, από την κορυφή μέσα σε δρύινα βαρέλια που περιέχουν ροκανίδια εμποτισμένα με ξίδι. Από τον πυθμένα διαβιβάζεται ο αέρας είτε φυσικά είτε με κάποια μηχανική μέθοδο. Το μείγμα διαχωρίζεται σε σταγόνες, άρα αποκτά μεγάλη επιφάνεια επαφής με τον αέρα και η μετατροπή γίνεται πολύ γρήγορα, σε εβδομάδες αντί για μήνες της προηγούμενης μεθόδου.
Σήμερα η μεγαλύτερη ποσότητα ξιδιού παράγεται με μια μέθοδο που περιέγραψε πρώτος το 1949 οι Otto Hromatka και Heinrich Ebner. Το αλκοολούχο διάλυμα υφίσταται ζύμωση προς ξίδι σε μια δεξαμενή που αναδεύεται συνεχώς, ενώ το οξυγόνο τροφοδοτείται σε μορφή φυσαλίδων μέσα στο διάλυμα. Με αυτό τον τρόπο, ξίδι με 15% οξικό οξύ μπορεί να παρασκευαστεί μέσα σε 2 – 3 ημέρες.

Θεραπευτικές Ιδιότητες
Το ξύδι είναι φάρμακο στον υψηλό πυρετό, στο άσθμα, την δηλητηρίαση, ταχυκαρδίες, παχυσαρκία, αρθρίτιδα και άλλα.
Διαλύστε δυο κουταλιές ξύδι (κρασόξυδο ή μηλόξυδο) σε ένα ποτήρι κρύο νερό και πιείτε το. Μπορείτε να το κάνετε κάθε μέρα.
Το παγωμένο ξύδι ανακουφίζει από τα εγκαύματα.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΡΑΣΙ

1. Διάσπαση της ρόγας του σταφυλιού.
Τα παλιά τα χρόνια για να γίνει η διάσπαση της ρόγας του σταφυλιού, η διαδικασία γινόταν με το πάτημα των σταφυλιών. Την σημερινή εποχή που υπάρχουν τα μηχανικά μέσα, για εξοικονόμηση χρόνου, αυτό γίνεται με ένα μηχάνημα που λέγεται κόφτης. Άλλες φορές είναι χειροκίνητος και άλλες με μηχανή. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ένας χειροκίνητος έχει περίπου 100 euro. Πάντα μου αρέσουν τα χειροκίνητα μηχανήματα για αυτό το αναφέρω. Στην δική μου περίπτωση υπήρχε από το θείο μου ένα με μηχανή οπότε χρησιμοποίησα αυτό.
Η διαδικασία ξεκινάει με τον διαχωρισμό των ρογών του σταφυλιού από το στέλεχός του, τα λεγόμενα τσάμπουρα. Αυτό γίνεται για να έχουμε καλύτερο ποιοτικός κρασί και κυρίως αν σκεφτόμαστε να φτιάξουμε και τσίπουρο. Η διαδικασία είναι λίγο χρονοβόρα για αυτό πολύ την αποφεύγουν. Βέβαια υπάρχει και το σχετικό μηχάνημα που το κάνει για μεγάλες ποσότητες αλλά αυτό θα μας ανέβαζε και άλλο το κόστος.
Εάν τα σταφύλια μας έχουν και πολλές σάπιες ρόγες καλό θα ήταν να τις αφαιρέσουμε και αυτές, προσοχή όμως ποτέ δεν πλένουμε τα σταφύλια. Δεν είναι τυχαίο ότι αν βρέξει πριν τρυγήσουμε, πρέπει να περιμένουμε το λιγότερο 3 μέρες πριν το κάνουμε για να προλάβουν τα σταφύλια μας να ξαναποκτήσουν τις ουσίες που είχαν οι ρόγες στην επιφάνειά τους. Οι ουσίες που υπάρχουν στις ρόγες του σταφυλιού (μύκητες και βακτήρια), είναι υπεύθυνες και απαραίτητες για την διαδικασία της ζύμωσης. Είναι σαν να λέμε η μαγιά που χρειάζεται για να αρχίσει η διαδικασία της ζύμωσης.
Να μην ξεχάσω να σας πω και κάτι πολύ σημαντικό, ότι τα σταφύλια μας δεν θα πρέπει να έχουν ραντιστεί με τίποτα, το λιγότερο 2 εβδομάδες πριν τα τρυγήσουμε.
Περνάμε λοιπόν τα σταφύλια μας από τον κόφτη που σπάει τις ρόγες και απελευθερώνει το υγρό τους που ονομάζεται γλεύκος και τα αποθηκεύουμε σε ένα μεγάλο δοχείο. Στη δική μου περίπτωση αγόρασα ένα μεγάλο πλαστικό κάδο ενός τόνου με κάνουλα στο κάτω μέρος, ειδικό για τρόφιμα. Το κόστος του ανέρχεται περίπου στα 120 euro.

Πριν ρίξουμε το σταφυλοπολτό φροντίζουμε να βάλουμε μια σήτα στο εσωτερική μεριά του δοχείου εκεί που υπάρχει η τρύπα για την κάνουλα μας για να μην βουλώσει από τα στέμφυλα όταν θα αδειάσουμε τον μούστο μας. Στη φωτογραφία θα δείτε μια αυτοσχέδια σήτα όπως έκαναν παλιά.

Μόλις τελειώσουμε την διαδικασία κοψίματος του σταφυλιού μπορούμε να κρατήσουμε μούστο για μέτρηση του γράδου αλλά και για να φτιάξουμε μουσταλευριά ή πετιμέζι.
Η μέτρηση των βαθμών του λεγόμενου γράδου ή πυκνότητας αν θέλετε, γίνεται με ένα μικρό όργανο σαν θερμόμετρο το οποίο επιπλέει στον μούστο μας και μας δείχνει τους βαθμούς στην κλίμακα μπωμέ. Το κόστος του ανέρχεται στα 20 euro περίπου.
Ο καταλληλότεροι βαθμοί που θα πρέπει να έχει ο μούστος μας πρέπει να είναι 11.5-12.5.
Σε περίπτωση κατώτερου βαθμού σε 100 λίτρα μούστου μπορούμε να προσθέσουμε 2 κιλά ζάχαρη για να ανεβάσουμε 1 αλκοολικό βαθμό. Σε περίπτωση αρκετά υψηλότερου αλκοολικού βαθμού προσθέτουμε 8 λίτρα νερού στα 100 λίτρα γλεύκους για να ελαττώσουμε τo βαθμό κατά 1 μονάδα.Αυτό γίνετε γιατί το κρασί που έχει μικρότερο βαθμό είναι πιο ευαίσθητο σε μικροοργανισμούς και μπορεί να μας χαλάσει ευκολότερα, ενώ αυτό που έχει μεγαλύτερο βαθμό μπορεί να έχει πρόβλημα στη διαδικασία της ζύμωσής του.

Σε αυτό το στάδιο θα πρέπει να ρίξουμε στον κάδο με τα στέμφυλα την πρώτη αποστείρωση, για να μην μας χαλάσει το κρασί από τυχόν μικροοργανισμούς και για να παρατείνουμε έτσι την συντήρησή του. Η λεγόμενη αποστείρωση γίνεται με μεταμπισουλφιτ (άλας του θειώδη ανυδρίτη) που είναι το μόνο συντηρητικό που χρησιμοποιείτε για τα κρασιά και επιτρέπει η νομοθεσία. Η ποσότητα που χρησιμοποιούμε είναι 10-15 γραμμάρια για κάθε 100 λίτρα γλεύκους. Το ρίχνουμε στο βαρέλι μας, αφού το διαλύσουμε καλά σε μισό κρασοπότηρο νερό. Στη δική μου περίπτωση δεν χρησιμοποίησα καθόλου αποστείρωση, γιατί η ποσότητα του κρασιού μου δεν θα ξεπεράσει τα 80 κιλά και σίγουρα θα καταναλωθεί μέχρι την άνοιξη, πριν η θερμοκρασία αρχίσει να ανεβαίνει και τότε θα υπήρχε πρόβλημα να μου χαλάσει.
Ποτέ δεν γεμίζουμε το δοχείο μας μέχρι επάνω, γιατί με την έναρξη της διαδικασίας της ζύμωσης, ο σταφυλοπολτός θα αφρίσει και θα αυξήσει τον όγκο του περίπου 20%, με αποτέλεσμα να μας χυθεί. Εκεί θα αφήσουμε τον σταφυλοπολτό, σκεπασμένο με ένα πανί για 2-3 μέρες, μέχρι να τον στύψουμε. Αυτές τις 2-3 μέρες, που αφήνουμε τα στέμφυλα με το γλεύκο, πρέπει να ανακατεύουμε αρκετά συχνά γιατί τα στέμφυλα μένουν στην επιφάνεια και το γλεύκος στον πυθμένα. Αυτό είναι απαραίτητο για να δώσουν τα στέμφυλα όλες τις ουσίες τους(χρωματικές, αρωματικές) στο τελικό προϊόν μας.
Εδώ και η ανάλογη διαδικασία σε φωτογραφίες.





2. Διαχωρισμός και πίεση του σταφυλοπολτού.
Μετά από 2-3 μέρες όπως είπαμε παραπάνω περνάμε στην επόμενη φάση, την διαδικασία της παραλαβής όλου του υγρού των σταφυλιών. Ανοίγοντας την κάνουλα αδειάζουμε όλο το υγρό από το δοχείο μας μέχρι να μείνουν μόνο τα στέμφυλα.
Με ένα καθαρό σκεύος μεταφέρουμε τα στέμφυλα από τον κάδο μας στο πιεστήριο μας. Ένα χειροκίνητο πιεστήριο 120 λίτρων περίπου, στοιχίζει περίπου 350 euro. Στην αγορά υπάρχουν και υδραυλικά πιεστήρια που δεν απαιτούν πολλή δύναμη αλλά αυτά στοιχίζουν την διπλάσια τιμή.
Αφού γεμίσουμε το πιεστήριό μας με τα στέμφυλα τα στύβουμε μέχρι να πάρουμε όλα το χυμό που έχουν. Εδώ συναντήσαμε ένα μικρό προβληματάκι. Η ποσότητα των σταφυλιών μας δεν ήταν αρκετά μεγάλη και το πιεστήριό μας δεν θα μπορούσε να το πιέσει τόσο χαμηλά για αυτό προσθέσαμε μερικά ξύλα ακόμα όπως θα δείτε στις φωτογραφίες.





Τελειώσαμε πλέον με την παραλαβή του μούστου από τα σταφύλια, τον οποίο μεταφέρουμε στο βαρέλι μας σουρώνοντας τον. Το γέμισμα του βαρελιού δεν θα πρέπει να γίνει μέχρι το πάνω μέρος, γιατί με την ζύμωση θα δημιουργηθεί αφρισμός με αποτέλεσμα να μας χυθεί.

3.Βρασμός του κρασιού
Μεταφέρουμε τον μούστο μας στο τελικό βαρέλι, εκεί που θα αρχίσει η διαδικασία της ζύμωσης, κοινός βρασμού. Το βαρέλι μας σε αυτή την φάση, δεν το κλείνουμε αλλά το αφήνουμε να αναπνέει, για να φεύγει το διοξείδιο του άνθρακα. Ο χώρος αποθήκευσής του κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, δεν πρέπει να έχει μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας και θα πρέπει να αερίζεται καλά. Ανά διαστήματα ελέγχουμε αν το κρασί μας βράζει και το ανακατεύουμε μερικές φορές.

4.Απολάσπωση του κρασιού
Η βασική απολάσπωση γίνεται όταν έχει σταματήσει το βράσιμο του κρασιού μας πριν κλείσουμε το βαρέλι μας. Αυτό γίνεται για να καθαρίσει περισσότερο γιατί έτσι παράγουμε πιο ποιοτικό κρασί. Η λάσπη κάθεται στο κάτω μέρος του βαρελιού και έτσι μπορούμε να πάρουμε το καθαρό κρασί από την κάνουλα του βαρελιού μας που είναι ψηλότερα ή να το μεταγγίσουμε με άλλους τρόπους από πάνω σιγά σιγά.

5.Κλείσιμο του βαρελιού
Μετά από περίπου 40 ημέρες αναλόγως τις θερμοκρασίες και το σταφύλι μας, η διαδικασία του βρασμού θα σταματήσει και αφού κάνουμε την απολάσπωση θα πρέπει να κλείσουμε το βαρέλι μας για να μην παίρνει αέρα. Οι παλιοί συνήθιζαν να ρίχνουν στο βαρέλι λάδι, για να είναι απόλυτα σίγουροι ότι το κρασί τους δεν θα έρχεται καθόλου σε επαφή με τον αέρα. Το κρασί μας είναι σχεδόν έτοιμο πλέον. Θα το αφήσουμε να ηρεμήσει και να καθαρίσει και μετά από λίγο καιρό και θα είμαστε έτοιμοι να το απολαύσουμε.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΛΙΓΟΥΡΙ

Τι είναι το πλιγούρι
Το πλιγούρι είναι ένα δημητριακό με το οποίο μπορείτε να αντικαταστήσετε το ρύζι και τα μακαρόνια. Μέχρι πρόσφατα δεν το είχα δοκιμάσει ποτέ και δεν ήξερα τι είναι ακριβώς.
Το πλιγούρι ή αλλιώς χόντρος είναι το αλεσμένο, για την ακρίβεια το σπασμένο σιτάρι.
Το χρησιμοποιούσαν παλαιότερα για να φτιάξουν τραχανά με αυτό βράζοντάς το με γάλα.
Παλιότερα επειδή δεν υπήρχε εύκολα ρύζι το χρησιμοποιούσαν κυρίως αντί αυτού. Θα έλεγα ότι σε όλα σχεδόν τα φαγητά που μαγειρεύονται με ρύζι θα μπορούσαμε να το αντικαταστήσουμε ανετότατα. Φαγητά όπως οι σούπες, τα ντολμαδάκια, τα γεμιστά, μαγειρευόταν με πλιγούρι τα παλιά χρόνια.

Φτιάχνοντας πλιγούρι
Στα παλιά τα χρόνια συνήθως έσπαζαν το σιτάρι στον χειροκίνητο μύλο άλεσης που διέθεταν τα περισσότερα σπίτια.

Εγώ έσπασα το δικό μου στο χειροκίνητο μύλο, πολύ εύκολα και γρήγορα μιας και δεν χρειάζεται πολύ πίεση για αυτήν την δουλειά. Αν ρυθμίσουμε και την απόσταση των πετρών μπορούμε να φτιάξουμε ψιλό ή χοντρό πλιγούρι ανάλογα για την χρήση που τον θέλουμε ή πως το προτιμάμε.




Τι κερδίζουμε, ας ρίξουμε μια ματιά…
Το πλιγούρι επειδή είναι ουσιαστικά σπασμένο σιτάρι, έχει όλες τις καλές διατροφικές αξίες του σταριού. Έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά, χοληστερόλη και νάτριο και η συχνή κατανάλωσή του μπορεί μακροπρόθεσμα να βοηθήσει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Είναι επίσης μια καλή πηγή φυτικών ινών, καθώς και μια πολύ καλή πηγή μεταλλικών στοιχείων αλλά και ιχνοστοιχείων όπως ο σίδηρος, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και το σελήνιο: http://www.nutritiondata.com/facts/cereal-grains-and-pasta/5737/2
Περιέχει πολύ περισσότερες φυτικές ίνες και βιταμίνες, σε σχέση με τα μακαρόνια και το άσπρο ρύζι.
Είναι άριστη πηγή υδατανθράκων για διαβητικούς γιατί ανεβάζει τη γλυκόζη του αίματος πολύ πιο ήπια .
Μας χορταίνει ευκολότερα και περισσότερο σε σύγκριση με άλλες τροφές, όπως το ρύζι και οι πατάτες, ενώ μας δίνει την ίδια ενέργεια.

Συντήρηση-Αποθήκευση
Φυλάξτε το όπως όλα τα ζυμαρικά ή τα όσπρια σε δροσερό και σκοτεινό μέρος χωρίς υγρασία.

ΜΑΖΕΥΩ-ΣΥΝΤΗΡΩ ΚΛΗΜΑΤΟΦΥΛΛΑ

Σας αρέσουν οι ντολμάδες με αμπελόφυλλα; Φαντάζομαι ναι. Με κιμά ή γιαλαντζί δεν έχει σημασία, αρκεί να υπάρχουν τα φύλλα, που όμως η συγκομιδή τους γίνεται σε περιορισμένα εποχικά και χρονικά διαστήματα και συνδυάζεται με το κορφολόγημα και βλαστολόγημα των κλημάτων. Για τον λόγο αυτό αναπτύχθηκαν διάφορες μέθοδοι συντήρησής τους οικιακές ή εμπορικές.
Θα σας μεταφέρω εδώ μια μέθοδο πανεύκολη, όπως μου την είπαν και την εφαρμόζω για περισσότερα από 10 χρόνια, με απόλυτη επιτυχία. Το ίδιο και όσοι τους την είπα. Ίσως κάποιοι(ες) αναγνώστες(τριες) την γνωρίζουν, αλλά είναι μια ευκαιρία για όλους όσοι την διαβάσουν.

Λοιπόν:
- Μαζεύουμε τα φύλλα και τα χωρίζουμε σε ομάδες έτσι ώστε κάθε ομάδα να έχει τόσα, όσα χρησιμοποιούμε για ένα μαγείρεμα.
- Έχουμε φροντίσει να διαθέτουμε πλαστικά μπουκάλια του νερού, μισού,ενός ή ενάμισυ λίτρου τα οποία έχουμε πλύνει και στεγνώσει τελείως.
- Τυλίγουμε ανά3,4, 5 ή και περισσότερα τα φύλλα σε ρολό, έτσι ώστε να χωράνε στο στόμιο του μπουκαλιού, και τα ρίχνουμε μέσα. Χρησιμοποιούμε βέβαια μέγεθος μπουκαλιού τέτοιο που να χωράει μια από τις ομάδες που ξεχωρίσαμε. Τα φύλλα τα «σπρώχνουμε» με ένα ξύλινο ή πλαστικό ραβδάκι έτσι ώστε ελαφρά συμπιεσμένα να περιορίζεται ο χώρος που «πιάνουν». Πρέπει δηλαδή να χρησιμοποιείται τέτοιο μέγεθος μπουκαλιού, στο οποίο να χωράνε όσα θέλουμε για ένα μαγείρεμα αλλά ταυτόχρονα ο κενός χώρος να μην είναι τεράστιος.
- Αφού βάλουμε όσα φύλλα θέλουμε, βιδώνουμε γερά το καπάκι ή ακόμη μετά το βίδωμα προσθέτουμε ένα κομάτι μονωτικής ταινίας ή σελοτέϊπ στον αρμό.
- Με τον ίδιο τρόπο γεμίζουμε όσα μπουκάλια έχουμε προγραμματίσει.
- Τα μπουκάλια στη συνέχεια τα τοποθετούμε σε ένα ντουλάπι στην κουζίνα ή στο υπόγειο αν διαθέτουμε ή ακόμη και σε ένα κοινό ράφι οπουδήποτε μέσα ή έξω από το σπίτι, αρκεί να μη το «βλέπει» ο ήλιος, ούτε να υπάρχει δυνατό φώς.
Αυτό είναι όλο. Όποτε θελήσουμε, «ανοίγουμε» κόβοντας ένα μπουκάλι. Τα φύλλα είναι ολόφρεσκα σαν να τα μαζέψαμε εκείνη την στιγμή και έτσι ακριβώς τα μεταχειριζόμαστε στο μαγείρεμα ακολουθώντας την όποια «συνταγή» εφαρμόζουμε.

ΠΡΟΣΟΧΗ
- Όταν κάνουμε τις εργασίες «εμφιάλωσης», εκτός από τα μπουκάλια θα πρέπει και τα φύλλα να είναι στεγνά. Άρα δεν τα μαζεύουμε μετά από βροχή και βεβαίως δεν τα πλένουμε. Το πλύσιμο και ο καθαρισμός γίνεται πριν το μαγείρεμα.
- Όταν «ανοίξουμε» ένα μπουκάλι να θυμάστε ότι έστω και αν περισσέψουν φύλλα, δεν αποθηκεύονται εκ νέου. Γι’αυτό είπα και στην αρχή ότι «εμφιαλώνουμε» τόσα όσα χρειαζόμαστε κάθε φορά να μαγειρέψουμε. Αν τώρα από κακό υπολογισμό μας περισσέψουν, τα συντηρούμε με μια από τις άλλες μεθόδους.

Σε απλά ντουλάπια μέσα ή έξω από το σπίτι, χωρίς να τα «χτυπάει» ήλιος, έχω διατηρήσει φύλλα με την μέθοδο αυτή πολύ συχνά για 2 χρόνια.
Ίσως να διατηρούνται και περισσότερο αλλά δεν το έχω διαπιστώσει επειδή ποτέ δεν μου περίσσεψαν.
Σε υπόγειο όμως που «ξέχασα» ένα μπουκάλι για τέσσερα (ναί 4) χρόνια, ήταν άθικτα και βέβαια «αξιοποιήθηκαν» κατάλληλα!

Δεν είμαι ειδικός, πιστεύω όμως ότι:
-Tα φύλλα «ζωντανά» ακόμη όταν αποθηκεύονται, απουσία φωτός αναπνέουν καταναλώνοντας το οξυγόνο που υπάρχει, όπως όλα τα φυτά την νύχτα. (Τα φυτά την ημέρα με την διαδικασία της φωτοσύνθεσης, παράγουν οξυγόνο δεσμεύοντας το διοξείδιο του άνθρακα, γι’αυτό και η παραμονή σε χώρους πρασίνου την ημέρα είναι υγιεινότατη συνήθεια. Την νύχτα όμως που «κοιμούνται» αντίστροφα παράγουν διοξείδιο και καταναλώνουν οξυγόνο. Ως εκ τούτου η διανυκτέρευση σε τελείως σκοτεινό δάσος δεν είναι και ότι καλύτερο).
Αρα λοιπόν με ελάχιστο οξυγόνο στο μπουκάλι, τα φύλλα «πεθαίνουν» από ασφυξία.
-Με τα καπάκια ερμητικά κλεισμένα, δεν αποβάλλουν την υγρασία τους παραμένοντας έτσι σαν φρέσκα. Η απουσία εξ άλλου οξυγόνου δεν επιτρέπει τις διαδικασίες αποσύνθεσης.
Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι ειδικός, όμως η σκέψη μου αυτή την ερμηνεία δίνει.

Με αφορμή όμως αυτή την ερμηνεία ας τολμήσω να προχωρήσω πιο κάτω:
- Με το βλαστολόγημα και το κορφολόγημα στα κλήματα, συγκεντρώνεται ένας μεγάλος αριθμός από φύλλα, από τα οποία διαλέγουμε αυτά που χρειαζόμαστε.. Μένουν έτσι πολλά που λόγω μεγέθους ή σκληρότητας είναι ακατάλληλα
- Αν λοιπόν κλείσουμε αεροστεγώς σε βάζα, ας πούμε αρακά καθαρισμένο ή φασολάκια ακέραια ή δεν ξέρω τι άλλο και γεμίσουμε το βάζο με τα ακατάλληλα για μαγείρεμα κληματόφυλλα, μήπως επιτυγχάνεται έτσι διατήρηση των νωπών αυτών προϊόντων, χωρίς κατάψυξη ή κονσερβοποίηση ή θερμική επεξεργασία; Μήπως δηλαδή η αεροστεγής συσκευασία και η απουσία οξυγόνου το οποίο θα καταναλώσουν τα φύλλα, δίνει μια τελείως οικολογική και ανέξοδη διατήρηση νωπών προϊόντων και αν ναι σε ποια προϊόντα θα μπορούσε να εφαρμοσθεί;
Δεν ξέρω αν ο προβληματισμός αυτός στέκει ή είναι τελείως λανθασμένος ή ενδεχόμενα προκαλεί και ειρωνικά σχόλια. Σκοπεύω πάντως φέτος να πειραματισθώ μια και οι διαδικασίες βλαστολογήματος και κορφολογήματος στις κληματαριές μου, μου δίνουν μεγάλες ποσότητες ακατάλληλων για μαγείρεμα φύλλων. Σε κάθε περίπτωση θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα, ανεξαρτήτως επιτυχίας ή αποτυχίας.

ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΗΣΗ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΦΡΟΥΤΩΝ

ΜΑΖΕΥΩ-ΣΥΝΤΗΡΩ ΚΛΗΜΑΤΟΦΥΛΛΑ

Σας αρέσουν οι ντολμάδες με αμπελόφυλλα; Φαντάζομαι ναι. Με κιμά ή γιαλαντζί δεν έχει σημασία, αρκεί να υπάρχουν τα φύλλα, που όμως η συγκομιδή τους γίνεται σε περιορισμένα εποχικά και χρονικά διαστήματα και συνδυάζεται με το κορφολόγημα και βλαστολόγημα των κλημάτων. Για τον λόγο αυτό αναπτύχθηκαν διάφορες μέθοδοι συντήρησής τους οικιακές ή εμπορικές.
Θα σας μεταφέρω εδώ μια μέθοδο πανεύκολη, όπως μου την είπαν και την εφαρμόζω για περισσότερα από 10 χρόνια, με απόλυτη επιτυχία. Το ίδιο και όσοι τους την είπα. Ίσως κάποιοι(ες) αναγνώστες(τριες) την γνωρίζουν, αλλά είναι μια ευκαιρία για όλους όσοι την διαβάσουν.

Λοιπόν:
- Μαζεύουμε τα φύλλα και τα χωρίζουμε σε ομάδες έτσι ώστε κάθε ομάδα να έχει τόσα, όσα χρησιμοποιούμε για ένα μαγείρεμα.
- Έχουμε φροντίσει να διαθέτουμε πλαστικά μπουκάλια του νερού, μισού,ενός ή ενάμισυ λίτρου τα οποία έχουμε πλύνει και στεγνώσει τελείως.
- Τυλίγουμε ανά3,4, 5 ή και περισσότερα τα φύλλα σε ρολό, έτσι ώστε να χωράνε στο στόμιο του μπουκαλιού, και τα ρίχνουμε μέσα. Χρησιμοποιούμε βέβαια μέγεθος μπουκαλιού τέτοιο που να χωράει μια από τις ομάδες που ξεχωρίσαμε. Τα φύλλα τα «σπρώχνουμε» με ένα ξύλινο ή πλαστικό ραβδάκι έτσι ώστε ελαφρά συμπιεσμένα να περιορίζεται ο χώρος που «πιάνουν». Πρέπει δηλαδή να χρησιμοποιείται τέτοιο μέγεθος μπουκαλιού, στο οποίο να χωράνε όσα θέλουμε για ένα μαγείρεμα αλλά ταυτόχρονα ο κενός χώρος να μην είναι τεράστιος.
- Αφού βάλουμε όσα φύλλα θέλουμε, βιδώνουμε γερά το καπάκι ή ακόμη μετά το βίδωμα προσθέτουμε ένα κομάτι μονωτικής ταινίας ή σελοτέϊπ στον αρμό.
- Με τον ίδιο τρόπο γεμίζουμε όσα μπουκάλια έχουμε προγραμματίσει.
- Τα μπουκάλια στη συνέχεια τα τοποθετούμε σε ένα ντουλάπι στην κουζίνα ή στο υπόγειο αν διαθέτουμε ή ακόμη και σε ένα κοινό ράφι οπουδήποτε μέσα ή έξω από το σπίτι, αρκεί να μη το «βλέπει» ο ήλιος, ούτε να υπάρχει δυνατό φώς.
Αυτό είναι όλο. Όποτε θελήσουμε, «ανοίγουμε» κόβοντας ένα μπουκάλι. Τα φύλλα είναι ολόφρεσκα σαν να τα μαζέψαμε εκείνη την στιγμή και έτσι ακριβώς τα μεταχειριζόμαστε στο μαγείρεμα ακολουθώντας την όποια «συνταγή» εφαρμόζουμε.

ΠΡΟΣΟΧΗ
- Όταν κάνουμε τις εργασίες «εμφιάλωσης», εκτός από τα μπουκάλια θα πρέπει και τα φύλλα να είναι στεγνά. Άρα δεν τα μαζεύουμε μετά από βροχή και βεβαίως δεν τα πλένουμε. Το πλύσιμο και ο καθαρισμός γίνεται πριν το μαγείρεμα.
- Όταν «ανοίξουμε» ένα μπουκάλι να θυμάστε ότι έστω και αν περισσέψουν φύλλα, δεν αποθηκεύονται εκ νέου. Γι’αυτό είπα και στην αρχή ότι «εμφιαλώνουμε» τόσα όσα χρειαζόμαστε κάθε φορά να μαγειρέψουμε. Αν τώρα από κακό υπολογισμό μας περισσέψουν, τα συντηρούμε με μια από τις άλλες μεθόδους.

Σε απλά ντουλάπια μέσα ή έξω από το σπίτι, χωρίς να τα «χτυπάει» ήλιος, έχω διατηρήσει φύλλα με την μέθοδο αυτή πολύ συχνά για 2 χρόνια.
Ίσως να διατηρούνται και περισσότερο αλλά δεν το έχω διαπιστώσει επειδή ποτέ δεν μου περίσσεψαν.
Σε υπόγειο όμως που «ξέχασα» ένα μπουκάλι για τέσσερα (ναί 4) χρόνια, ήταν άθικτα και βέβαια «αξιοποιήθηκαν» κατάλληλα!

Δεν είμαι ειδικός, πιστεύω όμως ότι:
-Tα φύλλα «ζωντανά» ακόμη όταν αποθηκεύονται, απουσία φωτός αναπνέουν καταναλώνοντας το οξυγόνο που υπάρχει, όπως όλα τα φυτά την νύχτα. (Τα φυτά την ημέρα με την διαδικασία της φωτοσύνθεσης, παράγουν οξυγόνο δεσμεύοντας το διοξείδιο του άνθρακα, γι’αυτό και η παραμονή σε χώρους πρασίνου την ημέρα είναι υγιεινότατη συνήθεια. Την νύχτα όμως που «κοιμούνται» αντίστροφα παράγουν διοξείδιο και καταναλώνουν οξυγόνο. Ως εκ τούτου η διανυκτέρευση σε τελείως σκοτεινό δάσος δεν είναι και ότι καλύτερο).
Αρα λοιπόν με ελάχιστο οξυγόνο στο μπουκάλι, τα φύλλα «πεθαίνουν» από ασφυξία.
-Με τα καπάκια ερμητικά κλεισμένα, δεν αποβάλλουν την υγρασία τους παραμένοντας έτσι σαν φρέσκα. Η απουσία εξ άλλου οξυγόνου δεν επιτρέπει τις διαδικασίες αποσύνθεσης.
Επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι ειδικός, όμως η σκέψη μου αυτή την ερμηνεία δίνει.

Με αφορμή όμως αυτή την ερμηνεία ας τολμήσω να προχωρήσω πιο κάτω:
- Με το βλαστολόγημα και το κορφολόγημα στα κλήματα, συγκεντρώνεται ένας μεγάλος αριθμός από φύλλα, από τα οποία διαλέγουμε αυτά που χρειαζόμαστε.. Μένουν έτσι πολλά που λόγω μεγέθους ή σκληρότητας είναι ακατάλληλα
- Αν λοιπόν κλείσουμε αεροστεγώς σε βάζα, ας πούμε αρακά καθαρισμένο ή φασολάκια ακέραια ή δεν ξέρω τι άλλο και γεμίσουμε το βάζο με τα ακατάλληλα για μαγείρεμα κληματόφυλλα, μήπως επιτυγχάνεται έτσι διατήρηση των νωπών αυτών προϊόντων, χωρίς κατάψυξη ή κονσερβοποίηση ή θερμική επεξεργασία; Μήπως δηλαδή η αεροστεγής συσκευασία και η απουσία οξυγόνου το οποίο θα καταναλώσουν τα φύλλα, δίνει μια τελείως οικολογική και ανέξοδη διατήρηση νωπών προϊόντων και αν ναι σε ποια προϊόντα θα μπορούσε να εφαρμοσθεί;
Δεν ξέρω αν ο προβληματισμός αυτός στέκει ή είναι τελείως λανθασμένος ή ενδεχόμενα προκαλεί και ειρωνικά σχόλια. Σκοπεύω πάντως φέτος να πειραματισθώ μια και οι διαδικασίες βλαστολογήματος και κορφολογήματος στις κληματαριές μου, μου δίνουν μεγάλες ποσότητες ακατάλληλων για μαγείρεμα φύλλων. Σε κάθε περίπτωση θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα, ανεξαρτήτως επιτυχίας ή αποτυχίας.

ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΗΣΗ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΦΡΟΥΤΩΝ

ΞΗΡΑΝΣΗ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ

Η ξήρανση είναι μια από τις παλαιότερες μεθόδους για την συντήρηση των τροφίμων. Συντηρεί τα τρόφιμα με την αφαίρεση αρκετής υγρασίας, για να αποτρέψει την αποσύνθεση και το χάλασμα τους. Η περιεκτικότητα σε νερό των κατάλληλα ξεραμένων τροφίμων ποικίλλει από 5% έως 25% τοις εκατό ανάλογα με τα τρόφιμα. Η επιτυχής ξήρανση εξαρτάται από:
• την επαρκή θερμότητα για να βγει έξω η υγρασία χωρίς να μαγειρευτούν τα τρόφιμα
• τον ξηρό αέρα για να απορροφήσει την απελευθερωμένη υγρασία και
• την επαρκή κυκλοφορία του αέρα για να διώξει την υγρασία.

Το κλειδί για την επιτυχή ξήρανση είναι να αφαιρεθεί η υγρασία όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε μια θερμοκρασία που δεν θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στη γεύση, τη σύσταση και το χρώμα των τροφίμων. Εάν η θερμοκρασία είναι πάρα πολύ χαμηλή στην αρχή, οι μικροοργανισμοί μπορούν να επιζήσουν και να αναπτυχτούν ακόμη και προτού τα τρόφιμα να είναι επαρκώς ξηραμένα. Εάν η θερμοκρασία είναι πάρα πολύ υψηλή και η υγρασία πάρα πολύ χαμηλή, τα τρόφιμα μπορεί να σκληρύνουν στην επιφάνειά τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η υγρασία να φεύγει δυσκολότερα και τα τρόφιμα δεν ξεραίνονται κατάλληλα.
Αν και η ξήρανση είναι μια σχετικά απλή μέθοδος συντήρησης τροφίμων, η διαδικασία δεν είναι πάντα ακριβής. Μια διαδικασία «δοκιμής και λάθους» χρειάζεται συχνά για να αποφασίσουμε ποιες τεχνικές λειτουργούν καλύτερα.

Θρεπτική αξία των ξηρών τροφίμων.
Η ξήρανση, όπως σε όλες τις μεθόδους συντήρησης, μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια μερικών θρεπτικών ουσιών. Οι θρεπτικές αλλαγές που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της ξήρανσης περιλαμβάνουν:
• Θερμίδες: δεν αλλάζουν, αλλά συγκεντρώνονται σε μικρότερη μάζα καθώς η υγρασία αφαιρείται.
• Ίνες: καμία αλλαγή.
• Βιταμίνη Α: διατηρείτε καλά κάτω από ελεγχόμενες μεθόδους θέρμανσης.
• Βιταμίνη C: ως επί το πλείστον καταστρέφετε κατά τη διάρκεια του ζεματίσματος και της ξήρανσης των λαχανικών.
• Η θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη: μικρή απώλεια κατά τη διάρκεια του ζεματίσματος
• Μεταλλικά στοιχεία: μερικά μπορεί να χαθούν κατά τη διάρκεια της ενυδάτωσης, εάν δεν χρησιμοποιηθεί νερό. Ο σίδηρος δεν καταστρέφεται με την ξήρανση. Για την καλύτερη διατήρηση των θρεπτικών ουσιών, αποθηκεύσετε τα ξηρά τρόφιμα σε δροσερή, σκοτεινή, και ξηρή θέση και καταναλώστε τα μέσα σε ένα χρόνο.

Επιλέγοντας τα λαχανικά τη σωστή εποχή
Επιλέξτε να ξηράνετε τα λαχανικά σας, όταν έχουν την καλύτερη γεύση και ποιότητα. Αυτό είναι συνήθως όταν φθάνουν σε ωρίμανση. Το γλυκό καλαμπόκι και ο αρακάς ωστόσο θα πρέπει να είναι λίγο άγουρα, ώστε να διατηρούν την γλυκιά γεύση τους πριν τα σάκχαρα τους μετατραπούν σε άμυλο.
Όταν μαζέψουμε τα λαχανικά μας, ενεργοποιούνται τα ένζυμα που προκαλούν αλλαγές στο χρώμα, τη γεύση, την υφή, την περιεκτικότητα σε ζάχαρη και στα θρεπτικά στοιχεία. Για να ελέγξετε τις αλλαγές αυτές, προτιμάστε την διαδικασία της παραγωγής αμέσως μετά τη συλλογή και αρχίστε την επεξεργασία αμέσως. Πλύνετε πολύ καλά τα λαχανικά σας για να τα καθαρίσετε από σκόνη ή σπρέι. Στραγγίσετε τα φυλλώδη λαχανικά πολύ καλά. Ταξινομήστε και πετάξτε οποιαδήποτε τρόφιμα που έχουν αποσύνθεση, χτυπήματα ή μούχλα. Αυτά μπορούν να επηρεάσουν όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα.

Προ επεξεργασία των λαχανικών για βελτίωση ποιότητας και ασφάλειας.
Η προ επεξεργασία λαχανικών με ζεμάτισμα σε βραστό νερό ή διάλυμα κιτρικού όξινου νερού, συστήνεται για την βελτίωση της ποιότητας και της ασφάλειας των ξηραμένων λαχανικών. Το ζεμάτισμα βοηθά στην επιβράδυνση ή στο σταμάτημα της ενζυμικής δραστηριότητας, που μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες αλλαγές στη γεύση και τη σύσταση κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης. Το ζεμάτισμα χαλαρώνει επίσης τους ιστούς με αποτέλεσμα τα κομμάτια να ξεραίνονται γρηγορότερα, προστατεύει τις βιταμίνες και το χρώμα τους και μειώνει το χρόνο που απαιτείται για την ενυδάτωση των λαχανικών πριν μαγειρευτούν. Επιπλέον, οι ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι η προ επεξεργασία των λαχανικών με ζεμάτισμα σε νερό, ενισχύει την καταστροφή επιβλαβών βακτηριδίων (κολοβακτηρίδια, σαλμονέλα, λιστέρια) κατά τη διάρκεια της ξήρανσης.

Ζεμάτισμα
Απλό νερό, σκέτο ή μαζί με κιτρικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το κιτρικό οξύ ενεργεί για να μη μαυρίζουν τα λαχανικά αλλά και σαν αντί μικροβιακός παράγοντας. Προετοιμάστε το όξινο νερό ανακατεύοντας 1/4 κουταλιού του γλυκού (1 γραμμάριο) του κιτρικού οξέος σε ένα λίτρο περίπου νερό. Δουλέψτε προσθέτοντας μικρές ποσότητες τροφών ώστε το νερό να μην σταματήσει να βράζει. Προ μαγειρέψτε ως εξής:
• Γεμίστε μια μεγάλη κατσαρόλα μέχρι τη μέση με νερό ή κιτρικό όξινο νερό και φέρτε το σε σημείο βρασμού.
• Βάλτε σε μία λευκή πάνινη σακούλα ποσότητα λαχανικών που μπορεί να σκεπάσει το βρασμένο νερό σας
• Βυθίστε τη σακούλα στο βρασμένο νερό και σιγουρευτείτε ότι καλύπτει όλα τα λαχανικά σας.
• Ρυθμίστε τη θερμότητα για να εξασφαλίσετε συνεχή βρασμό.
•Βράστε για όσο χρόνο χρειάζεται ακλουθώντας τον πίνακα που ακολουθεί.
• Τοποθετήστε τη σακούλα σε κρύο νερό για ίδιο χρόνο όσο και στο ζεμάτισμα.
• Απλώστε σε χαρτί ή ύφασμα.

Καλαμπόκι
Προετοιμασία: Αφαιρέστε τους σπόρους από το στέλεχος και πλύνετε τους
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-6
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά, εύθραυστα

Καρότα
Προετοιμασία: Πλύνετε τα κόψτε τις ρίζες και τεμαχίστε σε κομμάτια 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, εύθραυστα

Κολοκύθια-Κολοκύθες
Προετοιμασία: Καθαρίστε και πλύνετε. Κόψτε σε κομμάτια 6 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-16
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινα και εύθραυστα

Κουνουπίδι
Προετοιμασία: Πλύνετε τα και χωρίστε τα σε μικρά κομμάτια
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-5
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-15
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, εύθραυστα

Κρεμμύδια
Προετοιμασία: Πλύνετε τα και αφαιρέστε τις φλούδες και τις άκρες τους και κόψτε τα σε 3-6 χιλιοστά
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ εύθραυστα

Λαχανάκια Βρυξελλών
Προετοιμασία: Πλύνετε τα και κόψτε τα στη μέση κατά μήκος από το στέλεχος
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):5-6
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-18
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά έως εύθραυστα

Λάχανο
Προετοιμασία: Πλύνετε και αφαιρέστε τα έξω φύλλα και το στέλεχος, κόψτε το σε λωρίδες 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-12
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανό, εύθραυστο

Μαϊντανός, άλλα βότανα
Προετοιμασία: Πλύνετε τα καλά, χωρίστε τα στελέχη και αφαιρέστε τα σκληρά μέρη
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):4-6
Δοκιμή ξήρανσης: Φλοίδες

Μανιτάρια
Προετοιμασία: Πλύνετε τρίβοντάς τα καλά και αφαιρέστε τα σκληρά μέρη. Κόψτε τα 6 χιλιοστά και βάλτε τα για 10 λεπτά σε διάλυμα ενός λίτρου νερού με 1 κουταλάκι λεμόνι.
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-12
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινα, ξεραμένα

Μελιτζάνα
Προετοιμασία: Πλύνετε και κόψετε τις σε κομμάτια 6 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-14
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινη έως εύθραυστη

Μπάμιες
Προετοιμασία: Πλύνετε και κόψτε τες 1.3 εκατοστά ή στη μέση κατά μήκος
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρές, εύθραυστες

Μπιζέλια
Προετοιμασία: Ξεγυμνώστε και πλύνετε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-10
Δοκιμή ξήρανσης: Σκληρά, ζαρωμένα, πράσινα

Μπρόκολα
Προετοιμασία: Κόψτε τα όπως τα σερβίρετε. Κόψτε τους μίσχους κατά μήκος στα 4
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-15
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά, εύθραυστα

Ντομάτες
Προετοιμασία: Ζεματίστε τις ντομάτες για λίγο για να αφαιρέσετε την φλούδα τους και κρυώστε τις σε νερό. Κόψτε τις σε λεπτές φέτες 1.3 εκατοστών ή μικρά κομμάτια και βάλτε τις για 10 λεπτά σε διάλυμα ενός λίτρου νερού με 1 κουταλάκι λεμόνι
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-24
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανές

Παντζάρια, Τεύτλα
Προετοιμασία: Μαγειρέψτε τα ως συνήθως. Κόψτε τα σε λωρίδες τριών χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-12
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστα, κόκκινο σκούρο χρώμα

Πατάτες
Προετοιμασία: Πλύνετε τις και ξεφλουδίστε τις. Κόψτε τις σε μικρές λωρίδες 6 χιλιοστών ή λεπτές φέτες 3 χιλιοστών
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):7
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστες

Πιπεριές
Προετοιμασία: Πλύνετε τις, αφαιρέστε το εσωτερικό και τους σπόρους και τεμαχίστε τες σε 6 χιλιοστά ή 1.2 εκατοστά
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):8-12
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστες

Πιπεριές καυτερές πράσινες
Προετοιμασία: Κόψτε τες στα 2 ζεματίστε λίγο για να βγάλετε την φλοίδα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-24
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανές, εύθραυστες μετρίως πράσινες

Πιπεριές καυτερές κόκκινες
Προετοιμασία: Πλύνε τε και αφήστε τις ολόκληρες ή κόψτε τις μεγάλες
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):12-24
Δοκιμή ξήρανσης: Ζαρωμένες, εύκαμπτες

Ραπάνια
Προετοιμασία: Πλύνετέ τα και ξύστε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):-
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Εύθραυστα, σε μορφή σκόνης

Σέλινο
Προετοιμασία: Πλύνετε τα, κόψτε και τεμαχίστε τα κοτσάνια
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):10-16
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ εύθραυστα

Σπανάκι, χόρτα, μαρούλια, σινάπια
Προετοιμασία: Καθαρίσετε και πλύνετε τα
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Τραγανά

Σπαράγγια
Προετοιμασία: Πλύνατε πολύ καλά. Κόψτε τα μεγάλα στη μέση
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4-5
Χρόνος ξήρανσης (ώρες):6-10
Δοκιμή ξήρανσης: Πέτσινη έως εύθραυστη

Φασόλια πράσινα
Προετοιμασία: Κόψτε τα σε κομμάτια ή λωρίδες
Χρόνος ζεματίσματος (λεπτά):4
Χρόνος ξήρανσης (ώρες): 8-14
Δοκιμή ξήρανσης: Πολύ ξερό, εύθραυστο

Μέθοδοι ξήρανσης
Τακτοποιήστε τα προ επεξεργασμένα λαχανικά σε δίσκους σε ενιαία λεπτά στρώματα. Ξεράνετε σε αποξηραντή ή φούρνο όπως περιγράφεται παρακάτω.

Ξήρανση σε αποξηραντή.
Στην αγορά υπάρχουν θερμοστατικά ελεγχόμενοι ηλεκτρικοί αποξηραντές που χρησιμοποιούνται για την ξήρανση τροφίμων. Είναι σχετικά ανέξοδοι, εύχρηστοι και κατάλληλοι για την ξήρανση μεγάλων ή μικρών ποσοτήτων τροφίμων. Οι καλοί αποξηραντές έχουν θερμοστάτες για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και ανεμιστήρες που φυσούν το ζεστό αέρα στα τρόφιμα. Μερικοί έχουν την πηγή θερμότητας στο κατώτατο σημείο και μετακινούμενους διάτρητους δίσκους (για την κυκλοφορία αέρα)ς.
Οι αποξηραντές πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ένα ξηρό και καλά αερισμένο δωμάτιο. Τα τρόφιμα στους χαμηλότερους δίσκους κοντά στην πηγή θερμότητας θα ξεραίνονται συνήθως γρηγορότερα από τα τρόφιμα στους υψηλότερους δίσκους και επομένως οι δίσκοι θα πρέπει να περιστρέφοντα σε όλη την διάρκεια της ξήρανσης.

Ξήρανση σε φούρνους.
Εάν δεν έχετε αποξηραντή τροφίμων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ηλεκτρικό ή υγραερίου φούρνο για να ξεράνετε τα λαχανικά. Εδώ απαιτείτε προσοχή για να αποτραπεί το καψάλισμα. Η κατάλληλη θερμοκρασία και ο καλός εξαερισμός είναι πολύ σημαντικά στην ξήρανση σε φούρνο. Για να ξηράνετε στο φούρνο, προθερμάνετε το φούρνο σε χαμηλή θερμοκρασία (60 έως 66 βαθμούς Κελσίου). Στηρίξτε την πόρτα του φούρνου με ένα αντικείμενο να είναι λίγο ανοικτή για να φεύγει ο υγρός αέρας και ρυθμίστε με το θερμοστάτη την θερμοκρασία, μέχρι να επιτύχετε μια συνεχή σταθερή θερμοκρασία στο φούρνο στους 60 βαθμούς Κελσίου. Οι συμβατικοί φούρνοι μπορεί να μην διατηρούν την απαιτούμενη θερμοκρασία στις χαμηλές ρυθμίσεις. Για να εξασφαλίσετε την διατήρηση σε 60 έως 66 βαθμούς Κελσίου, ελέγξτε τη θερμοκρασία του φούρνου χρησιμοποιώντας ένα θερμόμετρο φούρνου. Τοποθετήστε το θερμόμετρο φούρνου στο δίσκο και ελέγχετε κάθε δύο ώρες κατά τη διάρκεια της ξήρανσης. Τοποθετήστε τους δίσκους των προ επεξεργασμένων τροφίμων στο φούρνο, αφήνοντας 8 πόντους από την πάνω και την κάτω μεριά του φούρνου και 6 πόντους απόσταση ανάμεσα στους δίσκους με τα τρόφιμα. Αλλάζετε την θέση των δίσκων από πάνω προς τα κάτω και από έξω προς τα μέσα κάθε μισή ώρα. Εάν έχετε μόνο ένα δίσκο με τρόφιμα για ξήρανση δεν χρειάζεται αλλαγή θέσης. Ανακατώνετε τα τρόφιμα συχνά εάν έχουν πάχος 1.30 πόντους ή περισσότερο. Τα τρόφιμα καψαλίζονται εύκολα προς το τέλος του χρόνου της ξήρανσης επομένως κλείστε τη θερμότητα όταν η ξήρανση είναι σχεδόν πλήρης και ανοίξτε την πόρτα του φούρνου τελείως για μια ακόμη ώρα.

Συσκευασία και αποθήκευση
Συσκευάστε τα αποξηραμένα τρόφιμα σε γυάλινα βάζα κατά προτίμηση σκουρόχρωμα ή σε μεταλλικά δοχεία αφού πρώτα τα τοποθετήσετε σε μια πλαστική σακούλα τροφίμων.
Φυλάξτε τα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος χωρίς υγρασία. Τα σωστά αποξηραμένα τρόφιμα διατηρούνται καλά για 6 έως 12 μήνες.

Μαγείρεμα των αποξεραμένων λαχανικών
Ένα φλιτζάνι αποξηραμένα λαχανικά ανασυνθέτετε σε περίπου 2 φλιτζάνια. Για την ενυδάτωση και το μαγείρεμα φυλλωδών και τρυφερών λαχανικών (σπανάκι, λάχανα, χόρτα, ντομάτες), καλύψτε με ζεστό νερό και σιγοβράστε έως ότου γίνουν τρυφερά. Τα λαχανικά που είναι από ρίζες, στελέχη και σπόρους (καρότα, πράσινα φασόλια, μπιζέλια, καλαμπόκι) καλύψτε τα με κρύο νερό για 30-90 λεπτά ή με ζεστό νερό για 20-60 λεπτά πριν από το μαγείρεμα. Μετά το μούλιασμα, σιγοβράσετε μέχρι να μαλακώσουν.
Τα αφυδατωμένα λαχανικά έχουν μια μοναδική υφή και γεύση. Χρησιμοποιούνται καλύτερα ως συστατικά για σούπες, σάλτσες, σάλτσες, γέμισμα και μαγείρεμα στην κατσαρόλα.

ΨΗΝΩ ΑΡΝΙ ΣΤΗ ΣΟΥΒΛΑ

Τα παιδικά μας χρόνια πέρασαν και μαζί τους πέρασαν και κάποιες υποχρεώσεις σε εμάς που μεγαλώσαμε. Η υποχρέωση-έθιμο αλλά και ευχαρίστηση του ψησίματος του Πασχαλινού αρνιού την Κυριακή του Πάσχα είναι μια διαδικασία που δεν είχα σκεφτεί ότι θα την έκανα ο ίδιος. Θα σας την μεταφέρω εδώ με τη απειρία του αρχάριου και την πείρα των μεγαλύτερων.

Το πασχαλινό αρνί συνήθως σφάζεται μια ημέρα πριν, δηλαδή το Μεγάλο Σάββατο το πρωί, από όπου τα εντόσθια φυλάγονται για την μαγειρίτσα ή το κοκορέτσι και το αρνί για το σούβλισμα την Κυριακή. Το αρνί πλένεται και καθαρίζεται καλά με νερό και κρεμιέται τυλιγμένο με ένα μεγάλο πανί, συνήθως ένα καθαρό σεντόνι για να μην έχει επαφή με μύγες και έντομα, για να στεγνώσει και να κρυώσει. Την επόμενη μέρα τη Κυριακή νωρίς το πρωί ξεκινάει η διαδικασία σουβλίσματος του. Το ιδανικό βάρος του αρνιού για ψήσιμο στη σούβλα είναι 12-13 κιλά. Αυτό γιατί το αρνί έχει πολύ λίπος και χάνει αρκετά από το αρχικό βάρος του, οπότε αν είναι μικρό δεν μένει πολύ, ενώ αν είναι μεγαλύτερο δεν ψήνεται τόσο καλά.

Εργαλεία για το σούβλισμα
Σύρμα για το στερέωμα-δέσιμο του αρνιού στη σούβλα (ούτε πολύ ψιλό, ούτε πολύ χοντρό)
Πένσα ή κόφτης για να δέσουμε το σύρμα
Σπάγκος για το ράψιμο του αρνιού
Χοντρή βελόνα (σακοράφα) για το ράψιμο του


Υλικά για το αρνί μας
1 φλιτζάνι μαργαρίνη ή ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χυμός λεμονιού
1 φλιτζάνι αλατοπίπερο με χοντρό αλάτι
1 κεφάλι σκόρδο για τη γέμιση
1/2 κιλό κεφαλοτύρι σε κομμάτια για τη γέμιση

Προετοιμασία
Η πρώτη δουλειά που γίνετε είναι το πέρασμα της σούβλας στο αρνί. Περνάμε στην σούβλα μας το σώμα του αρνιού, από τα πόδια προς το κεφάλι του στο εσωτερικό μέρος του.
Το δύσκολο μέρος είναι στο πέρασμα του κεφαλιού, γιατί χρειαζόμαστε αρκετή δύναμη για να μπάσουμε την σούβλα στο κεφάλι του αρνιού.
 Μετά ξεκινάμε το δέσιμο του αρνιού στη σούβλα. Χρειάζεται γερό δέσιμο και πολύ προσοχή για να μην έχουμε προβλήματα κατά την διάρκεια του ψησίματος. Το δένουμε σε αρκετές μεριές στα πόδια, το σώμα και το λαιμό του με σύρμα.
Μία σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι πρώτα δένουμε το μικρό κοκαλάκι των ποδιών του αρνιού με σύρμα στη σούβλα, μετά στο λαιμό του για να στηριχτεί και τέλος κάνουμε τα εσωτερικά δεσίματα στη ραχοκοκαλιά του αρνιού. Κάτι που πρέπει να προσέξουμε επίσης είναι ότι το σύρμα μας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ψιλό (γιατί θα λυγίζει όταν τρυπάμε το αρνί), αλλά ούτε και πολύ χοντρό γιατί θα είναι δύσκολο στο λύγισμα. Τέλος η εύκολη και σωστή διαδικασία τρυπήματος και δεσίματος με το σύρμα, είναι από τα εξωτερικό προς το εσωτερικό μέρος του αρνιού, για να μπορούμε να το δέσουμε χωρίς δυσκολία από την πίσω μεριά του.
Μόλις τελειώσουμε με το στήριγμα του αρνιού στη σούβλα, αλείφουμε το αρνί μας εσωτερικά και εξωτερικά με χυμό λεμονιού και μετά με λάδι ή μαργαρίνη. Αλατοπιπερόνουμε μέσα έξω και προσθέτουμε το σκόρδο και το κεφαλοτύρι στην κοιλιά του. Το κλείσιμο δηλαδή το ράψιμο της κοιλιάς του αρνιού γίνετε στο τέλος με σπάγκο και χοντρή βελόνα (σακοράφα). Το αρνί μας είναι πλέον έτοιμο για ψήσιμο.




Διαδικασία ψησίματος
Την φωτιά για το ψήσιμο τους αρνιού μας την ανάβουμε πρωί πρωί, υπολογίζοντας μία ώρα περίπου, πριν τοποθετήσουμε το αρνί μας για να έχουν γίνει τα κάρβουνα. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα λάκο διαστάσεων 1.50 x 0.80 μέτρων, βάθους 10 εκατοστών περίπου, για να ψήσουμε εκεί το αρνί μας αν δεν έχουμε έτοιμη μεγάλη ψησταριά.
Η φωτιά μας θέλει μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στην αρχή. Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η πολύ φωτιά στην αρχή του ψησίματος η οποία θα δώσει αμέσως χρώμα μέσα σε 10 λεπτά. Αν γίνει αυτό θα πρέπει να αραιώσουμε κατευθείαν την φωτιά μας για να ψηθεί το αρνί μας σωστά. Ένα τέτοιο λάθος έκανα και εγώ και το διόρθωσα βγάζοντας το αρνί από την φωτιά τυλίγοντας το με λαδόκολλα και αραιώνοντας τα κάρβουνα.

Το καλό ψήσιμο ενός μεγάλου αρνιού βάρους 12-14 κιλών γίνεται σε χαμηλή φωτιά και χρειάζεται 4 1/2-5 ώρες. Αν είναι μικρότερο, βάρους 8-10 κιλών χρειάζεται 4 ώρες περίπου.
Αν θέλουμε το αρνί μας να είναι έτοιμο μέχρι το μεσημέρι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στη φωτιά το αργότερο μέχρι της 8.30 το πρωί. Στη διάρκεια του ψησίματος συμπληρώνουμε με κάρβουνα αν χρειαστεί και αναλόγως χαμηλώνουμε την απόσταση του αρνιού με την φωτιά προς το τέλος. Προσοχή θέλει και η κατανομή της φωτιάς, ιδιαίτερα στα πόδια και στο λαιμό που πρέπει να είναι περισσότερη, γιατί αυτά τα σημεία ψήνονται πιο δύσκολα.
Το γύρισμα στην αρχή του ψησίματος πρέπει να είναι αργό και προς το τέλος γρηγορότερο για να μην μας αρπάξει.
Η αρχική απόσταση του αρνιού από την φωτιά μας δεν πρέπει να είναι πάνω από 30 εκατοστά. Μία ακόμα συμβουλή από τν φίλο Αντώνη είναι ότι εάν δεν έχετε τυλιγμένο το αρνί σας σε λαδόκολλα, να τοποθετήσετε ένα αλουμινόχαρτο πάνω στα κάρβουνά σας, κάτω από την κοιλιά του αρνιού, για να ψηθεί το αρνί σας ομοιόμορφα και να μην σας αρπάξει σε εκείνο το σημείο που ψήνεται γρηγορότερα.Για το ψήσιμο του αρνιού χρειαζόμαστε 10 κιλά κάρβουνα περίπου.

Ελπίζω να βοήθησα λίγο τους αρχάριους και να άνοιξα την όρεξη στους υπόλοιπους.
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΨΩΜΙ ΜΕ ΠΡΟΖΥΜΙ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΖΥΜΩΤΟΥ ΨΩΜΙΟΥ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Υλικά
8 κιλά σκληρό αλεύρι (κατά προτίμησης ολικής άλεσης ή μισό-μισό)
2 κιλά προζύμι
2 κουταλιές σούπας αλάτι
Νερό όσο πάρει

Προετοιμασία
Αποβραδίς βγάζουμε από το ψυγείο το προζύμι μας
Κοσκινίζουμε το αλεύρι ολικής αλέσεως


ΠαρασκευήΤο πρωί βάζουμε το αλεύρι μας σε μία σκάφη ή μεγάλη λεκάνη κάνουμε μια λακκούβα στη μέση και ρίχνουμε μέσα το προζύμι μας. Ζεσταίνουμε 4-5 κιλά νερό, το καλοκαίρι περίπου στους 40 βαθμούς κελσίου και το χειμώνα γύρω στους 50 γιατί κρυώνει γρηγορότερα (καλύτερα να έχουμε περισσότερο για να μην ξαναζεστάνουμε). Ρίχνουμε μέσα λίγο λίγο το νερό και αρχίζουμε το ζύμωμα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε και άλλο νερό σιγά σιγά μέχρι να μπορούμε να ζυμώσουμε εύκολα το ζυμάρι μας χωρίς όμως να κολλάει στα χέρια μας. Το ζύμωμα γίνετε με γυμνά και καθαρά χέρια, αργά και σταθερά για 20 συνεχόμενα λεπτά της ώρας.

Αυτό είναι απαραίτητο γιατί έτσι απελευθερώνεται από το αλεύρι η γλουτένη, η ουσία που δίνει στη ζύμη την ελαστικότητα της. Το κυρίως ζύμωμα γίνετε με τις γροθιές μας, επειδή η ποσότητα της ζύμης είναι αρκετή. Ταυτόχρονα πρέπει να πλάθετε, να τεντώνει, να απλώνετε και να αναποδογυρίζει αρκετές φορές για να γίνει το ζυμάρι μας αφράτο και ομοιόμορφο. Αν δεν ζυμώσουμε καλά το ζυμάρι μας το ψωμί μας θα τρίβει και θα είναι δυσκολοχώνευτο.


Τελειώνοντας το ζύμωμα η ζύμη μας πρέπει να είναι αφράτη και να μην κολλάει φυσικά στα χέρια μας. Πριν φτιάξουμε τα καρβέλια μας δεν πρέπει να ξεχάσουμε να κρατήσουμε για να διατηρήσουμε στο ψυγείο μας, μια ποσότητα ζύμης για το επόμενό μας προζύμι.

Κόβουμε την ζύμη μας (αν έχει πετύχει θα κόβεται εύκολα και με ένα μαχαίρι) και ξανά ζυμώνουμε προσθέτοντας λίγο αλεύρι στα χέρια μας για να μην κολλάει, στο επιθυμητό μέγεθος που θέλουμε να φτιάξουμε τα καρβέλια μας, αναλόγως τα ταψιά μας.

ΖΥΜΩΜΑ ΚΑΡΒΕΛΙΟΥ

ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

ΕΤΟΙΜΑ ΖΥΜΩΜΕΝΑ ΚΑΡΒΕΛΙΑ ΨΩΜΙΟΥ

Τοποθετούμε τα καρβέλια με τα ταψιά μας σε ζεστό μέρος γύρω στους 35 βαθμούς κελσίου, τα σκεπάζουμε για να διατηρήσουμε την θερμοκρασία σε αυτά τα επίπεδα και περιμένουμε περίπου δύο ώρες, ίσως και τρεις ειδικά το χειμώνα . Ένας εύκολος τρόπος για να διατηρήσουμε την θερμοκρασία και την υγρασία που θέλουμε είναι να βάλουμε ενδιάμεσα στα καρβέλια μας μια κατσαρόλα με ζεστό νερό και να τα σκεπάσουμε με κουβέρτες για να φουσκώσουν.

Το ψήσιμο
Προθερμάνουμε τον φούρνο μας στους 250 βαθμούς κελσίου και ψένουμε τα καρβέλια μας σε αυτούς τους βαθμούς για 20 λεπτά περίπου. Μετά χαμηλώνουμε στους 200 και συνεχίζουμε το ψήσιμο για περίπου άλλα 25 λεπτά.


Παρασκευή προζυμιού
Το προζύμι είναι τόσο απλό να γίνει. Δεν ξέρω γιατί πολλοί το θεωρούν πολύπλοκο και το φοβούνται. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι αλεύρι και νερό.
Εύκολο είπα, το παίρνω πίσω γιατί το καλό προζύμι πρέπει να είναι από σκληρό και καλύτερα φρέσκο αλεσμένο χωρίς χημικά πρόσθετα αλεύρι.

Ανακατεύουμε σε ένα δοχείο το αλεύρι μας με λίγο χλιαρό νερό. Ανακατεύουμε το μίγμα μας μέχρι να γίνει ένας σχετικά σφιχτός χυλός. Σκεπάζουμε το δοχείο μας και το αφήνουμε σε όσο πιο δυνατόν σταθερή θερμοκρασία (γύρω στους 20 βαθμούς Κελσίου). Την επόμενη μέρα προσθέτουμε λίγο αλεύρι και χλιαρό νερό και το ξανά ανακατεύουμε-ζυμώνουμε ώστε να δημιουργηθεί μια ζύμη σαν την προηγούμενη. Το ίδιο κάνουμε και την επόμενη τρίτη μέρα.
Την επόμενη μέρα πρέπει να αρχίσουν να σχηματίζονται φουσκάλες στην επιφάνεια της ζύμης μας και θα έχει ξινίσει και διπλασιαστεί σχεδόν σε όγκο.

Αποθήκευση και συντήρηση προζυμιού
Το προζύμι μας διατηρείτε σε κλειστό δοχείο στο ψυγείο μας, αφού του ρίξουμε λίγο λάδι, χωρίς να χαλάσει για περίπου ένα μήνα. Το μόνο που κάνουμε είναι να το βγάλουμε από το ψυγείο μερικές ώρες πριν το χρησιμοποιήσουμε και να το αφήσουμε να ενεργοποιηθεί (φουσκώσει) σε θερμοκρασία δωματίου.
Για νέο προζύμι πλέον, κρατάμε ένα κομμάτι από την ζύμη μας κάθε φορά που ζυμώνουμε ψωμί.

Περί αλευριού ψωμιού και προζυμιού συμβουλές από τον Αντώνη 12-04-2010

-Το καλύτερο ψωμί φτιάχνεται με αυτό το υποκίτρινο σκληρό αλεύρι.
-Τα αλεύρια του εμπορίου περιέχουν βελτιωτικά, γι’ αυτό και φουσκώνουν εύκολα.
-Όσοι χρησιμοποιείτε ξινή μαγιά (προζύμι) για το ψωμί και το ζυμάρι δεν φουσκώνει, αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα θερμοκρασία του χώρου, αυτό συμβαίνει επειδή η ξινή μαγιά μας (το προζύμι) είναι «αδύνατη».

Εξηγούμαι:
1. Σε ένα μπωλάκι βάζουμε ένα κομμάτι ζυμάρι 250 γρ. που αγοράζουμε από το φούρνο της γειτονιάς.
2. Το μπωλάκι το τοποθετούμε σε ένα ντουλάπι της κουζίνας με σταθερή το δυνατόν θερμοκρασία (όχι κρύο αλλά ούτε πολλή ζέστη) και χωρίς υγρασία.
3. Το ζυμάρι αυτό θα φουσκώσει σιγά-σιγά και όταν τριπλασιασθεί περίπου σε όγκο, ( θα χρειασθούν τουλάχιστον 2 ημέρες), τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
4. Την παραμονή λοιπόν της ημέρας που θα φτιάξουμε ψωμί, σε ένα σκεύος χωρητικότητας 5 λίτρων περίπου, ρίχνουμε το προζύμι από το μπωλάκι αφού προηγουμένως αφαιρέσουμε την «κόρα» που έχει δημιουργηθεί από πάνω.
5. Προσθέτουμε ½ του κιλού από το αλεύρι μας, λίγο αλάτι και με χλιαρό νερό φτιάχνουμε ένα παχύρευστο χυλό.
6. Σκεπάζουμε το σκεύος και το τοποθετούμε σε ζεστό σχετικά μέρος (π.χ. κοντά σε σώμα του καλοριφέρ, σε μικρή απόσταση, όχι σε επαφή).
7. Σε αυτό το περιβάλλον, το περιεχόμενο του σκεύους θα φουσκώσει καταλαμβάνοντας όλο σχεδόν τον χώρο μετά από 8-10 ώρες.
8. Αυτό είναι πλήρης ξινή μαγιά (προζύμι) και με αυτό μπορούμε να ζυμώσουμε 5 κιλά αλεύρι φτιάχνοντας ψωμί με την υπόλοιπη διαδικασία.
9. Το ψωμί όταν ζυμωθεί, το κρατάμε σκεπασμένο κοντά στο σώμα του καλοριφέρ περίπου δύο ώρες, όταν η θερμοκρασία στον υπόλοιπο χώρο είναι περίπου 20 βαθμοί ή τρείς ώρες αν είναι 18. Κάτω από 18 θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και προφύλαξη και «σχέσεις στοργής και αγάπης» με το καλοριφέρ ή με θερμάστρα.
10. Αν δεν έχουμε αποτέλεσμα (φούσκωμα και λεπτορωγμές στην επιφάνεια της φρατζόλας) ούτε σε 3 ώρες, ότι κατασκευάσαμε είναι σχετικά αποτυχημένο.

Απογοητευτήκατε; Μέγα λάθος!!! Παίρνετε την ή τις φρατζόλες που δεν φούσκωσαν, τις ενοποιείτε ζυμώνοντας ελαφρά και φτιάχνετε λαγάνες!!! Με ένα πιρούνι τρυπάτε τις λαγάνες σε όλη την επιφάνεια, τις ψήνετε και ενδεχόμενα δοκιμάζοντας ευλογείτε αντί να αναθεματίζετε την ώρα και την στιγμή που δεν φούσκωσε το ζυμάρι.
Πιστεύω να αντιληφθήκατε ότι οι λαγάνες φτιάχνονται από άζυμο ή με ελαχιστότατη μαγιά ζυμάρι (λειψό το λέμε οι παλιοί) και ότι λαγάνα φουσκωμένη και όχι λεπτή είναι αποτυχημένη επειδή το ζυμάρι φούσκωσε ενώ δεν έπρεπε.
Σκεφθείτε τώρα αναλογικά πόσο προζύμι χρησιμοποιείτε, πόσο «ώριμο» είναι και θα ανακαλύψετε τι φταίει και το ζυμάρι σας δεν φουσκώνει.
Τα πιο πάνω μεγέθη αφορούν το κίτρινο σκληρό αλεύρι. Για το μαλακό χρειάζεται λιγότερη ξινή μαγιά.
Συμπληρωματικά να προσθέσω και το εξής για να προλάβω τυχόν απορίες σας:
Εάν στο μπωλάκι μας το προζύμι τριπλασιασθεί περίπου και δεν έχουμε πρόγραμμα να φτιάξουμε ψωμί, το βάζουμε στην συντήρηση του ψυγείου όπου θα διατηρηθεί "υγιές" για μια ακόμη εβδομάδα. Ίσως και περισσότερο αλλά δεν εγγυώμαι.
Καλή επιτυχία!!!!

Το ψωμί και πως γίνετε το προζύμι-Του Διδύμου
Μερικοί βάζουν σόδα και φτιάχνουν ψωμί χωρίς προζύμι. Η σόδα το κάνει ψωμί πιο αφράτο και το κρέας το τρυφεραίνει. Άλλοι κάνουν ψωμί χωρίς προζύμι με τον εξής τρόπο. Μια ημέρα πριν βάζουν σταφύλια μέσα σε νερό και την άλλη μέρα όσα σταθούν από επάνω τα βγάζουν και τα στύβουν και το ζουμί τους το χρησιμοποιούν αντί για προζύμι και φτιάχνουν ψωμί πολύ καλό και νοστιμότατο. Αν θέλουμε να έχουμε όλο το χρόνο προζύμι, όταν βράσει ο μούστος μέσα στα πιθάρια, παίρνουμε τον αφρό που βγαίνει από επάνω και τον ζυμώνουμε με αλεύρι από κεχρί και αφού γίνει μια μάζα το ξεραίνουμε στον ήλιο και το βάζουμε σε μέρος που να έχει υγρασία. Από αυτό παίρνουμε όσο μας χρειάζεται και το χρησιμοποιούμε για προζύμι. Το ψωμί που γίνεται χωρίς προζύμι είναι διεγερτικό. Ο Φλωρεντίνος λέει ότι το ψωμί που ψήνεται στην γάστρα όταν είναι πολύ φτενό και το ξεραίνουμε στον ήλιο, είναι πολύ ευκολοχώνευτο. Όταν δε είναι ψημένο στον φούρνο είναι πιο δυσκολοχώνευτο.
Πηγή:Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου

ΦΤΙΑΧΝΩ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΞΥΛΟΦΟΥΡΝΟ

Πάντα ήθελα να φτιάξω ένα ξυλόφουρνο. Είχα διαβάσει και ακούσει από ανθρώπους που είχαν φτιάξει παλιά, αλλά δεν είχα δει την όλη διαδικασία από κοντά. Τα βασικά τα γνώριζα και ήθελα να φτιάξω ένα παραδοσιακό ξυλόφουρνο με τον παλιό τρόπο, γιατί έτσι, πίστευα ότι θα γινόταν καλύτερος και ταυτόχρονα θα κατανοούσα με την κατασκευή του από κοντά, περισσότερο τις αρχές κατασκευής και λειτουργίας του.
Τα πλεονεκτήματα ενός παραδοσιακού ξυλόφουρνου
Λειτουργία με πολύ μικρή κατανάλωση και διατήρηση της θερμοκρασίας του
Ανάπτυξη πολύ μεγάλων θερμοκρασιών
Πριν λίγο καιρό συζήταγα με φίλους, που είχαν τις απαραίτητες γνώσεις για να φτιάξουμε κεραμικά και σκοντάψαμε στο ότι δεν είχαμε φούρνο με πολλή δυνατή θερμοκρασία (850-900 κελσίου) για να τα ψήσουμε. Έτσι μου μπήκανε παραπάνω σκέψεις.
Ήρθε λοιπόν ο χρόνος και βρέθηκα δίπλα στην κατασκευή ενός ξυλόφουρνου με παραδοσιακό χτίσιμο. Ταυτόχρονα δίπλα στο φούρνου φτιάχτηκε και μια ψησταριά .
Πήρα λοιπόν την απόφαση να σας παρουσιάσω εδώ την όλη κατασκευή τους.

Η κατασκευή της βάσης του παραδοσιακού φούρνου-ψησταριάς.Η βάση του φούρνου ψησταριάς έχει μήκος 2.20 m πλάτος 1.80 m και ύψος περίπου 1 m.
Τα πλάγια μέρη στήριξης της κατασκευής χτίστηκαν με τσιμεντόπετρες και η βάση του έγινε με μπετό πάχους 0,10 m.


Κατασκευή παραδοσιακού φούρνου
Οι διαστάσεις του στρογγυλού φούρνου που παρουσιάζεται είναι:
Διάμετρος 1.10 m-ύψος 0.55 m
Εδώ βλέπουμε ότι το ύψος του φούρνου μας είναι το μισό της διαμέτρου του, όσο δηλαδή και η ακτίνα του. Αν φτιάχναμε έναν μικρότερο με διάμετρο 0.90 m το ύψος του θα έπρεπε να είναι το μισό δηλαδή 0.45 m. Η είσοδος του φούρνου η λεγόμενη μπούκα φτιάχτηκε από ένα λυγισμένο σίδερο.

Υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για τον φούρνο:Ένα κομμάτι ξύλου κομμένο σε κύκλο, ακτίνας 0,55 m
Πλαστικά κομμάτια για το καλούπι
Πυρότουβλα παλιά
Αργιλώδες χώμα-πηλός από βουνό
Σίδερο μήκους 1.30 m και πλάτους 0.10m


Το καλούπι του φούρνουΣτο συγκεκριμένο φούρνο το καλούπι μας φτιάχτηκε από κομμάτια πλαστικού δεμένα μεταξύ τους με σύρμα, πάνω σε μια στρογγυλή ξύλινη βάση . Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κομμάτια ξύλου από κόντρα πλακέ, σιδερένιο ευλύγιστο πλέγμα ή ακόμα και κλαδιά δέντρων πλεγμένα μεταξύ τους και δεμένα με πηλό, όπως το έκαναν παλιά για να φτιάξουμε το σκελετό, πάνω στον οποίο θα χτιζόταν μετά ο φούρνος μας. Μια σκέψη μου είναι, ότι το καλούπι μας που μοιάζει με τρούλο θα μπορούσαμε να το κάνουμε και με βρεγμένη άμμο ή ακόμα και με βρεγμένο χώμα και να χτίσουμε γύρω του τα πυρότουβλα.


Το χτίσιμο του φούρνου
Πάνω στη τσιμεντένια βάση του φούρνου χτίστηκαν μια στρώση πυρότουβλα. Η λάσπη που χρησιμοποιήσαμε για το χτίσιμο ήταν αραιωμένο και διαλυμένο, αργιλόχωμα με νερό.
Η διαδικασία μίξης έγινε με τη βοήθεια ενός τρυπανιού με τον ανάλογο αναδευτήρα.
Τα πυρότουβλα που χρησιμοποιήθηκαν, κόπηκαν σε διάφορα μεγέθη που θέλαμε, με την βοήθεια ενός ηλεκτρικού τροχού. Όσο πιο χοντρό είναι το πυρότουβλο που χτίζουμε το φούρνο μας τόσα καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε στη λειτουργία του.

Τα πυρότουβλα χτίστηκαν με τον πηλό ακολουθώντας το καλούπι της πλαστικής μας φόρμας. Τα εξωτερικό μέρος των πυρότουβλων χτίζονταν με το αραιό αργιλικό μίγμα μας.
Παλιά αν δεν είχαν πυρότουβλα έχτιζαν τους φούρνους με λιγότερο αραιωμένο αργιλόχωμα-πηλό που ενδιάμεσα έχωναν παλιά στρογγυλά σπασμένα κεραμίδια.
Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε εξωτερικά και να αγκαλιάσουμε τον πηλό μας με ψηλό σύρμα ή λινάτσα βρεγμένη και να συνεχίσουμε μια στρώση αραιωμένου αργιλοχώματος, πάνω από την πρώτη στρώση. Τέλος έχτιζαν περιμετρικά του φούρνου τοιχία και κάλυπταν το ενδιάμεσο κενό και το πάνω μέρος του φούρνου με άμμο για καλύτερη διατήρηση της θερμοκρασίας του.




Videos


Το κάψιμο του παραδοσιακού φούρνουΟ φούρνος αφού χτιστεί πρέπει να μείνει μια βδομάδα περίπου για να στεγνώσει ο πηλός αργά και φυσικά μόνος του. Αν κάπου σκάσει αλείφουμε με αραιωμένο πηλό το μέρος που έσκασε. Όταν έχει στεγνώσει αρκετά ο πηλός, καίμε το φούρνο μας με πολλά ξύλα για 2 συνεχόμενες ημέρες . Αν η κατασκευή του είναι καλή οι θερμοκρασίες μπορούν να φτάσουν τους 900 βαθμούς. Παλιά όταν δοκίμαζαν τον φούρνο πέταγαν μέσα ένα γυάλινο μπουκάλι για να δούνε αν λιώνει. Τότε θα ήταν έτοιμος για ψήσιμο.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΟΛΛΑ

Για να κάνεις κόλλα με πολλούς τρόπους

Πάρε δέρμα ξηρού χελιού, να μην είναι αλατισμένο, κοπάνισέ το με ένα κομμάτι ξύλο και βράσε το με λίγο νερό, όσο να το σκεπάζει και δίνε του και λίγη φωτιά έως να λιώσει και τότε στράγγισε το με πανί σε μια σιδερένια ή χάλκινη λεκάνη και άστο να ξεραθεί λίγο στον αέρα. Τότε κόψε την κομμάτια, ξήρανέ τα καλά και φύλαξέ τα. Αυτή είναι κόλλα θαυμαστή που δε φοβάται φωτιά ούτε νερό.

Κοπάνισε του λούτσου ή άλλου ψαριού αρσενικού τα κόκκαλα και τρίψτε τα καλά να γίνουν αλεύρι και τότε βάλε τη σκόνη αυτή σε ένα τσουκάλι. Βράσε την με νερό μέχρι να λιώσει και όταν την δοκιμάζεις και κολλάνε τα δάχτυλά, κατέβασε και στράγγιξε την με πανί λινό σε άλλο δοχείο.

Πάρε τρεις ουγγιές ασβέστη άσβηστο, μια ουγγιά σκουριά του σιδήρου, μισή ουγγιά αλάτι και μια ουγγιά λάσπη κρασιού, τρίψτε όλα καθένα ξεχωριστά, ύστερα ανακάτωσέ τα με λινόλαδο και κοπάνισέ τα όλα μαζί και έγινε κόλλα καλή, αλλά μη τη κάνεις πολύ σφικτή.

Αν θέλεις να κάνεις κόλλα δυνατή και γερή πάρε από βόδια ή τραγιά ή από άλλα ζώα, τα άκρα που ρίχνουν σαν άχρηστα, τα οποία ας είναι και ωμά γιατί αυτά γίνονται ευκολότερα γιατί τα βράζεις λιγότερη ώρα. Αν είναι ξερά τα βάζεις στο νερό 2-3 ημέρες νωρίτερα και τότε τα βράζεις ανακατώνοντάς τα συχνά και βάζεις νερό να τα σκεπάζει πάντα. Όταν την δοκιμάσεις και κολλά στα δάχτυλα κατέβασε και στράγγισε τη σε βαρέλια και άλλα δοχεία απλωτά και βάλε την να πήξη την νύχτα. Γιατί με το πάγος της νύχτας ξεραίνεται. Για αυτό να τη φτιάχνεις όταν ο καιρός είναι ψυχρός δηλαδή χειμώνας για να πήξει. Γιατί αν είναι άλλος καιρός την χάνεις γιατί δεν πήζει. Όλα τα δερμάτια των ζώων γίνονται κόλλα όπως παραπάνω και όταν πήξει την κόβεις λεπτά κομμάτια και την κρεμάς μέχρι να ξεραθεί καλά και τότε τα βάνεις στα καλάθια.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας έχει μάθει-αναγκάσει να χρησιμοποιούμε για το σπίτι διάφορα καθαριστικά, τα οποία είναι πολλές φόρες βλαβερά και επικίνδυνα για το περιβάλλον αλλά και για μας. Λόγου χρόνου βιασύνης και ευκολίας θυσιάζουμε την υγεία μας.
Η εύκολη και σίγουρη καθαριότητα, που υποτίθεται ότι προσφέρουν τα χημικά απορρυπαντικά, έχει σοβαρές συνέπειες. Τα χημικά απορρυπαντικά δηλητηριάζουν τους υδάτινους πόρους και σκοτώνουν ψάρια, πουλιά και ζώα. Ακόμη όμως και για την υγεία του χρήστη μπορεί να αποβεί επικίνδυνη η χρήση των χημικών απορρυπαντικών. Οι έντονες μυρωδιές, για παράδειγμα, στα υγρά πιάτων, των καθαριστικών δαπέδων και των αποσμητικών χώρου μπορεί να περιέχουν χημικά που προκαλούν καρκίνο και ασθένεια του ήπατος. Οι παιδικές αλλεργίες έχουν πολλαπλασιασθεί τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αυξημένη χρήση οικιακών χημικών.
Η προσπάθεια για φυσικότερο καθαρισμό του σπιτιού μας ωφελεί την υγεία της οικογένειάς μας, ιδιαίτερα μάλιστα των παιδιών, που η ανάπτυξή τους βλάπτεται από την επαφή με χημικές ουσίες. Εξοικονομούμε ακόμη χώρο και χρήματα, απλοποιούμε τη ζωή μας και βοηθούμε το περιβάλλον. Τα ποτάμια και τα υπόγεια νερά, καθώς και η άγρια ζωή ωφελούνται από τη μείωση των χημικών οικιακών αποβλήτων. Ανάμεσα στα οικιακά απορρυπαντικά, τα πιο τοξικά είναι τα καθαριστικά φούρνου, αποχετεύσεων και λεκάνης τουαλέτας. H καυστική σόδα είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον και για τον χρήστη.

Γενικό καθαριστικό για το σπίτι:
Διαλύουμε και ανακατεύουμε μισό φλιτζάνι ξίδι και 1/4 φλιτζανιού μαγειρική σόδα σε δύο λίτρα ζεστό νερό. Το διάλυμα διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα και καθαρίζει τζάμια, καθρέφτες, τις αποθέσεις ασβεστίου σε βρύσες και κεραμικά πλακίδια. Το ξίδι χρησιμοποιείται για απομάκρυνση λιπαρών ουσιών και μούχλας. Για λίπη μπορούμε ακόμη να χρησιμοποιήσουμε και χυμό λεμονιού. Χρησιμοποιούμε τη μαγειρική σόδα σαν σκόνη καθαρισμού, και την ενισχύουμε αν χρειαστεί αναμιγνύοντας με ξίδι.

Καθαριστικό για τζάμια:
Διαλύουμε και ανακατεύουμε δύο κουταλιές ξιδιού ανά λίτρο ζεστού νερού και καθαρίζουμε τα τζάμια χρησιμοποιώντας τις παλιές μας εφημερίδες. Ακόμα με το ίδιο διάλυμα μπορούμε να καθαρίσουμε κεραμικά πλακίδια και πλαστικές επιφάνειες όπως το εσωτερικό του ψυγείου.

Για το πλύσιμο των πιάτων:
Πράσινο ή άσπρο σαπούνι από λάδι ελιάς. Το τριμμένο σαπούνι ελιάς, διαλυμένο σε ζεστό νερό, χρησιμοποιείται για γενικό καθαρισμό, για πλύσιμο πιάτων, για σφουγγάρισμα δαπέδων και βέβαια για πλύσιμο ρούχων. Για επίμονους λεκέδες, προσθέτουμε λίγο ξίδι.

Για τον φούρνο:
Φτιάξτε ένα μίγμα παχύρευστης κρέμας με σόδα και λίγο νερό και αλείψτε τις επιφάνειες του φούρνου που θέλετε να καθαρίσετε. Με ένα ψεκαστήρα, ψεκάστε με νερό όταν η σόδα αρχίζει να ξεραίνεται για να την διατηρήσετε υγρή. Επαναλάβετε αρκετές φόρες γιατί η σόδα πρέπει να είναι υγρή για να δράση. Τέλος σκουπίστε καλά με ένα πανί και αφαιρέσετε τη σόδα και τα υπολείμματα. Προσοχή ο φούρνος σας πρέπει να είναι κλειστός και κρύος.

Για τα άλατα από το βραστήρα του νερού:
Βράζουμε μέσα μισό φλιτζάνι ξίδι σε δύο φλιτζάνια νερό. Ξεπλένουμε καλά με ζεστό νερό όσο ο βραστήρας είναι ακόμη ζεστός.

Για να καθαρισμό της λεκάνης της τουαλέτας και στις αποχετεύσεις:
Μισό φλιτζάνι μαγειρική σόδα και μισό φλιτζάνι ξίδι. Η χημική αντίδραση που ακολουθεί διασπά τις λιπαρές ουσίες σε σαπούνι και γλυκερίνη και καθαρίζει τις αποχετεύσεις. Μετά από 15 λεπτά, ρίχνουμε βραστό νερό για να ξεπλυθούν τα κατάλοιπα. Προσοχή μη ρίχνετε μεγάλες ποσότητες βραστού νερού γιατί οι πλαστικοί σωλήνες μπορεί να λιώσουν. Ακόμη, μη χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο αν προηγουμένως έχετε ρίξει εμπορικά παρασκευάσματα απόφραξης, γιατί σε συνδυασμό με το ξίδι δημιουργούνται επικίνδυνες αναθυμιάσεις.Η μαγειρική σόδα ανακατεμένη με νερό διαλύει τους ρύπους και τις λαδιές στα υφάσματα και τα ρούχα. Ο χυμός λεμονιού αναμεμιγμένος με αλάτι είναι ιδανικός για να καθαρίσετε τη σκουριά και το γράσο. Το έλαιο τεϊόδεντρου διαλυμένο σε νερό είναι πολύ καλό αντιβακτηριδιακό για τον καθαρισμό της μούχλας στο μπάνιο.

Για τον καθαρισμό των χαλιών:
Ο σωστός καθαρισμός των χαλιών κατά την διάρκεια της χρήσης τους γίνεται με ηλεκτρική σκούπα. Πριν την αποθήκευσή τους το καλοκαίρι, γυρίστε το χαλί σας ανάποδα και πατήστε το πριν το καθαρίσετε, όπως θα το πατούσατε και από την κανονική πλευρά του πέλους του. Με αυτόν τον τρόπο θα πέσει μεγάλο μέρος της σκόνης που έχει εισχωρήσει μέσα στη βάση του χαλιού και έτσι θα καθαριστεί καλύτερα.
Για τον καθαρισμό του χαλιού σας χρησιμοποιείτε 3 μέρη χλιαρού νερού και ένα μέρος λευκού ξυδιού. Με μαλακή βούρτσα και λίγο διάλυμα (για να μη μείνει πολλή υγρασία στο χαλί σας), βουρτσίζετε το χαλί σας μόνο προς την κατεύθυνση του πέλους του. Στεγνώστε το χαλί σας σε σκιερό και δροσερό μέρος και όχι απευθείας στον ήλιο για να μην αλλοιωθούν τα χρώματα.
Τον ίδιο τρόπο μπορείτε να χρησιμοποιείτε για να φρεσκάρετε τα χρώματα των χαλιών σας ανά διαστήματα, με ένα απλό πέρασμα με πανί.

Αντί για τα τοξικά αποσμητικά χώρου:
Χρησιμοποιήστε βότανα ή αιθέρια έλαια γιατί είναι φυτικά προϊόντα καθαρίζουν απολυμαίνουν και αρωματίζουν κάθε γωνιά του σπιτιού και μερικά από αυτά όπως η μέντα η λεβάντα και η Λουΐζα είναι από τα καλύτερα εντομοαπωθητικά.

Τα καλύτερα για καθάρισμα είναι:
Το γκρέιπφρουτ, το λεμόνι, η λεβάντα, το πορτοκάλι, το κυπαρίσσι, η λουίζα και το δεντρολίβανο.

Για απολύμανση πιο κατάλληλα είναι:
Το γκρέιπφρουτ, το tea tree, το θυμάρι, το λεμόνι, η λεβάντα, ο ευκάλυπτος, το περγαμόντο, η λουΐζα. Για λάμψη το λεμόνι, το γκρέιπφρουτ, για γυάλισμα ο κέδρος, το σανταλόξυλο, το κυπαρίσσι και για εκθαμβωτικό λευκό το φασκόμηλο.

Τα καλύτερα αποσμητικά και αρωματικά είναι:
Όλα τα εσπεριδοειδή, το τριαντάφυλλο, το γεράνι, η λεβάντα, το δεντρολίβανο, ο ευκάλυπτος και η μαντζουράνα.
Μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε είτε σε εγχύματα (βράζετε τα βότανα, τα στραγγίζετε και χρησιμοποιείτε το νερό) είτε προσθέτοντας 4-5 σταγόνες αιθέριων ελαίων σε ένα λίτρο νερό.

Για να εξολοθρεύσετε τις κατσαρίδες:
Τοποθετήστε μαγειρική σόδα μαζί με λίγη ζάχαρη σε ένα μικρό πιατάκι και βάλτε το στα ντουλάπια, πίσω από το ψυγείο ή όπου συχνάζουν.
Μια άλλη μέθοδος για να διώξετε μυρμήγκια και ενοχλητικά έντομα είναι να ρίξετε αιθέριο έντομο λεβάντας η απλό ξύδι εκεί που συχνάζουν.

ΦΤΙΑΧΝΩ ΣΑΠΟΥΝΙ ΑΠΟ ΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ

Παλιά στα χωριά έφτιαχναν μόνοι τους σπιτικό σαπούνι από ελαιόλαδο για να έχουν όλο το χρόνο. Συνήθως το έφτιαχναν το Σεπτέμβριο μήνα που ο καιρός ήταν ακόμα καλός και η θερμοκρασία ιδανική για να γίνει. Τότε επίσης μάζευαν και το λάδι από τον πυθμένα των βαρελιών που είχε και μούργα για να μην πάει χαμένο και το χρησιμοποιούσαν για το σαπούνι τους. Ας δούμε λοιπόν την συνταγή μας από κοντά.

Υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε για μια μεγάλη ποσότητα:

10 κιλά λάδι
10 κιλά νερό
4 κιλά καυστική ποτάσα
700 γραμμάρια αλάτι

Κατά την παρασκευή του σαπουνιού μας, πρέπει να παίρνουμε τα ανάλογα μέτρα και προφυλάξεις, δηλαδή να φοράμε γάντια, να μην ερχόμαστε σε επαφή με τα υλικά και να μην εισπνέουμε τα αέρια που δημιουργούνται κατά την διάρκεια του βρασμού του.
Προσοχή γιατί η ποτάσα είναι καυστική.

Πως το φτιάχνουμε:
Το βράδυ ζεσταίνουμε το νερό μας και την καυστική ποτάσα σε ένα μεγάλο καζάνι ανοξείδωτο, για να μην τρυπήσει από την καυστική ποτάσα. Όταν το μείγμα μας ζεστάνει ρίχνουμε το λάδι ανακατεύουμε λίγο και μετά σβήνουμε την φωτιά και το αφήνουμε όλη νύχτα να ηρεμίσει. Το πρωί ανάβουμε δυνατή φωτιά να βράσει το σαπούνι μας και προσθέτουμε το αλάτι και ανακατεύουμε συνέχεια. Η φωτιά δεν χρειάζεται να είναι πάρα πολύ δυνατή αλλά να σιγοβράζει. Μπορούμε να ρίξουμε και φύλλα δεντρολίβανου, λεβάντας ή δάφνης για να το κάνουμε αρωματικό. Θέλει περίπου μια ώρα για να δέση. Αν το μίγμα μας είναι καθαρό και δεν έχει καντήλες με λάδι σημαίνει ότι το σπουνάκι μας πέτυχε.
Όταν είμαστε σίγουροι ότι το σαπούνι μας έπηξε το βγάζουμε με προσοχή από την φωτιά για να μην καούμε και το τοποθετούμε σε καλούπια όχι πολύ ψηλά για να μπορούμε να το κόψουμε μετά. Όταν είναι χλιαρό ακόμα μπορούμε να το χαράξουμε για να το κόψουμε πιο εύκολα στο μέγεθος που θέλουμε όταν κρυώσει. Το αφήνουμε 2-3 μέρες σε σκιερό και δροσερό μέρος να στεγνώσει και μετά το κόβουμε στο μέγεθος που θέλουμε. Το σαπούνι μας είναι έτοιμο αλλά όσο περισσότερο το αφήσουμε να ξεραθεί τόσο καλύτερο θα γίνει.

Ένα διαφορετικό τρόπο παρασκευής σαπουμιού μπορείτε να δείτε εδώ:

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΜΥΓΕΣ ΨΕΙΡΕΣ ΚΟΡΙΟΥΣ

Για τα ποντίκια
-Ένωσε με ζυμάρι ρινίσματα σιδήρου και όσα το φάνε πεθαίνουν.
-Τρίψε σκάρφη (ελλέβορο) κάνε την σκόνη και ανακάτωσε τη με αλεύρι, δώσε τους να φάνε και ψοφάνε. (Το ίδιο έχω ακούσει ότι γίνετε και με το γύψο)
-Πάρε κολυσαύρα, κάψε τη και κάνε τη σκόνη, την οποία βάλε πάνω σε αναμμένα κάρβουνα μαζί με καρύδια κοπανισμένα και όσα ποντίκια μυρίσουν την βρώμα φεύγουν.

Για τα ποντίκια στο σπίτι
Επειδή στο σπίτι δεν θέλουμε να ψοφήσουν τα ποντίκια χωρίς να ξέρουμε που είναι λόγο της αποσύνθεσης, η καλύτερη οικολογική λύση είναι οι παγίδες με κόλλα.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν έτοιμες παγίδες με κόλα, αλλά και ειδική κόλλα που δεν ξεραίνετε και μπορούμε να αλείψουμε μια τάβλα ή οπουδήποτε άλλη επιφάνεια-παγίδα.
Στη μέση της παγίδας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια ελκυστική τροφή για ποντίκια όπως σπόρους από καλαμπόκι, σιτάρι ή λάδι και ζυμάρι. Το ποντίκι θα πιαστεί εκεί ζωντανό το οποίο θα απομακρύνουμε μετά. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στο ότι πρέπει να φοράμε γάντια, λόγου ότι τα ποντίκια έχουν πολύ καλή όσφρηση και μπορεί να μυριστούν την ανθρώπινη μυρωδιά και να μην πλησιάσουν την παγίδα. Τοποθετήστε αρκετές παγίδες από μέρη στα οποία έχετε υποψία ότι περνούν ή βλέπετε περιττώματα τους.


Στον κήπο
Τοποθετήστε ναφθαλίνη μέσα σε ένα δοχείο με νερό και ανακατέψτε. Σκεπάστε το με ένα κάλυμμα π.χ. τελάρο για να μην μπορούν να πλησιάσουν άλλα ζώα και συμπληρώνετε με νερό πριν εξατμιστεί. Η μυρωδιά της ναφθαλίνης ενοχλεί και απωθεί τα ποντίκια.
Το ίδιο μπορείτε να κάνετε φυτεύοντας σαμπούκο περιμετρικά του κήπου ή του σπιτιού σας ή τρίβοντας φύλλα σαμπούκου και ψεκάζοντας με ένα διάλυμα, εκεί που δεν θέλετε να περνούν.Το ίδιο μπορείτε να κάνετε στις φωλιές τους για να απομακρυνθούν.

Για τα μυρμήγκια
-Βάλε μερικά μυρμήγκια στα κάρβουνα θύμιασε το σπίτι να φύγουν τα υπόλοιπα.
-Πάρε του κέδρου το θυμίαμα ανάλυσε το, άλειψε τις τρύπες των μυρμηγκιών και εξαφανίζονται.
-Κοπάνισε τους με τις ρίζες της αγριαγγουριάς να φύγουν.

Σύγχρονη οικολογική λύση για τα μυρμήγκια
Ο βόρακας (βορικό οξύ) είναι 100% φυσικό υλικό και δουλεύει πολύ καλά στην εξολόθρευση μυρμηγκιών και κατσαρίδων.Τον βρίσκετε στα φαρμακεία. Ανακατέψτε 1 φλιτζάνι ζεστό νερό με 1 / 2 φλιτζάνι ζάχαρη και 2 κουταλιές βόρακα. Διαποτίζετε μπάλες από βαμβάκι στο μείγμα του βόρακα και τοποθετήστε τα κοντά σε ίχνη μυρμηγκιών στο σπίτι σας. Εάν χρησιμοποιείται εκτός σπιτιού για τα μυρμήγκια των λόφων, αναμείξτε 1 / 2 φλιτζάνι ζάχαρη σε σκόνη, 2 κουταλιές βόρακα και προσθέστε αρκετό νερό για να κάνετε μία πάστα. Τοποθετήστε μια κουταλιά πάστα σε κάθε τρύπα η μέρος όπου υπάρχουν μυρμήγκια. Ο βόρακας μπορεί να είναι φυσικό υλικό δεν παύει όμως να είναι δηλητήριο, για αυτό πρέπει να φυλάσσεται μακριά από παιδιά και κατοικίδια ζώα.
Μια άλλη λύση οικολογική λύση για τα μυρμήγκια είναι να ρίξετε τριμμένο καυτερό κόκκινο πιπέρι στην είσοδο της φωλιάς τους.
Τα μυρμήγκια είναι μέρος του οικοσυστήματος. Δεν συνιστώ να τα καταπολεμάτε στο βιολογικό περιβόλι γιατί είναι ωφέλιμα επί το πλείστον, παρά μόνο στο σπίτι.

Για τις μύγες
-Στούμπισε αψιθιά με γάλα αγελάδας και βράσε το καλά, μετά βάλτο σε ένα δοχείο και όσες το αγγίξουν ψοφάνε.
-Κοπάνισε ρίγανη ανακάτωσε τη με χολή χοίρου και ράντισε με αυτό το σπίτι να φύγουν.
-Κρέμασε το βράδυ ρεβιθιές χλωρές αφού φας τον καρπό και σε αυτές κάθονται όλη τη νύχτα οι μύγες και κάψε τες.

Για τις ψείρες
-Για να μην κάνεις ψείρες τρώγε κάθε ταχύ ψωμί βρεγμένο με λάδι.
-Ένα χόρτο που το λένε οι γιατροί στοιχάς ελληνικά και φράγκικα stecade (εννοεί την λεβάντα-Lavandula stoechas), τη σκόνη αυτή ένωσε με λάδι και ξύδι και αλείψου να ψοφήσουν.

Για τους κοριούς
-Βράσε απύρι, δηλαδή θειάφι με νερό και ζεμάτισε τα σανίδια.
-Ένωσε χολή προβάτου με λάδι και άλειψε τα να ψοφήσουν.
-Βάλε νερό σε ασβέστη άσβηστο και άλειψε τα σανίδια και πεθαίνουν.
-Στούμπισε σκυλοκρέμμυδο και ανακάτωσε το με ξύδι, άλειψε το κρεβάτι με ένα σφουγγάρι να ψοφήσουν.
-Αν θες να μην γεννηθούν άλλοι πλέον, βάλε τα πόδια του λαγού ή του ελαφιού στο κρεβάτι σου και δεν γίνονται.

Για τα κουνούπια
-Τα κουνούπια τους φθείρουν οι τρίχες των αλόγων, να τις κρεμάσεις στην πόρτα και μέσα στο σπίτι.
-Κοπάνισε κύμινο ανακάτωσε το με άσπρο κρασί και ράντισε με αυτό τα παράθυρα και δεν έρχονται μέσα ή άλειψε με αυτό το χόρτο το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια σου να μην σε αγγίξουν καθόλου

ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΩΝ

Το καλοκαίρι που κάνουν την εμφάνισή τους τα κουνούπια, καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι από πριν για να τα αντιμετωπίσουμε φυσικά.

Μερικά μέτρα προστασίας για το σπίτι μας:

-Τα κουνούπια γεννούν τα αυγά τους στην επιφάνεια του νερού που λιμνάζει. Τα πρώτα δύο στάδιά τους της ζωής ενός κουνουπιού εξαρτώνται από το νερό, χωρίς αυτό δεν μπορούν να αναπαραγάγουν. Επομένως το πρώτο βήμα για τον έλεγχο των κουνουπιών είναι να μην υπάρχει στην περιοχή μας στάσιμο νερό. Αλλάζεται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα το νερό των κατοικίδιων ζώων σας και φροντίστε να μην μένει πουθενά νερό όταν ποτίζεται.

-Τα σκοτεινά ρούχα προσελκύουν τα κουνούπια. Όταν βγαίνετε, φορέστε ανοιχτού χρώματος ρούχα για να μην τα προσελκύεται.

- Τα αρώματα που μυρίζουν γλυκά, τα σπρέι μαλλιών και οι λοσιόν για μαύρισμα προσελκύουν τα κουνούπια. Είναι καλύτερο όταν βγαίνετε έξω να αποφεύγετε να φοράτε αρώματα.

- Τα κουνούπια μας ανιχνεύουν επίσης από το διοξείδιο του άνθρακα της αναπνοής μας, (από μέχρι και 20 μέτρα μακριά). Συνιστάται να μην κάνετε δουλειές που κάνουν βαρύτερη την αναπνοή σας επειδή γίνεστε μεγαλύτερος στόχος.

- Αποφύγετε τα γλυκά, τα φρούτα όπως οι μπανάνες δεδομένου ότι αυτά μπορούν να προσελκύσουν τα κουνούπια.

-Εάν ψένεται στη σχάρα, ρίξτε λίγο φασκόμηλο ή δεντρολίβανο στα κάρβουνα για να αποκρούετε τα κουνούπια.

-Φυτέψτε marigold και catnip γύρω από το σπίτι σας που λειτουργούν ως φυσική απωθητική ουσία με το άρωμά τους.

Φυσικές απωθητικές ουσίες για τα κουνούπια:

Πολλά φυτά όπως το σκόρδο, η κανέλα, το γεράνι, ο ευκάλυπτος, ο κέδρος, ο βασιλικός, το δεντρολίβανο, τα γαρίφαλα, η μέντα, η σιτρονέλλα, το μελισσόχορτο (που περιέχει σιτρονέλλα όπως έχω γράψει αλλού), τα κρεμμύδια, το θυμάρι, η καλέντουλα (marigold) και η καλαμίνθη (catnip-catmint) αποκρούουν τα κουνούπια.

Μια μελέτη του 2002 στο New England Journal of Medicine σύγκρινε τις διαφορετικές συνθετικές χημικές και βοτανικές απωθητικές ουσίες:

To Repel® Lemon Eucalyptus προσφέρει 120.1 λεπτά προστασία από τα κουνούπια, περισσότερο από μια απωθητική ουσία με μια χαμηλή συγκέντρωση του χημικού DEET (το Off Skintastic για τα παιδιά με 4.75% DEET παρέχουν 88.4 λεπτά προστασία), και λιγότερο από το OFF! Deep Woods® με 23.8% DEET, το οποίο παρέχει 301.5 λεπτά προστασία.
Οι απωθητικές ουσίες του αιθέριου ελαίου από ευκαλύπτου, εκτός από τις χημικές ουσίες DEET και picaridin, έχουν καταχωρηθεί με την Αμερικάνικη υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος (που σημαίνει ότι τα υλικά έχουν αναθεωρηθεί και έχουν εγκριθεί για την αποτελεσματικότητα και την ανθρώπινη ασφάλεια) και συστήνεται από τα κέντρα ελέγχου ασθενείας και πρόληψης για τα κουνούπια που μπορούν να φέρουν τον ιό του δυτικού Νείλου.

Αιθέριο έλαιο γερανιών και έλαιο σόγιας
Η μελέτη του New England Journal of Medicine διαπίστωσε ότι το Bite Blocker παρείχε 94.6 λεπτά προστασία ενάντια στα κουνούπια. Αυτό είναι ελαφρώς αποτελεσματικότερο από to Skintastic για τα παιδιά (που περιέχei 4.75% DEET), τα οποία παρείχαν 88.4 λεπτά προστασίας.
Η μελέτη από το Ηνωμένο τμήμα γεωργίας ταξινόμησε το Bite Blocker δεύτερο στην αποτελεσματικότητα μετά από το Repel. Το Bite Blocker εκτιμήθηκε πιο αποτελεσματικότερο από τη συνθετική απωθητική ουσία κουνουπιών DEET 7%.
Το Bite Blocker έχει αιθέρια έλαια του γερανιού, της σόγιας και της καρύδας και είναι διαθέσιμο σαν σπρέι για ψεκασμό ή λοσιόν.

Σιτρονέλλα

Μια γνωστή φυσική απωθητική ουσία κουνουπιών. Τα αιθέρια έλαια της σιτρονέλλας χρησιμοποιούνται για να κάνουν λοσιόν, σπρέι και κεριά.
Μια μελέτη του Πανεπιστήμιο Guelph αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα των κεριών με σιτρονέλλα 3% και 5% στην προστασία από τα δαγκώματα.
Διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που τοποθετήθηκαν κοντά στα κεριά σιτρονέλλας είχαν 42.3% λιγότερα τσιμπήματα.
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, τα κεριά σιτρονέλλας δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως αυτόνομη απωθητική ουσία, αν και μπορούν να βοηθήσουν αρκετά.

Catnip-Catmint

Μια άλλη έρευνα από το τμήμα εντομολογίας του κρατικού Πανεπιστημίου της Αϊόβα παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας μελέτης για το κοινό catnip. Μεταξύ των συμπερασμάτων τους ήταν το γεγονός ότι το αιθέριο έλαιο του catnip είναι 10 φορές αποτελεσματικότερο στην απόκρουση των κουνουπιών από τις ισχυρές χημικές ουσίες όπως το DEET.

Κάποια άλλη θεωρεία υποστηρίζει ότι η συχνή κατανάλωση σκόρδου λειτουργεί σαν απωθητική ουσία μέσω της οσμής του δέρματος στα τσιμπήματα των κουνουπιών.

Μια δικιά μου μέθοδος που για μένα δουλεύει είναι να αλείβω στο σώμα μου χυμό από λεμόνι. Ίσως σας φαίνεται πολύ απλό για να είναι αποτελεσματικό αλλά σε μένα δουλεύει. Εξάλλου το λεμόνι απολυμαίνει, καθαρίζει και μαλακώνει το δέρμα. Αν το δοκιμάσετε και εσείς πείτε μου τα αποτελέσματα.

Για να φτιάξετε την δικιά σας απωθητική ουσία σας προσθέστε 7-10 σταγόνες από αιθέρια έλαια σε 2 κουταλάκια από φυτικό έλαιο και αναμίξετε. Τα αιθέρια έλαια είναι αρκετά ισχυρά και μπορούν να ενοχλήσουν τα ευαίσθητα άτομα για αυτό πρέπει να γίνεται δοκιμή πρώτα σε ένα μικρό σημείο του σώματος, για τυχόν αλλεργίες. Οι έγκυοι γυναίκες πρέπει να συζητήσουν με το γιατρό τους για τη χρήση οποιουδήποτε αιθέριου λαδιού.

Φυσικοί τρόποι για την αντιμετώπιση των τσιμπημάτων από κουνούπια

Η απλούστερη μέθοδος για την ανακούφιση από τη φαγούρα του τσιμπήματος των κουνουπιών είναι μια κρέμα που γίνεται εύκολα, από συστατικά που βρίσκονται συνήθως στα περισσότερα σπίτια. Η κρέμα μπορεί να γίνει με τη χρησιμοποίηση μόνο σόδας και νερού. Χύστε λίγη σόδα σε ένα μικρό κύπελλο και αναμίξτε την με λίγο νερό για να κάνετε μια κολλώδη κρέμα.
Αλείψτε το μίγμα της κρέμας στο τσιμπημένο σημείο για άμεση ανακούφιση.
Αυτή τη μέθοδο την έχω χρησιμοποίηση και εγώ και την βρήκα αποτελεσματικότατη.

Μια άλλη μέθοδος που έχω διαβάσει για να απαλλαγείτε από τη φαγούρα και την ενόχληση, είναι να τρίψτε φύλλα φρέσκιας μαντζουράνας πάνω στα τσιμπήματα.

Ο James Duke, Ph.D., συντάκτης «του πράσινου φαρμακείου» συστήνει το φυτό Plantain (Plantago, διάφορα είδη) ότι είναι ένα από τα καλύτερα φυτά για να μεταχειριστεί τα τσιμπήματα κουνουπιών.
Δεν χρειάζεστε να φυτέψετε αυτό το φυτό επειδή είναι ένα πολύ κοινό ζιζάνιο και βρίσκεται παντού. Για να χρησιμοποιήσετε το φυτό ως πρώτες βοήθειες για ένα δάγκωμα κουνουπιών, συντρίψτε μερικά φύλλα και τα τρίψτε το στο δάγκωμα.

Δείτε πώς να φτιάξετε εύκολα αλοιφή με πεντάνευρο για τα τσιμπήματα


Υλικά και δοσολογίες:

ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ

Μια μελέτη της NASA δείχνει ότι τα κοινά φυτά εσωτερικού χώρου μπορούν να μειώσουν την εσωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση.

Τα κοινά φυτά εσωτερικού χώρου μπορούν να παρέχουν ένα πολύτιμο όπλο στην πάλη ενάντια στα αυξανόμενα επίπεδα εσωτερικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τα φυτά στο γραφείο ή το σπίτι σας δεν είναι μόνο διακοσμητικά, αλλά επιστήμονες της NASA βρίσκουν ότι είναι εκπληκτικά χρήσιμα στο να απορροφήσουν τα ενδεχομένως επιβλαβή αέρια και τον καθαρισμό του αέρα μέσα στα σύγχρονα κτήρια.
Η NASA και οι σχετικοί ανάδοχοι τοπίων της Αμερικής (ALCA) έχουν αναγγείλει τα συμπεράσματα μιας δύο ετών μελέτης, που προτείνουν μια περίπλοκη συσκευή απορρόφησης της ρύπανσης: τα κοινά φυτά εσωτερικού χώρου μπορούν να παρέχουν έναν φυσικό τρόπο στην καταπολέμηση της ρύπανσης.
Με βάση τις προκαταρκτικές αξιολογήσεις της χρήσης των φυτών εσωτερικών χώρων για τον καθαρισμό και την ανανέωση εσωτερικού αέρα, η ALCA προσχώρησε στη NASA για να χρηματοδοτήσει μια μελέτη χρησιμοποιώντας δωδεκάδες δημοφιλείς ποικιλίες των φυτών, για να καθορίσει την αποτελεσματικότητά τους στην αφαίρεση διάφορων βασικών ρύπων που συνδέθηκε με την εσωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση..
Η έρευνα της NASA έχει δείξει ότι τα ζωντανά πράσινα και ανθισμένα φυτά μπορούν να αφαιρέσουν διάφορες τοξικές χημικές ουσίες από τον αέρα στους εσωτερικούς χώρους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα φυτά στο σπίτι σας ή γραφείο για να βελτιώσετε την ποιότητα του αέρα στον χώρο σας.

Τα καλύτερα φυτά αποτελεσματικότερα στην αφαίρεση της φορμαλδεΰδης, βενζολίου, και μονοξείδιου του άνθρακα από τον αέρα είναι:

Κοινό όνομα-Επιστημονικό όνομα
English Ivy (Hedera helix)
Spider plant (Chlorophytum comosum)
Golden pothos or Devil's ivy (Scindapsus aures or Epipremnum aureum)
Peace lily (Spathiphyllum 'Mauna Loa')
Chinese evergreen (Aglaonema modestum)
Bamboo palm or reed palm (Chamaedorea sefritzii)
Snake plant or mother-in-law's tongue (Sansevieria trifasciata 'Laurentii')
Heartleaf philodendron (Philodendron oxycardium, syn. Philodendron cordatum)
Selloum philodendron (Philodendron bipinnatifidum, syn. Philodendron selloum)
Elephant ear philodendron (Philodendron domesticum)
Red-edged dracaena (Dracaena marginata)
Cornstalk dracaena (Dracaena fragans 'Massangeana')
Janet Craig dracaena (Dracaena deremensis 'Janet Craig')
Warneck dracaena (Dracaena deremensis 'Warneckii')
Weeping Fig (Ficus benjamina)
Gerbera Daisy or Barberton daisy (Gerbera jamesonii)
Pot Mum or Florist's Chrysanthemum (Chrysantheium morifolium)
Rubber Plant (Ficus elastica)

Το τριχλωροαιθυλένιο είναι ένα εμπορικό προϊόν που βρίσκεται σε μια ευρεία ποικιλία των βιομηχανικών χρήσεων. Πάνω από 90 τοις εκατό του παραχθέντος τριχλωροαιθυλένιο χρησιμοποιείται στις βιομηχανίες αφαίρεσης λίπους μετάλλων και στεγνού καθαρισμού. Επιπλέον, χρησιμοποιείται στα μελάνια εκτύπωσης, τα χρώματα, τα βερνίκια, και τις κόλλες. Το 1975 το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου ανέφερε ότι μια κατά ασυνήθιστο τρόπο υψηλή συχνότητα των ηπατοκυτταρικών καρκινωμάτων παρατηρήθηκε στα ποντίκια και θεωρεί τώρα αυτήν την χημική ουσία μια ισχυρή καρκινογόνο ουσία συκωτιού.

Το βενζόλιο είναι ένας πολύ συνήθως χρησιμοποιημένος διαλύτης και είναι επίσης παρόν σε πολλά κοινά στοιχεία συμπεριλαμβανομένης της βενζίνης, των μελανιών, των πετρελαίων, των χρωμάτων, των πλαστικών, και του λάστιχου. Επιπλέον χρησιμοποιείται στην κατασκευή των απορρυπαντικών, των εκρηκτικών υλών, των φαρμακευτικών ειδών, και των χρωστικών ουσιών.
Το βενζόλιο ήταν γνωστό από καιρό για να ενοχλεί το δέρμα και τα μάτια. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί για να είναι μεταλλαξιογονικό στη βακτηριακή κυτταροκαλλιέργεια και έχει παρουσιάσει την εμβρυοτοξικές δραστηριότητα και καρκινογένεση σε μερικές δοκιμές. Τα στοιχεία επίσης υπάρχουν ότι το βενζόλιο μπορεί να είναι ένας συμβάλλοντας παράγοντας στις χρωμοσωματικές μεταλλάξεις και λευχαιμία στους ανθρώπους. Η επαναλαμβανόμενη επαφή δερμάτων με το βενζόλιο θα προκαλέσει την ξήρανση, την ανάφλεξη, τη δημιουργία φουσκαλών και τη δερματίτιδα. Η οξεία εισπνοή των υψηλών επιπέδων του βενζολίου έχει αναφερθεί στον ίλιγγο αιτίας, την αδυναμία, την ευφορία, τον πονοκέφαλο, τη ναυτία, τη θολωμένη όραση, τις αναπνευστικές ασθένειες, τις δονήσεις, τον ανώμαλο κτύπο της καρδιάς, τη ζημία συκωτιού και νεφρών, την παράλυση και την έλλειψη συναίσθησης. Στις δοκιμές η εισπνοή του βενζολίου οδήγησε στο σχηματισμό καταρρακτών και τις ασθένειες του αίματος και των λεμφατικοων συστημάτων. Η χρόνια έκθεση ακόμη και στα σχετικά χαμηλά επίπεδα προκαλεί τους πονοκέφαλους, την απώλεια όρεξης, την υπνηλία, τη νευρικότητα, τις ψυχολογικές διαταραχές και τις ασθένειες του συστήματος αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ασθενειών αναιμίας και μυελών των οστών.

Η φορμαλδεΰδη είναι μια πανταχού παρούσα χημική ουσία που βρίσκεται σε ουσιαστικά όλα το εσωτερικό περιβάλλον. Οι σημαντικότερες πηγές που έχουν αναφερθεί και έχουν κοινοποιηθεί περιλαμβάνουν τη μόνωση αφρού (UFFI) ή τα πιεσμένα ξύλινα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή της επίπλωσης γραφείων. Πολλά κοινά προϊόντα οικιακού καθαρισμού περιέχουν τη φορμαλδεΰδη. Άλλες πηγές φορμαλδεΰδης είναι το φυσικού αέριο, η κηροζίνη, και ο καπνός τσιγάρων. Η φορμαλδεΰδη ενοχλεί τις βλεννώδεις μεμβράνες των ματιών, της μύτης και του λαιμού. Είναι επίσης μια ιδιαίτερα αντιδραστική χημική ουσία που συνδυάζει με την πρωτεΐνη και μπορεί να προκαλέσει την αλλεργική δερματίτιδα επαφών. Τα ευρύτατα αναφερόμενα συμπτώματα από την έκθεση στα υψηλά επίπεδα αυτής της χημικής ουσίας περιλαμβάνουν την ενόχληση των ματιών και των πονοκέφαλων. Μέχρι σήμερα, η σοβαρότερη ασθένεια που αποδόθηκε στην έκθεση φορμαλδεΰδης ήταν το άσθμα. Εντούτοις, η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος έχει πραγματοποιήσει πρόσφατα έρευνα που έχει οτι υποψιαστεί την φορμαλδεΰδη για την πρόκληση ενός σπάνιου είδους καρκίνου του λαιμού στους μακροχρόνιους κατόχους των τροχόσπιτων.

ΒΙΒΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΑΣ-ΓΕΩΠΟΝΙΚΑ ΔΩΡΕΑΝ

Διαβάστε και κατεβάστε σπάνια Ελληνικά και ξένα βιβλία για αγροτικές, γεωπονικές, οικολογικές εργασίες, ελεύθερα σε ψηφιακή μορφή

Τίτλος: Γεωπονικά
Συγγραφέας: Κασσιανός Βάσσος
Εκδότης: Henricus Beckh
Τόπος έκδοσης: Lipsiae, in aedibus B. G. Teubneri
Χρόνος έκδοσης: 1895
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Γεωπονικόν
Περιγραφή: Βιβλίον καλούμενον Γεωπονικόν/214 σελ. 16 εκ.
Συγγραφέας: Αγάπιος Μοναχός
Εκδότης: Εν τη Τυπογραφία του ποτέ Δημητρίου Θεοδοσίου
Τόπος έκδοσης: Ενετίησιν
Χρόνος έκδοσης: 1796;
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Γεωργική και οικιακή οικονομία/Τόμος 1
Συγγραφέας: Γρηγόριος Παλαιολόγος
Εκδότης: Βασιλική τυπογραφία
Τόπος έκδοσης: Ναύπλιο
Χρόνος έκδοσης: 1833
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Γεωργική και οικιακή οικονομία/Τόμος 2
Συγγραφέας: Γρηγόριος Παλαιολόγος
Εκδότης: Βασιλική τυπογραφία
Τόπος έκδοσης: Ναύπλιο
Χρόνος έκδοσης: 1835
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Πρακτική-Ελληνική Γεωργία και Κτηνοτροφία
Συγγραφέας: Οικονομόπουλος, Ηλίας Ι.
Εκδότης: Φέξης
Τόπος έκδοσης: Αθήναι
Χρόνος έκδοσης: 1901
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Το κρασί
Συγγραφέας: Πύρλας, Παν.
Εκδότης: [Τύποις Αδελφών Μπλαζουδάκη]
Τόπος έκδοσης: Αθήναι
Χρόνος έκδοσης: 1918

Τίτλος: Οι αγροτικές εργασίες του Cato και Varro στη ρωμαϊκή εποχή
Συγγραφέας: Marcus Porcius Cato
Εκδότης: Gutenberg
Τόπος έκδοσης: [Χ.Τ.]
Χρόνος έκδοσης: 2004
Γλώσσα: Αγγλική

Τίτλος: H γεωργία του Columella σε 12 βιβλία και το βιβλίο του σχετικά με τα δέντρα
Συγγραφέας: L. Junius Moderatus Columella
Εκδότης:[Χ.Ε.]
Τόπος έκδοσης: Λονδίνο
Χρόνος έκδοσης: [Χ.Χ.]
Γλώσσα: Αγγλική

Τίτλος: Φυσική Ιστορία
Βιβλία: 37
Συγγραφέας: Πλίνιος ο Πρεσβύτερος
Εκδότης: Ed.D. John Bostock M.D.
Τόπος έκδοσης: Λονδίνο
Χρόνος έκδοσης: 1828
Γλώσσα: Αγγλική



Περί φυτών ιστορίας- Περί φυτών αιτιών/Θεόφραστος
Έρευνα για τα φυτά και δευτερεύοντες εργασίες Ι - Θεόφραστος
Έρευνα για τα φυτά και δευτερεύοντες εργασίες ΙΙ - Θεόφραστος

Περιοδικά

Τίτλος: Ελληνική Γεωργία
Περιγραφή: Σύγγραμμα κατά μήναν εκδινόμενον/106 τεύχη
Επιμελητής έκδοσης: υπό Π. Γενάδιου
Εκδότης: Εκ του τυπογραφείου του μέλλοντος
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρονολογία έκδοσης: 1885-1896
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΒΟΤΑΝΑ-ΦΥΤΑ ΔΩΡΕΑΝ

Διαβάστε και κατεβάστε σπάνια Ελληνικά και ξένα βιβλία για φυτά, βότανα, βοτανολογία, βοτανοθεραπεία, ελεύθερα σε ψηφιακή μορφή

Τίτλος: Βοτανική πρακτική –Τόμος πρώτος
Περιγραφή: Βοτανική πρακτική προσαρμοσμένη εις την ιατρική και οικονομία/426 σελ.
Συγγραφέας: Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός
Εκδότης: Εκ της Τυπογραφίας Άγγελου Αγγελίδου
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: 1838
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Βοτανική πρακτική –Τόμος δεύτερος
Περιγραφή: Βοτανική πρακτική προσαρμοσμένη εις την ιατρική και οικονομία/407 σελ.
Συγγραφέας: Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός
Εκδότης: Εκ της Τυπογραφίας Άγγελου Αγγελίδου
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: 1838
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Εγκόλπιον των ιατρών-Τόμος πρώτος
Περιγραφή: Πρακτική ιατρική, Περιέχουσα τριακοσίας εξήκοντα δύω Αρρωστείας, τον Όρκον, και Αφορισμούς του Ιπποκράτους, την Φυσιολογίαν, και Ανατομίαν άπασαν του ανθρώπου, την ύλην της Ιατρικής, και την Βοτανικήν /325 σελ.
Συγγραφέας: Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός
Εκδότης: Εκ της τυπογραφίας των Κωνσταντίνων Τόμπρα Κυδωνιέως, Ιωαννίδου Σμυρναίου, και Γεωργίου Αθανασιάδου Μελισταγούς εκ Μακεδονίας
Τόπος έκδοσης: Εν Ναυπλίω
Χρόνος έκδοσης: 1831
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Εγκόλπιον των ιατρών-Τόμος δεύτερος
Περιγραφή: Πρακτική ιατρική, Περιέχουσα τριακοσίας εξήκοντα δύω Αρρωστείας, τον Όρκον, και Αφορισμούς του Ιπποκράτους, την Φυσιολογίαν, και Ανατομίαν άπασαν του ανθρώπου, την ύλην της Ιατρικής, και την Βοτανικήν /332 σελ. 16 εκ.
Συγγραφέας: Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός
Εκδότης: Εκ της τυπογραφίας των Κωνσταντίνων Τόμπρα Κυδωνιέως, Ιωαννίδου Σμυρναίου, και Γεωργίου Αθανασιάδου Μελισταγούς εκ Μακεδονίας
Τόπος έκδοσης: Εν Ναυπλίω
Χρόνος έκδοσης: 1831
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Γεωπονικόν
Περιγραφή: Βιβλίον καλούμενον Γεωπονικόν/ 214 σελ. 16 εκ.
Συγγραφέας: Αγάπιος Μοναχός
Εκδότης: Εν τη Τυπογραφία του ποτέ Δημητρίου Θεοδοσίου
Τόπος έκδοσης: Ενετίησιν
Χρόνος έκδοσης: 1796;
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Λεξικόν φυτολογικόν
Περιγραφή: Περιλαμβάνον τα ονόματα, την ιθαγένειαν και τον βίον υπερδεκασχιλίων φυτών, εν οις και τα λόγω χρησιμότητος ή κόσμου καλλιεργούμενα, των οποίων περιγράφονται και η ιστορία, η καλλιέργεια, τα προϊόντα και αι νόσοι/ 1148 σελ. 21 εκ.
Συγγραφέας: Γεννάδιος, Παναγιώτης,1848-1917
Εκδότης: Εκ του Τυπογραφείου Παρασκευά Λεωνή
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: 1914
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Τα δημώδη ονόματα των φυτών προσδιοριζόμενα επιστημονικώς
Περιγραφή: Ελληνικά φυτά. Επιστημονικός κατάλογος./ 299 σελ. 22 εκ.
Συγγραφέας: Θ. Χελδράϊχ
Εκδότης: Ιωάννης Δ. Κολλάρος
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: 1925
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗ ΑΠΑΝΤΑ

Τίτλος: Πεδανίου Διοσκουρίδου-Τόμος I
Βιβλία: Περί ύλης ιατρικής βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε
Συγγραφέας: Διοσκουρίδης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1829
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Πεδανίου Διοσκουρίδου-Τόμος II
Βιβλία: Περί δηλητηρίων φαρμάκων και της αυτών προφυλακής και θεραπείας/Περί ιοβολών, εν ωι και περί λυσσώντος κυνός/Περί ευπόριστων απλών τε και συνθέτον φαρμάκων βιβλίον πρώτον προς Ανδρόμαχον/Περί ευπόριστων και απλών φαρμάκων βιβλίον δεύτερον
Συγγραφέας: Διοσκουρίδης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1830
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

ΒΙΒΛΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ

Διαβάστε και κατεβάστε σπάνια Ελληνικά και ξένα βιβλία ιατρικών, φαρμάκων, ελεύθερα σε ψηφιακή μορφή

Τίτλος: Ανατομία του ανθρώπινου σώματος
Περιγραφή: 799 σελ. 12x20 εκ.
Συγγραφέας: Αλεξ. Μαυροκορδάτος
Εκδότης: Εκ. της τυπογραφίας Κ. Ράλλη
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: 1836
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Οικογενειακή ιατρική εγκυκλοπαίδεια
Περιγραφή: Εικονογραφημένον λεξικόν γνώσεων, συμβουλών και οδηγιών υγιεινής και ιατρικής διά υγιείς και ασθενείς/1166 σελ. 24 εκ.
Συγγραφέας: Βεγκλίδης, Ιωάννης Ν.
Εκδότης: Τυπογραφικά καταστήματα "Ο Φοίνιξ"
Τόπος έκδοσης: Κωνσταντινούπολις
Χρόνος έκδοσης: [χ.χ]
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Εγκόλπιον ιατρικόν
Περιγραφή: Προς χρήσιν των πρακτικών ιατρών/222 σελ. 15 εκ.
Συγγραφέας: Ζαβιτσιάνος, Νικόδημος Κ.
Εκδότης: Τύποις Ι. Ναχαμούλη εκδότου
Τόπος έκδοσης: Κέρκυρα
Χρόνος έκδοσης: 1879
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Η Ιατρική επιστήμη
Περιγραφή: Σύντομος ερμηνεία περί της ενεργείας και ωφελείας μερικών εκλεκτών και δοκιμασμένων Ιατρικών/250 σελ. 19 εκ.
Συγγραφέας: Madai, David Samuel,1709-1780
Εκδότης: Εω τω Ορφανοτροφείω της Άλλης
Τόπος έκδοσης: [Εν Άλλη]
Χρόνος έκδοσης: 1772
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Συνέκδημος Υγιεινή
Περιγραφή: 478 σελ. 22 εκ.
Συγγραφέας: Ιωάννου Π. Πύρλα
Εκδότης: [χ.ε.]
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: [1864]
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Εγχειρίδιων της Φαρμακολογίας
Περιγραφή: 666 σελ. 22 εκ.
Συγγραφέας: Ξαυέριου Λάνδερερ
Εκδότης: [χ.ε.]
Τόπος έκδοσης: Εν Αθήναις
Χρόνος έκδοσης: [1845]
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Φαρμακολογία
Περιγραφή: Ήτοι περί φύσεως και δυνάμεως και χρήσεως φαρμάκων/3 Τόμοι. 25 εκ.
Συγγραφέας: Αφεντούλης, Θεόδωρος,1824-1893
Εκδότης: Τυπογραφείον "Παλιγγενεσία" Ιω. Αγγελοπούλου
Τόπος έκδοσης: Αθήνησι
Χρόνος έκδοσης: 1890-1891
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

Τίτλος: Φαρμακοποιία γενική
Περιγραφή: Φαρμακοποιϊα γενική εκ των πλέων νεωτέρων σοφών χυμικών [sic] και φαρμακοποιών συγγραφέων της Ευρώπης/283 σελ. 19 εκ.
Συγγραφέας: Πύρρος, Διονύσιος,αρχιμανδρίτης
Εκδότης: [χ.ε.]
Τόπος έκδοσης: Εν Κωνσταντινουπόλει
Χρόνος έκδοσης: 1818
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΝΤΑ

Τίτλος: Του μεγάλου Ιπποκράτους άπαντα-Τόμος I
Βιβλία: Ιπποκράτους όρκος/Ιπποκράτους νόμος/Περί τέχνης/Περί αρχαίης ιητρικής/Περί ιητρού/Περί ευσχημοσύνης//Παραγγελιαί/Προγνωστικόν/Περί χυμών/Περί κρισίμων/Προρρητικόν βιβλίον Α’/ Προρρητικόν βιβλίον Β’/Κωακαί προγνώσεις/Περί φύσιος ανθρώπου/Περί γονης/Περύ φύσιος παιδιού/Περί σαρκών/Περί επτάμηνου/Περί οκτάμηνου/Περί επικυήσιος/Περί οδοντοφυίας/Περί καρδίης/Περί αδένων/Περί οστέων φύσιος/Περί αέρων υδάτων τόπων/Περί φυσων/Περί ιερής νόσου/Περί διαίτης υγιεινής/Περί διαίτης το πρώτον/Περί διαίτης το δεύτερον/Διαιτητικός τρίτος
Συγγραφέας: Ιπποκράτης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1825
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Του μεγάλου Ιπποκράτους άπαντα-Τόμος ΙΙ
Βιβλία: Ιπποκράτους περί ενυπνιών/Περί τροφής/Περί διαίτης οξέων/Περί τόπων των κατά ανθρώπον/Περί υγρών χρήσιος/Περί νουσων βιβλίον πρώτον/Περί νουσων βιβλίον δεύτερον/Περί νουσων το τρίτον/Περί νουσων το τέταρτον/Περί παθών/Περί των εντός παθών/Περί παρθενιών/Περί γυναικείης φύσιος/Περί γυναικείων πρώτον/Περί γυναικείων το δεύτερον
Συγγραφέας: Ιπποκράτης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1826
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Του μεγάλου Ιπποκράτους άπαντα-Τόμος ΙΙI
Βιβλία: Περί αφορών/Περί όψιος/Κατ’ ιητρείον/Περί αγμών/Περί αρθρών/Ιπποκράτους μοχλικόν/Περί ελκών/Περί αιμορροΐδων/Περί των εν κεφαλήι τρωμάτων/Περί εγκατανομής εμβρύου/Περί ανατομής/Επιδημιών το πρώτο/ Επιδημιών του δευτέρου/ Επιδημιών το τρίτον/ Επιδημιών το τέταρτον/ Επιδημιών το πέμπτον/ Επιδημιών το έκτον/ Επιδημιών το έβδομον/Ιπποκράτους αφορισμοί/Ιπποκράτους επιστολαί/Ιπποκράτους γένους και βίος κατά Σωρανον/Περί φαρμάκων
Συγγραφέας: Ιπποκράτης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1827
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗ ΑΠΑΝΤΑ

Τίτλος: Πεδανίου Διοσκουρίδου-Τόμος I
Βιβλία: Περί ύλης ιατρικής βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε
Συγγραφέας: Διοσκουρίδης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1829
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Πεδανίου Διοσκουρίδου-Τόμος II
Βιβλία: Περί δηλητηρίων φαρμάκων και της αυτών προφυλακής και θεραπείας/Περί ιοβολών, εν ωι και περί λυσσώντος κυνός/Περί ευπόριστων απλών τε και συνθέτον φαρμάκων βιβλίον πρώτον προς Ανδρόμαχον/Περί ευπόριστων και απλών φαρμάκων βιβλίον δεύτερον
Συγγραφέας: Διοσκουρίδης
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1830
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

ΓΑΛΗΝΟΥ ΑΠΑΝΤΑ

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 1
Βιβλία: Γαληνού προτρεπτικός λόγος/Περί αρίστης διδασκαλίας/Γαληνού ότι άριστης ιατρός και φιλόσοφος/Περί αιρέσεων τοις εισαγομένοις/Γαληνού προς Θρασύβουλον περι αριστης αιρέσεως/Γαληνού προς Πατρόφιλον περί συστάσεως ιατρικής/Γαλινού τέχνη ιατρική/Γαληνού των καθ’ Ιπποκράτην στοιχείων βιβλίον πρώτον/ Γαληνού των καθ’ Ιπποκράτην στοιχείων λόγος δεύτερος/Γαληνού περί κράσεων βιβλίον πρώτον/ Γαληνού περί κράσεων βιβλίον δεύτερον/ Γαληνού περί κράσεων βιβλίον τρίτον
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1821
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 2
Βιβλία: Γαληνού περί δυνάμεων φυσικών βιβλίον πρώτον/Γαληνού περί δυνάμεων φυσικών βιβλίον δεύτερον/ Γαληνού περί δυνάμεων φυσικών βιβλίον τρίτον/Γαληνού περί ανατομικών εγχειρήσεων των σωζόμενων βιβλία εννέα/Γαληνού περί οστών τοις εισαγομένοις/Γαληνού περί φλεβών και αρτηριών ανατομής/Γαληνού περί νευρών ανατομής βιβλίον/Γαληνού περί οσφρήσεως οργάνου/Γαληνού περί μήτρας ανατομής βιβλίον
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1821
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 3
Βιβλία: Γαληνού περί χρειάς των εν ανθρώπου σωμάτι μορίων Λόγος Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1822
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 4
Βιβλία: Γαληνού περί χρειάς των εν ανθρώπου σωμάτι μορίων Λόγος Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Ρ/ Γαληνού περί μυών κινήσεως βιβλίον Α-Β/Γαληνού περί των της αναπνοής αιτιών/Γαληνού περί σπέρματος Βιβλίον Α-Β/Γαληνού περί κυούμενω διαπλάσεωνς/ Γαληνού ει κατά φύσιν εν αρτηρίαις αίμα/ Γαληνού περί αρίστης κατασκευής του σώματος ημών βιβλίον/Γαληνού περί ουσίας των φυσικών δυνάμεων/Γαληνού βιβλίον, ότι τα της ψυχής ήθη ταις του σώματος κράσεσιν έπεται
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1822
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 5
Βιβλία: Γαληνού περί διαγνώσεως και θεραπείας των εν τη εκάστου ψυχή, ιδίων παθών/ Γαληνού περί διαγνώσεως και θεραπείας των εν τη εκάστου ψυχή, αμαρτημάτων βιβλίον/Γαληνού περί μέλαινης χολής/Γαληνού περί χρειάς σφυγμών βιβλίον/Γαληνού περί των Ιπποκράτους και Πλάτωνος δογμάτων βιβλία εννέα. Πρώτον ακέφαλον/Γαληνού προς Θρασύμβουλον βιβλίον, πότερον ιατρικής ή γυμναστικής εστί το υγιεινόν/Γαληνού περί μικράς σφαίρας
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1823
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 6
Βιβλία: Γαληνού υγιεινών λόγος Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ/Γαληνού περί τροφών δυνάμεως βιβλίον Α-Β-Γ/Γαληνού περί ευχυμίας και κακοχυμίας τροφών/Γαληνού περί πτισανης βιβλίον/Γαληνού περί της εξ ενυπνιών διαγνώσεως/Γαληνού περί διαφοράς νοσημάτων βιβλίον/
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1823
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 7
Βιβλία: Γαληνού περί των εν τοις νοσήμασιν αιτιών βιβλίον /Γαληνού περί αιτιών συμτωμάτων βιβλίον πρώτον/ Γαληνού περί αιτιών συμτωμάτων βιβλίον δεύτερον/ Γαληνού περί αιτιών συμτωμάτων βιβλίον τρίτον/Γαληνού περί διαφοράς πυρετών βιβλίον πρώτον/ Γαληνού περί διαφοράς πυρετών βιβλίον δεύτερον/Γαληνού περί των εν ταις νοσοίς καιρών βιβλίον/Γαληνού περί των όλου του νοσήματος καιρών βιβλίον/Γαληνού περί τύπων βιβλίον- Γαληνού προς τους περί τύπων γράψαντας ή περί περιόδων βιβλίον/Γαληνού περί πλήθους βιβλίον/Γαληνού περί τρόμου και παλμού και σπασμού και ρίγους βιβλίον/Γαληνού περί του παρ’ Ιπποκράτη κώματος βιβλίον/Γαληνού περί μαρασμού βιβλίον/Γαληνού πρί των παρά φύσην όγκων βιβλίον/Γαληνού περί ανωμάλου δυσκρασίας βιβλίον/Γαληνού περί δύσπνοιας βιβλίον πρώτον/ Γαληνού περί δύσπνοιας βιβλίον δεύτερον/ Γαληνού περί δύσπνοιας βιβλίον τρίτον
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1824
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 8
Βιβλία: Γαληνού περί των πεπονθότων τόπων βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ/Γαληνού περί των σφοιγμών τοις εισαγομενοις/Γαληνού περί διαφοράς σφυγμών Λόγος Α-Β-Γ-Δ/Γαληνού περί διαγνώσεως σφυγμών λόγος Α-Β-Γ-Δ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1824
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 10
Βιβλία: Γαληνού θεραπευτικής μεθόδου βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1825
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 11
Βιβλία: Γαληνού των προς Γλαύκωνα θεραπευτικόν βιβλίον Α-Β/Γαληνού περί φλεβοτομίας προς Ερασίστρατον βιβλίον/ Γαληνού περί φλεβοτομίας προς Ερασιστρατειους τους εν Ρώμη/Γαληνού περί φλεβοτομίας θεραοευτικόν/Γαληνού περί βδελών, αντισπάσεως,σικυας και εγχαράξεως και κατασχασμού/Γαληνού περί της των καθαιρόν των φαρμάκων δυνάμεως/Γαληνού τινάς δει εκκαθαιρείν ποίοις καθαρτήριοις και πότε/Γαληνού τω επιληπτώ παιδί υποθήκη/Γαληνού περί κράσεως και δυνάμεως των απλών φαρμάκων βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1826
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 12
Βιβλία: Γαληνού περί κράσεως και δυνάμεως των απλών φαρμάκων βιβλίον Η-Θ-Ι-Κ-Λ/Γαληνού περί συνθέσεως φαρμάκων των κατά τόπους βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1826
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 13
Βιβλία: Γαληνού περί συνθέσεως φαρμάκων των κατά τόπους βιβλίον Η’/Θ’/Ι’/Κ’/Γαληνού περί συνθέσεως φαρμάκων των κατά γένη βιβλίον Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1827
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 14
Βιβλία: Γαληνού περί περί αντίδοτων βιβλία 2/Γαληνού προς Πίσωνα περί της θηριακής βιβλίον/Γαληνού περί θηριακής προς Παμφιλιανόν/Γαληνού περί ευπόριστων βιβλίον πρώτον/ Γαληνού περί ευπόριστων βιβλίον δεύτερον/ Γαληνού περί ευπόριστων βιβλίον τρίτον/Γαληνού περί των παρά την λέξιν σοφισμάτων/Γαληνού περί του προγιγνώσκειν προς επιγενήν βιβλίον/Γαληνού εισαγωγή ή Ιατρός
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1827
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 15
Βιβλία: Ιπποκράτους περί φύσιος ανθρώπου βιβλίον πρώτον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α/ Ιπποκράτους περί φύσιος ανθρώπου βιβλίον πρώτον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Β/Γαληνού εις το περί διαίτης υγιεινής των ιδιωτών Ιπποκράτους ή Πολύβου υπόμνημα/Γαληνού εις του Ιπποκράτους περί τροφής υπόμνημα Α-Β-Γ-Δ/Ιπποκράτους περί διαίτης οξέων νοσημάτον βιβλίον και Γαληνού υπόμνημα Α-Β-Γ-Δ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1828
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 16
Βιβλία: Γαληνού των εις το περί χυμών Ιπποκράτους υπομνημάτων το Α-Β-Γ/Γαληνού εις το Ιπποκράτους προρρητικών βιβλίον πρώτον υπόμνημα Α-Β-Γ
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1829
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 17 μέρος 1ο
Βιβλία: Ιπποκράτους επιδημιών Α’ και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α-Β-Γ/ Ιπποκράτους επιδημιών βιβλίον δεύτερον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α-Β-Γ-Δ-Ε/ Ιπποκράτους επιδημιών Γ’ και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α-Β-Γ/ Ιπποκράτους επιδημιών ΣΤ και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α-Β
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1828
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 17 μέρος 2ο
Βιβλία: Ιπποκράτους επιδημιών ΣΤ’ και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Γ-Δ-Ζ-Ε-ΣΤ/Ιπποκράτους αφορισμοί και Γαληνού εις αυτούς υπομνήματα
Συγγραφέας: Γαληνός
Επιμελητής έκδοσης: D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1829
Γλώσσα: Αρχαία Ελληνική

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 18 μέρος 1ο
Βιβλία: Ιπποκράτους αφορισμοί και Γαληνού εις αυτούς υπομνήματα/Γαληνού προς Λύκον βιβλίον/Γαληνού προς τα αντειρήμενα τοις Ιπποκράτους αφορισμοίς υπό Ιουλιανού βιβλίον/ Ιπποκράτους το περί αρθρών βιβλίον και Γαληνού εις αυτό υπομνήματα τέσσαρα Α-Β-Γ-Δ/Γαληνού περί των επιδέσμων βιβλίον/Εκ του Γαληνού υπομνημάτων περί επιδέσμων βιβλίον
Συγγραφέας: Γαληνός
Εκδότης: Ed.D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1829

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 18 μέρος 2ο
Βιβλία: Ιπποκράτους προγνωστικόν και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α- Β-Γ/ Ιπποκράτους προγνωστικόν και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Γ/Γαληνού εις το Ιπποκράτους περί αγμών υπόμνημα Α/ Γαληνού εις το Ιπποκράτους περί αγμών υπόμνημα Β/ Γαληνού εις το Ιπποκράτους περί αγμών υπόμνημα Γ/Το Ιπποκράτους κατ’ ιητρείον βιβλίον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Α/ Το Ιπποκράτους κατ’ ιητρείον βιβλίον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Β/ Το Ιπποκράτους κατ’ ιητρείον βιβλίον και Γαληνού εις αυτό υπόμνημα Γ/Γαληνού περί μυών ανατομής
Συγγραφέας: Γαληνός
Εκδότης: Ed.D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1830

Τίτλος: Κλαύδιου Γαληνού Άπαντα-Τόμος 19
Βιβλία: Γαληνού πως δει εξελέγχειν τους προσποιούμενους νοσείν//Γαληνού περί των ίδιων βιβλίων γραφή/Γαληνού περί της τάξεως των ίδιων βιβλίων προς Ευγενίανον/Γαληνού των Ιπποκράτους γλωσσών εξήγησις/Γαληνού ει ζωον το κατά γαστρός/Γαληνού περί της κατά τον Ιπποκράτη διαίτης επί των οξέων νοσημάτων/Γαληνού περί φιλοσόφου ιστορίας/Γαληνού όροι ιατρικοί/Γαληνού ότι αι ποιότητες ασώματοι το βιβλίον προσγεγραμμένων/Γαληνού περί χυμών/Γαληνού περί προγνώσεως βιβλίον/Γαληνού πρόγνωσης πεπειραμένη και παναληθής/Γαληνού περί φλεβοτομίας/Γαληνού περί κατακλίσεως προγνωστικά εκ της μαθηματικής επιστήμης/Γαληνού προσγραφόμενων βιβλίον περί ούρων/Γαληνού περί ούρων εν συντομώι/Περί ούρων εκ των Ιπποκράτους και Γαληνού και άλλων τινών/Γαληνού περί σφυγμών προς Αντώνιον φιλομαθή και φιλόσοφον/Γαληνού περί της των εν νεφροίς παθών διαγνώσεων και θεραπείας το βιβλίον προσγεγραμμένον/Περί μελαγχολίας εκ των Γαληνού και Ρούφου και Ποσιδωνιου και Μαρκέλλου, Σικάμιου του Αέτιου βιβλίον/Γαληνού περί αντεμβαλομμενων βιβλίον/Γαληνού του σοφώτατου περί μέτρων και σταθμών διδασκαλία
Συγγραφέας: Γαληνός
Εκδότης: Ed.D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1830

Τίτλος: Αρεταίου Καππαδόκου Άπαντα
Βιβλία: Αρεταίου Καππαδόκου περί αιτιών και σημείων οξέων παθών βιβλίον Α-Β/ Αρεταίου Καππαδόκου περί αιτιών και σημείων χρονίων παθών βιβλίον Α-Β/ Αρεταίου Καππαδόκου οξέων νουσών θεραπευτικόν βιβλίον Α-Β/ Αρεταίου Καππαδόκου χρονίων νουσών θεραπευτικόν βιβλίον Α/ Αρεταίου Καππαδόκου χρονίων παθών θεραπευτικόν βιβλίον Α-Β/Ευρετήριο
Συγγραφέας: Καππαδόκης Αρεταίος
Εκδότης: Ed.D. Carolvs Gottlom Kühn
Τόπος έκδοσης: Lipsiae
Χρόνος έκδοσης: 1828


Περιοδικά:

Τίτλος: Ιπποκράτης-24 Συγράμματα των Ιατρικών επιστημών
Περιγραφή: Περιδικόν σύγγραμμα των Ιατρικών επιστημών εκδινόμενον κατά μήνα
Τόμοι Α’-Β’
Χρόνοι έκδοσης: 1862-1864
Γλώσσα: Ελληνική Δημοτική

ΠΟΤΕ ΦΥΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ

Το Φθινόπωρο προκόβουν καλύτερα και περισσότερο στους άνυδρους τόπους, γιατί ποτίζονται όλο τον χειμώνα και πιάνουν. Φύτευε λοιπόν με τις πρώτες βροχές από τις 7 του Νοεμβρίου έως της 20 Δεκεμβρίου και αν δεν προφθάσεις τότε, από ανάγκη φύτευε και την Άνοιξη και πότιζέ τα πολύ, αλλά δεν προκόβουν τόσο όσο εκείνα που θα φυτεύσεις το Φθινόπωρο και άκουσε την αιτία να πειστείς την αλήθεια.
Η φύσης δεν γίνετε να κάνει σε ένα καιρό δύο ενάντια πράγματα, αλλά πότε το ένα και πότε το άλλο. Την Άνοιξη θρέφει η φύση τα πάνω μέρη του δέντρου και κάνει τους βλαστούς τα άνθη και τους καρπούς αλλά οι ρίζες τότε δεν αυξάνονται , για αυτό δεν φυτεύονται τότε αλλά κεντρώνονται. Το Φθινόπωρο πάλι γίνετε το αντίστροφο, τα ψηλά μέρη των δέντρων ασθενούν και ρίχνουν τα φύλλα τους ενώ οι ρίζες τρέφονται και μεγαλώνουν από την φύση τους.
Για αυτό πρέπει να φυτεύουμε τότε όταν βοηθάει η φύσης να γίνονται (δηλαδή το Φθινόπωρο), και την Άνοιξη να κεντρώνουμε.
Μάθε δε και αυτό, ότι όταν φυτεύεις δέντρο κάνει καλό να είναι το φεγγάρι υποκάτω της γης και αν το φυτεύσεις όταν αυξάνει η σελήνη δηλαδή στη γέμιση, αυξάνει γρήγορα, αν το φυτεύσεις στη χάση γίνεται καρπερότερο και ισχυρότερο.

ΠΩΣ ΦΥΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ

Εάν θέλεις να φυτεύσεις δέντρα το Φθινόπωρο καλό είναι να έχεις τους λάκκους σκαμμένους από τον Ιούλιο ή έστω τον Αύγουστο, να είναι ο καθένας τρία πόδια βαθύς και τέσσερα πλατύς, για να κάψει το χώμα ο ήλιος. Και ας είναι ο λάκκος επάνω στενός και κάτω πλατύτερος για να απλώσουν οι ρίζες γρηγορότερα. Και όταν θέλεις να φυτεύσεις το δέντρο, γέμισε νωρίτερα το λάκκο άχυρα και κάψε τα εκεί μέσα.
Με αυτόν τον τρόπο κάνεις δύο καλά, πρώτον καις τον τόπο τριγύρω και δεύτερον το άχυρο ωφελεί πολύ το δέντρο.
Τότε άλειψε τις ρίζες και το όρθιο ξύλο του δέντρου με χολή βοδιού για να μην το τρώνε τα σκουλήκια. Έπειτα αφού το φυτεύσεις, πρώτα βάλτου κάμποσο χώμα επιφανειακό που να το έχει δουλέψει η ψύχρα και ο ήλιος και με αυτό σκέπασε όλες τις ρίζες και πάτησέ το.
Έπειτα έχε κοπριά καλή ενός χρόνου χωνεμένη, γιατί αν είναι πολύ καιρού έχει ξεθυμάνει και δεν ενεργεί. Και με αυτήν ανακάτωσε το υπόλοιπο χώμα και σκέπασε το φυτό έως επάνω. Πάτησε το χώμα καλά έως τη μέση του λάκκου και από εκεί και πάνω λιγότερο .
Το δέντρο ας είναι καλά χωμένο με το κοπρόχωμα, για να μην ξεπαγιάσει από τα χιόνια και πάει χαμένος ο κόπος σου. Για αυτό είπαμε να βάζεις την κοπριά, γιατί έχει δύο ενέργειες, δίνει ενέργεια στο δέντρο και βγάζει προκομμένο βλαστάρια και με την ζέστη της το φυλάει από το κρύο. Κα ι για να μην το κάψει είπαμε να βάζεις ανακατωμένη με το χώμα και τότε δεν βλάπτεται.
Γύρω από το φυτό μπήξε καλάμια ή πικροδάφνες για να μην φάνε τα ζώα αυτό που φαίνεται. Ο καιρός που φυτεύονται είναι μετά τον Οκτώβριο έως τις αρχές του Δεκεμβρίου, μα να μην είναι το φεγγάρι γεμάτο, γιατί τότε όλα τα δέντρα γεννούν σκωλήκια και φθείρονται.

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΔΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΝΙΑΣΤΕΣ

Πολλά δέντρα είναι στείρα από την φύση τους και για να κάνουν καρπούς δεν πρέπει να τα φυτεύουμε μόνα τους αλλά με το ταίρι τους. Κάποιοι από εσάς ίσως έχετε παρατηρήσει και απογοητευτεί επειδή η αχλαδιά, η μηλιά, η βανίλια, η δαμασκηνιά, η κερασιά που έχετε φυτεύσει κάνουν πολύ λίγα έως καθόλου φρούτα. Δεν φταίτε εσείς ούτε το δέντρο….

Στον παρακάτω κατάλογο δέντρων θα βρείτε τις περισσότερες ποικιλίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, με ποιές ποικιλίες διασταυρώνονται και πότε ωριμάζουν.

ΑΚΤΙΝΙΔΙΟ
Ποικιλία-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Χέηγουωρθ-Μέσα Νοέμβρη-Αρσενικό

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Ποικιλία- Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Ρέτσου-Μέσα Σεπτεμβρίου-Texas
-Texas-Τέλη Σεπτεμβρίου-Ρέτσου

ΑΧΛΑΔΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Κοντούλα-Μέτριο-Πρασινοκίτρινο-Μέσα Ιουνίου-Κρυστάλλι
-Κρυστάλλι-Μέτριο-Πράσινο-Τέλη Αυγούστου-Κοντούλα
-Μοσχαρδίνι-Μέτριο-Πράσινο/κόκκινο εκεί που το χτυπάει ο ήλιος-Ιούνιο/Ιούλιο

ΒΑΝΙΛΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Santa rosa-Μεγάλο σφαιρικό-Σκούρο κόκκινο-Μέσα Ιουλίου-Friar
-Ερμιόνης-Σφαιρικό-Λευκό/κίτρινο-Ιούλιο-Γιαπωνέζα
-Γιαπωνέζα-Σφαιρικό-Ροζ-Ιούλιο-Ερμιόνης

ΒΕΡΙΚΟΚΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Επιδαύρου-Μεγάλο σφαιρικό-Κιτρινοπορτοκαλί/κόκκινο όπου το χτυπάει ο ήλιος-Τέλη Μαΐου
-Μπεμπέκου-Μεγάλο σφαιρικό-Κιτρινοπορτοκαλί/κόκκινο όπου το χτυπάει ο ήλιος-Δεύτερο 10ήμερο Ιουνίου
-Διαμαντοπούλου-Μέτριο σφαιρικό-Κίτρινο-Τρίτο 10ήμερο Ιουνίου
-Αρόρα-Μέτριο/μεγάλο σφαιρικό-Κίτρινο-Μέσα Μάη

ΒΥΣΣΙΝΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Τριπόλεως-Βαθύ κόκκινο-Αρχές Ιουλίου

ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Stanley-Μέτριο-Γαλάζιο-Τέλη Αυγούστου-President
-President-Πολύ μεγάλο-Πράσινο μπλε-Μέσα Σεπτεμβρίου-Stanley
-Friar-Μεγάλο-Σκούρο μωβ-Αρχές Αυγούστου-Santa rosa
-Black diamond-Μέτριο—Μαύρο-Μέσα Ιουλίου-Friar

ΚΑΡΥΔΙΑ
Ποικιλία-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Βασιλικά-Αρχές μέσα Οκτωβρίου-Δένουν μόνα τους
-Franquette- Αρχές μέσα Οκτωβρίου-Δένουν μόνα τους

ΚΑΣΤΑΝΙΑ
Ποικιλία-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Μαρόνια-Μέτριο/μεγάλο-Μέσα Σεπτεμβρίου

ΚΕΡΑΣΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Τραγανό Εδέσσης(βοδενών)-Μεγάλο-Κόκκινο/μαύρο-Αρχές Ιουνίου-Πετροκέρασο, μπακιρτζέικο
-B. Burlat (μαγιάτικο)-Μεγάλο-Βαθυκόκκινο-Μέσα Μαΐου-Van
-Van-Μεγάλο-Βαθυκόκκινο-Τέλη Μαίου-B. Burlat
-Πετροκέρασο-Μεγάλο-Κόκκινο-Αρχές Ιουνίου-Τραγανό Εδέσης
-Μπακιρτζέικο-Μεγάλο-Σκούρο κόκκινο-Μέσα Ιουνίου-Τραγανό Εδέσσης

ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ
Ποικιλία-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Βολιώτικο-Κόκκινο-Τέλη Ιουνίου
-Κίτρινο-Κίτρινο-Αρχές Ιουλίου

ΚΥΔΩΝΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Γίγας-Πολύ μεγάλο-Πρασινοκίτρινο-Οκτώβριο

ΛΩΤΟΣ
Χρόνος ωρίμανσης
Οκτώμβριο/Νοέμβριο

ΜΗΛΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Φιρίκι όψιμο-Μέτριο-Πρασινοκίτρινο/κόκκινο εκεί που το χτυπάει ο ήλιος-Τέλη Σεπτεμβρίου/αρχές Οκτωμβρίου-Red chief, starkrimson, golden, granny smith
-Golden deliciouw-Μέτριο/μεγάλο-Κιτρινοπορτοκαλί-Μέσα Σεπτεμβρίου-Red chif, starkrimson, φιρίκι
-Starkrimson-Μεγάλο-Βαθυκόκκινο-Μέσα Σεπτεμβρίου-φιρίκι, golden
-Granny smith(ξυνόμηλο)-Μέτριο-Βαθυπράσινο-Οκτώμβριο-Red chief, starkrimson
-Red chief-Μεγάλο-κόκκινο-Σεπτέμβριο-Φιρίκι, Golden
-Τριπόλεως-Μεγάλο-Πρασινοκίτρινο/κόκκινο εκεί που το χτυπάει ο ήλιος-Αρχές/μέσα Οκτωβρίου-Golden, granny smith

ΝΕΚΤΑΡΙΝΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Firebrite-Μέτριο/μεγάλο-Κόκκινο επίχρωμα σε όλη την κίτρινη επιφάνεια-Αρχές/μέσα Ιουλίου

ΡΟΔΑΚΙΝΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης
-Hale-Πολύ μεγάλο-Κίτρινο/κόκκινο επίχρωμα-Μέσα Αυγούστου
-Spring crest-Μικρό μέτριο-Κόκκινο-Τέλη Ιουνίου/Αρχές Ιουλίου
-Λεμονάτα-Μέτριο μεγάλο-Κίτρινο/κόκκινο εκεί που χτυπάει ο ήλιος/σάρκα λευκή-Τέλη Ιουνίου

ΣΥΚΙΑ
Ποικιλία-Μέγεθος-Χρώμα-Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
-Βασιλική λευκή-Αύγουστο
-Βασιλική μαύρη-Αύγουστο

ΦΙΣΤΙΚΙΑ
Χρόνος ωρίμανσης-Επικονιαστές
Μέσα Αυγούστου έως μέσα Σεπτεμβρίου-1 θηλυκό με 1 αρσενικό τύπου Β και 1 αρσενικό τύπου Γ

ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ
Χρόνος ωρίμανσης
Τέλη Αυγούστου

ΚΕΝΤΡΩΜΑ ΔΕΝΤΡΩΝ ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ

Τρεις τρόποι είναι που κεντρώνονται όλα τα δέντρα και ημερώνονται. Ο πρώτος λέγετε εγκεντρισμός, ο δεύτερος εμφλοισμός και ο τρίτος ενοφθαλμισμός.
Όσα δέντρα λοιπόν έχουν την φλούδα τους παχιά και ζουμερή όπως η συκιά, η κερασιά και μερικές ελιές αυτά στην φλούδα κεντρώνονται αλλά θέλουν επιδέξια.
Έχε από πριν ένα ξύλο πελεκημένο σαν παλούκι μικρό από σκληρό ξύλο και αυτό βάνε στη φλούδα σιγά σιγά με πολύ επιμέλεια να μην σχιστεί. Έπειτα έχε το κεντρί έτοιμο και όταν βγάλεις το ξύλο βάλε το κεντρί, αυτός ο τρόπος λέγετε εμφλοισμός.
Τα δε δέντρα που δε έχουν υγρότητα στην φλούδα τους αλλά είναι λεπτή και άνυδρη, όπως η κιτριά, το κλίμα και άλλα ίδια, αυτά σχίζε το ξύλο και βάλε το κέντρωμα, αυτός ο τρόπος λέγεται εγκεντρισμός.
Το δε κεντρί που θέλεις να βάλεις παίρνε το από δέντρο καλό και πολύκαρπο και κόβε το ίσο από το βόρειο μέρος του δέντρου, να έχει απαλά μάτια και τρεις κορυφές ή δύο το λιγότερο. Και ας είναι χοντρό όπως το μικρό σου δάχτυλο και δύο χρονών, γιατί αν είναι ενός, γίνετε γρήγορα αλλά δεν καρπίζει. Έχε το καλά πελεκημένο με κοφτερό μαχαίρι στο κάτω μέρος από τη μία μεριά λεπτό και πρόσεξε να μην βλάψεις την ψίχα του.
Το κόψιμο του φυτού ας είναι ίσα με το σχίσιμο δηλαδή ίσο με δύο δάκτυλα.
Βάλε το ίσα, την φλούδα προς την φλούδα και το ξύλο προς το ξύλο.
Και αφού το κεντρώσεις μη κόψεις πλέον τίποτα από το δέντρο, μόνο σκέπασε το καλά στο κόψιμο με άσπρο πηλό να μη σκάσει.
Όχι μόνο τα άγρια και μεγάλα δέντρα κεντρώνονται αλλά και τα ήμερα και γίνονται χοντρότερα και καλύτερα.
Μάθε δε και αυτό ως αναγκαίο, ότι δεν προκόφτουν τα κεντριά να τα βάλεις την ώρα όπου τα κόψεις από το δέντρο, αλλά πριν από δέκα ημέρες κόφτα στης δεκαέξι του φεγγαριού.
Όταν τα κόψεις από το δέντρο βάλε τα σε ένα σταμνί ή ένα δοχείο πήλινο να μην έχει νερό, μόνο σκέπασέ το καλά να μην ξεθυμαίνουν. Στις 26-27 του φεγγαριού τότε κέντρισέ τα να γίνουν μεγάλα και καρπερά.
Μη κεντρώνεις όταν φυσάει ο βοριάς, αλλά όταν φυσάει ο νοτιάς.
Στο κέντρωμα του ξύλου ωφελεί η βροχή αλλά στη φλούδα κάνει ζημιά.
Ο καιρός του κεντρώματος είναι από τις 15 Μαρτίου έως της 15 Ιουνίου, αλλά όχι ίδιος σε όλους τους χρόνους και τόπους, αλλά κατά τον καιρό και τη περιοχή που βρίσκεσαι.
Γιατί σε άλλο χρόνο είναι ο καιρός πρώιμος και σε άλλο όψιμος και σε άλλες περιοχές έχει πολλή ζέστη και πρέπει να κεντρώσεις γρηγορότερα όταν δακρύζει το κλήμα και τα άλλα φυτά και σε άλλους τόπους έχει ψύχρα, εάν αργήσεις δεν βλάπτει σε τίποτα.
Εάν δε τύχει και θέλεις να φέρεις τα φυτά από μακρινό τόπο, βάλε τα σε δοχείο μπηγμένα σε πηλό και κλείσε το από πάνω καλά να μην ξεθυμάνουν.

Πότε και πώς να κεντρώνεις στο μάτι
Τον Μάιο μήνα είναι καλά να κεντρώνεις στο μάτι, εγώ δε και τον Μάρτιο κέντρωσα και πέτυχα. Κάνει καλό να καθαρίσεις καλά το δέντρο, εκείνο που κεντρώνεις στο μάτι.
Κόψε όλα τα κολόριζα να μην εμποδίζουν, το ίδιο και όσα βλαστάρια βγαίνουν από το θυλίασμα και πάνω.
Το κεντρί να είναι από βλαστάρι χρονιάρικο από καλή γενιά και καρπερό. Από αυτό βγάλε το μάτι με ολόγυρα όλη τη φλούδα και το ίδιο κάνε και στο άγριο, ξεφλούδισε και κόψε τόση φλούδα όσο και η ήμερη όπου θέλεις να βάλεις.
Αλλά πρόσεξε να την ξεκολλήσεις επιδέξια, να μην πληγώσεις το ξύλο και να πέσει το ήμερο μάτι πάνω στο άγριο, γιατί αυτό χρειάζεται πολύ γιατί πιάνει αλάθητα.
Και ας είναι οι δύο φλούδες όμοιες και ίσες στο πάχος.
Όταν πιάσει το κέντρωμα βγάλε τα δέρματα και επιδέξια με πριόνι κόψε το άγριο πάνω από το κέντρωμα και όσα άλλα βλαστάρια φυτρώσουν από το άγριο δέντρο.


Ποια ήμερα δέντρα κεντρώνονται με άλλα στην φλούδα και στο ξύλο τους
Η συκιά κεντρώνεται στη μουριά και στο πλάτανο
Η μουριά στην καστανιά και βελανιδιά
Η αχλαδιά στη ροδιά, στη μουριά, στην αμυγδαλιά και κουκορεβυθιά και όταν κεντρώσεις την αχλαδιά στη μουριά γίνονται τα αχλάδια κόκκινα
Η μηλιά κεντρώνεται στη κυδωνιά και γίνονται τα μήλα πολύ καλά, είναι εκείνα που λένε στην Αθήνα μελίμηλα. Κεντρώνεται και στη δαμασκηνιά
Η δαμασκηνιά στην αχλαδιά και τον πλάτανο, στον οποίο ομοίως γίνονται τα μήλα κόκκινα
Η καρυδιά και η λεπτοκαρυδιά κεντρώνονται στην κουμαριά και η τριανταφυλλιά στην ιτιά
Η ροδακινιά στην φλούδα της δαμασκηνιάς και της αμυγδαλιάς, η δαμασκηνιά στην μηλιά και κυδωνιά και η κερασιά στην κουκορεβυθιά
Η ροδακινιά που κάνει τα κλειστά ροδάκινα στην κερασιά, η κιτριά σε άλλη κιτριά και σε μηλιά και κάνει κιτρόμηλα και σε μουριά και κάνει τα κίτρα κόκκινα και σε ροδιά
Η κυδωνιά και αγριοσυκιά κάθε δέντρο δέχονται και κέντρωνε σε αυτές ότι δέντρο θέλεις και γίνεται. Η μοσχοαχλαδιά κεντρώνεται σε μηλιά
Το κλήμα κεντρώνεται στην κερασιά και κάνει τα σταφύλια το Μάιο, όταν γίνονται και τα κεράσια

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΔΕΝΤΡΩΝ

Ποια δέντρα πρέπει να φυτεύουμε με σπόρο, ποια με παραβλάσταρα και ποια με κλάδους ή με βέργες

Το φύτεμα του δέντρου γίνεται με διάφορους τρόπους. Μερικά δέντρα πρέπει να τα φυτεύουμε με το σπόρο, άλλα με παραβλάσταρα, άλλα με βέργες και άλλα με κλάδους.

Με το σπόρο φυτεύονται:
Ο φιστικιές, οι λεπτοκαρυές (φουντουκιές), οι αμυγδαλιές, οι καστανιές, οι ροδακινιές, οι δαμασκηνιές, οι κουκουναριές, οι χουρμαδιές, τα κυπαρίσσια, οι δάφνες, οι μηλιές, τα σφεντάμια, τα έλατα, τα πεύκα. Όταν τα φυτέψουμε με σπόρο γίνονται καλύτερα.

Με παραβάσταρα φυτεύονται:
Οι ελιές και τα όμοια δέντρα (πυρηνόκαρπα) όπως οι κερασιές οι τζιτζιφιές οι λεπτοκαρυές, οι μυρτιές, οι μεσπιλιές (μουσμουλιές).
Παραβλάσταρα λέγονται όσα βλαστάρια είναι ενωμένα με το δέντρο και τα βγάζουμε μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι από τη ρίζα. Και τα παραβλάσταρα πρέπει επίσης να τα μεταφυτεύουμε.

Με βέργες ή με τους κλάδους φυτεύονται:
Οι αμυγδαλιές, οι αχλαδιές, οι συκαμινιές (μουριές), οι κιτριές, οι μηλιές, οι ελιές, οι κυδωνιές, οι λεύκες, ο κισσός, οι τζιτζιφιές, οι μυρτιές, οι καστανιές. Και αυτά όταν τα μεταφυτεύσουμε γίνονται καλύτερα.

Τα δέντρα που μπορούν να φυτεύονται και με παραβλάσταρα και με τα κλαδιά ή τις βέργες είναι τα εξής: οι συκιές, οι συκαμινιές, οι κιτριές, οι ροϊδιές, οι ελιές, οι συκομουριές, οι λεύκες, οι αγριομερσίνες (λαγομηλιές), οι κυδωνιές.
Με τι βέργες και με τα κλαδιά μόνο (είναι αδύνατο να τα φυτέψουμε με παραβλάσταρα γιατί δεν βγαίνουν) φυτεύονται τα εξής: το κλήμα, οι ιτιές, τα πυζάρια, το τριφυλλόκλαδο.
Τα δέντρα που μπορούν να φυτεύονται με το σπόρο και τα παραβλάσταρα είναι τα εξής:
Οι βερικοκιές, οι δαμασκηνιές, οι αμυγδαλιές, οι χουρμαδιές, οι φιστικιές, ο πλάτανος και οι δάφνες.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕΝΤΡΩΝ

Φάρμακο για όλες τις αρρώστιες των δέντρων
Σε κάθε δέντρο χρειάζεται ιδιαίτερη θεραπεία. Εδώ όμως θα κάνω γνωστό το φάρμακο που θεραπεύει όλα τα δέντρα. Αν θέλουμε να διατηρούμε όλα τα δέντρα γερά και καλοθρεμμένα σκάβουμε γύρω-γύρω τις ρίζες και τις βρέχουμε καθώς και τους κορμούς με πολυκαιρισμένο κάτουρο ανδρών ή ζώων. Αν είναι ξηρασία τα ποτίζουμε και με νερό. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και η μούργα όταν την χύσουμε ανακατωμένη με άλλο τόσο νερό κοντά στο κάθε δέντρο. Μερικοί όταν φυτεύουν αλείφουν τις ρίζες των φυταδιών με χολή ταύρου και έτσι μένουν άβλαβα τα δέντρα από τα σκουλήκια. Άλλοι άλειψαν τον κορμό των δέντρων με τον χυμό της πολυπρέμνου και έτσι τα διατήρησαν άβλαβα και τους έδωσαν πολύ καρπό.
Γενικώς όλα τα δέντρα τα ωφελούν τα κουκάχυρα ή τα άχυρα των άλλων οσπρίων ή των σιτηρών όταν τα βάλουμε ξερά κοντά στα δέντρα.
Όσα δέντρα ρίχνουν τα άνθη ή τα φύλλα θεραπεύονται με τον εξής τρόπο.
Σκάβουμε γύρω-γύρω τα δέντρα και τους ρίχνουμε κουκάχυρα ανακατωμένα με νερό στα μεγάλα δέντρα 18 οκάδες και στα μικρά όχι λιγότερο από 5 οκάδες. Έτσι τα άρρωστα δέντρα γιατρεύονται και δεν ξαναρρωσταίνουν πιά.
Τα λιβακωμένα δέντρα τα ποτίζουμε με μυρωδιά (σμύρνα δηλαδή τον χυμό της αραβικής μυρσίνης) και έτσι ξαναζωντανεύουν

Πως γίνονται πιο καρπερά όλα τα δέντρα
Κοπανίζουμε και ανακατεύουμε αντράκλα και γαλατσίδα και αλείφουμε γύρω τους κορμούς. Όλα τα δέντρα καρπίζουν περισσότερο αν αλείψουμε τις ρίζες τους με κοπριά από περιστέρια.

Για να μην πειράζονται τα δέντρα και τα αμπέλια από σκουλήκια ή άλλα ζωύφια
Ζυμώνουμε με νερό κοκκινόχωμα της Λήμνου και ρίγανη και αλείφουμε τις ρίζες. Φυτεύουμε δε γύρω-γύρω και σκιλλοκρέμμυδα. Αν μπήξουμε γύρω από το δέντρο παλούκια από πεύκο θα καταστραφούν τα σκουλήκια. Η χοιρινή κοπριά λιωμένη με κάτουρο, αν τη βάλουμε σε κάθε είδος δέντρο το προφυλάσσει από τα σκουλήκια, όπως λέει ο Δίδυμος στα γεωργικά του. Ο ίδιος λέει ότι αν αλείψουμε τις ρίζες με χολή ταύρου, ούτε γερνάει το δέντρο ούτε κάνει σκουλήκια. Τα δέντρα δεν σκουληκιάζουν αν ξεγυμνώσουμε τις ρίζες και τις αλείψουμε γύρω-γύρω με κοπριά από περιστέρια.

Για να μην πλησιάζουν το δέντρο τα πουλιά
Αλείφουμε με σκόρδο το κλαδευτήρι με το οποίο κλαδεύουμε το δέντρο ή κρεμάμε στο δέντρο σκόρδα.

Πως προφυλάσσονται από τις σφήκες τα κλήματα, τα σταφύλια και οι άλλοι καρποί
Ρουφάμε λάδι και ραντίζουμε με το φύσημα τα κλήματα και τα άλλα οπωρικά

Παγίδες δέντρων για διάφορα έντομα
Την αρχή του χειμώνα τοποθετούμε αδιάβροχες λωρίδες από πλαστικό γύρω στο κορμό των δέντρων. Δένουμε τα κομμάτια από πλαστικό όχι πολύ σφιχτά για να υπάρχουν κενά ενδιάμεσα στο πλαστικό και τον κορμό του δέντρου.
Εκεί πολλά έντομα θα κρυφτούν κατά την διάρκεια του χειμώνα. Την αρχή της άνοιξης αφαιρούμε και καίμε τα κομμάτια πλαστικού και καθαρίζουμε των κορμό των δέντρων με μια βούρτσα.

Την αρχή της άνοιξης τοποθετούμε χαρτόνια σε λωρίδες γύρω από τον κορμό του δέντρου και αλείφουμε την εξωτερική πλευρά του με κόλλα που δεν στεγνώνει. Την ίδια εργασία έκαναν και τα αρχαία χρόνια με λιωμένη πίσσα και λίγο θειάφι αλείφοντας με αυτό τους κορμούς των δέντρων. Τα βλαβερά έντομα που ανεβαίνουν στο δέντρο αυτή την περίοδο κολάνε και πιάνονται εκεί. Τέλος του καλοκαιριού αφαιρούμε τις παγίδες και τις καίμε.

ΦΤΙΑΧΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΠΟ ΦΥΤΑ

Επεισόδιο 1. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από φρούτα

Disclose.tv grow your own drugs s1e1 Video

Επεισόδιο 2. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από λουλούδια

Disclose.tv grow your own drugs s1e2 Video

Επεισόδιο 3. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από δέντρα

Disclose.tv Grow Your Own Drugs s1e3 Video

Επεισόδιο 4. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από βότανα

Disclose.tv Grow Your Own Drugs s1e4 Video

Επεισόδιο 5. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από ρίζες

Disclose.tv Grow your Own Drugs s1e5 Video

Επεισόδιο 6. Φτιάξτε τα δικά σας φάρμακα από λαχανικά

Disclose.tv Grow Your Own Drugs s1e6 Video